.: Psalm 103 (“Waardig, Waardig is U o Here”)

Sunday, October 19, 2014

Psalm 103 (“Waardig, Waardig is U o Here”)

Vir Oudio-opname van Preek - sien regs bo op Spyskaart en volg verlangde skakel
1. INLEIDING:

Robert Kennedy was ŉ Amerikaanse sendeling wat op ŉ keer die Amasone-gebied in Brasilië besoek het en daar het hy op ŉ dag, deur ŉ tolk, vir ŉ jong bekeerling gevra waarvan hy die meeste hou om te doen. Die jong man het sonder aarseling vir hom gesê dat hy nie genoeg daarvan kan kry om met God besig te wees nie. Kennedy kon sy ore nie glo nie, omdat hy gedink het dat die jongman sou sê dat hy dit die meeste geniet om te jag, of om op die magtige Amasonerivier te roei. Hy vra toe weer dieselfde vraag deur die tolk aan die jong man en weer het Kennedy dieselfde antwoord gekry. Dit wat hierdie jongman se lewe die meeste in beslag geneem het, was Sy Skepper en Verlosser!

Hierdie ware verhaal gee aan ons ŉ uitstekende definisie van outentieke, of opregte aanbidding. Dit spreek van ŉ verloste siel wie se totale lewe in beslag geneem word met die grootse en genadige God. Hy is die toonbeeld van ŉ gelowige wat elke moontlike oomblik van sy dag – van sy lewe, opgewonde is oor God en wat Hom ken in alles en Hom verheerlik oor alles. Aanbidding en verheerliking is nie ŉ uiterlike fasade wat ons voorhou nie en dit is ook nie die onderhouding van allerlei rituele en reëls en regulasies nie – dit is nie vormgodsdiens nie. Nee, dit gaan oor ŉ innerlike realiteit van ŉ lewende verhouding met God die Vader deur Sy Seun Jesus Christus. Aanbidding is die gelowige se siel wat gekonfronteer word met die goddelike majesteit van God en die opgestane Jesus Christus. Aanbidding is dus die belewing van God in die diepste binneste van die gelowige.

Hierdie feit is die hartklop van Psalm 103 en dit is oor hierdie Psalm van Dawid wat ek graag vandag met julle wil deel. Dit is ŉ gesang van lofprysing wat ontspring in die hart van ŉ man wat onverdeeld toegewyd is aan Sy Skepper.

2. SKRIFLESING:

Psalm 103:1-22 ~ Van Dawid. Ek wil die Here loof, met alles wat in my is, wil ek sy heilige Naam loof. Ek wil die Here loof en nie een van sy weldade vergeet nie. ³Dit is Hy wat al my sonde vergewe, wat al my siekte genees, ⁴wat my red van die graf en my met liefde en ontferming kroon, ⁵wat my die goeie in oorvloed laat geniet, my die jeugdige krag van die arend skenk. ⁶Die Here laat geregtigheid en reg geskied aan almal wat verdruk word. ⁷Aan Moses het Hy sy wil bekend gemaak, aan Israel wat Hy van plan was om te doen. ⁸Barmhartig en genadig is die Here, lankmoedig en vol liefde. ⁹Hy sal ons ons sonde nie bly toereken en nie vir ewig toornig bly nie. ¹⁰Hy handel met ons nie volgens ons sondes nie, vergeld ons nie vir ons ongeregtighede nie, ¹¹want so groot as die afstand tussen hemel en aarde is, so groot is sy liefde vir dié wat Hom dien. ¹²So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af. ¹³Soos ’n vader hom ontferm oor sy kinders, so ontferm die Here Hom oor dié wat Hom dien. ¹⁴Hy weet waarvan ons gemaak is, Hy hou dit in gedagte dat ons stof is. ¹⁵Die mens, sy lewensduur is soos dié van gras, soos dié van ’n veldblom wat oopgaan: ¹⁶as die woestynwind daaroor waai, is dit weg en sy plek vir altyd leeg. ¹⁷Maar onverganklik is die liefde van die Here vir dié wat Hom dien, sy trou vir opeenvolgende geslagte, ¹⁸vir dié wat getrou bly aan sy verbond en sy voorskrifte nakom. ¹⁹Die Here het sy troon in die hemel gevestig, sy heerskappy strek oor alles en almal. ²⁰Loof die Here, magtige engele wat sy opdragte uitvoer, sy bevele gehoorsaam. ²¹Loof die Here, alle hemelwesens wat Hom dien en sy wil doen! ²²Almal wat deur Hom geskep is, loof die Here op al die plekke waar Hy heers! Ek wil die Here loof!

