Sunday, May 6, 2012

Die Doring in My Vlees - 03 (My Verlede My Hoop)

1.    INLEIDING:
Ons het almal huiswerk gehad om te doen en ek vertrou van harte dat julle elkeen die huiswerk biddend en ernstig benader het én dat julle dit gedoen het. Ek glo ook dat indien julle dit met die nodige erns benader het, julle (soos ek) sou besef dat daar van die "dorings" uit julle verlede, dalk meer kompleks is as wat julle gedink het. So het ek bv. besef dat ek ’n bepaalde "doring" uit my verlede het, wat maar nog steeds my aandag van tyd tot tyd vra en wat meer is, ek kon dit in elkeen van die vier blokke skryf, want daar was fasette van die situasie waar ek onskuldig was en wat ek reg hanteer het, maar terselfdertyd was daar fasette in die gebeurtenis waar ek onskuldig was, maar wat ek nie reg hanteer het nie, trouens waar ek selfs gesondig het. Daar het dit egter nie geëindig nie, want ek het ook besef dat daar fasette was waar ek die skuldige party was – waar bepaalde optredes van my ongevraagd en verkeerd was – ek was dus skuldig, maar het met die genade van die Here dit kon uitsorteer en vergifnis daarvoor vra en ontvang, maar helaas was daar ook situasies rondom hierdie een "groot doring" uit my verlede waar ek nie alleen skuldig was nie, maar waar ek dit ook nie reggestel het nie.



Onskuldig
Skuldig
Jou  Reaksie….
Reg
Œ       

(Jou reaksie was welgevallig voor God)
Ž     

(Jy sondig, maar jy het dit reg hanteer)

Verkeerd
     
(Jy het jou omstandighede nie oor jourself gebring nie, maar jy het nogtans verkeerd reageer )
        

(Jy sondig, maar jy hanteer dit  ook swak – en selfs met bykomende sonde)

       In die proses van selfondersoek het ek ook aan situasies gedink wat ek eintlik al van vergeet het, maar wat steeds ’n negatiewe invloed op my lewe uitoefen en wat ek nou skielik weer onthou het en ek eer die Here dat Hy dit vir my uitgewys het, sodat ek dit nou kan hanteer en dat dit reg gestel kan word.

       Ons sien dus dat sommige van ons "dorings" baie meer kompleks is as wat ons dalk aanvanklik besef het, maar genadiglik is die woorde van Ef.3:18-19, só waar, nl. dat dit vir ons bykans onmoontlik is om te besef hoe ~ ... wyd en ver en hoog en diep die liefde van Christus strek... en dat ons wel Christus se liefde kán ervaar ~ ... liefde wat ons verstand te bowe gaan... én dat ons vervul kán word met die volheid van God!

       Paulus skryf in Rom.15:13 hierdie pragtige woorde ~ Mag God, die bron van hoop, julle deur julle geloof met alle vreugde en vrede vervul, sodat julle hoop al hoe sterker kan word deur die krag van die Heilige Gees! Is dit nie wonderlik om te weet dat God na Homself verwys as, die Bron van hoop nie? Dit is hierdie God van hoop wat jou en my wil en kan verlos van ons verlede – ons kán dus oor hoop op verlossing en bevryding beskik!

       Wat ons verlede betref, waar ons "nie die oorsaak" was vir ons omstandighede nie en waar ons welgevallig opgetree het in die oë van die Here, is daar verskeie Skrifgedeeltes wat as bemoediging en as raad dien en waaruit ons hulp kan put om verlos te kom van daardie situasies wat ons maar net nie alleen wil laat nie en waaraan ons gedurig terug dink en wat ons dalk nog steeds pla ook. Een so ’n Skrifgedeelte is Ps.73 en ’n ander is 2 Kor.1. Hierdie Skrifgedeeltes help ons om te hoor hoe werklike lyding klink en hoe dit werklik voel en daaruitsien.

