1.
INLEIDING:
In
Joh.12:31 het Jesus die volgende aan Sy dissipels oor Sy komende kruisiging
gesê ~ Nou kom die oordeel oor
hierdie wêreld; nou sal die owerste van hierdie wêreld uitgegooi word buitentoe.
In Johannes Calvyn se kommentaar oor
hierdie gedeelte sê hy die volgende (ek haal aan in Engels): As if He had already finished the fight, the
Lord now rejoices as the Victor, not only over fear but also over death... And
although Christ had already begun to set up the kingdom of God, it was His
death that was the true beginning of a properly-ordered state and the complete
restoration of the world.
Calvyn
het onwrikbaar geglo dat die kruisgebeure, die aanvang van die hervorming en
herstel van die wêreld was. Hy het dus geglo dat die kruis die beginpunt was
van die herstel van die verhouding tussen die mens en God. Hierdie is dan ook
deurgaans die onderliggende tema van Openbaring. Hierdie brief van Johannes is
dus nie een of ander mistiese geskrif wat ons allerlei leidrade gee sodat ons
die toekoms kan ontrafel nie. Nee, hierdie profesie is primêr vir ons gegee,
sodat ons die Persoon van Jesus Christus beter kan leer ken en kan sien hoe dat
Hy Sy koninkryk deur die kerk, vestig in hierdie wêreld.
Openbaring
12 is een van die duidelikste gedeeltes in die Woord om hierdie waarheid aan
ons te openbaar. Hierdie hoofstuk vertel vir ons van die heilige oorlog en hoe
dit by Israel begin het (God
se Ou Verbondsvolk) en hoe hulle deur die groot draak, Satan geteister
is. Satan het dan ook die volk vervolg omdat die ware Israel in die midde van
die Ou Verbondsvolk bestaan het – hulle wat vooruit geglo het in die
Saligmaker, Jesus Christus.
Satan
het egter die Joodse volk om nog ’n rede vervolg en dit was omdat hy geweet het
dat die Messias vanuit die volk van Israel gebore sou word en daarom wou hy die
volk verwoes, sodat Jesus Wie belowe is dat Hy die satan se kop sou kom
vermorsel (Gen.3:15),
nie gebore sou word nie – Satan het derhalwe in voortdurende vrees geleef! Jesus
is egter gebore en Hy het uiteindelik opgevaar na die hemel en daarom het die
satan sy fokus verskuif en op die kerk begin fokus – die ware Israel van God –
dit alles het ons reeds in 12:1-6 gesien.
Jesus
se kruisiging, opstanding en hemelvaart, het ’n hemelse viering en
feestelikheid tot gevolg gehad en ons behoort saam te jubel met almal in die
hemel oor hierdie gebeure rondom Jesus.
Nadat
Johannes die groot rooi draak en sy magte gesien het, het hy ’n harde stem in
die hemel gehoor. Dit was ’n stem wat feesvieringe verteenwoordig het en hoor
net wat sê die stem in v.10 ~ Nou het ons God die redding gebring, nou is sy mag en
koningskap hier, en die gesag van sy Gesalfde! Wat het hier gebeur (vanuit “hemelse perspektief”)?
Christus het na die hemel terug gekeer,
Satan is neergewerp op die aarde en Christus se koninkryk het gekom. Toe Adam (die Eerste Adam) gesondig
het, het Satan die heerskappy wat aan Adam gegee was, onwettig vir homself
opgeëis. Die Laaste Adam (Jesus
Christus) het die satan egter nou verslaan en die heerskappy en gesag
terug geneem. Satan het geen gesag meer in hierdie wêreld nie en alle gesag op
aarde en in die hemel behoort nou aan Christus.