In hierdie Psalm rig Dawid ŉ oproep tot homself om die Here te seën en as ons dalk wonder wat die rede hiervoor mag wees, kan ons maar net na vv.1-2 kyk om te sien waarom hy dit tot homself rig – hy doen dit om homself te herinner aan God se seën (weldade) wat hy so onverdiend ontvang.

Ons sien in vv.1-5 dat Dawid die Here loof en prys met sy hele wese. Die Hebreeuse woord waaruit die uitdrukking, “loof” vertaal is, beteken eintlik seën, want die Hebreeuse woord is בָּרַךְ, בָּרַךְ [barak /baw·rak/] en daarom is die meeste goeie Engelse vertalings hier korrek vertaal, wanneer dit sê ~ Bless the Lord, O my soul… Hierdie woord is gewoonlik in Ou Testamentiese tye gebruik om dankbaarheid teenoor God uit te druk, met spesifieke verwysing na Sy liefdevolle en getroue karakter. Die Psalmis se pleidooi tot homself is dat sy hele wese moet uitbreek in lofprysing tot die Here God, vir Sy liefde en getrouheid en dit is in ooreenstemming met Ps.5:12 ~ ...laat almal wat by U skuil, bly wees, laat hulle altyd jubel. U beskerm dié wat u Naam liefhet, en hulle juig oor U.

Dawid stel vir ons in hierdie Psalm die voorbeeld van hoe en waarom ons as gelowiges ook die Here moet loof en prys en seën. Deur hierdie Psalm toon Dawid egter vir ons twee baie belangrike feite aan wat ons nooit mag vergeet nie, nl.:

· Wie en wat God is (Ps103:1-13, 17-19) en daar teenoor,

· Wie en wat ons is (Ps.103.14-16).

3. WIE EN WAT IS GOD (vv.1-13, 17-19):

· God se Karaktereienskappe (vv.6-8, 17-18, 19):

Kom ons kyk na die eerste baie belangrike feit waarom óns ook God moet loof en prys. In vv.6-8 en vv.17-19 verskuif Dawid sy aandag weg van homself en sy eie ervaring en begin hy kyk na van God se karaktereienskappe (attribute) en in vv.6-7 sien ons dat hy sê dat God geregtigheid en reg laat geskied aan almal wat verdruk word. Die Hebreeuse woord wat hier gebruik word vir “verdruk” word dikwels in die Ou Testament gebruik om te verwys na afpersing, uitbuiting en misbruik en dan spesifiek t.o.v. die weduwee en wese; die armes en vreemdelinge en dan sê Dawid dat God hom ontferm oor diesulkes en dat Hy optree as Verdediger vir hierdie verdruktes.

- Hy is ŉ genadige en liefdevolle God (v.7-8):

Dawid bring hierdie feit van God se ontferming in verband met die Israeliete toe hulle in die wildernis, op pad was na die Beloofde Land en Moses met God in gesprek was en Moses in Eks.33:12-13 vir die Here vra na Sy wil en dan sien ons in Eks.34:6-7, dat die Here Sy wil aan Moses en Israel bekend gemaak het, deur te sê ~ Ek, die Here, is die barmhartige en genadige God, lankmoedig, vol liefde en trou. ⁷Ek betoon my liefde aan geslagte en geslagte. Ek vergewe ongeregtigheid, oortreding en sonde, maar Ek spreek niemand sonder meer vry nie. Ek reken kinders en kleinkinders die sondes van vaders toe selfs tot in die derde en vierde geslag.

