.: Die Openbaring aan Johannes – B01 (“Die Vrou”)

Sunday, April 7, 2013

Die Openbaring aan Johannes – B01 (“Die Vrou”)

1. INLEIDING:

Die Openbaring is in twee gedeeltes verdeel en ons gaan vanoggend begin kyk na die tweede gedeelte van hierdie wonderlike boek.

Die eerste elf hoofstukke van Openbaring het vir ons die oorwinning van Jesus Christus aangetoon deur Sy oordeel oor Jerusalem in 70 n.C. Dit was die einde van die “Joodse-era” of te wel die ou verbond. 70 n.C. kondig vir ons die volle instelling, of “lansering” van die nuwe verbond aan. Vanaf die dertiende hoofstuk en verder aan, sien ons die oorwinning van die kerk van Christus (wat natuurlik die direkte gevolg is van Christus se oorwinning aan die kruis en Sy opstanding). Die eerste gedeelte handel oor die verwoesting van die tempel en Jerusalem; die tweede gedeelte handel oor die totstandkoming van die nuwe Jerusalem – die kerk van die Here Jesus Christus. Dit is egter belangrik om daarop te let, dat beide gedeeltes handel oor God se getrouheid aan Sy verbond.

Dit is ook belangrik om daarop te let dat die ou verbond nie gekanselleer is en toe is ’n nuwe verbond daargestel nie. Wat gebeur het, is dat Israel die verbond verbreek het. God se verbond was ’n tweeledige verbond:

· Indien Israel God gehoorsaam, sou God hulle seën.

· Indien hulle die verbond minag, sou hulle deur God vervloek wees (Lev.26, 28).

God het dus nooit Sy verbond met Israel verbreek nie – húlle het die verbond self verbreek, terwyl hulle geweet het wat die gevolge daarvan sou wees. God is altyd getrou aan Sy verbond en dit is die hooftema van Openbaring.

In “ge-toebroodjie” tussen hierdie gedeeltes (1-11) en die res van Openbaring (13-22), vind ons Openb.12 – dit dien as ’n oorgang tussen die twee gedeeltes:

· Hierdie hoofstuk verskaf aan ons die agtergrond vir die hele profesie.

· Hierdie hoofstuk toon ook aan ons hoe dat God Sy nuwe verbond deur Christus tot stand bring, ten spyte van die feit dat die satan sy uiterste bes doen om God se plan in die wiele te ry.

· Dit gee voorts vir ons ’n kykie in die konflik waarin die kerk haarself bevind en steeds sal bevind, tot en met Christus weer kom en hierdie heilige oorlog word in drie gedeeltes in Openbaring 12 uiteengesit (ons gaan vanoggend net na die eerste gedeelte kyk):

- Die vrou (12:1-6);

- Die vegter (12:7-12);

- Die oorlog (12:13-17).

Deurgaans deur hierdie heilige oorlog sien ons die pragtige en bemoedigende waarheid dat Christus en Sy kerk die uiteindelike oorwinning oor die saad van die slang van hierdie wêreld behaal.

2. SKRIFLESING:

Openb.12:1-6 ~ Toe het daar ’n groot teken in die hemel verskyn: daar was ’n vrou met die son as kleed om haar, die maan onder haar voete, en op haar kop ’n kroon van twaalf sterre. ²Sy was swanger en het geskree van die pyn, want die geboortepyne was daar. ³Daar het ook ’n ander teken in die hemel verskyn: daar was ’n groot vuurrooi draak met sewe koppe en tien horings, en op sy koppe was daar sewe heerserskrone. ⁴Sy stert het ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi. Die draak het voor die vrou gestaan wat op die punt was om ’n kind te kry. Hy wou haar kind verslind sodra sy hom in die wêreld bring. ⁵Sy het ’n kind in die wêreld gebring, ’n seun, bestem om al die nasies met ’n ystersepter te regeer. Haar kind is egter weggeruk na God en na sy troon toe, ⁶en die vrou het na die woestyn toe gevlug waar God vir haar ’n plek gereed gemaak het, sodat die mense haar daar twaalf honderd en sestig dae lank kon versorg.