Omdat
Christus die oorwinning behaal het, het óns ook, in en deur Christus Jesus, die
oorwinning oor die satan behaal, omdat ons in Christus Jesus ingeplant is ~ Hulle het self die oorwinning
oor hom behaal danksy die bloed van die Lam en die boodskap waarvan hulle
getuig het; en hulle het nie hulle lewens so lief gehad dat hulle onwillig was
om vir Hom te sterwe nie (Openb.12:11). Die woord “oorwin”
is in die Grieks ’n juridiese woord, wat letterlik beteken om ’n gunstige
uitspraak te ontvang. Die satan het die Ou Testamentiese gelowiges aangekla,
maar in Christus het hulle ’n "gunstige uitspraak" ontvang en is
hulle vrygespreek op alle aanklagte. Hierdie oorwinning is natuurlik aan die
kruis behaal.
Die
Ou Testamentiese gelowiges het Christus en
Christus alleen vertrou vir hulle geestelike oorwinning – en ons moet van hulle
leer. Daar word in ons dae baie gepraat van geestelike oorlogvoering, maar
wanneer ons geteister word deur die vyand, oorwin ons hom en sy bose engele,
nie in eie krag nie, maar deur die kruis van Jesus en Sy Evangelie. Ons kyk na
Hom en Hom alleen in ons stryd teen die vyand.
Wanneer
ons dit doen, het ons oneindig baie rede om ons te verheug in Christus, want
met die insig wat ons vandag deur die Woord van God het, weet ons waar ons heil
lê – kennis en insig wat die Ou
Testamentiese gelowiges nie oor beskik het nie, maar nogtans het hulle
“vooruit” in Christus Jesus geglo en in Sy Naam gejubel. Ons kan jubel en God
verheerlik, want Christus sit op Sy troon in die hemel en die vyand kan ons nie
meer aankla nie.
Openb.12:12
stel ons bekend aan die materiaal wat gaan volg in 12:13-17. Johannes skryf ~ Daarom, hemel en dié wat
daarin bly, verheug julle. Maar vir julle, land en see, wag daar ellende omdat
die duiwel na julle toe gekom het met groot woede en met die wete dat hy min
tyd het. Diegene wat in die hemel (“tabernakel” – Openb.13:6) woon, het baie
rede tot feesviering, omdat die satan nie hul “woonplek” met hulle deel nie,
maar daar heers ’n ander gesindheid op aarde, want die duiwel is uitgestort op
die aarde en daaroor is hy baie kwaad – die ongeredde aardbewoners behoort
opreg rede te hê om bekommerd en vreesbevange te wees.
Die
satan se primêre fokus het egter nou (ná Golgota en die opstanding) verskuif na die kerk. Ons as
gelowiges – die kerk van die Here Jesus Christus, het egter niks om te vrees
nie. Ja, ons word ook geteister deur die satan, maar ons weet dat ons in en
deur Christus reeds die oorwinning behaal het – die ewige oorwinning!
2. SKRIFLESING:
Openb.12:13-17 ~ Toe die draak sien dat hy op die aarde gegooi is, het
hy die vrou agtervolg wat die seun in die wêreld gebring het. 14 Maar aan die vrou is twee groot arendsvlerke gegee,
sodat sy na die woestyn, na haar plek toe, kon vlieg. Daar word sy die hele
vasgestelde tyd, weg van die slang af, versorg. 15 Die slang het toe ’n stroom
water soos ’n rivier uit sy bek agter die vrou aan uitgespoeg, sodat sy deur
die stroom meegesleur kon word, 16 maar die aarde het die vrou te
hulp gekom. Dit het oopgegaan en die stroom opgesluk wat die draak uit sy bek
uitgespoeg het. 17 Die draak was woedend oor die
vrou en hy het weggegaan om oorlog te maak teen haar ander nakomelinge wat die
gebooie van God nakom en aan die getuienis vashou wat Jesus gelewer het. 18 Die draak het toe op die seestrand gaan staan.