Ons sien dus dat die Here Sy verbondliefde handhaaf teenoor Sy volk – Sy kinders, maar Hy laat in die selfde asem ook nie die boosaards wat Sy kinders onderdruk, skotvry daarvan afkom nie, maar terselfdertyd moet ons ook verstaan dat God genade bewys, maar ons ook verantwoordelik hou vir ons oortredinge. Ons het die afgelope week of twee vir mekaar uitgespel dat God die Israeliete genadig was, maar nogtans gestraf het vir hulle rebelsheid, maar ten spyte daarvan is en bly die Here ŉ genadige en liefdevolle God – Hy strek Sy hande nogtans uit na hulle en skenk Hy onuitspreeklike genade aan hulle – onverdiende genade – Hy is Regter ja, maar terselfdertyd is Hy ook Redder.

Presies hierdie selfde beginsel geld alle sondaars wat hulle na God keer. Die Evangelie verklaar dat God, wie ryk is aan genade, ons lewend gemaak het in Christus Jesus, ten spyte van die feit dat ons dood was in ons oortredings ~ Maar God is ryk in barmhartigheid en het ons innig lief. ⁵Deur sy groot liefde het Hy ons wat dood was as gevolg van ons oortredings, saam met Christus lewend gemaak. Uit genade is julle gered! (Ef.2:4-5). God tree dus in beide Testamente presies dieselfde op – van die “eerste Tuin van Eden” tot die koms van die “Nuwe Eden” is en sal Hy dieselfde bly – en tot in ewigheid.

In die lig van v.6 en ook wat ek gesê het t.o.v. vv.7-8 kan gelowiges wat aanslae van die wêreld ervaar van die vyande van God en derhalwe verdruk word soos v.6 dit stel, die sekuriteit en wete kan hê dat die Here ŉ ...barmhartig en genadig (God) is, (wat) lankmoedig en vol liefde jeens Sy kinders is. Dawid herhaal hierdie feit in vv.17-18, waar hy noem dat God se liefde en genade, spesifiek toegespits is op God se kinders wie getrou bly aan God se verbond en Sy voorskrifte nakom en hierdie liefde en genade is onveranderlik en duur van geslag tot geslag en waarom doen Hy dit? Rom.8:28 ~ Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is. ²⁹Dié wat Hy lank tevore verkies het, het Hy ook bestem om gelykvormig te wees aan die beeld van sy Seun, sodat sy Seun baie broers kan hê van wie Hy die Eerste is.

Net t.w.v. duidelikheid, wat beteken dit as die Woord sê God is barmhartig en genadig (“righteous/just”)? Natuurlik is daar baie dik boeke oor hierdie twee begrippe geskryf, maar as ek dit kan waag om ŉ kort definisie hiervoor te gee, sou ek dit aan die hand van twee Skrifverwysings wil doen:

Deut.32:4 ~ Hy is die Rots, sy werk is volmaak, alles wat Hy doen, is regverdig. Hy is die getroue God, sonder onreg, Hy is regverdig en betroubaar.

Ps.18:31 ~ Wat God doen, is volmaak; wat die Here sê, is suiwer. Elkeen wat by Hom skuiling soek, beskerm Hy.