3. DIE VROU:

Die eerste ding wat Johannes sien met die opening van hierdie hoofstuk, is ’n vrou wat deur ’n groot draak gejag word. Hierdie verse dek die geskiedenis van die heilige oorlog met spesifieke verwysing na Israel, trouens die ware Israel van God – die kerk van Christus. Hierdie gesig het twee hoofkarakters, nl. die vrou en die draak.

Johannes vertel ook vir ons wat hierdie ...groot teken (v.1) was, nl. ’n vrou met die son as kleed om haar, die maan onder haar voete, en op haar kop ’n kroon van twaalf sterre. Hierdie is die eerste gesig of visioen van ’n vroulike karakter in hierdie profesie. Maar wie is hierdie vrou presies? Ten einde ’n antwoord hierop te vind, moet ons na die Ou Testament blaai ~ Hy het ook nog ’n ander droom gehad en hy het dit vir sy broers vertel. Hy het gesê: “Ek het weer gedroom. Die son en die maan en elf sterre het voor my kom buig.” ¹⁰Toe hy dit vir sy pa en sy broers vertel, het sy pa hom berispe en vir hom gesê: “Wat vir ’n soort droom is dit wat jy gehad het? Verbeel jy jou ek en jou ma en jou broers moet voor jou kom buig?” ¹¹Sy broers was afgunstig op hom, en sy pa het aan die droom bly dink (Gen.37:9-11).

Dit is opmerklik dat Josef hier droom van dieselfde hemelliggame wat Johannes in Openb.12 sien: die son, die maan en die sterre. Josef het geen behoefte gehad om hierdie droom aan sy Pa uit te lê nie, want sy pa het die verklaring daarvan onmiddellik gesien. Jakob het verstaan dat die son ’n simbool was van hom; die maan het Rebekka gesimboliseer en die sterre was verteenwoordigend van Jakob se seuns. Waarom is daar net elf sterre? Dit is omdat Josef die twaalfde ster is – die ander 11 sterre in sy droom, het voor hom, die twaalfde ster, kom buig. Aangesien Jakob se twaalf seuns die leiers van die twaalf stamme van Israel sou word, is Josef se droom baie duidelik daaroor dat sy droom na Israel verwys. Net so sien Johannes ook dieselfde hemelliggame en verwys dit ook na Israel, maar aangesien ~ ...nie almal wat nakomelinge van Abraham is, werklik kinders van Abraham (is) nie (Rom.9:7), ontstaan die vraag dus, na watter Israel verwys Johannes se visioen? Die antwoord word duideliker wanneer ons na die volgende vers kyk ~ Sy was swanger en het geskree van die pyn, want die geboortepyne was daar (12:2). Weereens word hier na Israel verwys as daar van die vrou gepraat word, aangesien daar kort-kort na Israel verwys word in die Ou Testament as ’n vrou in kraam (Jes.66:5-10; Jes.26:17-18; Miga 5:1-3). Die volk word uitgebeeld as ’n swanger vrou, omdat Israel uiteindelik die Messias gaan voortbring. Ek moet egter dadelik byvoeg dat wanneer hier van Israel gepraat word, daar nie na die etniese Israel verwys word nie, maar na die ware Israel onder die ou verbond (wat natuurlik hoofsaaklik uit etniese Jode bestaan het, maar wie hul geloof in die komende Messias, Jesus Christus geplaas het).

Daar is baie mense wat glo dat al die Jode iewers in die toekoms, na Israel gaan terugkeer. Dit is wel so dat die Woord leer dat ’n groot aantal etniese Jode iewers in die toekoms hul oë op Christus gaan vestig en in Hom alleen gaan glo, maar daar is niks in die Woord wat daarop dui dat daar ’n massa terugkeer van Jode na Israel gaan wees nie.

’n Tweede hoofkarakter verskyn in v.3 op die toneel, nl. ’n groot vuurrooi draak. Alhoewel hierdie draak ’n mistiese figuur is, laat dit ons in geen twyfel wat die identiteit van hierdie draak is nie. Hy word later in Openb.12:9 as die slang van ouds, wat die duiwel en die Satan genoem word, geïdentifiseer. Hierdie draak is iets verskrikliks en hy word voorgestel met... ~ sewe koppe en tien horings, en op sy koppe was daar sewe heerserskrone. Hy het verder ’n buitengewoon kragtige stert gehad, wat... ~ ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi het. Dit is dus baie duidelik dat die duiwel nie lyk soos wat Hollywood hom uitbeeld, nl. ’n klein rooi mannetjie met ’n lang vurk in die hand nie. Hollywood het van die satan, ’n karikatuur gemaak, terwyl die satan geen grap is nie. Hy is slu; veragtelik; gemeen; ’n moordenaar en ’n leuenaar.