3. DIE OORLOG:
In die eerste ses verse van hierdie gedeelte, sien ons dat die
groot rooi draak oorwin is en dat hy sy stryd teen die “Kind” (die Messias) verloor het en nou verskuif hy sy fokus na die
“vrou” wat die “Kind” in die lewe gebring het, nl. die Joodse kerk (gelowiges). Die kerk word egter bewaar, deurdat God aan haar twee groot arendsvlerke gegee het. Hierdie is
natuurlik Ou Testamentiese beeldspraak ~ Julle het gesien wat Ek aan Egipte gedoen het, en
hoe Ek julle soos op arendsvlerke veilig gedra en na My toe gebring het. 5-6 As julle My gehoorsaam en julle aan my verbond hou,
sal julle uit al die volke my eiendom wees, ’n koninkryk wat My as priesters
dien, en ’n gewyde nasie. Die hele aarde behoort immers aan My.’ Dit is wat jy
aan die Israeliete moet vertel (Eks.19:4-6). Ons lees ook in Deut.32:10-12
~ Hy het sy volk in die woestyn
gevind, in ’n onbewoonbare land waar woestyndiere skreeu. Die Here het sy volk
omhels, hom vertroetel en versorg soos die appel van sy oog. 11 Soos ’n arend wat sy kleintjies uit die nes
uitskop, oor hulle fladder en hulle vang op sy vlerke wat hy oopsprei, soos ’n
arend wat sy kuikens op sy vlerke dra, 12 so het die Here, net Hy
alleen, sy volk gelei; daar was nie ’n ander god by Hom nie. In beide hierdie
gedeeltes word Israel se uittog uit Egipte beskryf in terme van arendsvlerke.
Hier in Openb.12:14 word die ware Israel van God weer gered uit die “nuwe
Egipte” (Jerusalem – Openb.11:8), deur arendsvlerke. Hulle
word gered en weggelei na ’n veilige plek (en
hier moet ons weer na die OAV kyk, omdat die NAV hierdie gedeelte nie korrek
vertaal het nie) ~ ...sodat
sy na die woestyn, na haar plek, kon vlieg, waar sy uit die gesig van die slang
onderhou word, ’n tyd en tye en ’n halwe
tyd.
Ons het hierdie tydsduur van ’n tyd en tye en ’n halwe tyd al vantevore gesien (12:7) en toe ook vasgestel dat dit dui op ’n tydperk van
drie-en-’n-half jaar.
Wat dus hier gebeur, is dat die Joodse gelowiges vanuit Jerusalem
na Pella in die woestyn gelei word vir die duur van die verwoesting van
Jerusalem (historiese verslae, bevestig
ook hierdie gebeure!).
Hierdie gebeure het egter nie die groot rooi draak se aanvalle
gestop nie, want ons sien in vv.15-16 die volgende ~ Die slang het toe ’n stroom
water soos ’n rivier uit sy bek agter die vrou aan uitgespoeg, sodat sy deur
die stroom meegesleur kon word, 16 maar die aarde het die vrou te
hulp gekom. Dit het oopgegaan en die stroom opgesluk wat die draak uit sy bek
uitgespoeg het.
In Egipte het die satan die Farao gebruik in sy poging om die
volk van God uit te wis. Die Farao het opdrag gegee dat al die seuntjies onder
die ouderdom van 2 in die Nylrivier gegooi moes word. God het egter Sy volk
beskerm. By die Rietsee (Skelfsee – OAV) het Satan gedink dat hy
die volk in ’n val gelei het, toe hulle aan die voorkant, deur die see gestuit
is en die Egiptiese weermag van agter af in aantog was. Weer red God Sy volk
deur die water te kloof. Ons vind hierdie selfde beeldspraak van water, weer
hier in Openb.12 waar Satan poog om die vrou te vernietig. God gryp egter weer
in ~ ...maar
die aarde het die vrou te hulp gekom. Dit het oopgegaan en die stroom opgesluk
wat die draak uit sy bek uitgespoeg het (v.16). Soos in die verlede
ook reeds aangetoon, verteenwoordig die aarde, Jerusalem. Satan se poging om
die kerk te vernietig, was geabsorbeer deur Jerusalem gedurende die Joodse
oorlog. Alhoewel die “vloedgety” van die Romeinse Ryk oor Jerusalem gespoel
het, het God weereens Sy kinders bewaar, want dit was die afvallige Jerusalem
wat in die slag gebly het en nie “die vrou” nie.