God se geregtigheid word geopenbaar in Sy morele wet wat ŉ uitdrukking is van Sy morele aard en karakter wanneer dit kom by Sy oordeel oor alle mense en elkeen ontvang presies dit wat hy verdien. Sy oordeel is nooit willekeurig of wispelturig nie, maar gegrond op vaste beginsels en sonder aansiens des persoons, m.a.w. sonder om onderskeid te maak op grond van mense se stand, besittings, vermoëns of wat ook al. God se morele wet word o.a. saamgevat in die Tien Gebooie en Sy morele wet sluit ook straf in op die nalating van God se opdragte. Wat ek egter ook dadelik moet byvoeg, is dat God se morele wet nié mense na Christus Jesus rig nie, dit plaas bloot net die soeklig op die mens se gevalle toestand. Gelowiges is egter nie meer blootgestel aan die vereistes van die morele wet nie, omdat Christus die morele wet vervul het (Matt.5:17 ~ Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete ongeldig te maak nie. Ek het nie gekom om hulle ongeldig te maak nie, maar om hulle hulle volle betekenis te laat kry) en daarom verkeer ons as uitverkorenes nou onder die Wet van Christus, wat saamgevat kan word in die woorde van Matt.22:36-40, nl. dat ons die Here onse God moet liefhê met ons hele hart en siel en ons naaste soos onsself.

Om verder op te som: God is ŉ regverdige God en oordeel alle mense op gelyke grondslag wanneer dit kom by Sy morele wet, soos vervul in Christus Jesus en die mens kan slegs God se regverdige oordeel, wat gegrond is op Sy heilige karakter, vryspring as Hy in Christus Jesus gereinig is.

Dawid sê God is ŉ regverdige God en daarom is alle mense (voor die voet) reeds in Adam ter dood veroordeel en gevonnis tot ŉ ewigheid in die hel (die erfsonde). Die enigste manier om hierdie regverdige vonnis vry te spring, is om in Christus Jesus ingeplant te wees en hoe gebeur dit? God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê (Joh.3:16) en Rom.1:17 ~ In die evangelie kom juis tot openbaring dat God mense van hulle sonde vryspreek enkel en alleen omdat hulle glo. Dit is soos daar geskrywe staan: “Elkeen wat deur God vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe.

Terug egter na Dawid en Ps.103. Dawid lig vir ons nog ŉ karaktereienskap van God uit in v.19.

- Hy is ŉ soewereine God (v.19):

V.19 vorm deel van die laaste strofe van hierdie Psalm en hierdie vers gaan voort met die tema van Psalms 93-100, waar die tema van hierdie Psalms hoofsaaklik gaan oor die feit dat God, Heerser is oor alles en Dawid gaan nou voort en hy besing hierdie fenomenale karaktereienskap van God, nl., dat Hy soewerein is – dat Hy oor alles heers.

Wat presies word bedoel met die uitdrukking God se soewereiniteit, of God is soewerein? Kom ons kyk na ŉ paar teksverse:

- Dan.4:17 ~ Hierdie aankondiging berus op ’n besluit van dié wat wag hou, die engele, en hulle maak hierdie beslissings bekend. So sal alle mense weet dat die Allerhoogste mag het oor al die koninkryke op aarde en dat Hy dit gee aan wie Hy wil; Hy stel selfs die onbelangrikste mens daaroor aan.

- Dan.4:34 ~ Toe die vasgestelde tyd verby was, het ek, Nebukadnesar, na die hemel opgekyk om hulp en het ek my verstand teruggekry. Ek het die Allerhoogste geprys, ek het Hom wat ewig leef, geloof en geëer. Aan sy heerskappy is daar geen einde nie, sy koninkryk bestaan oor al die geslagte heen.

- Openb.19:16 ~ Op sy klere, by sy heupe, was daar ’n Naam geskrywe: “Die Koning van die konings en die Here van die heersers.”.

- Wat sê Dawid in v.19? Die Here het sy troon in die hemel gevestig, sy heerskappy strek oor alles en almal.

Verskeie name vir God druk ook Sy soewereine karaktereienskap baie mooi uit – so word Hy o.a. die Allerhoogste genoem [עֶלְיׄון, עֶלְיׄון (ʾelyown /el·yone) (Gen.14:18)]; God die Almagtige – [אֵל, אֵל שַׁדַּי (ʾel Shadday / ale/shad·dah·ee/) (Gen.17:1)]; die Soewereine God [אֲדֹנָי (ʾAdonay /ad·o·noy/) (Gen.15:2)]; die Here God Almagtige (Openb.1:8), ens.

God se soewereiniteit word uitgedruk in God se omvattende plan of verordening (dekreet) met die wêreld se geskiedenis ~ ...Hy wat alles laat gebeur volgens sy raadsbesluit (Ef.1:11) – alles in hierdie wêreld, deur die eeue heen, geskied volgens God se soewereine wil. Ons sien God se soewereiniteit verder uitgedruk in die skepping; in Sy voorsienigheid en verlossing. ŉ Gedeelte wat hierdie feit pragtig illustreer is Jer.32:17-23 ~ Ag, Here my God, U het die hemel en die aarde gemaak deur u groot mag. Niks is vir U onmoontlik nie. ¹⁸U bewys u troue liefde aan duisende geslagte, maar U straf kinders vir die sondes van hulle ouers. Groot en magtige God, u Naam is Here die Almagtige. ¹⁹U besluite is magtig, u dade groot. U sien alles wat die mense doen. U gee aan elkeen wat hom toekom, U beloon elkeen volgens sy dade. ²⁰Die tekens en wonders wat U in Egipte gedoen het, doen U nou nog in Israel en onder die mense. So maak U vir U ’n Naam tot vandag toe. ²¹“U het u volk Israel uit Egipte laat wegtrek met tekens en met wonders, met magtige dade en met wonderlike groot dade waarvoor mense vreesbevange was. ²²U het hierdie land vir u volk gegee, die land wat U met ’n eed aan hulle voorvaders beloof het om aan hulle te gee, ’n land wat oorloop van melk en heuning. ²³U volk het gekom en dit in besit geneem, maar hulle was ongehoorsaam. Hulle het nie u wet onderhou nie, hulle het nie gedoen wat U hulle beveel het om te doen nie. Daarom het U al hierdie rampe oor hulle laat kom.

God se soewereiniteit impliseer dus dat Hy Heerser oor hemel en aarde is; dat Hy wêreldkoninkryke asook heersers, daarstel en wegneem. Hy bepaal die verloop van die wêreldgeskiedenis en die geskiedenis van elke mens; Hy is in beheer van ons lewens en Hy besluit deur Sy uitverkiesende genade wie gered word en wie nie; wie gestraf en veroordeel word en wie nie. Hy is die Alsiende, Alwyse en Almagtige God.

Dit is hierdie onbeskryflike, heilige en soewereine God wat Dawid besing en aanbid en hy dank Hom vir al Sy genade en seën wat so ryklik uitgestort word oor hom as sondige wese – en sondig was Dawid inderdaad (vleeslike begeerte; owerspel; moord – en nogtans sê God van hom ~ ...Ek het in Dawid seun van Isai ’n man na my hart gevind! – Hand.13:22).

In die lig van wat Dawid in hierdie Psalm meld t.o.v. wie God is en Hy bepaalde karaktereienskappe van God uitlig, gaan hy voort en vermeld hy spesifieke optredes of dade van God.

· God se Optrede (vv.3-5, 8-13):

Wanneer die Psalmis God se seën besing, beskryf hy o.a. vyf dinge wat God doen, nl. dat Hy sonde vergewe; Hy genees ons van siektes; Hy red ons van die graf, of soos die OAV dit stel, wat verlos van die verderf; Hy kroon ons met goedertierenheid en barmhartigheid (OAV) en laastens versadig Hy ons siele met die goeie (ook OAV).

Dawid het God se vergifnis eerstehands in sy lewe ervaar en hy kan sy Verlosser nie genoeg dank daarvoor nie, want dit impliseer dat hy “gered gaan word van die graf”, m.a.w. hy hoef nie die graf, of anders gestel, die dood te vrees nie, want hy gaan nie ŉ ewigheid in die verderf deurbring nie, trouens hy gaan gekroon word met goedertierenheid en barmhartigheid en dit beteken dat hy tot in ewigheid God se liefde en genade sal ervaar.

Dawid noem egter nog iets, nl. dat hy sê dat hy van al sy siektes genees sal word. Beteken dit dat alle gelowiges blakend gesond behoort te wees? Indien dit nie die geval is nie, is dit dan omdat daar iewers iets verkeerds is met jou verhouding met die Here, of is dit omdat daar onafgehandelde sonde in jou lewe is (soos in baie “kerklike” kringe beweer word)? Om dit te antwoord moet ons kyk na wat Dawid met hierdie uitspraak bedoel.

Verwys hierdie genesing na genesing van sonde, of fisiese genesing? Wanneer ŉ mens kyk na teksverse wat algemeen aangehaal word om aan te toon dat genesing van fisiese siekte ŉ gegewe is, lyk dit op die oog af asof dit ŉ ondubbelsinnige belofte van God is, bv. Jak.5:14-15 ~ Is daar iemand siek onder julle? Laat hom die ouderlinge van die gemeente inroep, en laat hulle oor hom bid nadat hulle hom in die Naam van die Here met olie gesalf het. ¹⁵En die gebed van die geloof sal die kranke red, en die Here sal hom oprig. Selfs as hy sonde gedoen het, sal dit hom vergewe word. Hoor u wat hier geskryf staan? ...Die Here sal hom oprig. ŉ Vaste belofte dus! As ons na Dawid se woorde in v.3 luister, klink dit asof elke gebed van die ouderlinge verhoor sal word en alle siektes genees sal word indien die ouderlinge ingeroep word om te bid vir die sieke, wat meer is, ons weet dat God elke oortreding vergewe en daarom moet hierdie belofte tog ook waar wees, veral as dit saam met die belofte van vergifnis van oortredinge gebruik word (konteks – Woord-met-Woord vergelyk, ens.?).

Ons weet egter uit ervaring dat nie elke gelowige elke keer Goddelike genesing ervaar nie – selfs al sê Ps.103:3 dit oënskynlik. Belowe hierdie gedeelte en daarmee saam Jak.5:14-15 dat God elke gelowige elke keer sál genees? Hoe moet ons hierdie gedeeltes verstaan?

Ons moet eerstens onthou dat hierdie verse tussen die res van die Woord se verse lê en word deur die res van die Woord verklaar – dit is tog immers verantwoordelike eksegese, m.a.w. elke vers in die Bybel moet in konteks met die res van die Woord gelees word – nooit in isolasie nie.

Die woorde in Jak.5:15, genesing bring, is nie ŉ goeie vertaling nie. Die Griekse woord hier is baie breër as wat die NAV dit hier vertaal. Die OAV is weereens nader aan korrek, wanneer dit sê dat, die gebed van die geloof sal die kranke red, en die Here sal hom oprig. Die Griekse woord wat hier gebruik word vir “red”, kom net op ŉ paar plekke in die Nuwe Testament voor en is nie dieselfde woord as bv. die woord vir fisiese genesing wat ons in Mark.6:56 kry nie ~ En waar Hy ook al ingegaan het in dorpe of stede of buitewyke, het hulle die wat ongesteld was, op die markpleine neergesit en Hom gesmeek om, al was dit maar die soom van sy kleed, aan te raak; en almal wat Hom aangeraak het, het gesond geword. Hierdie woord wat ons in Jak.5 aantref word derhalwe meestal gebruik om geestelike redding aan te dui.

Dieselfde geld vir die woorde, gesond maak in v.15 (weereens die OAV ~ ...en die Here sal hom oprig). Die meerderheid betekenis is om iemand wat uit ŉ geestelike dood opgewek word, aan te dui.

Ons kan dus reeds sien dat die vertaling van Dawid se v.3 moontlik iets soos volg kan klink (ek parafraseer): ”Dit is Hy wat al my sonde vergewe, wat my uit ŉ geestelike dood opwek en my siel red.”