Die rooi kleur van die draak verwys waarskynlik na al die bloed wat hy deur die eeue heen vergiet het, want hy was van die begin af, ’n moordenaar ~ ...Hy (die duiwel) was van die begin af ’n moordenaar. En hy staan nie aan die kant van die waarheid nie, omdat daar geen waarheid in hom is nie. Wanneer hy leuentaal praat, is dit volgens sy aard, want hy is ’n leuenaar en die vader van die leuen (Joh.8:44).

Die mistiese gedeelte van hierdie draak, is die sewe koppe en tien horings. Wat moet ons met hierdie mistiese beeld maak, hoe moet ons dit verstaan? Baie pogings word deur verskillende groepe en oortuigings gemaak om dit te verklaar, maar dan neem nie een van hulle regtig die res van die Skrif in ag wanneer hulle dit probeer verklaar nie. Kom ons kyk na Dan.7:1-8 ten einde ons te help om hierdie beeld te verklaar ~ In die eerste regeringsjaar van koning Belsasar van Babel het Daniël ’n droom gehad en visioene gesien in sy slaap. Hy het die droom opgeskryf en die inhoud daarvan soos volg weergegee. ²Hy het gesê: “In my nagtelike visioen het die wind uit al vier windstreke die groot see onstuimig laat word. ³Vier groot diere het uit die see uit opgekom, en elkeen was anders as die ander. ⁴Die eerste het soos ’n leeu gelyk en hy het arendsvlerke gehad. Terwyl ek kyk, is sy vlerke afgeruk en is hy opgelig, sodat hy op twee voete gestaan het soos ’n mens, en ’n mens se verstand is aan hom gegee. ⁵Die tweede dier het soos ’n beer gelyk. Hy het op sy agterpote gestaan en het drie ribbebene in sy bek gehad. Daar is vir hom gesê: ‘Vreet maar! Vreet soveel vleis as jy wil!’ ⁶En toe ek weer sien, was daar nog ’n dier, een soos ’n luiperd. Hy het op sy rug vier vlerke gehad soos dié van ’n voël. Hy het vier koppe gehad en aan hom is heerskappy gegee. ⁷My nagtelike visioen het voortgeduur en toe ek weer sien, was daar ’n vierde dier, skrikwekkend, vreesaanjaend en baie sterk. Hy het groot ystertande gehad en alles wat voorkom, verslind en vermorsel en wat oorgebly het met sy pote vertrap. Hy was anders as die vorige diere en het tien horings gehad. ⁸Terwyl ek stip na die horings kyk, het daar ’n klein horinkie tussen hulle uitgekom, en drie van die ander is uitgeruk om vir hom plek te maak. Hierdie horing het mensoë gehad en ’n mond wat allerlei verwaande dinge kwytgeraak het.

Daniël se visioen fokus hier op vier groot diere. Die eerste dier met die vlerke verteenwoordig Babilon. Die feit dat hierdie dier opgelig en ’n mensehart gegee is, mag dui op wat God met Babilon se groot koning, Nebukadneser, gedoen het ~ Nebukadneser ...is uit die menslike samelewing uitgestoot en moes gras eet soos beeste. Hy is snags deur die dou van die hemel natgemaak, en sy hare het so lank geword soos die vere van ’n arend en sy naels soos dié van ’n voël (Dan.4:33b).

Die tweede dier, met die drie ribbebene in sy bek, verteenwoordig waarskynlik die Mede-Persiese koninkryk. Die feit dat die beer homself opgelig en op sy agterpote gaan staan het, dui daarop dat die magsbalans in hierdie alliansie nie gelyk verdeel was nie, want die Perse was sterker as die Mediërs en het uiteindelik die oorheersende mag in die wêreld geword. Die drie ribbes in die beer se mond verteenwoordig die drie sterkste magte wat deur die Mede en Perse verower is, nl. Lydia, Egipte en Babilon (Lydia was ’n Ystertydperk-koninkryk wat in die moderne Turkse provinsies Manisa en Izmir geleë was. Babilon was ’n Stadstaat van antieke Mesopotamië en was in die huidige Al Hillah in die Babil provinsie van Irak geleë).

Die derde dier, was soos ’n luiperd met vier vlerke en dit het die Griekse koninkryke verteenwoordig. Toe Alexander gesterf het, is sy koninkryk verdeel tussen sy vier generaals: Ptolmey I, (wat Egipte en Palestina beheer het), Seleucus I (wat Sirië beheer het), Lysimahus (beheer Tragië en Klein-Asië) en Antipater en Cassander (wat gesamentlike heersers oor Masedonië en Griekeland was). Hierdie kwartet van regeerders word uitgebeeld as die vier koppe (en waarskynlik die vier vlerke) van die luiperd.

Die vierde dier word beskryf as skrikwekkend, vreesaanjaend en baie sterk, met groot ystertande. Hierdie dier het die Romeinse Ryk verteenwoordig. Daniël kon nie hierdie dier ten volle beskryf nie, want die gesig was te verskriklik, daarom dat hy sê, dat ... Hy anders (was) as die vorige diere en het tien horings gehad (ons sal later na die betekenis van hierdie tien horings kyk – Openb.13).

Elkeen van hierdie heidense nasies het Israel op een of ander stadium regeer. Indien ’n mens die koppe in Dan.7 sou neem, vind ons dat daar 7 koppe was (1+1+4+1=7), wat presies dieselfde hoeveelheid koppe is, as waaroor die “groot rooi draak” van Openb.12:3 beskik het. Elke kop het ’n kroon opgehad, wat dui op lande (Ryke) wat op een of ander stadium, heerskappy uitgeoefen het oor Israel, maar volgens 12:3 sien ons dat die “groot rooi draak” elke keer agter elke heidense oorheersing oor Israel gesit het, behalwe dat Nebukadneser van Babilon uiteindelik gered is en die hart van ’n mens ontvang het. God se volk in die Ou Testament was voortdurend onder die beheer van heidense nasies, maar soos reeds gesê, was dit die “groot rooi draak” wat agter dit alles gesit het. Johannes se gesig is dus die "geestelike-agter-die-skerms-kykie" van die ware geskiedenis van God se ou verbondsvolk. Die motief van die sataniese aanslag teen God se volk was natuurlik primêr geloods om te verhoed dat die Messias uit die volk van God gebore sou word – daarom dat die volk uitgewis moes word.

Die draak se oorlogvoering word vir ons verder in v.4 beskryf. Hier word aan ons verduidelik hoe die draak, die vyand van God geword het. Die beskrywing is kort en bondig ~ Sy stert het ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi. Engele word dikwels in die Bybel as sterre beskryf. In hierdie vers lees ons dan van engele wat neergewerp is op die aarde. Dit blyk dus ’n verwysing te wees na Satan se aanvanklike val, waartydens hy een derde van die engele saam met hom geneem het. Hierdie is dus ’n verdere uitbreiding of voortsetting van Jes.14:12-15 ~ Jy wat die helder môrester was, het uit jou hemel geval. Jy wat ’n oorwinnaar van nasies was, is in die grond in verpletter. ¹³En dit jy, jy wat gedink het: ek klim op hemel toe, ek gaan my troon neersit bokant die hoogste sterre, ek gaan my plek inneem op die berg waar die gode mekaar ontmoet, ver in die noorde; ¹⁴ek klim op tot bokant die wolke, ek word soos die Allerhoogste self. ¹⁵Maar jy stort af in die doderyk, af tot in sy diepste deel (sien ook Eseg.28:11-18).

Die satan het regdeur die geskiedenis maar net een doel voor oë gehad, nl. om die Messias te vernietig. Waarom? Omdat, tot ’n bepaalde en gekwalifiseerde mate, hy in die Woord van God glo! Hy het geweet en hy glo dat die Nageslag van die vrou, sy kop uiteindelik sou vermorsel (Gen.3:15) en hy het elke moontlike “truuk in die boek” uitgehaal om dit te voorkom, want as hy eerste met die Messias kon afreken, sou die Messias nie met hom kon afreken nie.

Hierdie pogings van die satan om die Messias te vernietig, begin reeds met Kain en Abel, want uit een van hierdie twee sou die Messias voortkom en die waarskynlikheid was die grootste dat Hy vanuit Abel sou kom, want Kain het volgens 1 Joh.3:12, ...aan die Bose behoort en sy broer vermoor. En dan vra Johannes die vraag: En waarom het hy hom vermoor? Omdat sy eie dade sleg was en sy broer s’n reg. In die lig hiervan, vermoor die satan dan vir Abel aan die hand van Kain. Ongelukkig vir die satan het dit nie gewerk nie, want God stuur hierna vir Set, deur wie se bloedlyn die Messias uiteindelik gebore sou word.

Ons sien in Gen.6, dat die satan reeds die aarde so “besoedel” het met sy boosheid, omdat hy gedink het dat God die wêreld sou straf vir hul boosheid en hulle derhalwe sou uitwis en dit sou dan tot gevolg hê dat die Messias nie gebore sou word nie. Weer het hy nie geslaag nie, want ons sien in Gen.6:8, dat Noag genade gevind (het) in die oë van die HERE. God het Noag en sy seuns bewaar en dan spesifiek vir Sem, uit wie se nageslag die Verlosser (Christus Jesus) gebore sou word.

Jare later nadat Israel onder die eersteministerskap van Josef in Egipte, sekuriteit ervaar het, het Satan weereens ’n poging aangewend om die heilige lyn wat na die Verlosser sou lei, te vernietig. Toe die Farao senuweeagtig begin raak oor die toename van die Israeliete se getalle, het hy onder die invloed van die Rooi Draak, opdrag gegee dat al die seuntjies onder die ouderdom van twee dood gemaak moes word (onthou: die Messias sou as ’n seuntjie in hierdie wêreld gebore word). Weereens tree God in en word die seuntjie Moses bewaar – Moses die groot leier wat die volk uit Egipte sou lei na die Beloofde Land. Satan se pogings eindig egter ook nie hier nie, want terwyl die volk in die woestyn is, lei hy hulle in afgodery in, sodat God se oordele weereens oor die volk losbreek en spesifiek tydens die era van die Rigters. Hy poog om Dawid, die voorvader van Jesus, aan die hand van Saul te vermoor.

By twee geleenthede tydens die era van die verdeelde koninkryke, is die heilige lyn in Juda bykans uitgewis, maar God het telkens ingegryp en sy volk bewaar. Buitelandse magte is deur die satan misbruik om die koms van die Messias te verhoed: Assirië, Babilon, die Mede en Perse, die Grieke en die Romeine. Gedurende die Mede-Persiese regering, het die koning opdrag gegee dat die Joodse volk van die aangesig van die aarde, uitgewis moes word, maar God het vir koninging Ester gebruik om dit te verhoed.

Met die aanbreek van die Nuwe Testamentiese tydperk, vind ons dat die satan steeds nie bes gee nie. Herodes word as instrument gebruik om die opdrag wat die Farao lank terug gegee het, weer te herhaal, deurdat alle seuntjies onder die ouderdom van twee, gedood moes word. God verhoed weereens dat hierdie poging die koms van die Messias in die wiele ry, deurdat Hy aan Josef opdrag gee om met Maria en die Jesus-kind na Egipte te vlug.

Toe dit duidelik blyk dat Jesus gebore is, probeer die satan nog ’n keer om Jesus van Sy Goddelikheid te ontneem, deur Hom in die wildernis te versoek, wat Christus natuurlik self weerstaan het. Bo en behalwe sy poging in die wildernis, het Satan tydens Jesus se tydperk op aarde, verskeie pogings aangewend om Jesus om die lewe te bring – dink aan die godsdienstige leiers van Jesus se dag. God het Hom elke keer beskerm – en dan die einde – Jesus sterf aan die kruis op Golgota. Satan moes gedink het dat hy uiteindelik die oorwinning behaal het – Die Messias is dood en hy wat Satan is, se kop is nog heel! Maar dan vind die opstanding en Christus se hemelvaart plaas! Aan Christus word alle gesag in hemel en op aarde gegee (soos bewys o.a. in die val van Jerusalem nagenoeg 40 jaar later). Satan se kop is inderdaad verbrysel! Satan het gefaal!

Satan se pogings is absoluut futiel. Die goddelike nageslag sal altyd oorwin, al moet sy dikwels beproewing in die proses ervaar. Hierdie feit lê aan die hart van geestelike oorlogvoering. Dit is belangrik dat ons onmiddellik daarop moet wys, dat geestelike oorlogvoering soos in hierdie hoofstuk beskryf (en in die meeste gedeeltes van die Nuwe Testament) korporatiewe (gesamentlik) oorlogvoering is, m.a.w. die gelowige voer dit nooit op sy eie nie, trouens hy kan dit nie op sy eie voer nie. Daar word deesdae baie klem gelê op geestelike oorlogvoering, maar die klem word heeltemal te veel op individuele oorlogvoering geplaas (of dit ten minste gesuggereer), i.p.v. korporatiewe oorlogviering. Natuurlik moet elke individuele gelowige uitvoering gee aan Ef.6:10 (Soek julle krag in die Here en in sy groot mag), maar ons moet altyd in gedagte hou dat die satan se primêre aanslag teen die kerk eerder as individuele gelowiges is. Ons veg nooit alleen nie; ons veg in ’n “Christelike weermag”. Die Kerk moet die geveg veg in die krag van Jesus Christus.

Ons het tot ’n mate al gekyk na die draak se mislukking, maar Johannes spel dit vir ons in v.5 nog duideliker uit. Die draak se pogings om die Kind te vernietig, het ons gesien, het op niks uitgeloop nie, want uiteindelik word Hy opgewek uit die dood en vaar Hy op na die hemel en begin Hy om oor al die nasies van die wêreld te heers.

Die Kruisgebeure word glad nie hier op die agtergrond geskuif nie, maar Johannes praat hier van twee bykomende hoofmomente in Christus se bediening, nl. Sy geboorte (Sy het ’n kind in die wêreld gebring) en Sy hemelvaart (Haar kind is egter weggeruk na God en na sy troon toe). God se plan was volbring – Hy het voorwaar die nasies met Sy ystersepter begin regeer (v.5)! Hierdie uitdrukking word verleen aan Ps.2:9. In Ps.2 vind ons beide Jood en heiden, wat saam in rebellie teen God verkeer. Hulle het beide daarna gesoek om alle vorme van gesag van hulle af te skud. God laat Hom egter nie intimideer deur mense nie en Sy teenoptrede is om die koms van Sy Seun aan te kondig, wanneer Hy sê ~ Jy sal hulle verpletter met jou ystersepter, hulle flenters slaan soos ’n kleipot (Ps.2:9). Hierop gee God ’n opdrag aan hulle ~ Wees dan nou verstandig, konings, wees gewaarsku, regeerders van die aarde! ¹¹Julle moet die Here met ontsag dien, Hom met vrees en bewing toejuig ¹²en Hom onderdanig wees, sodat Hy nie toornig word en julle op die pad omkom nie, want sy toorn ontvlam gou. Dit gaan goed met almal wat by Hom skuiling soek (Ps.2:10-12).

Die boek van Openbaring het een hooftema, nl.: Christus ontvang die volkere as Sy erfenis. A.g.v. die opstanding en hemelvaart, sal die Evangelie, alle nasies bereik en oorwin. Satan haat die Groot Opdrag, maar ten spyte van sy aanvalle teen die kerk, sal hy nooit die oorwinning behaal nie, want Hy kan nie meer wen nie, omdat sy kop reeds verbreisel is – en dit is genoeg rede vir ons om in lofprysing uit te bars!

Die fokus verskuif nou in v.6, weg van die draak na die vrou. Hier vind ons ’n beskrywing van die beskerming van die Joodse kerk na die hemelvaart en dan met spesifieke verwysing na Luk.21:20-24 ~ Wanneer julle sien dat Jerusalem deur leërs omsingel word, moet julle weet dat sy verwoesting naby is. ²¹Dan moet dié wat in Judea is, die berge in vlug, en dié wat in die stad is, daaruit padgee, en dié wat op die plase is, nie na die stad toe gaan nie, ²²want in daardie dae voltrek God sy straf. Alles wat geskrywe staan, word dan bewaarheid. ²³“Dit sal bitter swaar gaan met die vrouens wat in daardie tyd swanger is en met dié wat nog klein kindertjies het, want daar sal groot nood in die land heers, en God sal hierdie volk straf. ²⁴“Sommige sal deur die swaard val en ander as krygsgevangenes na al die nasies toe weggevoer word. Jerusalem sal deur die heidennasies vertrap word totdat ook hulle tyd verby is. Gedurende die finale veldslag teen Jerusalem, het die gelowiges uit Jerusalem ontvlug na Pella waar hulle vir 3½ jaar (42 maande, 1 260 dae – ’n tyd, en tye en ’n halwe tyd) deur God beskerm is.

Deurgaans deur die geskiedenis het Satan daarop gefokus om die Messias se koms te verhoed, of om Hom uit die weg te ruim. Elke poging wat geloods was, was teen God se kinders geloods, want vanuit hierdie heilige bloedlyn sou Christus kom. Teen die tyd dat Christus opgevaar het na die hemel, was dit baie duidelik (selfs vir die groot rooi draak self ook) dat die satan misluk het. Hy kon niks meer doen om die Messias se heerskappy te voorkom of te beëindig nie en daarom, in sy woede, rig hy sy aandag nou op die vrou. As hy Christus nie uit die weg kon ruim nie, kan hy ten minste probeer om die kerk te vernietig. Satan se primêre fokus sal aanvanklik gerig wees op die kerk in Jerusalem. Met die Romeinse oorheersing en aanval teen Jerusalem (<70 n.c.="" span="">het die duiwel waarskynlik gedink dat daar ’n kans bestaan om suksesvol te wees in sy doelwit, maar ook daarin het hy misluk, want Christus het Sy kinders beseël en afgemeet sodat hulle beskerm sou word (Openb.7:1-8; 11:1).

Hierdie beskerming word vir ons verder in v.6 beskryf. God het vir hulle ’n plek in die wildernis voorberei, by name Pella, waarheen Sy kinders sou vlug ten einde die verwoesting van Jerusalem te ontkom. Daar was weliswaar erge vervolging teen die kerk van die Here Jesus gedurende die Joodse oorloë, maar God was getrou en het hulle deurentyd beskerm. God se wraak en oordele sou eerder op die afvallige Israel val, eerder as op die kerk.

Daar in Pella, was die kerk vir 1 260 dae gevoed en versorg – onthou dat hierdie tydperk van 1 260 dae, presies die tydperk was wat die Joodse oorlog geduur het. God het Sy kinders (die kerk) uit die oorlogsone in Jerusalem verwyder en hulle derhalwe beskerm terwyl die afvallige Israel verwoes is.

4. AFSLUITING:

Hierdie Goddelike versorging en voeding van die kerk, herinner ’n mens nogal aan Elia se ervaring toe hy weggevlug het van koning Agab en koningin Isébel ~ Elia die Tisbiet was ’n bywoner uit Gilead. Hy het vir Agab gesê: “So seker as die Here leef, die God van Israel in wie se diens ek staan, daar sal die volgende paar jaar geen dou of reën val nie, behalwe as ek so sê.” ²Die woord van die Here het tot Elia gekom en gesê: ³“Gaan hiervandaan af ooswaarts en gaan versteek jou in Kritspruit, anderkant die Jordaan. ⁴Jy kan water uit die spruit drink, en Ek het die kraaie beveel om daar vir jou te sorg.” ⁵Hy het gedoen soos die Here aan hom opgedra het. Hy het daar in Kritspruit gaan bly, anderkant die Jordaan. ⁶Die kraaie het vir hom soggens brood en vleis gebring en hulle het vir hom saans brood en vleis gebring, en hy het water uit die spruit gedrink (1Kon.17:1-6).

Net soos wat God vir Elia beskerm en versorg het, net so het Hy Sy kinders versorg en beskerm teen die aanslag van die groot rooi draak. Wanneer dit wil voorkom asof die satan die kerk en ons domineer, kan ons altyd die versekering hê dat God Sy oorblyfsel sal beskerm. Daarom hoef ons niks te vrees nie! God het altyd in die verlede en sal altyd in die toekoms, Sy ware Israel – vir jou en my, beskerm!

[1] Boodskap deur Kobus van der Walt – Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Drie Riviere) – Sondag 07 April 2013

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt