Monday, June 28, 2010

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt op 27 Junie 2010

Die Brief aan die Efesiërs – 26 (Ons Geestelike Geveg - 06) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit

1. SKRIFLESING:
Ef.6:10-18 ~ Verder nog dit: Soek julle krag in die Here en in sy groot mag. 11 Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12 Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13 Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan. 14 Bly dan op julle pos, toegerus met die waarheid as gordel om julle heupe, die vryspraak deur God as borsharnas, 15 en die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. 16 Daarby moet julle altyd geloof as skild in die hand hê, want daarmee sal julle al die brandpyle van die Bose kan afweer. 17 Sit verlossing as helm op en vat die swaard van die Gees, dit is die woord van God. 18 Doen dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die gelowiges.

2. INLEIDING:
Paulus noem vir ons in v.15 die derde stuk van die Soldaat van Christus se gevegsmondering, nl. die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. Die beeld wat Paulus hier gebruik, is dié van die gevegstewel van ’n Romeinse soldaat, genaamd ’n “caliga”. Dit was ’n oop-toon-stewel van leer, met bande wat om die enkels en skene vasgemaak was en met ’n klomp klinknaels, of metaal knobbels aan die onderkant op die sool. Hierdie was nie skoene om mee te hardloop nie, maar om mee voort te beur – nie omdraai nie; nie terug hardloop nie, maar steeds in die woorde van die leuse van my ou Hoërskool op Aliwal-Noord – “Audentior Ito” – steeds dapper vorentoe. Hierdie stewels was spesifiek gemaak om voort te marsjeer – die vyand tegemoet. Hierdie stewels is egter verder ook so gemaak dat dit nie kon gly nie en was ideaal vir hand-tot-hand gevegte. Ons moet dus ook “caliga”- stewels aan die voete hê wat tekenend daarvan is dat ons gereed is en dat ons stewig geplant staan, maar dat ons ook moedig en doelgerig vorentoe beweeg.

3. DIE EVANGELIE VAN VREDE:
Kom ons kyk in meer besonderheid na v.15 ~ ...die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. Paulus sê hier dat ons voete bedek moet wees met bereidheid. Dit is belangrik dat ons presies sal verstaan wat hierdie woord “bereidheid” regtig beteken. In die oorspronklike teks bedoel dit eenvoudig, “om gereed te wees vir...”, of “om toegerus te wees met...”. Letterlik staan daar dus, dat jou voete gereed gemaak moet word, of bereid moet wees en wel deur dit met die regte skoeisel of skoene te bedek. Ons vind hierdie selfde uitdrukking ook in Titus 3:1 ~ Herinner die mense nadruklik daaraan dat hulle hulle aan owerheid en gesag moet onderwerp, daaraan gehoorsaam moet wees en bereid moet wees om alles te doen wat goed is. Die gedagte hier, is dus om gereed te wees; om voorbereid te wees; om toegerus te wees. Ons voete moet dus behoorlik toegerus wees vir die geveg.

Baie mense en kommentators, interpreteer hierdie vers asof die gelowige gereed en bereid moet wees om die evangelieboodskap van vrede te gaan verkondig. Hulle kry hierdie gedagte uit Rom.10:15, waar Jes.52:7 aangehaal word ~ En hoe kan iemand preek as hy nie gestuur is nie? En dan veral hierdie gedeelte ~ Daar staan ook geskrywe: “Hoe wonderlik klink die voetstappe van dié wat die goeie boodskap bring. En Jes.52:7 ~ Hoe wonderlik klink op die berge die voetstappe van hom wat die goeie boodskap bring, wat vrede aankondig, wat die goeie tyding bring, wat redding aankondig, wat vir Sion sê: “Jou God is Koning!” Daar bestaan geen twyfel daaroor dat die Evangelie van Vrede verkondig moet word en dit wat Rom.10 dan ook vir ons sê, maar dit is nié wat Ef.6:15 van praat nie. Ef.6 het niks met prediking of evangelisasie te doen nie.

Wat is die heel eerste woord in v.14? Bly. Dit gaan dus oor staan en nie gaan nie. Die punt in hierdie gedeelte en die konteks waarin hierdie vers geskryf is, gaan dus nie daaroor dat ons die evangelieboodskap aan ’n ongelowige wêreld moet verkondig nie, maar om die satan te weerstaan en teen hom te veg. Dit gaan dus oor die konflik waarin ons as gelowiges gewikkel is. Hierdie gedagte word beskryf in 1Kor.16:13a, waar daar staan ~ Wees waaksaam, staan vas in die geloof... Waarom? Ef.6:11b ~ sodat julle op julle pos kan bly.... Dit gaan dus alles oor “staan” en nie “gaan” nie.

Kom ons kyk ook na die uitdrukking die evangelie van vrede. Die woord “Evangelie” beteken “Goeie Nuus”. En “vrede” beteken “vrede”. Dit is dus die “Goeie Nuus van Vrede”. En wat is hierdie “Goeie Nuus van Vrede”? Ons vind die antwoord hierop in Rom.5:6-9 ~ Toe ons nog magteloos was, het Christus immers reeds op die bestemde tyd vir goddeloses gesterwe. 7 ’n Mens gee tog nie sommer jou lewe prys nie, selfs nie vir ’n regverdige nie. Ja tog, vir ’n goeie mens sal iemand miskien nog die moed hê om te sterwe. (Geen mens sal in die plek van ’n slegte of onregverdige mens wil sterf nie. Die implikasie in v.6 is dus dat ons swak is en in v.8 is die implikasie dat ons nie geregverdig is nie – niemand anders sal dus in ons plek wil sterf nie – en dan kom v.8) 8Maar God bewys sy liefde vir ons juis hierin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was. 9 Aangesien ons nou vrygespreek is op grond van sy versoeningsdood, staan dit soveel vaster dat ons deur Hom ook van die straf van God gered sal word. Uit hierdie verse kry ons dus ’n pragtige definisie van die mens. Vers 6 – hy is swak; v.7 – onregverdig en sleg; v.8 – vol sonde; v.9 – ongeregverdig, ongered en ’n voorwerp van God se toorn. Dít is wie die mens is! En die somtotaal van dit alles vind ons in v.10 ~ ...toe ons nog vyande was.... Ons is dus vyande van God en daarom die voorwerp van God se oordele en toorn. In wese is die mens en God dus aan twee verskillende kante. Moet dus nie toelaat dat enige iemand vir jou vertel dat God die Vader van alle mense is nie en dat Hy lief is vir alle mense en almal verduur of dat alle mense deel is van God se familie nie. Hoor wat sê Neh.1:8b ~ As julle ontrou is, sal Ek julle onder die volke verstrooi. Omdat God heilig is, is Hy dus ook ’n God van wraak en ’n God van reg en geregtigheid. Indien die mens dus vyand van God is, sal hy die wraak en oordele van God beleef. En dit is presies wat aan die gang is – daar bestaan vyandskap tussen God en die mens.

Wat het God egter gedoen om hierdie situasie te verander? Kom ons kyk weer na verse 6-8 ~ Toe ons nog magteloos was, het Christus immers reeds op die bestemde tyd vir goddeloses gesterwe. 7 ’n Mens gee tog nie sommer jou lewe prys nie, selfs nie vir ’n regverdige nie. Ja tog, vir ’n goeie mens sal iemand miskien nog die moed hê om te sterwe. 8 Maar God bewys sy liefde vir ons juis hierin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was. God sê dus dat die mens, ’n vyand van Hom is, maar dat Hy dit regstel deur Christus se soendood en dan gaan Hy in v.9-10 voort deur van diegene wat in Christus Jesus glo, die volgende te sê ~ Aangesien ons nou vrygespreek is op grond van sy versoeningsdood, staan dit soveel vaster dat ons deur Hom ook van die straf van God gered sal word. 10 Aangesien ons, toe ons nog vyande was, deur die dood van sy Seun met God versoen is, staan dit soveel vaster dat ons, noudat ons versoen is, deur die lewe van sy Seun gered sal word.

Wat is die evangelie dus? Die mens was gewikkel in ’n “oorlog” teen God, maar Christus Jesus het vrede tussen God en Sy uitverkorenes bewerkstellig – dít is die evangelie van vrede.

Kom ons gaan terug na Rom.5:1 ~ God het ons dan nou vrygespreek deurdat ons glo. Daarom is daar nou vrede tussen ons en God deur ons Here Jesus Christus. Dit wat hier staan – dít is die evangelie. Voor Jesus se soendood aan die kruis, het God en die mens weerskante van mekaar gestaan het – onthou, Jesus het gesê ~ As jy nie vir My is nie, is jy teen My. In die boek van Openbaring lees ons dat God sal kom en teen ons sal veg met die swaard wat in Sy mond is, Die mens is dus ’n vyand van God, maar Christus het vrede ’n realiteit kom maak. Die Goeie Nuus is dat ons in vrede staan met God. Ons en God is nie meer aan teenoorgestelde kante nie – ons is nou aan dieselfde kant! Ons is herenig met Hom! God is dus nou aan my kant en dít is die evangelie!

Wat beteken dit alles? Dit beteken dat ek as verloste in Christus Jesus, die volgende kan sê: Kyk, Satan, jy kan maar kom met al die magte tot jou beskikking – ek het skoene aan my voete wat my so stewig in die grond vasanker, dat ek nie deur jou beweeg kan word nie en die rede hiervoor is omdat God aan my kant is. Dít is wat ons staande hou! As ek die satan met al sy magte op my eie sou aanpak, sal ek sonder twyfel verloor en soos verlede week gesê, bedroë daarvan afkom.

Kom ons kyk ter illustrasie na Joh.18:3-6 ~ Judas het toe die afdeling soldate gevat en die wagte in diens van die priesterhoofde en die Fariseërs en hulle het daar aangekom met lanterns en fakkels en wapens. 4 Omdat Jesus geweet het van alles wat oor Hom gaan kom, het Hy vorentoe gekom en vir hulle gevra: “Vir wie soek julle?” 5 “Jesus van Nasaret,” antwoord hulle Hom. “Dit is Ek!” sê Hy toe vir hulle. Judas, sy verraaier, het ook daar by hulle gestaan. En dan veral vers 6 ~ 6Toe Jesus dan vir hulle sê: “Dit is Ek!” het hulle teruggedeins en op die grond neergeval. Toe Jesus praat, het die soldate geval soos domino-teëls. Net die noem van Sy Naam (“Dit is Ek!”) het die hele afdeling soldate (ongeveer 500) op die grond laat val! Dit is waarskynlik waarom Simon Petrus sy swaard uitgepluk het en die slaaf van die hoëpriester se oor afgekap het (v.10), want hy het God se krag in aksie gesien – die krag wat aan hulle kant was en daarom het hy kans gesien vir hierdie oënskynlike oormag. Simon Petrus het hoogs waarskynlik ook nie vir die slaaf se oor gemik nie – hy wou waarskynlik sy kop afkap, want hy wou die hele Romeinse afdeling soldate aanval! Waar het hy die moed gekry om dit te doen? Hy het pas God se krag in aksie gesien! Hy het geweet Wie aan sy kant was!

Dink aan Rigters 6 waar die Here vir Gideon gesê het dat hy die Midianiete moes aanval en verslaan. Die vyand was geweldig baie in getal – hoor net hoe beskryf Rigters 7:12 hulle ~ Die Midianiete, die Amalekiete en die ander mense uit die ooste wat die vlakte ingeval het, was so baie soos sprinkane, en die kamele kon nie getel word nie. Hulle was so baie soos die sand aan die see. En omdat hulle so ’n oormag was, het Gideon 32 000 soldate byeen gekry om die opdrag uit te voer, maar God het vir hom gesê dat hy met net 300 soldate die magtige Midian sal verslaan – en boonop sê God vir hom, dat elke soldaat net ’n leë erdekruik saam moes neem! Dit klink alles só onmoontlik, veral nadat ons die volgende in Rigters 7:19-22 gelees het ~ Gideon en die honderd man by hom het tot by die onderpunt van die kamp gegaan. Dit was in die nag, aan die begin van die middelste wagaflos, en die wagte was net klaar omgeruil. Toe blaas Gideon-hulle die ramshorings en breek die erdekruike. 20 Al drie afdelings het dit gedoen: hulle het die fakkels in die linkerhand gehou en die ramshorings met die regterhand om dit te blaas. Toe roep hulle: “Die swaard van die Here en Gideon!” 21-22 Hulle het rondom die kamp gestaan, elkeen op sy pos. Toe die drie honderd man die ramshoring blaas, het die hele kamp op die vlug geslaan, hulle het geskreeu en gehardloop, en toe het die Here dit bewerk dat hulle mekaar daar in die kamp doodmaak. Die kamp se mense het gevlug tot by Bet-Sitta na Sereda se kant toe, tot by die grens van Abel-Megola naby Tabbat. Gideon het nie een oomblik getwyfel oor die “absurditeit” van die opdrag nie, want hy het geweet Wie aan sy kant was!

Petrus en Johannes het die Sanhedrin binne gegaan en sonder vrees gesê dat hulle nie omgee wat die Sanhedrin vir hulle sê nie, want hulle gaan nog steeds vir God aanbid – hulle het geweet Wie aan hulle kant was! Paulus het dieselfde gedoen, want hy het geweet Wie sy Hulpbron was. Net so kan ons ook sê dat die satan maar met al sy magte teen ons kan kom, want ons het geen vrees nie, omdat God aan ons kant is.

4. AFSLUITING:
As gelowige is oorwinning beskikbaar in ons lewe. Daar is egter ’n paar voorwaardes aan so ’n oorwinning verbonde en daarom moet ons die volgende vrae vir onsself beantwoord:
· Wil ek regtig wen? Het ek m.a.w. die gordel van toewyding en verbintenis aan?
· Begeer ek om ’n heilige lewe te lei? Het ek derhalwe die borsharnas van geregtigheid aan?
· Is ek dapper in hierdie veldslag, omdat my voete stewig geplant is in vertroue op Hom wat aan my kant is?