Die draak se wraak het tot gevolg gehad dat Jerusalem en die
tempel vernietig is – die vernietiging van Judaïsme en die dood van 1,1 miljoen
Jode, maar die gelowiges het ongeskonde daarvan afgekom – ons het voorwaar niks
te vrees nie! Onthou: Dit kon nie “maanskyn en rose” vir die gelowiges in Pella
gewees het nie – weggeruk van hulle besittings, werk, ongeredde vriende en
familie en vir 3½ jaar in die woestyn, maar God het hulle te midde van die swaarkry
bewaar! Satan smee allerlei planne teen die Bruid van Christus, maar hy is bloot
’n pion in God se hand en daarom kan hy niks aan God se kinders doen, sonder
dat God dit toelaat nie.
4. DIE OORWONNE LEEU:
Weereens moet ons besef dat die satan nie nou sommer net handdoek
sal ingooi nie en daarom is hy steeds daarop uit om oorlog te maak teen die
oorblyfsel van die saad van “die vrou”, wat God se gebooie onderhou – hulle wat
die getuienis van Jesus Christus in hulle dra – die nuwe verbondskinders van
God – ONS!
Na die verwoesting van Jerusalem het die satan se woede
breekpunt bereik, want sy pogings teen die Judeërs – die volk van God het
misluk en daarmee saam sy pogings om die Seun van die mens te vernietig en
daarom, na Christus se opstanding en die vernietiging van Jerusalem en die
Judaïsme in 70 n.C., rig hy sy haat en al sy verwoestingstrategieë – al sy
aandag; vurige pyle en sy aanslag op die Nuwe Testamentiese kerk – dit is waarom v.17
van ons Skriflesing dan ook sê ~ Die draak was woedend oor die
vrou en hy het weggegaan om oorlog te maak teen haar ander nakomelinge wat die
gebooie van God nakom en aan die getuienis vashou wat Jesus gelewer het. Die ander nakomelinge verwys natuurlik na die
Nuwe Testamentiese Kerk (ons).
Ons sien deur die loop van die moderne kerkgeskiedenis, hoe dat
die satan poog om die Nuwe Testamentiese Kerk te vernietig – so het dit bv.
tydens die vestiging van die Rooms Katolieke Kerk en vele ander tye en
gebeurtenisse, gelyk asof die satan weer die oorwinning kan behaal, maar
telkens kom God en red Hy Sy kinders (dink bv. aan die Hervorming).
Al is ons egter getuienis van God se
beskerming van die kerk teen die vyand deur die eeue heen, het die satan se
aanslag teen die kerk nie opgehou nie – ons is egter steeds verseker van ’n
Hoërhand wat ons beskerm – die kerk (die ware gelowiges) sal nooit vernietig word nie. ’n Pragtige
bewys hiervan is die kerk in China wat ten spyte van erge vervolging, van omtrent
geen gelowiges tot bykans 50 miljoen gelowiges gegroei het en daar word steeds
daagliks groot getalle nuwe gelowiges bygevoeg (dieselfde gebeur in Moslemlande).
Ons moet besef dat wanneer ons praat van
die kerk, ons as individue, deel is van die kerk en daarom word die satan se
aandag ook op elkeen van ons gefokus en is hy voortdurend besig om te poog om ons
verhouding met die Here Jesus Christus te vernietig en daarom moet ons
voortdurend bedag wees daarop en gedurig die wapen opneem teen hom en ons kan
dit slegs doen in afhanklikheid van Christus, deur ons geestelike wapenrusting aan
te trek en aan te hou ~ Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee,
sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige aanslae van die duiwel. 12Ons stryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen
elke mag en gesag, teen elke gees wat heers oor hierdie sondige wêreld, teen elke bose gees in die lug. 13Trek daarom die volle wapenrusting aan wat God julle
gee, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle die
stryd tot die einde toe gevoer het, nog op julle pos kan bly staan (Ef.6:11-13).
Ja, die satan is ’n brullende leeu, maar
hy is ’n reeds-oorwonne, brullende leeu, want Christus Jesus het Hom oorwin
deur Sy kruisiging en opstanding. Laat ons daarom in oorwinning wandel, deur
Christus lief te hê en Hom voortdurend in gehoorsaamheid na te volg en te dien,
want deur Hom voortdurend in elke faset van ons lewe te gehoorsaam en na te
volg en te dien, trek ons die volle wapenrusting aan en sal ons paraat wees
teen die vyand en sy aanslae en sál God verheerlik word!
5. AFSLUITING:
V.15 waarsku ons dat ~ Die slang ’n stroom water soos ’n rivier uit sy bek agter die vrou aan uitspoeg, sodat
sy deur die stroom meegesleur kon word, dit beteken dat die satan onophoudelik probeer om
ons, die kerk weg te voer deur ’n magtige stroom water. Die vervolging van die
kerk is nie nou meer brandstapels en ’n vuurpeleton nie – ja dit gebeur nog in
sekere dele van die wêreld, maar hoofsaaklik geskied dit nou op ’n baie meer
subtiele wyse en in sekere opsigte is dit baie feller en erger as brandstapels
en teregstellings – so beleef ons bv. toenemend dat ou waardes net radikaal
omvergewerp word; modernisme oorstroom die institusionele kerk en ons word meer
en meer blootgestel aan allerlei "nuwe en moderne" filosofieë (wat nie regtig so nuut is nie!), maar daar is hoop!
Die Bybel se openingsverse berei die toneel van God se verlossingplan
vir ons voor. God het die mens geskep om oor die aarde te heers sodat God
verheerlik kan word. Die mens val egter úít God se genade en ín
sonde deur die inmenging van die Groot Versoeker, nl. Satan. Máár, God begin
oombliklik met Sy verlossingsplan en soos aan die begin reeds gesê, is Sy plan
baie duidelik uitgespel in Gen.3:15 ~ Ek stel vyandskap tussen jou en die vrou, tussen
jou nageslag en haar nageslag. Haar nageslag sal jou kop vermorsel en jy sal
hom in die hakskeen byt. God sál dus Sy verbondsheerskappy in plek hou, deur
Sy "verbondsonderhoudende kinders". Die geestelike erfgename (ons as gelowiges) van die Tweede Adam (Jesus Christus) sál die aanvanklike opdrag vervul wat God aan die eerste Adam opgelê
het – verlossing is progressief besig om tot vervulling te kom en sal
uiteindelik en finaal die aanvanklike verwerping oorwin, want Christus, die
Tweede Adam se opstanding en die gevolge daarvan, is onmeetbaar meer en kragtiger
as die sondeval van die Eerste Adam en daarom sál die oorheersing van die wêreld
en sy meester, uiteindelik oorhandig word aan Christus Jesus.
Ons hoef nie bang te wees nie, al leef ons tans nog in die
woestyn van hierdie wêreld en baie mense selfs in "kerklike woestyne",
ons het manna om van te leef, nl. die Evangelie van Jesus Christus – Hy wat
self die Brood van die Lewe is ~ Jesus het hulle geantwoord: “Dit verseker Ek julle:
Dit is nie Moses wat vir julle die brood uit die hemel gegee het nie, maar dit
is my Vader wat vir julle die ware brood uit die hemel gee. 33Die brood wat God gee, is Hy wat uit die hemel kom en
aan die wêreld die lewe gee.” 34Hulle sê toe vir Hom: “Meneer, gee
ons tog altyd hierdie brood.” 35Maar Jesus sê vir hulle: “Ek is die
brood wat lewe gee. Wie na My toe kom, sal nooit weer honger kry nie, en wie in
My glo, sal nooit weer dors kry nie (Joh.6:32-35).
[1] Boodskap deur Kobus van der Walt
te Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente
(Vereeniging), Sondag 18 Augustus 2013