2.    SKRIFLESING:
       Psalm 73:1-28 ~ ’n Psalm van Asaf. God is vir Israel baie goed, vir dié wat rein van hart is. 2Tog het ek daaraan begin twyfel, ek het byna koers verloor, 3want ek het die hooghartige goddeloses met afguns bejeën toe ek hulle voorspoed sien. 4Hulle het geen kwellings nie, hulle is sterk en gesond, 5hulle het nie sorge soos ander mense nie, hulle het nie teëspoed soos ander nie
6Daarom hang die trots aan hulle soos ’n halssnoer en kleef geweld aan hulle soos ’n kleed. 7In die weelde van hulle voorspoed matig hulle hulle enigiets aan; 8smalend stook hulle kwaad, hooghartig dreig hulle met geweld. 9Hulle laster teen die hemel en beledig links en regs op die aarde. 10Tog hang die volk hulle aan en drink gretig hulle woorde in. 11Hulle vra: “Hoe sal God dit uitvind? Hoe sal die Allerhoogste dit weet?” 12Dit is hoe die goddelose mense is! So gaan hulle ongehinderd voor om rykdom op te hoop! 13Dat ek die kwaad vermy het en met ’n eed my onskuld verklaar het, het dus niks gehelp nie, 14want elke nuwe dag het vir my teenslae gebring en elke nuwe môre straf. 15Maar as ek so sou aanhou praat, sou ek dié verloën wat aan U behoort. 16Daarom het ek diep nagedink om dit te verstaan en was dit vir my bitter moeilik 17totdat ek in die heiligdom van God Ingegaan en besef het wat die uiteinde van die goddeloses is. 18U laat hulle op gladde plekke loop, U laat hulle ondergaan deur hulle eie geknoei. 19In ’n oogwink word hulle iets afgrysliks, gaan hulle te gronde, tref ’n verskriklike einde hulle. 20Net soos ’n droom wat ophou as ’n mens wakker word, so verdwyn hulle, Here, as U ingryp. 21Toe ek verbitter was en veronreg gevoel het, 22was ek dom en sonder insig; soos ’n redelose dier het ek my teenoor U gedra. 23Tog was ek nog altyd by U, want U vat my aan die hand. 24U lei my met u raad en aan die einde sal U my in ere by U opneem. 25Daar is niks in die hemel of op die aarde wat vir my meer beteken as U nie. 26Al is ek afgetakel na liggaam en gees, God is my sterkte; aan Hom behoort ek vir altyd. 27Dié wat ver van U af is, gaan verlore, U vernietig dié wat aan U ontrou is. 28Maar wat my aangaan, dit is vir my goed om naby God te wees. Ek het die Here my God gekies as my toevlug! Ek sal van al u werke bly vertel.
      
3.    WEES OPENLIK EN EERLIK:
       ’n Vraag wat moontlik by jou kon opkom t.o.v. ons eerste blokkie, is waarom gebeurtenisse wat daar hoort, jou steeds pla. Daar is verskeie redes waarom dit die geval kan wees.
      


Onskuldig


Jou  Reaksie.
Reg
Œ    
(Jou reaksie was welgevallig voor God)








       Een van die hoofredes is dat ons in ons kultuur geleer
word dat ’n mens die verlede moet begrawe en dit moet  ignoreer en selfs ontken, wanneer ons daaraan herinner word. Veral ons ouer geslag is van kleinsaf geleer dat "manne nie huil nie".

       Nog ’n rede kan wees dat ons net eenvoudig nie kan glo dat die Here ons kan en wil verlos van ons verlede nie; of ons gee die Here net eenvoudig nie die kans om dit te doen nie – dit is amper asof ons maar eerder self daarmee wil stoei en dit self probeer oplos en in die proses word baie mense "smartvrate" en is dit asof hulle dit geniet om swaar te kry oor die swaar verlede!

       Ons as gelowiges moet egter weet en besef dat die Woord van God vir ons ’n dramaties teenoorgestelde benadering verskaf en ons moet maar net kyk na die lewe en optrede van baie van die Bybelfigure – mans en vrouens wat openlik en eerlik was oor wat met en in en rondom hulle gebeur het.

       Asaf, die skrywer van die Psalm wat ons saam gelees het, is uiters deursigtig en eerlik oor hoe moeilik en kompleks die lewe kan wees. Hy sê bv. in v.2 ~ Tog het ek daaraan begin twyfel, ek het byna koers verloor. In 2 Kor.1:4 praat Paulus op dieselfde wyse wanneer hy aan sy broers en susters skryf oor ...elke moeilikheid, of soos die O.A.V. dit uitdruk, ...al ons verdrukking en Paulus gaan in v.5 voort en hy praat van ons (gelowiges) se oorvloed van  lyding. In v.8 sê Paulus vir die gemeente in Korinte ~ Ons wil hê, broers, dat julle moet weet van die moeilikhede wat ons in die provinsie Asië ondervind het. Die swaar wat ons moes verduur, het ver bo ons kragte gegaan, sodat ons selfs die hoop om te bly lewe, laat vaar het.

       Hierdie benadering van beide Asaf en Paulus is só anders as waaraan ons gewoond geraak het oor die jare heen in ons bepaalde kultuur. Ek moet egter onmiddellik hiermee saam sê dat hierdie benadering nie impliseer dat ons nou maar onophoudelik moet en kan begin kla teenoor almal wat wil luister en selfs ook teenoor diegene wat nie wil hoor nie. Wat Asaf en Paulus vir ons hier demonstreer is dat ons in tye van swaarkry openlik en in eerlikheid ons swaarkry en selfs vertwyfeling en verwarring moet erken en uitspreek.

       Asaf maak geen geheim daarvan waarom hy amper gestruikel het nie. Hy erken dat hy die hooghartige goddeloses met afguns bejeën (het) toe (hy) hulle voorspoed sien (v.3). Asaf het egter nie net volhard in afguns en bitterheid nie – nee, hy het volgens v.16 ~ ...diep nagedink om dit te verstaan.  

       Paulus het die doring in sy vlees op dieselfde wyse hanteer toe hy in 2 Kor.12:8 gesê het ~ Drie maal het ek die Here gebid dat dit van my af weggeneem moet word. Paulus was ’n geharde man wat swaarkry kon hanteer – hy was bv. volgens 2 Kor.6:5 ~ ...geslaan, in die tronk gegooi en het in oproere beland; het swaar gewerk, nagte sonder slaap deurgemaak en honger gely, maar hy was ook mans genoeg om te huil en tot God te roep as hy dinge wat in sy lewe gebeur het, nie verstaan het nie.

       Dawid is nog ’n voorbeeld van ’n man wat sy probleme en die vrae in sy gemoed openlik en eerlik in die gesig gestaar het ~ Hoor tog my hulpgeroep, o God, slaan tog ag op my gebed. 3Ver uit die vreemde uit, in wanhoop, roep ek na U. Bring my op ’n rots waar ek veilig sal wees. 4U is vir my ’n toevlug, ’n sterk vesting buite bereik van die vyand. 5Laat my by U ’n blywende tuiste vind. Laat my skuil onder u vleuels.     Sela 6U, o God, hoor my geloftes, U vervul die wens van hulle wat u Naam eer (Ps.61:1-4).

       As gelowiges word ons aangemoedig en selfs verplig om ons pyn uit die verlede na Christus Jesus te bring, want Hy is ons Hoë Priester wat kan en wil simpatiseer met ons swakhede en seerkry. Hebr.4:15 stel dit pragtig ~ Die Hoëpriester wat ons het, is nie Een wat geen medelye met ons swakhede kan hê nie; Hy was immers in elke opsig net soos ons aan versoeking onderwerp, maar Hy het nie gesondig nie. Die Hebreërskrywer gaan voort in v.16 en sê ~ Kom ons gaan dan met vrymoedigheid na die genadetroon, sodat ons barmhartigheid en genade ontvang en so op die regte tyd gered kan word.

       Ons kan slegs in en deur God volkome bevryding ontvang van ons sorge; ons probleme; ons worstelinge – waarom sal ons dan nie gebruik maak daarvan nie?

4.    "TREK JOU EERSTE DORING UIT":
       Vir Asaf het die deurbraak en bevryding in v.17 gekom, toe hy ~ ...in die heiligdom van God ingegaan... het. Ten einde vry te kom van ons verlede en dan spesifiek van daardie dinge wat met ons gebeur het en waaraan ons geen aandeel gehad het nie, moet ons ook ~ ... in die heiligdom van God ingaan.... Ons moet ons verlede Bybels hanteer – dit is die enigste wyse waarop ons vry kan kom van ons verlede en ons hoop kan vestig op die toekoms en dit is waarom Paulus in Rom.15:4 skryf ~ Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees en Dawid sê in Ps119:71 ~ Dit is vir my goed dat ek swaargekry het, want daardeur het ek u voorskrifte geleer.

       Daar is ’n paar dinge wat ons in gedagte moet hou wanneer ons "in God se heiligdom ingaan", ten einde bevry te raak van ons verlede en ons toekomstige "dorings" te hanteer:
·           Erken en besef dat pyn en lyding, of te wel "dorings", onontkombaar (inescapable) deel is van die lewe. God se Woord is baie duidelik daaroor dat beproewing deel van hierdie lewe is. Petrus waarsku ons in 1 Pet.4:12-13, wanneer hy sê ~ Geliefdes, moenie verbaas wees oor die vuurproef waaraan julle onderwerp word nie. Dit is nie iets vreemds wat met julle gebeur nie. 13Wees liewer bly hoe meer julle in die lyding van Christus deel, want dan sal julle ook oorloop van vreugde by sy wederkoms in heerlikheid.
·           Besef dat daar nie altyd ’n direkte verband tussen lyding en sonde is nie. Een ding wat gereeld by baie gelowiges opkom is dat wanneer hy deur beproewing gaan, dit as gevolg is van sonde in sy lewe. Dit is presies wat Job se eerste drie vriende veronderstel het, maar God antwoord hulle in Job 42:7 ~ Nadat Hy met Job gepraat het, het die Here vir Elifas die Temaniet gesê: “Ek is kwaad vir jou en jou twee vriende, want julle het nie die waarheid oor My gepraat soos my dienaar Job nie. Dieselfde het gebeur toe sommige van Jesus se volgelinge vir Hom gevra het wie se sonde die oorsaak was van die man wat van geboorte af blind was – die blinde man of die ouers s’n, waarop Jesus in Joh.9:3 hulle antwoord ~ Dit is nie deur sy eie sonde nie en ook nie deur sy ouers s’n nie, maar hy is blind sodat die werke wat God doen, in hom gesien sal kan word.

       Ja, dit is so dat sonde gevolge in ons lewe het en ons kan "met blindheid geslaan word" a.g.v. sonde (Spr.28:13; Gal.6:7; Hebr.12:7-11), maar dit wat met jou gebeur is nie noodwendig, of altyd die gevolg van sonde in jou lewe nie en as jy jou hart in alle eerlikheid en opregtheid voor die Here ondersoek het en jy kan geen verband sien met sonde nie, dan moet jy aanvaar dat jou "doring" nie is as gevolg van sonde nie (daarom dat ons hier na ons eerste kolom kyk).
·           God voorsien iets veel beter as blote regverdigheid. Ons hoor baie dikwels dat mense sê dat God onregverdig is – veral wanneer iets onaangenaams hulle tref; wanneer hulle gepla word met ’n "doring in die vlees". Tot ’n sekere mate is hulle natuurlik reg, want indien God regverdig was, sou ons dood gebore gewees het, omdat nie een van ons verdien om te lewe nie a.g.v. die erfsonde (Ps.51:5; Rom.5:12-21) – omdat, soos Rom.6:23a dit stel ~ Die loon wat die sonde gee, is die dood.... Ons moet dus elke keer dat ons dink dat God nie regverdig is nie, vir onsself sê: Ek is so bly en dankbaar dat God nie regtig regverdig is nie, want ek het ’n genadige; geduldige en liefdevolle God nodig om te kan lewe.

       Wat God egter in ruil vir regverdigheid aan ons bied, is Sy goedgunstige soewereiniteit. Hy belowe om elke liewe omstandigheid en gebeurtenis in jou lewe, te gebruik tot ons eie geestelike voordeel, ten einde ons na die beeld van Christus te vorm – Rom.8:28-29 sê ~ Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is. 29Dié wat Hy lank tevore verkies het, het Hy ook bestem om gelykvormig te wees aan die beeld van sy Seun, sodat sy Seun baie broers kan hê van wie Hy die Eerste is. As dit dus swaar gaan met jou, weet dat God besig is om dit te gebruik om jou meer en meer na Christus se beeld te vorm.
·           Sien toe dat jou "doring" ’n veel nouer verhouding met God tot gevolg het. Die ou Puritein, Richard Baxter het gesê: Suffering so unbolts the door of the heart, that the Word has easier entrance. Een van die wyses waarop ons ontslae kan raak van die doring(s) uit ons verlede, wat ons nie oor onsself gebring het nie, is om toe te laat dat elkeen daarvan ons nader aan God sal bring. Oordink ’n bietjie die volgende verse wanneer beproewing jou teister:
~  Die doderyk is die bestemming van die skuldiges, van al die nasies wat aan God nie dink nie (Ps.9:18);
~  My loflied in die volle vergadering kom van Hom af, my geloftes sal ek nakom voor die mense wat Hom dien (Ps.22:26);
Dit is my troos in my ellende: dat u belofte my in die lewe hou (Ps.119:50);
Laat daar geen skindertong in die land wees nie, laat onheil dié wat geweld pleeg, elke keer weer tref! (Ps.140:12);
Die Here is goed vir sy volk, Hy kroon die hulpeloses met oorwinning (Ps.149:4);
·           Staar jou "doring" hoopvol in die gesig. Baie van ons probeer eerder ons "dorings" uit die verlede te ignoreer, of selfs die bestaan daarvan te ontken, omdat ons baie keer die gevolge daarvan vrees. Die probleem met so ’n gesindheid is dat ons God nie vertrou nie, of selfs nie glo dat Hy ons in ’n beter posisie in ons verhouding met Hom wil bring nie. Ons moet dus op ’n plek in ons lewe kom dat ons God sal vertrou en sal weet dat Hy ons wil laat groei in heiligmaking – ons moet dus hoopvol wees en weet dat God alles ten goede laat meewerk in ons lewe (Rom.8:28).
·           Jou beproewing sal nooit so erg wees dat jy dit nie sal kan verduur nie. Ons kan Paulus maar glo wanneer hy sê dat ons nooit bo ons kragte versoek sal word nie (1 Kor.10:13 – O.A.V.), want hy het waarskynlik baie erger dinge gedurende sy lewe ervaar as wat enige een van ons ooit sal ervaar (dink bv. weer aan 2 Kor.6:5 ~ Ons is geslaan, in die tronk gegooi en het in oproere beland; ons het swaar gewerk, nagte sonder slaap deurgemaak en honger gely).
·           In die sewende plek moet jy weet dat jou Redder gereed staan om jou te vertroos en te versterk. Paulus gee hierdie versekering vir ons in 2 Kor.1:4 ~ In elke moeilikheid bemoedig Hy ons. Daarom kan ons weer ander bemoedig wat in allerlei moeilikhede verkeer. Ons kan hulle bemoedig met dieselfde bemoediging waarmee God ons bemoedig. Die Griekse woord vir bemoedig, is παρακαλέω (parakaleō) en beteken letterlik om langs iemand te staan ten einde hom te ondersteun en te bemoedig wanneer hy geweldige beproewing ervaar. Dit is presies wat ons hemelse Vader gereed is om te doen – Hy wil ons bystaan, vertroos en versterk.
·           Wanneer ons deur beproewing gaan, ontvang ons die geleentheid om ons harte te ondersoek en vas te stel wat ons diepste motiewe en begeertes is – is ons in sulke tye, selfgerig of Godgesentreerd? Ons moet in sulke situasies, daarop fokus dat God se eer ons primêre fokus sal wees.  Ons fokus moet wees om in die proses nader aan Christus te kom. Ons moet daarop ingestel wees om ons vervolgers te seën in die proses. Ons moet dus die geleentheid van beproewing gebruik, om ons harte te reinig.
·           Sien jou beproewing deur die lens van die ewigheid. Waarskynlik die grootste hoop wat ons kan hê t.o.v. die "doring(s)" in ons vlees, is die feit dat dit nie vir altyd sal aanhou nie. 1 Pet.1:6-9 ~ Verheug julle hieroor, selfs al is dit nodig dat julle ’n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings 7sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word. Julle geloof is baie kosbaarder as goud, goud wat vergaan. Selfs die suiwerheid van goud word met vuur getoets, en die egtheid van julle geloof moet ook getoets word, sodat dit lof en heerlikheid en eer waardig mag wees by die wederkoms van Jesus Christus. 8–9Hom het julle lief, al het julle Hom nie gesien nie. Deur in Hom te glo, al sien julle Hom nou nie, het julle reeds deel aan die saligheid wat die einddoel van julle geloof is. En dit vervul julle met ’n onuitspreeklike en heerlike blydskap.  
·           Beide Asaf en Paulus het uitgesien na die dag dat hulle beproewing kon dien as kanaal vir troos en bemoediging vir andere. Hoor wat sê Asaf in Ps.73:28 ~ Maar wat my aangaan, dit is vir my goed om naby God te wees. Ek het die Here my God gekies as my toevlug! Ek sal van al u werke bly vertel (sien ook 2 Kor.1:6-7).

5.    AFSLUITING:
Ons het tot nou gesien hoe ons situasies van beproewing wat oor ons lewenspad kom en waar ons nie die oorsaak daarvan is nie, moet hanteer en indien ons dit nie so hanteer het in die verlede nie, moet ons nou tyd maak om elkeen van hierdie situasies wat ons in ons eerste kolom neergeskryf het, biddend te benader en elkeen van daardie gevalle aan die hand van gemelde tien punte te beskou; daaroor te bid en dit af te handel. Die Hebreërskrywer gee in Hebr.9:14 vir ons hierdie wonderlike belofte (en hierop moet ons staan!) ~ ...die bloed van Christus (sal) ons gewete bevry van die las van dade wat tot die dood lei, sodat ons die lewende God kan dien! Hiervoor het Christus immers Homself as volkome offer deur die ewige Gees aan God geoffer.


[1]Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te VAALDRIEHOEK Gereformeerde Baptistegemeente (Meyerton) - Sondagoggend  06 Mei 2012