As jy rond hardloop en twyfel aan God se krag, gaan jy beslis verloor, maar as jy “ja” kan antwoord op bg. drie vrae, dan is jy ’n wenner en gaan God opwindende dinge en revolusionêre dinge met jou en deur jou doen – tot Sy eer!

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) – Sondagoggend 27 Junie 2010

Monday, June 21, 2010

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt op 20 Junie 2010

Die Brief aan die Efesiërs – 25 (Ons Geestelike Geveg - 05) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit

1. SKRIFLESING:
Ef.6:10-18 ~ Verder nog dit: Soek julle krag in die Here en in sy groot mag. 11 Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12 Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13 Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan. 14 Bly dan op julle pos, toegerus met die waarheid as gordel om julle heupe, die vryspraak deur God as borsharnas, 15 en die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. 16 Daarby moet julle altyd geloof as skild in die hand hê, want daarmee sal julle al die brandpyle van die Bose kan afweer. 17 Sit verlossing as helm op en vat die swaard van die Gees, dit is die woord van God. 18 Doen dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die gelowiges.

2. INLEIDING:
Paulus beskryf vir ons in die tweede deel van vers 14, die tweede stuk van die gevegsmondering wat die soldaat van Christus moet aanhê in sy geveg teen die bose – hy sê ~ ons moet die vryspraak deur God as borsharnas aanhê. In die O.A.V. staan daar ~ ... met die borswapen van die geregtigheid aan (O.A.V.).

Gedurende die destydse Romeinse tydperk, het soldate ’n metaalstuk oor hul bolyf gedra. Hierdie metaalstuk het van die bokant van hul bobene, tot aan die onderkant van hul nekke gestrek. Hierdie borsharnas of borswapen het dus die maag en die bors of toraks beskerm en dit is presies ook wat daar in die Grieks staan, nl. "thorax".

Hierdie borsharnas het dus die organe beskerm teen die vyand se aanvalle met ’n kort handswaard.

Wanneer ons daaraan dink dat hierdie borsharnas die lewegewende organe van die liggaam en veral die hart, beskerm, is dit ook presies wat die borsharnas van geregtigheid doen.

3. GEREGTIGHEID:
Wanneer Paulus egter hier in v.14b verwys na God se vryspraak of geregtigheid (O.A.V.), moet ons sekerlik eers kyk na wat hierdie woord of uitdrukking beteken.

Eerstens moet ons besef dat geregtigheid, een van God se karaktereienskappe is. Ons kan God se geregtigheid as volg definieer: God se geregtigheid beteken dat God te alle tye optree in ooreenstemming met dit wat volkome reg is en God is in Sy totale wese self, die standaard waaraan geregtigheid gemeet word. God se geregtigheid is dus volmaak en volkome heilig, omdat God self, volmaak en volkome heilig is.

Toe Moses van God gepraat het, het hy in Deut.32:4 gesê ~ Hy is die Rots, sy werk is volmaak, alles wat Hy doen, is regverdig. Hy is die getroue God, sonder onreg, Hy is regverdig en betroubaar. In Gen.18:25 sê Abraham ~ Sal die regter van die hele aarde dan nie reg laat geskied nie? En God sê van Homself in Jes.45:19 ~ ...Ek is die HERE wat geregtigheid spreek, wat regte dinge verkondig. Die E.S.V. stel dit nog mooier en duideliker ~ I the Lord speak the truth; I declare what is right. Geparafraseer kan ons dus sê dat God nét die waarheid praat en Hý en Hý alleen bepaal wat reg en wat verkeerd is. God is dus die standaard – Hy bepaal wat geregtigheid dus is.

Omdat God heilig is, móét Hy dus sonde straf, anders tree Hy teenstrydig met Sy karaktereienskap van geregtigheid op. En omdat geen mens sondeloos kan optree nie, sou geen mens dus ongestraf kon bly nie en dit is juis daarom – omdat God sonde met die dood moet straf soos Hy in Genesis aan Adam beloof het (Gen.3:17-24) en omdat géén mens sondeloos kan leef nie, dat Hy uit Sy groot genade en liefde, Jesus Christus, Sy Seun as offer gestuur het om ons sonde vir ons te kom dra ~ Hierdeur het God getoon wat sy vryspraak behels: Hy het die sondes wat Hy voorheen in sy verdraagsaamheid tydelik ongestraf laat bly het, vergewe. Maar Hy het ook getoon wat sy vryspraak in die teenswoordige tyd behels: Hy oordeel regverdig deurdat Hy elkeen vryspreek wat in Jesus glo (Rom.3:25 -26).

’n Logiese vraag wat ons ook moet vra, n.a.v. hierdie definisie van God se geregtigheid, is: Wat is reg? M.a.w. wat is veronderstel om te gebeur en wat nie? Hierop kan ons ’n kort en bondige antwoord gee: Enige iets wat konformeer (of in ooreenstemming is) met God se karakter – dít is reg. God is dus die finale – nee, die enigste maatstaf van wat reg en verkeerd is! En as dit waar is (en dit is!), mag en kan géén mens ooit vir God voorskryf nie en kan en mag géén mens ooit vir God sê dat Hy onregverdig is nie en ook kan en mag géén mens, God dus ooit verwyt nie. Daarom dat Paulus in Rom.9:20-21 sê ~ Mens, wie is jy per slot van rekening dat jy met God wil redeneer? Hoe kan die maaksel vir sy maker sê: “Waarom het jy my so gemaak?” 21 Het die pottebakker nie die reg om uit dieselfde klomp klei iets besonders én iets alledaags te maak nie?

Dit is nou wel goed en reg dat ons vir mekaar sê wat geregtigheid en dan spesifiek God se geregtigheid beteken, maar as ons dan weer na v.14b kyk en ons sê in die lig van ons verduideliking dat ons God se standaard van wat reg en verkeerd is as borsharnas moet aantrek, maak dit tog nie heeltemal sin nie, want as ek ’n borsharnas aantrek wat vir die vyand sê: Kyk ek weet dat God geregtigheid is, en omdat Hy bepaal wat reg en verkeerd is, kan jy my maar skiet, dan gaan ek bedroë daarvan afkom, want die blote wete dat God geregtigheid is, gaan nie die vyand se “swaardhoue na my organe afweer nie”. Ons moet dus verder kyk na wat God se geregtigheid vir ons beteken en hoe dit die vyand kan stuit.

Ons het reeds gesê dat die mens onvolmaak is en daarom sondig en derhalwe gestraf moet word deur God, omdat Hý heilig is en ons nie.

4. GOD SE TOEGESPITSTE GEREGTIGHEID:
Daar is egter ’n verdere en baie belangrike faset t.o.v. God se geregtigheid en dit is wat ons in die teologie noem, God se toegespitste geregtigheid (“imputed righteousness”). Daar word die eerste keer in Gen.15:6 na God se toegespitste geregtigheid verwys – ongelukkig sê die N.A.V. nie werklik wat hier met Abraham gebeur het nie. Die O.A.V. is egter baie meer korrek in sy vertaling wanneer dit sê ~ En hy het in die HERE geglo; en Hy het hom dit tot geregtigheid gereken. Wat dus hier staan, is dat Abraham in God geglo het en omdat hy in God geglo het, het God aan Abraham ook geregtigheid geskenk.

Wat beteken dit egter om geregtigheid te ontvang? Ons moet eerstens onthou dat Christus, die Tweede Persoon van die Goddelike Drie-Eenheid, ook God is en daarom ook geregtigheid is en derhalwe ook sonder sonde is.

Wanneer ons glo in Christus Jesus as Verlosser en ons word wederbaar, vind twee dinge plaas:
· Eerstens verklaar God dat ons geensins meer hoef te betaal vir ons sondeskuld nie – dit sluit alle sonde in – sonde van die verlede, die hede en die toekoms. Al ons sondeskuld is dus betaal. Nadat Paulus ’n lang argument gevoer het in sy Romeinebrief oor sonde in die gelowige se lewe, keer hy in hoofstuk 8 terug na die hooftema van die boek, deur in 8:1 te verklaar ~ Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie. Geen persoon, of mag, gesag, of gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, of enige bose gees in die lug, kan dus enige klag van veroordeling teen ons inbring nie. Daarom sê Paulus in Rom.8:33-34 ~ Wie kan die uitverkorenes van God aankla? God self spreek hulle vry. 34 Wie kan ons veroordeel? Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons.

· Wanneer God verklaar dat ons geen sondeskuld meer het nie, los dit nog steeds nie ons probleem op nie, want om vergifnis vir ons sonde te ontvang impliseer egter net dat ons op neutrale gronde met God staan – ons verkeer dus in dieselfde posisie as wat Adam was vóór die sondeval, toe hy op daardie stadium niks verkeerd, maar ook niks reg in God se oë gedoen het nie – hy was dus nie skuldig voor God nie, maar daar het ook nog niks gebeur om hom regverdig in God se oë te verklaar nie.

Hierdie eerste stap van ons regverdigverklaring as gelowiges kan dus as volg geïllustreer word:



Hier verteenwoordig die minus teken ons sonde wat namens ons volkome vergewe word, maar soos reeds gesê is dit nog steeds nie genoeg om God se guns te wen nie, want nou staan ons net in neutraliteit voor God.













Ons moet egter van ’n moreel neutrale punt, wegbeweeg na ’n posisie waar ons geregverdig staan voor God – ’n lewe van volmaakte gehoorsaamheid aan Hom dus. Ons nood kan dus as volg voorgestel word, waar ons morele neutraliteit verander moet word na ’n geregverdigde posisie voor God:

Hierdie tweede aspek of stap in ons reddingsproses, is dus noodsaaklik, sodat God ons meer as net neutraal in Sy gemoed kan verklaar, maar in werklikheid volkome geregverdig. Wat met Jesaja in Jes.61:10 gebeur het, is ’n pragtige beskrywing hiervan ~ ...want Hy het my beklee met die klere van heil, my in die mantel van geregtigheid gewikkel (O.A.V.).

Die vraag is nou: Hoe verkry ons hierdie regverdigverklaring van God as ons dan so volkome verdorwe is? Ons vind die antwoord o.a. in Rom.3:21-22 ~ MAAR nou is die geregtigheid (of die vryspraak soos wat die N.A.V. daarna verwys) van God geopenbaar sonder die wet, terwyl die wet en die profete daarvan getuig, 22 die geregtigheid naamlik van God deur die geloof in Jesus Christus vir almal en oor almal wat glo (O.A.V.). Ons ontvang hierdie regverdigverklaring, of regverdigmaking of vryspraak, slegs deur geloof in Jesus Christus. En wanneer hierdie regverdigmaking ons dan toegereken word, impliseer dit dus dat God die Vader, Christus se geregtigheid in ons sien en word ons dus volkome heilig verklaar.

Ons moet net in gedagte hou, dat Christus se geregtigheid wat ons toegereken word, altyd uit genade aan God se uitverkorenes geskenk word en dat ons dit nooit op eie meriete kan ontvang nie. Ons ontvang dit dus uit genade, op grond van ons geloof in Jesus Christus, wat gewerk word deur die Heilige Gees.

5. DIE BORSHARNAS:
Terug dan nou by die borsharnas. Indien ons nie beskik oor God se geregtigheid wat Hy ons toegereken het nie, kan niks ons red nie en beskik ons dus ook oor geen beskerming teen die bose nie. Maar, wanneer ons beskik oor God se geregtigheid beteken dit dat ons ’n regverdige en heilige lewe lei, waarteen die vyand geen beskuldigings kan inbring nie.

Wat word deur die borsharnas beskerm? Ek het vroeër gesê, dat dit die belangrikste lewegewende organe beskerm. En waaruit bestaan ons organe? Dit bestaan o.a. uit die hart en die longe wat noodsaaklik is vir lewe. Daarna volg al die ander organe wat in die buikholte geleë is. In die antieke tye het die mense geglo dat die organe die setel van emosie en van gevoelens en liefde was – dit is waarom ons nou praat van bv. “hartseer”, of ek “wens van harte”. Die Psalmdigter praat van die prikkeling in sy niere wanneer hy verontreg voel (Ps.73:21) en Jeremia weer verwys na sy ingewande as hy benoud voel (Jer.4:19).

In die lig hiervan en natuurlik ook vele ander teksverwysings, maar ook die feit dat Paulus weet dat gevoelens en emosies en ons denke en begeertes en ons gewete, ens. ’n baie prominente rol in ons lewens speel, dring hy daarop aan dat ons die borsharnas moet aantrek ten einde die bron van hierdie emosies en denke, ens. te beskerm. Paulus sê dit, want hy weet dat ook die satan weet dat ons denke en emosies, ens. ’n geweldig belangrike rol in ons lewe speel – daarom is dit nodig dat ons hierdie deel van ons menswees moet beskerm.

Die vyand maak misbruik van ons emosies en so dikwels ruk ons emosies hand uit en verloor ons perspektief. Die satan maak egter ook misbruik van ons gewete en saai hy verwarring in ons gemoed en kan ons nie altyd onderskei tussen wat reg en wat verkeerd is nie.

Ook misbruik die satan ons begeertes en ons wil. Daar is in beginsel niks verkeerd met gevoelens nie, maar dit word verkeerd wanneer die satan ons begeertes verander in onheilige, onaanvaarbare, mensgerigte, vleeslike, ens. begeertes. Baie, indien nie die meeste van die emosionele- en verhoudingsprobleme wat ons as gelowiges ervaar, spruit voort uit ’n gebrekkige heilige lewe. Baie van ons teleurstellings en ongelukkige omstandighede spruit voort uit ander mense se optrede, of gebrek aan optrede teenoor ons en wat ons dan op ’n onheilige wyse in ons gemoed en/of optrede hanteer. Dit spruit egter meestal voort uit onheilige lewens en onbeleide sondes in onsself. Die probleem is dus dat ons nie beskerm word deur die borsharnas van ’n heilige lewe nie.

Dit is dus noodsaaklik dat ons die sentrum van ons gevoelens en emosies en ons denke en begeertes en ons gewete, ens., moet beskerm, deur die borsharnas van geregtigheid aan te trek. Ek moet dus die sekuriteit van God se vergifnis hê, maar ook Sy toegespitste geregtigheid en wanneer dit die geval is, kan ek vir die satan sê dat ek vergewe is deur God en dat Hy, wanneer Hy na my kyk, Hy net die geregtigheid van Sy Seun wat my in totaliteit omspan, raaksien en dat ek daarom nie skuldig kan staan voor enige mens en allermins die satan nie – niemand en ook nie die satan kan my dus aankla van enige ongeregtigheid nie. Dit is waarom Rom.8:1 sê ~ Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie.

6. AFSLUITING:
Die borsharnas van geregtigheid het ons dan gesien is simbool van my vergifnis en my toegespitste geregtigheid en wanneer dit in plek is, kan die satan en al sy bose magte niks teen my vermag nie. Daar is egter ’n voorwaarde wat hiermee gepaard gaan, want as ek nie hierdie borsharnas, stewig op sy plek het nie, gaan ek gewond word en die enigste manier om hierdie borsharnas aan te hou, is dat ek as geheiligde van God, ’n heilige lewe moet lei – daagliks – ek moet dus daagliks, God se regverdige karakter in en deur my denke en my lewe reflekteer. Ons gebed moet daagliks dié van Luk.22:42b wees ~ Laat nogtans nie my wil nie maar U wil geskied! En daarom ...(moet ons) nie aan hierdie sondige wêreld gelyk word nie, maar (ons moet toe-) laat (dat) God (ons) verander deur (ons) denke te vernuwe (Rom.12:2).

Dit is nie altyd maklik om ’n heilige lewe te lei nie, maar ons moet in gedagte hou, dat dit ook nie vir ’n soldaat maklik is om daardie swaar metaal borsharnas die hele tyd te dra nie. Wanneer die gewig van die borsharnas te swaar raak, is dit beter om voort te swoeg met die harnas steeds op sy plek, eerder as om dit af te haal en op die ou einde met ’n gapende wond in die borskas of die buik te sit.
Wanneer ons in Christus skuil en ons beklee is met Sy geregtigheid, kan geen vyandige swaard ons liggaam binnedring nie. Hou altyd vas aan jou redding; jou vergifnis; jou toegespitste geregtigheid – oordink dit; bid daaroor; dank God voortdurend daarvoor; lééf dit en herinner die vyand telkens daaraan wanneer jy sy aanslae beleef – staan vas in jou verlossing in Jesus Christus en die vyand sál dan van jou af wegvlug!

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) – Sondagoggend 20 Junie 2010

Monday, June 14, 2010

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt op 13 Junie 2010

Die Brief aan die Efesiërs – 24 (Ons Geestelike Geveg - 04) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit

1. SKRIFLESING:
Ef.6:10-18 ~ Verder nog dit: Soek julle krag in die Here en in sy groot mag. 11 Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12 Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13 Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan. 14 Bly dan op julle pos, toegerus met die waarheid as gordel om julle heupe, die vryspraak deur God as borsharnas, 15 en die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. 16 Daarby moet julle altyd geloof as skild in die hand hê, want daarmee sal julle al die brandpyle van die Bose kan afweer. 17 Sit verlossing as helm op en vat die swaard van die Gees, dit is die woord van God. 18 Doen dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die gelowiges.

2. INLEIDING:
Die geveg wat Paulus hier in hoofstuk 6 beskryf, is primêr ’n geveg tussen God Almagtig en die satan en sy gevalle engele, maar omdat ons as gelowiges aan God deur Jesus Christus behoort, word ons by hierdie geweldige geestelike geveg betrek en rig die satan sy aanslae hoofsaaklik teen ons, omdat hy weet dat hy magteloos staan teen God. En omdat hierdie geveg nie, in die woorde van 6:12, teen vlees en bloed is nie, kan ons ook nie hierdie geveg met ons eie fisiese wapens veg nie – trouens, 2Kor.10:3-5 sê dit ook vir ons ~ Natuurlik leef ons in ’n menslike liggaam, maar ons voer nie die stryd met menslike wapens nie. 4 Die wapens van ons stryd is nie die wapens van die mens nie, maar die kragtige wapens van God wat vestings kan vernietig. Daarmee vernietig ons die redenasies 5 en elke hooghartige aanval wat teen die kennis van God gerig word. Ons neem elke gedagte gevange om dit aan Christus gehoorsaam te maak.

Hierdie geveg is dus in die eerste plek God se geveg en kan daarom alleenlik in Sý krag gevoer word.

Ons kom nou by die wapenrusting wat Paulus vir ons sê, ons moet aantrek. Die eerste stuk van hierdie gevegsmondering is ...die waarheid (wat ons) as gordel om (ons) heupe moet aantrekdie waarheid!

3. DIE WAARHEID:
Wanneer Paulus praat van die waarheid, moet ons sekerlik eerstens vir onsself afvra, wat ís hierdie waarheid waarvan hy praat? In Joh.14:6 lees ons dat Christus die weg en die waarheid en die lewe is. Dit is wel so dat Christus, waarheid is, maar in ons gelese gedeelte ken Paulus bepaalde betekenisse toe aan elkeen van die onderskeie stukke van die gelowige se gevegsmondering en ons kan tog sekerlik nie Christus nét beperk tot een van hierdie stukke nie, want in Rom.13:14 sê Paulus ook vir ons ~ Maar beklee julle met die Here Jesus Christus (O.A.V.). Christus is dus die totale bekleding in wie ons volkome is – Hy kan dus nie beperk word tot net een stuk van die gevegsmondering (in hierdie geval, die “waarheid”) nie.

’n Ander verklaring, is dat hierdie waarheid waarvan Paulus hier skryf, verwys na die totale Bybelse waarhede soos geopenbaar in God se Woord. Jesus sê in Joh.8:32 ~ ... julle sal die waarheid ken, en die waarheid sal julle vry maak. En later sê Hy in Joh.17:17 ~ ... U woord is die waarheid. En Paulus sê in Ef.4:21 ~ Julle het tog van Hom (dit is Christus) gehoor, en omdat julle sy volgelinge is, is julle onderrig volgens die waarheid wat in Jesus is. Hierdie waarheid is dus die waarheid t.o.v. God – van Sy karakter; Sy eienskappe; Sy genade en liefde, ens., maar ook handel dit oor die groot teologiese waarhede wat voortspruit vanuit die Woord en wat deur die eeue in die kerk van die Here Jesus gepreek is (ons noem dit dogma). Die vyand se missie is dan ook om hierdie kennis in ons te vernietig.

Daar is egter nog ’n derde faset van die waarheid wat geweldig belangrik is en wat baie nou aansluit by die vorige twee fasette. Ons moet onthou dat die sondige mens, God nié wil ken nie. Die kennis van God is beskikbaar vir hom, trouens hy kan nie daarvan ontsnap nie, dit is waarom Ps.19:2-4 sê ~ Die hemel getuig van die mag van God, die uitspansel maak die werk van sy hande bekend. 3 Die een dag gee die berig deur aan die ander en die een nag deel die kennis aan die volgende mee. 4 Sonder spraak en sonder woorde, onhoorbaar is hulle stem. Dit is hierdie kennis wat die vyand van die mensdom wil weerhou – die kennis wat kan lei tot redding en verlossing deur Christus Jesus.

Dit is ook betekenisvol dat Paulus begin met die waarheid. Dit suggereer dus dat indien ons suksesvol wil wees in enige skermutseling met die bose, dit dus nie net genoeg is om nét die Woord aan ons kant te hê nie – dit moet ín ons harte wees – ons moet dus oor kennis van die Woord en die Waarheid beskik ten einde ons te rig na die uiteindelike en finale oorwinning. Sonder kennis van die Woord, maar ook die toepassing van die waarhede van die Woord, gaan ons gordel loshang.

Die vraag is dus of ons gereeld omgaan met die Woord en die Woord se waarhede in en deur ons lewe toepas? Bestudeer ons ook die ander waarhede of te wel leerstellinge (dogma) wat voortspruit uit ons Gereformeerde oortuigings en wat gegrond is op die Woord?

Soldate van destyds, moes hul gordels styf om hul heupe vastrek, anders was hulle borsharnas nie behoorlik op sy plek nie en het dit openinge gelaat waardeur die vyand se pyle kon dring – ook was sy swaard nie presies op die regte plek, sodat hy instinktief daarna kon gryp en dit die eerste keer raak gryp nie – sonder die soldaat se gordel presies op die regte plek, was hy dus uiters kwesbaar in die geveg. Net so moet ons ook toesien dat ons die waarheid behoorlik vas gegespe het.

Paulus sê dus dat ons die waarheid om ons heupe moet aantrekons heupe? Wat bedoel hy met heupe en waarom moet ons die waarheid om ons heupe aantrek? Petrus verskaf aan ons die antwoord in 1Pet.1:13 ~ DAAROM, omgord die lendene van julle verstand (O.A.V.). Dit is dus duidelik dat die heupe waarna Paulus verwys, niks anders as ons verstand en gees is nie.

4. DIE VYAND SE AANSLAG:
Ons het in die weermag, altyd die uitdrukking gehad, dat ’n mens vuur met vuur moet beantwoord. Hierdie selfde uitdrukking is van toepassing in ons geveg teen die satan.
Petrus, in 1Pet.5:9 waarsku ons, om die vyand te weerstaan in die geloof – hy sê ~ Bly standvastig in die geloof en staan hom teë. Omdat ons geloof gebaseer word op die waarheid sê Petrus (en Paulus) dus in effek, dat ons die vyand met die waarheid moet teëstaan en as ons die ou gesegde, antwoord vuur met vuur in gedagte hou, impliseer dit dus ook dat satan ons met dieselfde vuur aanval – met die waarheid dus, of dan ten minste met ’n verdraaiing van die waarheid, of ’n poging om die waarheid waaroor ons beskik te vernietig en sy aanslag vind op ’n verskeidenheid van maniere plaas – hy doen dit óf direk, óf indirek en subtiel:
· Die eerste wyse waarop die satan poog om ons kennis te ondermyn, is om God se karakter in twyfel te trek. Dit is waarom hy vir Adam en Eva gesê het ~ Het God werklik gesê julle mag van geen boom in die tuin eet nie? En ~ ...maar God weet dat julle oë sal oopgaan die dag as julle van daardie boom eet en dan sal julle soos God wees deurdat julle alles kan ken (Gen.3:1,5). Die satan se hoofmotief is om ons daarvan te oortuig dat God nie vertrou kan word nie en dat ons God se Woord in twyfel moet trek – m.a.w., dat God ’n leuenaar is. Dit is waarom Johannes in 1Joh.5:10 sê ~ Wie in die Seun van God glo, besit die getuienis in sy hart; wie God nie glo nie, maak Hom tot leuenaar, omdat hy nie die getuienis glo wat God oor sy Seun gelewer het nie. Satan, die vader van die leuen (Joh.8:44), projekteer dus se eie perverse beeld as leuenaar, op God.

Wanneer ons as gelowiges twyfel in God se goedheid; in Sy liefde; in Sy genade; in Sy verlossing; in Sy mag, ens. speel ons pragtig in die hand van die satan. Wanneer ons angstig en uitsigloos en wanhopig raak, skaar ons, onsself dus by die satan deur God se karaktereienskappe in twyfel te trek en maak ons Hom ook tot leuenaar.

Wanneer ons God se karakter in twyfel trek, het ons nie die waarheid as gordel om (ons) heupe nie, want die waarheid t.o.v. God se karakter, is juis die teenoorgestelde, want Hy ís Elohim (God die Skepper – Gen.1:26); Hy ís El Elyon (God die Allerhoogste – Gen.14:20); Hy ís El Roi (die God wat oral kan sien – Ps.139:7-12); Hy ís El Shaddai (die Algenoegsame – Gen.17:1-3); Hy ís Adonai (die Here – Luk.6:46); en so kan ons aangaan, maar die oomblik as ons twyfel aan hierdie en aan al Sy ander karaktereienskappe, is ons besig om die waarheid te ontken en twyfel ons in die waarheid en is ons ’n oop skyf vir die satan.

· Tweedens ondermyn Satan ons kennis, deur ons gehoorsaamheid te ondermyn. Hy bring óf beproewing oor ons pad wat dit moeilik vir ons maak om gehoorsaam te wees aan God se standaarde en roeping vir ons lewe, óf hy maak die lewe vir ons só maklik dat ons nie nodig het om aan God se vereistes te voldoen nie, want ons het Hom nie nodig nie. Verder dryf Satan ons daartoe om ongehoorsaam te wees aan die Woord.

· In die derde plek val Satan ons aan, deur leerstellige verwarring en valsheid by ons te bewerkstellig. Satan se strategie is dus om die waarheid te misbruik ten einde ons aan te val en hy doen dit deur misleiding. Die satan sal allerlei misleiers oor ons pad bring (op die kansel; in die media – waar ook al) – predikers wat nie die volle waarheid preek nie – wat vals leer verkondig. Daarom is dit van die uiterste belang dat ons deeglik onderlê sal wees in die Woord én die waarhede van die Woord. Terselfdertyd moet ons voortdurend bedag daarop wees dat ons gekonfronteer kan word met halwe waarhede, of vals leer en daarom moet ons onderskeidend luister na elkeen wat sê dat hy in die naam van Jesus Christus praat – daarom moet u my ook voortdurend aan die Woord toets! En hoe kan ek onderskei of dit die waarheid is wat gepreek word? Deur die Woord en die waarhede van die Woord te ken. Ons moet toesien dat ons sal wees soos wat Paulus in Ef.4:14 sê dat ons moet wees ~ Dan sal ons nie meer kinders wees nie; ons sal nie meer soos golwe op en af en heen en weer geslinger word deur elke wind van dwaalleer as vals leraars ons met hulle slinksheid en listigheid op dwaalweë wil wegvoer nie.

· Ons sien op verskeie plekke hoe dat Paulus bv. verhinder was en ondermyn was deur die vyand, om sy roeping en diensbaarheid ten volle uit te leef, deurdat hy bv. vir Paulus ’n doring in die vlees gegee het (2Kor.12:17) en sy werk ondermyn en teëgestaan het (1Kor.16:9; 1Tes.2:18). Ons moet egter met die krag wat daar in Christus beskikbaar is, doen wat Paulus gedoen het en hierdie swakplekke juis aanwend om nóg meer diensbaar te wees in God se Koninkryk, deur ons afhanklikheid van God bekend te maak, eerder as om toe te laat dat die satan ons pootjie in ons diensbaarheid.

· Eenheid onder gelowiges is ’n baie hoë prioriteit vir die Here Jesus, daarom dat Hy in Joh.17:11 en 21-23 bid vir eenheid. In Matt.5:24 sê Hy ook dat ons vrede moet maak met ons broers indien daar verdeeldheid bestaan. Satan wil dus voortdurend hierdie waarheid van die Woord misbruik en ondermyn, deur verdeeldheid tussen gelowiges te bewerkstellig. Daarom dat Paulus dan ook in Ef.4:3 sê ~ Lê julle daarop toe om die eenheid wat die Gees tussen julle gesmee het, te handhaaf deur in vrede met mekaar te lewe.

· Satan verlei gelowiges in die sesde plek om in hulleself en hul eie vermoëns te vertrou, eerder as om op God te vertrou. ’n Klassieke voorbeeld uit die Woord van hierdie taktiek van die vyand, is dié van Dawid in 1Kron.21:1-8 ~ Satan was teen Israel. Hy het Dawid aangehits om ’n sensus van Israel te hou. 2 Dawid het vir Joab en die gesaghebbers van die volk gesê: “Gaan maak ’n opname van Israel van die suide tot die noorde en doen aan my verslag dat ek kan weet hoeveel hulle is.” 3 Toe sê Joab: “Selfs al sou die Here by sy volk honderd keer soveel byvoeg as wat hulle nou is, sal u mos nog koning wees! Hulle is mos almal u onderdane. Waarom wil u dit doen, U Majesteit? Waarom moet dit nou ’n sondelas op Israel word?” 4 Maar die koning se bevel aan Joab het bly staan. Joab het vertrek, die hele Israel deurgegaan en na Jerusalem toe teruggekom, 5 waar hy die resultaat van die volkstelling aan Dawid oorhandig het. Israel was in totaal een miljoen een honderd duisend weerbare man en Juda vier honderd en sewentig duisend. 6 Die Leviete en die Benjaminiete het hy nie bygereken nie, want die bevel van die koning het vir Joab ’n gruwel gebly. 7 In die oë van God was die saak verkeerd en Hy het Israel dan ook daaroor swaar gestraf. 8 Dawid het teenoor God bely: “Ek het swaar gesondig toe ek hierdie ding gedoen het. Vergewe tog nou my oortreding! Waarlik, ek het baie dwaas opgetree.”

Dit is baie maklik vir ons as gelowiges om op ons kennis van die Woord staat te maak, eerder as om op die Outeur en die Sentrale Figuur (Jesus Christus) van die Woord staat te maak. Dit maak nie saak hoe stewig ons teologie en ons oortuigings en ons kennis van die Woord is nie, indien ons nie elke oomblik van die dag op God se leiding en Sy voorsiening staatmaak nie, is ons gordel van waarheid nie stewig om ons heupe nie. Menige gelowige wat beskik het oor al die kennis van God se Woord en al die leerstellinge wat daaruit voortspruit, het al gesneuwel in hul geveg met die satan, net omdat daar geen teken van afhanklikheid en gehoorsaamheid aan die Heilige Gees in hul lewens teenwoordig was nie. Die regte doktrine, sonder die nodige toewyding is ’n gevaarlike plek om te wees.

Spr.3:5 sê ~ Vertrou volkome op die Here en moenie op jou eie insigte staat maak nie. Dít is presies wat nié met die kerk in Efese gebeur het nie, want ’n paar jaar na Paulus se waarskuwing het hulle verval in koue, meganiese ortodoksie, met geen diep toewyding aan die Here Jesus nie en is hulle uiteindelik oorweldig deur die magte van die hel, want vandag is slegs die ruïnes van die eertydse gemeente daar sigbaar.

· In die sewende plek val die satan gelowiges aan deur hulle te lei tot geveinsdheid (vroomheid). Een van die grootste suksesverhale van die satan is sy vermoë om deur die eeue, die kerk te vul met lidmate wat nie waarlik ’n lewende verhouding met die Here Jesus gehad het, of steeds het nie, óf om gelowiges daartoe te dryf om geveinsde lewens te voer waar hulle voorgee wie en wat hulle nie werklik is nie – daardie geheime sondes dus – en hulle sal jaar in en jaar uit daarmee loop, sonder om op ’n punt te kom om dit in die lig te bring en vergifnis daarvoor te kry. Die satan hou so ’n persoon dus weg van die waarheid en stewig vasgepen in sy greep.

· Die Woord van die Here sê in Rom.12:2 dat ons ...nie aan hierdie sondige wêreld gelyk (moet) word nie, maar (dat ons moet toe-)laat (dat) God (ons) verander deur (ons) denke te vernuwe, (sodat ons) ook kan onderskei wat die wil van God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is. Hoeveel keer laat ons nie toe dat die vyand ons fokus vestig op hierdie wêreld en sy materiële verlokkinge en ’n wêreldsgesindheid, want die dinge van hierdie wêreld is só lekker en só mooi en só gerieflik, maar die waarheid van die Woord waarsku ons ook hierteen – ons lees in 1Joh.2:15-16 ~ Moenie die sondige wêreld en die dinge van die wêreld liefhê nie. As iemand die wêreld liefhet, is die Vader se liefde nie in hom nie. 16 Die wêreldse dinge-alles wat die sondige mens begeer, alles wat sy oë sien en begeer, al sy gesteldheid op besit-kom nie van die Vader nie, maar uit die wêreld.

5. AFSLUITING:
Kom ons kyk net kortliks na ’n persoon en na ’n gemeente wat die Woord en die waarhede van die Woord geken het, maar dit ook gelééf het:
· Daniël: Daniël het gedoen wat reg was ten spyte van wat die koning wou hê en elke keer het die Here tot sy redding gekom. Dink aan die keer dat Daniël besluit het om homself nie te verontreinig deur die kos te eet wat die koning voorgeskryf het nie – die Here hom tot sy redding, deur die hoofpaleisbeampte, gunstig en simpatiek teenoor Daniël te maak (Dan.1:8-9). Daniël se hele lewe het getuig van gehoorsaamheid en getrouheid aan God en Sy Woord en op grond daarvan sien ons telkens hoe dat God, Daniël help en red en lei.
· Die Gemeente in Tessalonika: 1Tes.1:1-10 ~ Van Paulus, Silvanus en Timoteus. Aan die gemeente van die Tessalonisense, wat aan God die Vader en die Here Jesus Christus behoort. Genade en vrede vir julle! 2 Ons dank God altyd vir julle almal wanneer ons in ons gebede aan julle dink. Sonder ophou 3 bring ons dan voor God ons Vader in herinnering die werk van julle geloof, die inspanning van julle liefde en die volharding van julle hoop op ons Here Jesus Christus. 4 Broers, ons weet dat God julle wat Hy liefhet, uitverkies het, 5 want die evangelie wat ons aan julle verkondig het, het nie bloot met woorde tot julle gekom nie, maar ook met krag en deur die Heilige Gees en met volle oortuiging. Julle weet trouens hoe ons by julle opgetree het, en dít om julle ontwil. 6 En julle het ons voorbeeld gevolg en volgelinge van die Here geword. In baie moeilike omstandighede het julle die woord aangeneem met ’n blydskap wat van die Heilige Gees kom. En luister nou na wat die gevolg van hierdie gemeente in Tessalonika se geloof en kennis en onderskeiding was: Vers 7 en verder ~ So het julle ’n voorbeeld geword vir al die gelowiges in Masedonië en in Agaje. 8 Van julle af is die woord van die Here in Masedonië en in Agaje verkondig, en oral het die mense gehoor van julle geloof in God, sodat dit nie vir ons nodig is om nog iets daaroor te sê nie. 9 Die mense vertel self hoe julle ons ontvang het en hoe julle julle van die afgode tot God bekeer het en nou die lewende en ware God dien 10 en dat julle sy Seun wat Hy uit die dood opgewek het, uit die hemel verwag, Jesus deur wie ons gered word van die oordeel wat kom.

Ons moet ook wees waar hierdie gemeente in Tessalonika was – vol van die waarheid – so vol dat dit ons noop om ook in die waarheid te wandel!

Die Here Jesus sê in Luk.14:31 ~ ... watter koning wat met ’n ander koning in ’n oorlog betrokke raak, sal nie eers gaan sit en oorweeg of hy met sy tien duisend man sterk genoeg is om die ander een teen te staan wat met twintig duisend teen hom optrek nie? Ons kan nie presies weet wanneer, waar en hoe die vyand ons gaan aanval nie, daarom moet ons te alle tye God se volle wapenrusting stewig in plek hê. Wanneer ons as gelowiges die wapenrusting aan het, hoef ons nie presies te weet wat die satan se strategie is nie – trouens daar sal baie kere wees dat ons aangeval word, maar omdat die wapenrusting op hul plek is, sal ons nie eens bewus wees van die aanval nie.

Laat ons, ons oë gevestig hou op Jesus Christus en Hom vertrou om die geveg vir ons te veg, terwyl ons toesien dat ons gevegsdrag stewig in plek is!

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) – Sondagoggend 13 Junie 2010

Tuesday, June 8, 2010

Openbaring Ontsluit - 22 (Die Romeinse Ruitery) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit

1. INLEIDING:
Die Joodse Oorlog gedurende 66-70 n.C., asook die vooraf gebeure, was rigtinggewend t.o.v. wêreldgeskiednis, want nie net alleen het God deur hierdie gebeure, die “verbond-verbrekende” Joodse volk vernietig nie, maar ook op ’n unieke wyse Sy Nuwe Verbondvolk “gelanseer”.

Hierdie weergawe van die geskiedenis van die Here Jesus wat in aantog is, is van uiterste belang, ook vir ons vandag en wel om ’n paar redes:
· Eerstens waarsku dit ons as Kerk van die Here Jesus teen die gevaar van geloofsversaking en die geweldige gevolge wat op sulke afvalligheid volg. Paulus sê in 1Kor.10:1-12 dat die geskiedenis van Israel moet dien as voorbeeld vir gelowiges, dat dieselfde lot op ons wag, indien ons die Nuwe Verbond met God, op dieselfde wyse sou verbreek as wat die Joodse volk gedoen het met die Ou Verbond.
· Tweedens dien hierdie geskiedenis as bemoediging vir ons, omdat dit vir ons bevestiging is daarvan dat Jesus Christus waarlik Here is.
· Die Joodse leiers het gedink dat hulle Jesus uit die weg geruim het toe hulle Hom gekruisig het, maar Jesus het net voor Sy kruisiging in Matt.24-25; Mark.13 en Luk.21, belowe dat Hy Sy oordele oor die volk wat Hom verwerp het, sal laat losbars en dat Hy ’n nuwe volk vir Hom gaan kies en ’n Nuwe Verbond met hulle sal sluit. Hierdie waarskuwingswoorde van Jesus was dus nie bloot net leë woorde nie en dit kry veral vir ons betekenis wanneer ons die vervulling van Jesus se profesieë oor Israel in Openbaring lees en ons sien en besef dat die Nuwe Testamentiese Kerk (waarvan ons as gelowiges, deel is) nou God se volk is en die Nuwe Verbond met óns gesluit is.
· Insig in Openbaring dien as ondersteuning en bemoediging vir ons gebedslewe, want uit Openbaring blyk dit baie duidelik dat God die Vader die uitroepe van Sy kinders nie ongehoord verby laat gaan nie. Verder is dit ook duidelik dat God nie toelaat dat wêreldse hindernisse in die pad van die voortgang van die Evangelie sal staan nie, of in die pad van die vestiging van Sy Kerk op aarde.

Hierdie gedeelte in Openbaring bring ons nou by die sesde Trompet geskal en God se oordele wat oor Jerusalem uitgestort word. Ons het met die eerste vyf Trompet-oordele (Openb.8:1-13) gesien dat Israel se “ligte” al meer en meer uitgedoof is. Israel se afvalligheid en verbreking van die Ou Verbond het gelei tot hul verwerping en vernietiging deur God. In Openb.9:1-12 het ons gesien hoe dat Israel oorgegee is aan demoniese aktiwiteite en een derde van die stad se inwoners was gemartel sonder dat hulle gesterf het en dit het vyf maande lank geduur. Hierdie was die vyf maande (Mei tot September van 66 n.C.) wat die Joodse Oorlog vooraf gegaan het. Gedurende hierdie tydperk het die verskriklikste dinge denkbaar in die stad plaasgevind.

Hierdie verskriklike gebeure het egter tot ’n einde gekom met die geskal van die sesde trompet. Die sesde Trompet het ’n heel nuwe oordeel na vore laat kom.

Nou, met die sesde Trompet, verander dinge egter radikaal en word duisende inwoners deur mede-inwoners op die aakligste wyses vermoor net om kos in die hande te kry.

In 66 n.C. het die Joodse Selote (’n Joodse politieke party met godsdienstige ondertone, wat nie gehuiwer het om die ergste geweld te gebruik om hul doelwitte te bereik) in opstand gekom teen Gessius Florus (die Romeinse Saakgelastigde vir Judea op daardie stadium). Nero stuur vir generaal Vespasius met sy weermag om die opstand te onderdruk. Vespasius bereik die stadspoorte dieselfde tyd as wat die Joodse Fees van die Trompette begin het – baie interessant en nie toevallig dat dit ooreenstem met die “trompet-oordele”! Hierdie is dan ook in ooreenstemming met Jesus se Olyfberggesprek in Luk.21:20-22 ~ Wanneer julle sien dat Jerusalem deur leërs omsingel word, moet julle weet dat sy verwoesting naby is. 21 Dan moet dié wat in Judea is, die berge in vlug, en dié wat in die stad is, daaruit padgee, en dié wat op die plase is, nie na die stad toe gaan nie, 22 want in daardie dae voltrek God sy straf. Alles wat geskrywe staan, word dan bewaarheid. So erg as wat die demoniese aktiwiteite was wat gepaard gegaan het met die eerste vyf trompette, so is die uitvoering van die oordele van God wat voortgespruit het uit die sesde Trompet, ’n vulletjie.

Tydens die opstand van die Joodse Selote het hierdie einste Selote verkriklike dade gepleeg en het onskuldige Jode erg onder hierdie groep Jode deurgeloop. Hierdie Selote het hulle begin grimeer en aantrek soos vrouens en homoseksuele dade gepleeg, maar terselfdertyd ook vrouens misbruik en mede-Jode op strepe gemartel en gedood. Veral ou mans is gemartel en dood geslaan. Vrouens se hare is uit hul koppe geruk en babas is op die grond dood gegooi. Lyke is net oor die stadsmuur gegooi met die gevolglike besoedeling van die stad se waterbronne. Sommige inwoners het hul laaste stukkies goud ingesluk net om te verhoed dat dit gesteel word, maar toe hierdie praktyk aan die lig kom, is hulle mae bloot oopgesny – so is daar bv. in een nag nagenoeg 2 000 mense gedood.

Soos Josefus dit stel in sy skrywe: Hell was in session in Jerusalem. Demonic forces tormented those who had not repented and turned to Christ. The only ones exempt from this demonic activity, were the remnant – the 144 000. God’s hand mercifully protected them as it had protected those few in the wicked cities of Sodom and Gomorrah just before its utter annihilation. Wanneer ’n mens na hierdie verhale luister van wat in Jerusalem gebeur het, dan herinner dit ’n mens aan die woorde van Jesus in Matt.24:21 ~ ... want in daardie tyd sal daar so ’n groot verdrukking wees soos daar van die begin van die wêreld af nie was nie en ook nie weer sal wees nie.

2. VERS-VIR-VERS ONTLEDING:
Kom ons kyk dan eerste na die sesde Trompet.
· Openb.9:13-15 ~ Toe het die sesde engel op sy trompet geblaas. Ek het ’n stem tussen die vier horings van die goue altaar voor God gehoor. 14 Die stem het vir die sesde engel, wat die trompet het, gesê: “Maak los die vier engele wat by die groot Eufraatrivier vasgemaak is.” 15 Die vier engele wat gereed gehou is vir hierdie uur en dag en maand en jaar, is toe losgelaat om ’n derde van die mensdom dood te maak. In hierdie teksverse lees ons weereens van die altaar en dit is heel gepas ook, want u sal onthou dat dit juis by die altaar was dat die Ou Testamentiese Martelare uitgeroep en gesmeek het dat God Sy oordele moes laat losbrand op hul martelaars. Aangesien dit ook Jesus Christus is wat God se oordele uitoefen, kan ons aanvaar dat die stem wat hier roep, dié van Christus is en Hy gee opdrag aan die sesde Trompetblaser om die vier Engele wat vas gebind was by die Eufraatrivier, los te laat.

Wanneer ons hier in v.14 kyk na die woord “loslaat”, dan is dit in ooreenstemming met Judas 1:6 ~ Dink ook aan wat gebeur het met die engele wat hulle nie binne hulle eie magsgebied gehou het nie, maar hulle aangewese woonplek verlaat het. God het hulle met onbreekbare kettings gebind en hou hulle in duister dieptes vir die oordeel van die groot dag. Ons kan derhalwe aanvaar dat hierdie “vier engele”, gevalle engele is. Demoniese magte was reeds aan die werk tydens die vyfde Trompetoordeel, maar dit was nog nie verby nie, want vier verdere demone gaan ook nou ingespan word tydens die sesde Trompetoordeel.

Hierdie “engele” was deur God voorberei vir hierdie uur en dag en maand en jaar. Hierdie uitdrukking impliseer nie dat dit God, een jaar en een maand en een uur geneem het om hulle voor te berei nie. Dit beteken bloot dat God hulle vir ’n baie spesifieke doel en tyd voorberei het. Verder beteken dit ook dat God hulle nie net vir ’n vae tyd van nagenoeg ’n jaar en ’n bietjie voorberei het nie, maar vir ’n baie spesifieke uur wat deur Hom bepaal is. Hulle was voorberei vir ’n baie spesifieke doel. En hierdie doel? Om ...’n derde van die mensdom dood te maak. Vroeër tydens die vyfde Trompetoordeel het die sprinkane toestemming gekry om die mense seer te maak, maar nie te dood nie (9:4-6), maar hierdie demone ontvang ’n baie spesifieke opdrag om ’n derde van Jerusalem se inwoners dood te maak.

Dit is ook interessant om te weet dat die meeste van Israel se vyande in die verlede van oorkant die Eufraatrivier gekom het. Die grootste bedreiging vir die Romeinse Ryk het ook van dié kant gekom en veral van die Spartane. In die lig hiervan het die Romeinse weermag, baie troepe op die grens langs die Eufraatrivier gehad en Josefus skryf dat die eerste plek vanwaar Vespasius, troepe opgeroep het om na Jerusalem te gaan, juis van die Eufraatrivier af was. Toeval? Ek glo allermins!

Dit is betekenisvol om te sien dat “vier engele” groot invloed uitgeoefen het oor die Romeinse weermag. Profetiese literatuur vergelyk baie dikwels, volkere met bose geeste. So word die koning van Babilon (Jes.14:4-17) en die prins van Tirus (Eseg.28:1-19) bv. vergelyk met Lucifer. Daniël ontvang ’n boodskap van ’n engel wat in geveg met die prins van Persië en die prins van Griekeland was (Dan.10:18-21). Hierdie was dus klaarblyklik, demone wat geassosieer was met daardie spesifieke lande. Soos wat ons heel waarskynlik spesifieke demone (Ef.6:12) kan koppel aan spesifieke menslike regerings of lande, net so kan hierdie vier engele van Openb.9, gekoppel word aan die Romeinse Ryk.

Satan was dus oorspronklik van plan om Jerusalem te vernietig en sodoende pragtig in die hand van God te speel, deur God se wil uit te voer t.o.v. Jerusalem en in die proses ook sy eie ondergang en finale vernietiging “onder die hakskeen van die Saad van die vrou” te vervul.

Ons sien dus dat God die demone loslaat ten einde die Romeinse soldate te stuur teen Jerusalem. Die val van Jerusalem in 70 n.C. is waarskynlik dié beste getuienis van wat in die geesteswêreld gebeur wanneer ’n oorlog plaasvind. Ons leer ook hierdeur dat God ook ’n God van die geskiedenis is. Niks in die ganse heelal gebeur sonder Sy soewereine wil, of buite Sy beheer nie.

· Openb.9:16-19 ~ Die aantal perderuiters van hulle leërs was miljoene der miljoene en nog ’n keer soveel. Ek het hulle getal gehoor. 17 En in hierdie gesig het die perde en hulle ruiters só gelyk: hulle het vuurrooi, donkerblou en swaelgeel harnasse aangehad. Die perde se koppe was soos die koppe van leeus, en uit hulle bekke het daar vuur, rook en swael uitgekom. 18 Deur hierdie drie plae, die vuur, die rook en die swael wat uit hulle bekke uitgekom het, is ’n derde van die mensdom doodgemaak. 19 Die perde se vermoë om skade te doen, is in hulle bekke en ook in hulle sterte; want hulle sterte is soos slange en het koppe, en daarmee pynig hulle die mense. Die getal perderuiters wat hier genoem word kom neer op 200 miljoen en kan sekerlik tog nie letterlik vertolk word nie, want daar was maar slegs, nagenoeg 200 miljoen bewoners op aarde gedurende die eerste eeu en daarom kon die Romeinse weermag nie uit soveel perderuiters bestaan het nie. Ons moet egter onthou dat getalle in Openbaring selde letterlik geïnterpreteer moet word. In die lig hiervan kan ons dus sê dat hierdie geweldige getal wat Johannes hier noem, ’n manier is om te verwys na ’n geweldige groot leërmag.

Ons sien egter ook weer iets van God se genade in hierdie toneel en skrywe, want Jesus het die waarskuwing t.o.v. Jerusalem se verwoesting aan Sy dissipels gerig en hulle het hierdie boodskap beslis verder uitgedra en is dit natuurlik ook in die Evangelies gedokumenteer, maar nou word hierdie waarskuwing weer op skrif gestel deur Johannes en word daar verdere genade tyd deur God aan die mense van Jerusalem gebied, sodat hulle hul kan bekeer.

Let ook daarop dat hierdie weermag bestaan uit ’n kavallerie en die ruiters sit op hul perde. Die Jode het nie ’n kavallerie geken nie (net voetsoldate) en dit het hulle nog meer die skrik op die lyf gejaag. Die ruiters het vuurrooi, donkerblou en swaelgeel harnasse aangehad. Josefus het in sy skrywes ook bevestig dat die Romeine met ’n kavallerie aangeval het.

Die beskrywing van die perde is hoogs waarskynlik simboliese taal om te dui op die geweldige skade en doodslag wat hierdie kavallerie verrig het (beslis nie supersoniese kernmissiele soos Hal Lindsay e.a. in die 70 & 80-er jare aangevoer het nie). ’n Kommentator uit die 1800’s het beweer dat perderuiters hul koppe langs die van die perde geplaas het toe hulle aangeval het en dit het aan die perde die voorkoms van ’n leeu met maanhare gegee (dit mag waar of onwaar wees – net gedink dat dit ’n interessante opmerking was).

Ek glo dat hierdie prent wat Johannes hier skilder, eerder ’n profetiese beeld van God se oordeel is. Wat meer is, hierdie standpunt dra weereens Ou Testamentiese ondersteuning en ons vind dit in Jer.4:6-7 ~ Swaai die vaandel: Na Sion toe! Soek veiligheid, moenie talm nie! Ek, die Here, laat onheil uit die noorde kom, ’n groot ramp. 7 Die leeu het opgestaan uit sy lêplek, die vernietiger van die nasies is op pad, hy het uit sy blyplek uitgegaan om jou land te verwoes. Jou stede sal in puin lê, sonder inwoner (sien ook Amos 3:1-8 en Hos.11).

Die vernietiging van Jerusalem sou dus verskriklik wees en niemand behalwe die 144 000 wat geluister het na die woorde van die Here Jesus en hulle bekeer net, sou dit ontsnap nie. Dit is wonderlik om te sien hoe dat presies dieselfde situasie hom afgespeel het in die lewe van Noag én Lot. Beide Noag en Lot het hul volksgenote gewaarsku oor God se naderende oordele en beide was geïgnoreer. Hulle was egter beide reg, want God se oordele het losgebras en die ongelowiges of goddeloses was uitgedelg.

Ons lees verder in v.18 ~ Deur hierdie drie plae, die vuur, die rook en die swael wat uit hulle bekke uitgekom het, is ’n derde van die mensdom doodgemaak. Volgens Josefus was daar ten tyde van Pinksterdag, nagenoeg 3,3 miljoen inwoners in Jerusalem en Josefus skryf ook dat nagenoeg 1,1 miljoen Jode gedood is tydens die Joodse Oorlog - ... ’n derde van die mensdom doodgemaak! ’n Derde van 3.3 is 1.1!

In al die oorloë waarin die Romeine betrokke was, het hulle ’n voorhoede gehad, asook ’n agterhoede. Die ruitery was in die val van Jerusalem, die voorhoede en daarom verwys v.19 na die perde se vermoë wat in hul bekke geleë was, maar dan sê v.19b, dat die perde ook ’n agterhoede gehad het ~ ... want hulle sterte is soos slange en het koppe, en daarmee pynig hulle die mense. Waaruit het hierdie agterhoede bestaan? Weer vertel die geskiednisboeke vir ons, by monde van Josefus: Vespasius het, nadat die ruitery amok gesaai het, 160 reuse katapulte (ou werptuie om swaar klippe en bakke vlammende olie in ’n beleërde plek te skiet – dit het amper op dieselfde manier gewerk as ’n kettie). Josefus skryf voorts dat van die klippe wat tot ’n talent swaar was (ongeveer 28-30 kg.), wit geverf was en het dit die indruk van reuse haelstene geskep (Openb.16:21 ~ Groot haelstene, elkeen omtrent vyftig kilogram swaar, het van die hemel af op die mense geval).

Die punt van hierdie hele gedeelte is dat verwoesting en vernietiging seker is en ontsnapping onmoontlik.

· Openb.9:20-21 ~ Die ander mense, wat nie deur hierdie plae doodgemaak is nie, het hulle egter nie bekeer nie. Hulle het aangehou met die aanbidding van bose geeste en van afgode wat hulle self gemaak het van goud, silwer, koper, klip en hout, en wat nie kan sien of hoor of loop nie. 21 Hulle het hulle ook nie daarvan bekeer om moord, towery, onsedelikheid en diefstal te pleeg nie. Dit word algemeen aanvaar dat mense wat hulle verhard teen die Evangelieboodskap se einde baie dikwels een van geweld en verwoesting is. Die Jode het dit op die harde manier geleer en laat ons terselfdertyd leer uit hulle foute en sodoende geweld en verwoesting in ons eie lewe, voorkom.

Hierdie verse moet ons egter ook aanspoor om mense wat afgedwaal het en in die proses is om hulle te verhard, oor te haal om terug te draai na Jesus Christus, want Johannes sê dat geloofsversaking, ’n sonde tot die dood is (1Joh.5:16). Daar is sóveel seën wat wag op diegene wat hul bekeer, dat dit vir ons ’n passie behoort te wees om die evangelie van verlossing te verkondig aan ’n ieder en ’n elk wat nie die Here Jesus Christus as Verlosser dien nie – Jak.5:20 ~ ...weet dan dat hy wat ’n sondaar van sy dwaalweg terugbring, hom uit die dood red en maak dat ’n menigte sondes vergewe word.

Ons moet bemoedig word deur die wete dat die Groot Opdrag, vrug sál dra en daarom moet ons bly bid, ywerig die Evangelie verkondig en self waak teen afvalligheid. Kom ons neem die Vader se belofte ernstig op, nl. dat Hy beheer oor hierdie wêreld gaan neem en sy eer en heerlikheid sál seëvier – Ps.46:1-12 ~ Vir die koorleier. Van die Koragiete. Op die wysie van “Jong Vroue”. ’n Lied. 2 God is vir ons ’n toevlug en ’n beskerming; Hy was nog altyd bereid om te help in nood. 3 Daarom is ons nie bang nie, al gee die aarde pad, al skuif die berge tot in die dieptes van die see, 4 al druis en skuim die waters van die see, al skud die berge deur sy onstuimigheid. Sela 5 Oor die strome van die rivier is daar blydskap in die Godstad, in die heilige woning van die Allerhoogste. 6 God is daar; die stad sal nie wankel nie. God sal hom help nog voor die môre kom. 7 Nasies kan raas en koninkryke wankel, maar as God sy stem laat hoor, smelt die aarde weg. 8 Die Here, die Almagtige, is by ons, die God van Jakob is vir ons ’n beskutting. Sela 9 Kom kyk wat die Here gedoen het, watter ontsettende dinge Hy op die aarde tot stand bring: 10 die oorloë oor die hele aarde laat Hy ophou, pyle en boë verbreek Hy, spiese slaan Hy stukkend, oorlogswaens verbrand Hy met vuur. 11 Bedaar en erken dat Ek God is, hoog bo die nasies, hoog bo die aarde. 12 Die Here, die Almagtige, is by ons, die God van Jakob is vir ons ’n beskutting. Sela.

[1] Bybelstudiereeks aangebied deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) Sondagaand 23 Mei & 06 Junie 2010

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt op 06 Junie 2010

Die Brief aan die Efesiërs – 23 (Ons Geestelike Geveg - 03) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.

1. SKRIFLESING:
Ef.6:10-18 ~ Verder nog dit: Soek julle krag in die Here en in sy groot mag. 11 Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12 Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13 Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan. 14 Bly dan op julle pos, toegerus met die waarheid as gordel om julle heupe, die vryspraak deur God as borsharnas, 15 en die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. 16 Daarby moet julle altyd geloof as skild in die hand hê, want daarmee sal julle al die brandpyle van die Bose kan afweer. 17 Sit verlossing as helm op en vat die swaard van die Gees, dit is die woord van God. 18 Doen dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die gelowiges.

2. INLEIDING:
Voor ons by die wapenrusting kan kom wat Paulus vir ons geestelike oorlog voorskryf, moet ons nog na enkele ander sake kyk, alvorens ons in groter detail kan kyk na die wapens self.

3. DIE DAG VAN ONHEIL:
Ons vind ’n baie interessante uitdrukking in v.13, waar Paulus sê dat ons die volle wapenrusting met aantrek sodat ons weerstand kan bied in die dag van onheil. Waarna verwys Paulus wanneer hy praat van die dag van onheil?

Sommige mense sal sê dat hierdie uitdrukking die ganse lewe van ’n gelowige omvat – jy moet jouself dus beklee met die volle wapenrusting van God, ten einde jou te bewaar tot aan die einde van jou lewe – ’n lewe wat dus net uit moeilikheid en aanvalle en beproewing bestaan en wat dag na dag plaasvind.

Jakob het getuig dat dit met hom die geval was – hy sê in Gen.47:9, dat sy lewensjare vol swaarkry was. Vir sommige gelowiges wil dit dus voorkom asof daar nie ’n enkele dag is dat die son skyn nie – elke dag is net vol boosheid! Daar is nie tyd vir glimlag nie en nog minder rede vir glimlag. Dit laat my dink aan die uitdrukking wat ’n goeie vriend van my altyd gebruik wanneer hy sulke mense sien – hy sê dan : “Heilig, veilig, suur, maar darem hier”. Die troos vir hierdie gelowiges is dat hierdie lewe kort is – dit is net ’n paar tree, dan stap hulle die ewigheid binne.

Andere weer, verklaar hierdie uitdrukking, die dag van onheil, deur te sê dat hierdie lewe nié die gelowige se ganse lewe omvat nie, maar eerder ’n lewe wat bestaan uit tye waar ons aanslae ervaar, maar ook tye waar ons nie bewus is van die aanslae van die bose nie, omdat daar nie permanent sulke tye in ons lewe bestaan nie – ons ervaar tog baie tye waar ons “gebaai” word in God se liefde en genade. Hierdie lewe en hierdie aarde, is tog “tussen die hemel en die hel” en daarom sal ons beide aanslae én genade-tye gedurende ons lewe ervaar. Uiteindelik sal elkeen van ons (indien die Here Jesus se wederkoms nie in ons tyd plaasvind nie) waarskynlik die toppunt van die satan se aanslag ervaar, wanneer ons die dood binnegaan. Ek is dan ook van mening dat dit hierdie oomblik is – ons sterwensoomblik – wat die toppunt van die dag van onheil gaan wees.

Paulus sê egter ook dat ons nie maar net agteroor kan sit en niks doen en net gereed moet wees vir ons sterwensdag nie. Hy sê hier in v.13, dat ons die volle wapenrusting moet aantrek – ons moet dit dus doen, lank voor ons die dood binnegaan. Maar hy gaan verder en volg dit op deur in v.14 te sê, dat ons op ons pos moet bly – voortdurend dus. Dit kom dus daarop neer dat ons permanent die volle wapenrusting moet aanhê, sodat wanneer die dag van onheil, ons tref en wanneer ons sterf, ons steeds die wapenrusting, stewig aangegespe sal hê en ons waaksaam op ons pos sal wees. Ons moet dus permanent aan diens wees en as’t ware aan diens sterf!

4. STAAN VAS:
V.14 in die N.A.V. begin met die woorde ~ Bly dan op julle pos. In die Grieks staan daar "histemi", wat “staan” beteken – maar nie alleen “staan” nie, maar "om voortdurend te staan” – die heeltyd – aanhoudend. Dit is waarom die O.A.V. sê ~ Staan dan vas. Die N.A.V. is egter nie verkeerd as dit sê ~ Bly dan op julle pos.

Wat impliseer dit dan om te staan of om heeltyd op ons pos te wees? Dit beteken dat ons moet staan en nie padgee of vlug, of oorgee nie. Alle soldate gee onmiddellik gehoor aan ’n opdrag wat die offisier gee en net so moet ons as gelowiges onmiddellik reageer op God se opdrag wanneer Hy sê dat ons moet staan – of, anders gestel, dat ons volhardend weerstand sal bied teen die vyand en nooit sal vlug of gaan lê nie. Daar is vier redes waarom dit vir ons belangrik is om te bly staan:
· Die Woord van God beveel ons om te bly staan. 1Pet.5:9 ~ Bly standvastig in die geloof en staan hom teë. Hierdie vers is in ooreenstemming met v.14 ~ Bly dan op julle pos. Soldate moet te alle tye streng by die opdragte van hul offisiere hou – selfs al kos dit uiteindelik hul lewens. Toe Dawid vir Urija na die gevegsfront gestuur het, moes hy besef het dat sy lewe in gevaar was, omdat hy in die voorste linies moes veg, maar hy was gehoorsaam aan sy koning en het nie die opdrag van sy generaal teengestaan nie, want gehoorsaam moes hy gehoorsaam wees aan sy bevelvoerder. En uiteindelik het Urija dan ook die hoogste prys betaal toe hy op die slagveld gesterf het (2Sam.11:14-17). Presies dieselfde geld vir ons, indien ons, onsself “soldate vir Christus” wil noem – gehoorsaam tot die dood toe! Dit is hierdie selfde lojaliteit wat Christus van ons verwag. Hy sal ons ook selfs van tyd tot tyd voor toetse stel ten einde ons lojaliteit aan Hom te bepaal en deur ons getrouheid en dapperheid in hierdie geveg teen die bose en in ons oorwinning, verheerlik ons Sy Naam – óf stel ons Hom teleur.

Mag ons soos Job vasstaan in hierdie geveg, ten spyte van die feit dat die satan alles wat aan Job behoort het, geneem het – sy eiendom, sy vee en sy kinders. Hoor net wat sê die Here van Job ~ Sy gelyke kry jy nie op aarde nie: hy is vroom en opreg, hy dien My en vermy die kwaad. Hy het vroom gebly, al het jy My daartoe gebring om hom sonder rede te ruïneer (Job 2:3).

· Wanneer soldate ’n goed verskanste fort met al die nodige wapens, in die hande van die vyand laat val, net omdat die verdedigende soldate nie al die wapens tot hul beskikking gebruik het om die fort te verdedig nie, is dit hartseer en eintlik onverstaanbaar. In die lig hiervan, is dit tweedens dus belangrik om vas te staan omdat ons al die wapens tot ons beskikking het, want God hét al die nodige wapens aan ons verskaf vir ons geveg teen die satan. As ons dus (geestelik gesproke) “ons fort laat val”, net omdat ons nie al die wapens gebruik het nie, is so ’n nederlaag nog meer onwaardig, omdat God in Christus aan ons as Sy soldate, al die mag aan ons beskikbaar stel ten einde die vyand suksesvol te weerstaan.

Dit is nie verbasend as ’n ongeredde siel val voor die versoekings van hierdie wêreld nie, want sonder Christus beskik hy nie oor die wapenrusting wat nodig is om die vyand se aanvalle af te weer nie. Daar is ’n ou spreukwoord wat sê dat ’n bok eet daar waar hy vasgemaak is en dit is presies wat die ongeredde siel ook doen – hy eet die “voedsel” van hierdie wêreld. Vir ons as gelowiges is daar egter hoop op hoër en beter dinge as wat hierdie wêreld kan bied. Ons huidige geloof is ’n skuldbewys (of ’n koopbewys/”gift voucher” as u wil) wat ons ontvang het wat ons verseker van ’n uiteindelike oorwinning en ’n ewige erfenis.

God het goeie rede om teleurgestel te wees in ons, as ons die geveg verloor, terwyl ons die nodige wapens om die vyand af te weer, beskikbaar het. Dit is presies wat gebeur het, toe God vir Adam gevra het ~ Het jy tog nie van die boom geëet waarvan Ek jou verbied het om te eet nie? (Gen.3:11). Dit was nie ’n vraag wat God gevra het om vas te stel of Adam geëet het nie – Hy het presies geweet wat gebeur het. Nee, God het hierdie vraag gevra om daardeur Sy diepe teleurstelling aan Adam bekend te maak – so asof die Vader vir Adam gesê het: Hoe is dit moontlik dat jy van die skrapse en slegte vrugte van die satan kan eet, terwyl jy die sleutel tot God se oorvloedige spens tot jou beskikking het?

· In die derde plek is dit nodig dat ons stewig vas sal bly staan, omdat ons veiligheid gevestig is in die weerstand wat ons bied. Ons het gevegsmondering ontvang om mee te veg – om weerstand mee te bied, nie om mee te sit en rus, of om mee terug te val nie, of selfs oor te gee aan die vyand nie. Hoor net wat sê die Hebreërskrywer t.o.v. hierdie waarheid ~ En wie deur My vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe; maar as hy terugdeins, het Ek aan hom niks meer nie (Hebr.10:38).

Indien die soldate wat die fort verdedig, weet dat die vyand wat hulle aanval, swakplekke het en derhalwe oorwin kan word, sal hulle mos juis die vyand aanval en hulle ammunisie rig op hulle swakplekke en dit is presies wat Jak.4:7b vir ons wil sê ~ Staan die duiwel teë en hy sal van julle af wegvlug. Die satan ís dus oorwinlik en hét swak plekke en al wat nodig is om hom te oorwin, is om hom aan te val.

Die vraag is net óf ek die duiwel wíl teëstaan! En as ek dit nie wil doen nie, of halfhartig in die geveg betrokke raak, is daar groot fout met my geestelik en behoort dit my intens bekommerd te stem en dit herinner wéér sterk aan die woorde van Hebr.10:38 wat ek so pas gelees het, nl. ~ En wie deur My vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe;... en dan hierdie woorde... maar as hy terugdeins, het Ek aan hom niks meer nie. Deins ek en jy terug my broer en suster? Indien wel sê die Here ~ ...aan hom het ek niks meer nie! Dit is verskriklike woorde en ons kan en mag dit nie ligtelik opneem nie!

Laastens is dit nodig dat ons die vyand moet weerstaan en stewig sal staan in hierdie geveg, omdat die vyand alleenlik oorwin kan word deur mag en geweld en aggressie. En daar is drie redes waarom dit so is. Kom ons kyk vlugtig daarna:
- Die eerste is omdat satan ’n lafaard is. In Hand.19:15 sê die satan ~ Jesus ken ek, en van Paulus weet ek. En dan sê hy vir die sewe seuns van Skeva ~ ...maar julle, wie is julle? Hy sê dus dat hy Jesus en Paulus ken, omdat hy niks aan hulle kon doen nie, omdat hulle weerstand gebied het wat hom wat Satan is, bedroë daarvan af laat kom het, maar die sewe seuns van Skeva is nie vir hom ’n probleem nie, want hulle het nie weerstand gebied nie en wat was die gevolg? V.16 ~ Die man met die bose gees spring toe onder hulle in en oorweldig hulle. Hy was te sterk vir hulle, sodat hulle kaal en stukkend geslaan uit daardie huis gevlug het. Satan is ’n lafaard, daarom dat hy Jesus en Paulus en almal wat weerstand teen hom bied, uitlos, maar indien jy dit nie doen nie, sal jy “tweede kom”. Hou dus in gedagte, dat hy ’n lafaard is en daarom sal hy van jou af wegvlug, as jy hom met mag en geweld teëstaan.
- Tweedens word Satan oorwin, omdat hy ’n indringer en ’n onwettige plakker is – ons moet egter bedag daarop wees dat dit die geval is. Wat bedoel ek hiermee? Indien ons ’n pinkie gee, sal die satan altyd die hele hand gryp en in ’n stewige greep beet kry – daarom dat Ef.4:27 vir ons sê ~ Moenie die duiwel vatkans gee nie. As ons toegee aan een versoeking, word dit altyd opgevolg met nog ’n sonde en nog ’n sonde en elke keer raak dit erger en al hoe moeiliker om daaruit te ontsnap. Neem pornografie as voorbeeld: Dit begin gewoonlik met baie sagte pornografie wat bykans nie eers pornografie genoem kan word nie, maar dit raak al erger, totdat dit uiteindelik by blou films verbygaan, tot die “ware Jakob”. Die vyand maak dus gebruik van die geringste geleentheid, of die kleinste openingkie in ons mondering, om ons binne te val; ons te teister en uiteindelik te oorrompel. Die veiligste strategie is dus om die duiwel nie die geringste vatkans te gee nie!
- Openb.12:10 noem die satan, die aanklaer van ons medegelowiges (of van ons broeders – O.A.V.). Hy is dus ’n vyand wat ons voortdurend by die Vader probeer aankla. Omdat hy dus ’n aanklaer is, moet en mag ons hom nie die geringste geleentheid gee om iets teen ons te kry waarmee hy ons kan aankla nie. Die satan kan dus geen leed aan ons doen, as ons hom nie toelaat om dit te doen nie. Ons moet dus deurentyd Job se woorde, ons eie maak, toe hy gesê het ~ Aan my geregtigheid hou ek vas en laat dit nie los nie; my hart veroordeel geeneen van my dae nie (Job 27:6 – O.A.V.). Indien jou eie gewete of hart jou nie aankla nie, moet jy nie toelaat dat die vyand dit doen nie. Hoe dikwels sê die vyand nie vir ons dat ons nie wedergebore is nie wel, hou vas aan jou geregtigheid en laat dit nie los nie.

5. WYSES OM VAS TE STAAN:
Ons het nou gesien waarom dit nodig is dat ons vas moet staan. Ons moet egter ook net kortliks kyk na hóé ons vas moet staan:
· Ons lees in Eks.27:20 en Eks.30:8 dat die lampe voortdurend gedurende die nag in die Tabernakel moes brand. Ons lewens in hierdie wêreld met al sy bose aanslae en versoekinge, is niks anders as nag nie. Daarom is dit van lewensbelang dat ons, ons “brandfakkels van waaksaamheid” voortdurend sal laat brand.

In ons woongebied waar ons woon, patrolleer ons buurtwag die hele woongebied 24 uur uit die 24 en 7 dae uit die 7 en ons kan die resultate daarvan sien in die dalende misdaadsyfers. Die oomblik as hierdie patrolliewerk egter verslap word ’n toename in misdaad beleef. Dit is presies dieselfde met ons geestelike lewe. Die oomblik dat ons verslap, gee ons ’n opening aan die vyand om ons te terroriseer.

Die probleem met die mens, is dat ons so gou slap raak in die knieë. Daar word vertel dat Noag se seuns vir ’n tyd lank, ná die sondvloed, nie huise in die laagtes gebou het nie, maar net op die hoë berge – hulle was waaksaam, maar nie vir lank nie, toe bou hulle maar weer huise in die laagtes. Dieselfde geld vir iemand wat beroof word – vir ’n tyd lank is hy baie versigtig en toets hy sy sekuriteitsmaatreëls gereeld, maar soos wat die tyd aanstap toets hy sy sisteem minder gereeld en verslap sy waaksaamheid dus.

Ons raak so dikwels intens bewus van ons sonde, dat ons dit fel teëstaan, net om na ’n ruk maar weer te verslap en heul ons maar weer met die sonde. As ons egter ware soldate vir Christus wil wees, moet ons voortdurend waaksaam wees en nooit ons “brandfakkels” uitdoof nie. God het nooit gerus voor Sy totale skeppingswerk afgehandel was nie. Jesus het nie halfpad tou opgegooi in Sy roeping hier op aarde nie – Hy het tot aan die einde die pad geloop, totdat Hy Sy sending afgesluit het aan die kruis op Golgota!

· ’n Eerlike en toegewyde wag, patrolleer dus sy hele omgewing – hy bewaak en patrolleer dus die hele gebied waarvoor hy verantwoordelik is. Op dieselfde wyse moet ons voortdurend, elke deeltjie van ons menswees patrolleer en ondersoek, want die geringste openinkie in ons menswees, is ’n “waenhuisdeur-opening” vir die vyand om ons binne te val en chaos te veroorsaak. Wanneer ek verwys na ons ganse menswees, verwys ek na ons liggaam ja, maar ook na ons denke, na ons spreke, ons emosies, ons optrede, ons geestelike lewe – ons ganse ons (as ek dit so kan uitdruk).

Dit is goed en wonderlik as ek ’n wag voor my lippe plaas, maar plaas ek ook ’n wag voor my hart om toe te sien dat ek nie dalk wellus daar toelaat nie? Jy hou dalk jou vingers uit jou werkgewer se kasregister, maar gun jy hom die seën van sukses en voorspoed waarmee die Here hom seën? Ons as gelowiges mag dalk in een of selfs meer areas van ons menswees onbesproke wees, maar in daardie een area waar niemand kan sien nie, dra ons dalk donker geheime rond.

Wanneer Paulus in 1Tes.5:18 sê dat ons dankbaar moet wees in alle omstandighede, omdat God dit van ons verwag, dan impliseer dit ook dat ons waaksaam moet wees in alles, sodat ons nie in die proses, God van Sy eer beroof nie.

Enige speurder sal vir jou sê dat geen stukkie inligting, hoe gering ook al, onbelangrik is in ’n ondersoek nie. Dieselfde beginsel geld wanneer ’n wag sy diens doen op patrollie en daarom moet ons ook besef dat die geringste verslapping in ons geestelike waaksaamheid, fataal kan wees. Jesus sê in Matt.12:36-37 ~ Dit sê Ek vir julle: Van elke ligsinnige woord wat die mense sê, sal hulle rekenskap moet gee op die oordeelsdag. 37 Op grond van jou eie woorde sal jy vrygespreek of veroordeel word.

· Jesus het ook aan die Fariseërs gesê ~ Julle gee tiendes van kruisement, anys en koljander, maar wat volgens die wet van God die swaarste weeg, laat julle na: geregtigheid, barmhartigheid en betroubaarheid. Juis hierdie dinge moet ’n mens doen en die ander nie nalaat nie (Matt.23:23). Om die vyand suksesvol teë te staan en seker te maak dat ons vasstaan, moet ons wys optree en ons geestelike prioriteite regkry. As ek ’n keuse het om, óf my kind, óf my materiële besittings te offer, is dit tog duidelik waar my prioriteit moet en sal lê – by my kind! Presies dieselfde beginsel geld vir my geestelike lewe: Wat moes die belangrikste beginsel vir die Fariseërs gewees het – om hul tiendes van kruisement, anys en koljander te gegee het, of om God se geregtigheid, barmhartigheid en betroubaarheid na te jaag? Natuurlik was dit laasgenoemde. Op dieselfde wys moet ons éérs toesien dat ons verhouding met Christus op die regte plek is, vóór ons aandag gee aan allerlei ander geestelike sake soos bv. ons bediening onder die jeug, of watter bediening ook al – éérs Christus en dan die res. Ons moet eers omsien na die swak plekke in ons mondering, waar ons weet ons swak is, eerder as om dit maar net te ignoreer en verder aan te gaan met ons geestelike lewe.

6. AFSLUITING:
Ons sal onsself baie deeglik moet ondersoek ten einde vas te stel waarom ons, onsself gelowiges noem. Wanneer ons dit gedoen het, moet ons onsself afvra, of ons hierdie roeping waartoe ons deur Christus Jesus se soendood, geroep is, waardig volvoer, deur vas te staan en op ons pos te bly en nie toe te laat dat die vyand ons oorrompel en derhalwe in die proses ons aanhits om God se eer te steel nie.

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) – Sondagoggend 06 Junie 2010

Tuesday, June 1, 2010

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt op 30 Mei 2010

Die Brief aan die Efesiërs – 22 ("Ons Geestelike Geveg" - 02) [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.

1. SKRIFLESING:
Ef.6:10-18 ~ Verder nog dit: Soek julle krag in die Here en in sy groot mag. 11 Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12 Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13 Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan. 14 Bly dan op julle pos, toegerus met die waarheid as gordel om julle heupe, die vryspraak deur God as borsharnas, 15 en die bereidheid om die evangelie van vrede te verkondig as skoene aan die voete. 16 Daarby moet julle altyd geloof as skild in die hand hê, want daarmee sal julle al die brandpyle van die Bose kan afweer. 17 Sit verlossing as helm op en vat die swaard van die Gees, dit is die woord van God. 18 Doen dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die gelowiges.

2. INLEIDING:
Ons het verlede week inleidend gekyk na ons geestelike geveg teen die bose. Ons het gesê dat ons hierdie geveg in oorwinning kan afsluit, indien ons aandag skenk aan verse 10 en 11:
· Soek julle krag in die Here en in sy groot mag.
· Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel.

Ons het daarna ook oorsigtelik gekyk na wie ons vyand is en ook kortliks na die oorlog waarin ons gewikkel is.

Ek wil egter vanoggend ons fokus op v.13 vestig, wat ’n oënskynlike herhaling van v.11 is ~ Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan.

3. GESPE VAS:
Waarom sou Paulus hierdie vers herhaal? Wel, een rede waarom herhaling nodig is, is om ’n bepaalde punt te beklemtoon – en dit word nie net hier gedoen nie, maar op talle ander plekke in die Woord.

Wat wil Paulus regtig vir ons hier beklemtoon en weer uitlig? Ten einde hierdie vraag te beantwoord moet ons kyk na die werkwoord in hierdie vers en dit is in die Grieks, “analambano”. Dit is interessant om te sien dat die voorvoegsel by hierdie werkwoord, nl. ana (“ana”), dui op ’n herhaling. Wat Paulus dus hier wil sê, is dat die volle wapenrusting weer en weer aangetrek moet word. Dit dui dus direk daarop, dat iets herwin moet word wat voorheen verloor is, of om ’n onderneming wat vantevore gemaak is en nie nagekom is nie, weer na te kom.

Ons moet in gedagte hou dat Paulus sy brief aan gelowiges in Efese rig en daarom is hy nie besig om vir hulle te sê dat hulle hul moet bekeer, deur die volle wapenrusting aan te trek nie, maar eerder om hierdie wapenrusting weer stewig vas te gespe, omdat dit dalk los geraak het en indien daar stukkende plekke aan enige deel van die mondering is, moet dit herstel word.

Waarom is dit dan nodig om die wapenrusting stewiger vas te gespe en stukkende plekke
te herstel? Ons moet onthou dat wapenrusting net gedra word tydens ’n geveg en ons het reeds gesien dat ons in ’n voortdurende, of onophoudelike geveg betrokke is, totdat die Here Jesus ons kom haal. As Paulus dan sê dat ons die volle wapenrusting moet aantrek, impliseer dit dat hy vir ons laat blyk dat al die elemente van die wapenrusting nie altyd heeltemal in plek is, of om die analogie te gebruik wat ek pas gebruik het – al die dele is moontlik nie heeltemal styf genoeg en heeltemal op hul plek nie.

Ons gaan beslis nie die vyand afskrik as ons net ’n deel van ons gevegsmondering aan het nie (dit laat my dink aan die spotprentjie wat ek eenkeer gesien het – hierdie powere soldaat het net sy helm op die kop en sy swaard om sy lyf, terwyl die res van die gevegsmondering op die grond lê) – as die volle wapenrusting nie in plek en stewig in plek is nie, is ons ’n oop skyf vir die vyand. Ons moet besef dat hierdie geveg nie speletjies is nie – dit is ’n geveg om lewe en dood! Dink ’n bietjie aan die verhaal van Jakob in Gen.27-29. Jakob het vir ’n oomblik sy “gordel van waarheid” afgehaal en sy leuen gebruik om sy vader Isak se seën op ’n slinkse manier te ontvang. Uiteindelik het hy die wrang vrugte van onopregtheid en leuens gepluk toe Laban hom belowe het dat hy vir Ragel as vrou kan kry, maar eers het Laban vir hom gelieg en Lea vir hom gegee. Dink net hoeveel verdriet kon Jakob homself gespaar het, as hy sy volle wapenrusting aangehad het, toe Isak vir Esau wou seën.

Hierdie geveg teen die bose is ’n geweldige geveg – óf hy troef ons omdat ons nie die volle wapenrusting te alle tye aan het nie, óf ons troef hom, omdat die wapenrusting stewig in plek is. Ons moet nie toelaat dat daar een enkele oomblik is dat ons slap lê en daar ’n opening is waardeur die vyand se vurige pyle ons kan tref nie.

Kom ons kyk net vir ’n oomblik na die gevolge wanneer ons nalaat om die wapenrusting ten volle aan te trek:
· Oswald Chambers sê in sy boek, My Utmost for His Highest (25 Mei): The great enemy of the life of faith in God is not sin, but the good which is not good enough. God se eer is intens afhanklik van Sy gelowige kinders se eer aan Hom. Wanneer wêreldlinge die talente wat God aan hulle in Sy algemene genade geskenk het, ten volle gebruik deur hul eie bankrekenings te laat groei, dan beroof hulle Hom slegs van Sy materiële geskenke, maar wanneer ons as gelowiges, God se genade misbruik of dit nalaat, beroof ons God van Sy eer en heerlikheid. – ons “good” moet te alle tye, “good enough” wees. Ons kan dit vergelyk met ’n man wat sy geld in die sorg van een persoon (kom ons noem hom “A”) laat en sy kind in die sorg van ’n ander (kom ons noem hom “B”). Sekerlik sal die misbruik van sy kind deur “B” hierdie man baie, baie dieper raak as wanneer “A” sy geld misbruik het – so is dit presies dieselfde met God. Dit bedroef God dus veel meer wanneer ons as Sy kinders Hom teleurstel as wat dit die geval sal wees met ’n sondaar.
· Tweedens kom ons, ons medegelowiges te na wanneer die vyand ons wond, omdat ons nie ons volle wapenrusting aan het nie. Wanneer ’n deel van die fisiese liggaam siek is, benadeel dit die res van die liggaam – geen rugbyspeler met longontsteking het genoeg krag in sy bene om in die Super 14-finaal te speel nie. Presies dieselfde beginsel geld vir die geestelike liggaam (die gemeente) ~ As een lid ly, ly al die lede saam... (1Kor.12:26). Wanneer ons dus God se gebooie nalaat, of anders gestel, wanneer ons ’n opening vir die vyand gee om ons raak te skiet, verdwyn genade en is dit uitdrukking van ons ongeërgdheid jeens die res van die liggaam van gelowiges (as ek sondig ly die res van die Liggaam – die gemeente – ook daaronder)– 2 Johannes 5 leer ons dat ons mekaar moet liefhê. En hoe demonstreer ons, ons gehoorsaamheid aan hierdie gebod? Net die volgende vers verskaf aan ons die antwoord ~ En liefde beteken dat ons volgens die gebooie van God lewe. Soos julle van die begin af gehoor het, is dit sy gebod dat julle in die liefde moet lewe (2Joh.6). Ons moet dus gehoorsaam wees aan die opdragte van die Skrif. En as Paulus in v.13 sê dat ons die wapenrusting ordentlik moet aantrek, is dit ’n gebod – ’n opdrag – ons móét dit doen!

Daar is altyd ’n oorsaak-en-gevolg verhouding tussen ’n veragtering in genade en sonde aan die anderkant. Wanneer veragtering plaasvind, neem sonde toe. As sonde dus toeneem, neem veragtering in genade in dieselfde verhouding toe.
· Wanneer ons besef dat ons veragter in God se genade en ons doen niks daaraan om dit reg te stel nie, sal ons persoonlik ook die gevolge daarvan ervaar – wanneer ons dus ongehoorsaam is en nie die volle wapenrusting aan het nie, kom ons, onsself in die proses te na.

Wanneer ’n gelowige veragter in die genade en geloof, word hy altyd ’n gelowige wat twyfel. Satan is baie vinnig om te sien wanneer ons in die geloof veragter en hy sal op daardie kwesbare plek in ons mondering fokus en al sy vurige pyle daarop korrel en sal ons in allerlei vorme van vertwyfeling verval.

’n Ou Puritein het op ’n keer die volgende gesê: Verbeel jou dat jy die volle vruggebruik van ’n baie ryk man se skatte en eiendom sou verkry, omdat jy na sy enigste kind omsien, maar wat jy alles weer sal verloor as die kind sou sterf. Jy sal tog sekerlik alles in jou vermoë doen om daardie kind so gou moontlik by ’n dokter te kry as hy die geringste teken van ’n siekte toon.

Die enigste aanspraak wat ons het op ons hemelse erflating is die “Kind van Genade” wat in ons harte kom woon het, nadat ons Jesus Christus as persoonlike Saligmaker ontvang het. Wanneer ons dan veragter in die genade en geloof, moet ons na hierdie “Kind van genade” gaan en moet ons alles in ons vermoë doen om die situasie reg te stel.

Indien ons veragter in die genade, sal ons nie veel geluk en vreugde in hierdie lewe, nou of in die toekoms, ervaar nie. Iemand met ’n chroniese siekte put geen plesier uit die lewe nie. Sy kos proe na niks nie; hy slaap sleg en hy het geen energie nie. Indien die beeld van Christus in ons vervaag het, is ons ook chronies siek en sal ons ook nie die heerlikheid van Sy beloftes ervaar nie en sal ons ook nie enige rus in Hom kan geniet nie. Ons sal ons voortsleep deur hierdie lewe en jou hele wese sal uitroep om hulp. In die proses kry jy swaar, maar jy belas ook die liggaam en jy tree tot oneer van God op.

Hoe hartseer is dit nie dat ons so dikwels deur ons eie agterlosigheid die satan geleentheid gee om ons seer te maak en ons oorwinningslewe te verander in ’n lewe wat gekenmerk word deur vreugdeloosheid en energieloosheid en ’n lewe sonder visie. Maar, in teenstelling hiermee – Hoe wonderlik is dit nie wanneer ons paraat is en ons sterk staan in die geloof! Dan is die juk wat ons moet dra, baie sagter! Wanneer ons op die regte plek is wat betref ons verhouding met Jesus Christus, trek die hele liggaam voordeel daaruit en ontvang God die nodige eer!

4. ONS GEESTESGESTELDHEID:
Ek dink nie daar bestaan enige twyfel by ons dat ons geestelik paraat moet wees nie en dat ons alles in ons vermoë moet doen om ’n veragtering van God se genade in ons lewe, teen te staan. Hoe kan ek egter weet of daar iewers ’n “stukkende plek” aan my gevegsmondering is – of ek die volle wapenrusting aan het of nie? Kom ons kyk na bepaalde simptome wat ons geestesgesteldheid bepaal. Eerstens moet ons kyk na enkele misleidende simptome wat, indien ons dit verkeerd verstaan, ons kan mislei t.o.v. die toestand van ons geestesingesteldheid:
· ’n Gevoel dat daar ’n toename van sonde in jou lewe is. Wanneer dit vir jou voel dat jy baie meer sonde in jou lewe het, beteken dit nie noodwendig dat God se genade minder teenwoordig is in jou lewe nie. Wanneer ons meer bewus raak van sonde, is Satan se aanslag juis ook op sy ergste, want dan pak hy skuldgevoelens in ’n ongekende maat op ons skouers en gaan ons só gebuk onder ons skuldgevoelens dat ons onder ons sonde bly lê.

Ons moet egter onthou, dat sonde nog altyd in ons lewe teenwoordig was en wanneer ons meer intens bewus daarvan raak, is dit juis ’n teken van God se genade wat teenwoordig is in ons lewe, omdat Hy juis daardie genade beskikbaar wil stel om ons te bevry van daardie sondeskuld en –las, deur Jesus Christus wat daardie sonde reeds aan die kruis op Hom geneem het en geregtigheid vir ons by God bewewerkstellig het.
· ’n Tweede misleidende simptoom kan ’n gevoel wees waar ek glad nie God se genade ervaar nie. Wanneer het genade juis die grootste oorwinning van alle tye behaal? Toe Jesus aan die kruis uitgeroep het ~ My God, my God, waarom het U My verlaat? (Mark.15:34). Ons kan en mag nooit die teenwoordigheid en die realiteit van God se genade baseer op emosies of gevoelens nie. God se genade is altyd beskikbaar en teenwoordig. Soms voel dit vir ons donker, maar ons moet onthou dat sommige van die mooiste blomme, juis in die skaduwee groei.
· Derdens kan ’n toename in versoekings in ons lewe, vir ons laat voel dat God se genade nie meer deel is van ons lewe nie en dat ons verder “weggegly” het van God af. Enersyds moet ons besef dat versoekings ook altyd in en rondom ons teenwoordig is – ons is net nie altyd ewe bewus daarvan nie en andersyds is dit ook in hierdie geval, dieselfde as met ’n gevoel van ’n toename in sonde, nl. dat God juis Sy genade vir ons beskikbaar stel om hierdie versoekings te weerstaan en te oorkom in Christus Jesus.

Kom ons kyk nou na ’n paar egte simptome t.o.v. ons geestesgesteldheid – simptome waarop ons moet ag slaan, maar ook simptome wat vir ons rooi flikkerende ligte behoort te wees, omdat dit vir ons ’n aanduiding moet wees dat ons veragter in die genade:

· Ongeërgdheid t.o.v. versoekings. Aanvanklik het Dawid se gewete hom daarvan weerhou om Saul dood te maak toe hy kon, maar later het hy sou ongeërgd geraak oor Satan se versoekings, dat hy nie ’n oog geknip het toe hy na Batseba gekyk het nie en hy in sonde met haar verval het – sonde wat tot verdere sonde gelei het.

Wanneer versoeking oor ons pad kom en ons dit nie met alles in ons weerstaan nie, kan ons weet dat die sonde in ons, die oorhand gekry het.

Ek moet terselfdertyd waarsku en sê dat indien ons versoekings suksesvol weerstaan, is dit nie noodwendig omdat God se genade sterker in ons teenwoordig is as sonde nie, want dit kan wees dat ek die versoeking in my eie vlees suksesvol weerstaan het, bloot omdat ek my eie reputasie wil beskerm en nie omdat die oorwinning oor sonde vir my daaroor gaan dat God verheerlik moet word nie. Ons motief met geestelike oorlogvoering moet dus wees om God te verheerlik en die dank en eer aan Hom te gee vir die oorwinning, want dit is God se eer wat gekrenk word wanneer ons sondig.

· Die tweede egte en betroubare teken om te bepaal of ons geestesgesteldheid gesond is of nie, noem ek “slap knieë”, of ’n verskuiwing van fokus. Op ’n stadium in jou lewe – dalk nie so lank gelede nie, het jy in die woorde van Ps.27:8 uitgeroep ~ Ek is hier om U te dien, Here. Jy kon nie wag om die Here te dien en te aanbid nie. Jy kon nie genoeg vir Hom doen nie. ’n Week was te lank vir jou voor die volgende geleentheid dat jy na die huis van die Here kon gaan, of dat jy gemeenskap met medegelowiges kon hê. Maar nou? Nou is jy nie lus vir enige iets nie. Jy dink verskonings uit om die onderlinge byeenkomste vry te spring. Jy staan met ’n mond vol tande wanneer daar gesing word – jou hart is net nie daarin nie. Jy sukkel om te bid en jy sien net eenvoudig glad nie daarvoor kans om voor ander te bid nie, omdat jy meer bewus is van wat hulle van jou gebed sal dink as wat jy bekommerd daaroor is dat die Here daarna verlang dat jy ook moet bid (ook in gemeentelike verband).

Daar is net nie meer dieselfde toewyding aan die Here en aan jou broers en susters as in die verlede nie. Jou berou oor sonde is bykans afwesig. My “stiltetyd” het “droog geword”, of heeltemal “opgedroog” – en so kan ons aangaan. Wanneer ons knieë slap raak, moet ons bekommerd wees – intens bekommerd wees, oor ons geestesgesteldheid.

5. DIE GENEESMIDDEL:
Ons gevegsmondering begin slap aan ons hang, of kry swak en selfs stukkende plekke, op twee maniere. Die eerste is wanneer ons in ’n intense oorlog gewikkel geraak het en ons deur die versoeking om te sondig, oorval is. Die tweede manier is d.m.v. nalating, m.a.w. wanneer ons nié doen wat ons veronderstel is om te doen.

Wanneer ons dus vasgestel het of ons gevegsmondering “krake toon” en ons dit wil regstel, moet ons vasstel of dit veroorsaak is deur sonde van daad of sonde van nalating. Indien dit veroorsaak is deur sonde van daad, moet ons die volgende doen ten einde genesing te ontvang:
· Openb.2:5 verskaf aan ons die eerste remedie ~ Dink daaraan hoe ver julle al agteruitgegaan het. Bekeer julle en doen weer wat julle in die begin gedoen het. Anders, as julle julle nie bekeer nie, kom Ek na julle toe en sal Ek julle lamp van sy plek af wegvat! Ons moet dus ons harte ondersoek en ons sonde bely. Hosea 14:2-4 sê ~ Keer terug na die Here jou God, Israel, want jy het geval deur jou sonde. 3 Bely julle sonde en kom terug na die Here toe. Sê vir Hom: “Vergewe tog al ons sonde en neem ons belydenis aan. Ons bely teenoor U.........By U alleen is daar liefde vir ’n weeskind.
· Tweedens moet ons, ons geloof en vaste vertroue in die feit dat God ons volkome vergewe, herbevestig ~ Maar as ons ons sondes bely-Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid (1Joh.1:9).
· In die derde plek moet ons, ons bekeer. Ons moet daardie sondes wat lei tot ons ondergang, met wortel en tak uitroei. Ons moet bedag wees daarop dat dit weer oor ons pad gaan kom en dalk gouer as wat ons dink en daarom moet ons paraat wees om dit onmiddellik uit te roei wanneer dit weer kop uitsteek.

Wat staan ons te doen wanneer ons gevegsmondering “krake” toon as gevolg van nalating?:
· Die antwoord: Lees die Woord van God. En as jy sê dat jy wel die Woord lees, is die antwoord – lees dit nóg meer en met groter aandag en gehoorsaamheid.
· Tweedens moet jy die Woord oordink. Dink die heeldag oor wat jy gelees het en pas dit toe in en deur jou lewe. Dink aan al die genade wat jy van God ontvang het deur die dag en dank Hom daarvoor. Oordink jou eie optrede en gedrag deur die dag – hoe het jy teenoor God en teenoor jou naaste opgetree? Wat het jy deur die loop van die dag vir die Here en vir jou naaste gedoen?
· Derdens is gebed. Iemand het eenkeer gesê dat oordenking die hout is wat ’n vuur laat brand, maar die vlam wat die hout aan die brand steek, kom van God en die enigste manier om daardie vlam in die hande te kry is d.m.v. gebed. Dawid is vir ons ’n pragtige voorbeeld en bemoediging – Telkens wanneer hy begin bid is alles om hom donker, maar wanneer hy klaar gebid was, was daar weer lig.
· Laastens moet ons ernstig werk maak van ons gemeenskap met medegelowiges. Hebr.10:23-25 is baie duidelik daaroor dat ons nie ons gemeenskap met medegelowiges mag versaak nie.

6. AFSLUITING:
Geliefdes, ek het dit verlede week gesê en ek wil dit weer vandag sê: Ons kán staande bly teen die aanslae van die satan en sy bose magte, wanneer ons dit doen in en met die krag wat daar in die opstandingskrag van Jesus Christus is en waarin elke gelowige deel het.

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) – Sondagoggend 30 Mei 2010