Sonder om verder in te veel detail in te gaan, God het wel belowe dat Hy ons sal genees, maar daarvoor het Hy bepaalde voorwaardes daargestel: Eerstens, dié van geloof in en onderwerping aan Hom en tweedens (baie belangrik) is enige gebedsverhoring onderworpe aan God se wil.

As Dawid dan praat van fisiese genesing, vereis dit weliswaar geloof van sy kant, maar is sy genesing steeds afhanklik van God se wil. As ons egter, met dit alles wat ek tot nou gesê het, weer na v.3 kyk, maar ook v.4, omdat dit deel uitmaak van v.3 se sinskonstruksie en hierdie uitdrukkings derhalwe in dieselfde sin gebruik word, dan sien ons dat die uitdrukkings, my siekte genees (v3b) tussen die uitdrukkings, my sonde vergewe (v.3a) en wat my red van die graf (4a) in “getoebroodjie” is en daarom is dit baie duidelik dat Dawid hier praat van geestelike genesing.

4. WIE EN WAT IS ONS (vv.14-16):

Teen die agtergrond van Dawid se verklaring en lofprysing oor ons grote God wat soewerein is en wat ons dooie siele weer tot lewe bring en die ewige lewe aan ons as gelowiges skenk en hy dit verder benadruk dat ons fokus op God gerig moet wees en al ons lofprysing en aanbidding en werke tot Hom gerig sal wees, kontrasteer hy ons posisie teenoor hierdie grootse Skepper en Here, deur in vv.14-16 te sê wie en wat ons is.

Hy sê in vv.14-15 dat ons niks meer as stof is nie en dat ons lewe van net so ŉ korte duur sal wees, soos dié van gras, of ŉ veldblom, en sal ons derhalwe binnekort weer terugkeer na die stof ~ Want stof is jy, en tot stof sal jy terugkeer (Gen.3:19b). Maar dan sluit Dawid hierdie Psalm af met die wonderlike woord “maar” (Engels – “but”), God se liefde is ewig; dit is onverganklik; dit sal vir ewig aanhou, vir diegene wat God dien! Ons is stof ja, maar...!

5. AFSLUITING:

Henry Ward Beecher was gedurende die 1800’s ŉ baie bekende predikant, Calvinis en uiteindelik Amerikaanse Kongreslid, wat hom beywer het vir die afskaffing van slawerny in die VSA en sy motivering was gegrond op God se liefde. Op ŉ keer was hy gevra om iewers in die VSA te preek, maar kon dit op die ou einde nie maak nie en is sy minder bekende broer en ook prediker, Thomas K. Beecher gevra om vir hom in te staan. Toe Thomas op die preekstoel verskyn, het van die toehoorders opgestaan en na buite begin beweeg, omdat hulle na Henry wou luister. Thomas se reaksie hierop was die volgende: Almal wat vanoggend gekom het om Henry Ward Beecher te aanbid, is welkom om nou op te staan en uit te loop, maar almal wat gekom het om die Here God te aanbid mag agterbly.

Om God te aanbid vereis dat ons, ons fokus op hom, sal vestig en nooit op ŉ mens nie. God en God alleen is waardig om aanbid te word en ons moet dit nooit vergeet nie – laat ons daarom saam met Dawid die Here verheerlik vir Wie en Wat Hy is.

Raak jy ooit so moedeloos, of ontmoedig, of teleurgesteld, voel jy soms dat jy jou vreugde en vrede verloor? Voel jy soms so moedeloos en plat getrap dat jy nie eens kerk toe wil gaan nie? Dit is dalk juis die plek waar jy moet wees – in die Kerk en in Sy Woord, want dit is waar jy meer en meer van God leer en des te meer jy van Hom leer, des te meer sal jy Hom begin verheerlik en sal jy geestelik begin groei en sal jy uit jou moedeloosheid; uit jou pyn; depressie; ens., verlos word en dan sal jy voorwaar saam met Dawid in sy woorde in Ps.19:2 (Engels – v.1) kan uitjubel ~ Die hemel getuig van die mag van God, die uitspansel maak die werk van sy hande bekend.

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt