Openbaring Ontsluit – 11 (’n Blik op die Troonkamer) [1]
Indien u hierdie Bybelstudie wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.
1. INLEIDING:
Nadat Christus aan Johannes klaar gesê het wat hy aan die sewe gemeentes in Klein-Asië moes skryf, sien Johannes skielik ’n oop deur in die hemel. Dit is dan ook hier waar die Pre-Millennialiste; Post-Millennialiste en die A-Millennialiste se interpretasie van Openbaring begin uiteenloop en dit bereik sy hoogtepunt in Openb.20. Ek wil vir onomwonde sê, dat ek nié ’n Futuristiese interpretasie (Pre-Millennialisme - wegraping) aan Openbaring kan heg nie, bloot net omdat daar nie genoeg getuienis daarvoor in die Skrif te vinde is nie en daarom gaan ek voortaan, hoofsaaklik aandag skenk aan die Historiese siening (A-Millennialisme). Ons sal egter ook van tyd tot tyd en soos nodig na die Preteristiese standpunt (Post-Millennialisme) kyk.
T.w.v. agtergrond: Johannes ontvang hierdie visioen om die aandag te vestig op God se soewereiniteit t.o.v. die geskiedenis van die heelal en Christus wat die toekoms gaan ontsluit.
Vanaf vers 6 tot 8 sal ons lees van die sewe seëls wat gebreek gaan word, maar hier kry ons eers ’n voorafblik van die Romeinse regering wat die volgende driehonderd jaar gaan heers, tot en met Konstantyn se vestiging van die Christendom as die amptelike godsdiens van die Romeinse Ryk.
Daar volg in verse 8 tot 11, sewe trompette op hierdie seëls en verwys na die val van die Westerse- en daarna die Oosterse Romeinse koninkryke en verder aan tot en met die einde van die wêreld. Die seëls en trompette gee dus die geskiedenis van die sekulêre en politieke geskiedenis weer van Johannes se tyd en verder aan. Met 11:19 word daar egter ’n ander rigting ingeslaan wat spesifiek na die kerk se interne sake verwys.
2. VERS VIR VERS ONTLEDING:
Openb.4:1 ~ Hierna het ek, Johannes, in die hemel ’n deur gesien wat oopgemaak is, en die stem, soos die geluid van ’n trompet, wat ek die eerste keer met my hoor praat het, het gesê: “Kom op hierheen, en Ek sal vir jou wys wat hierna moet gebeur.” Johannes word steeds deur die Gees gelei, maar nou sien hy dinge wat vanaf daardie oomblik, en nog verder aan in die toekoms gaan gebeur en spesifiek t.o.v. die Christelike geskiedenis.
Openb.4:2 ~ Onmiddellik is ek deur die Gees meegevoer. Ek het gesien daar staan ’n troon in die hemel en op die troon sit daar Iemand. Johannes sien hier ’n troon wat in die hemel gevestig staan en skep die idee van die sentraliteit van universele mag en regering. Op hierdie hemelse troon sit daar Iemand. Hierdie Persoon is niemand anders as God die Vader self nie en dit laat ’n mens o.a. dink aan 1Kon.22:19 ~ Hoor die woord van die Here! Ek het die Here op sy troon sien sit met die hele hemelse leërmag wat weerskante van Hom staan.
Openb.4:3 ~ Sy voorkoms was soos opaal en karneool. Om die troon was daar ’n reënboog met die glans van smarag. God beskik nie oor menslike liggaamsdele nie en daarom openbaar Hy Homself deur Sy bepaalde eienskappe en in hierdie geval word Hy voorgestel d.m.v. ’n opaal (of te wel jaspis, wat ’n melkagtige wit edelgesteente is) wat Sy attribuut van heiligheid voorstel. Ook lyk Hy soos karneool (of te wel sardius – ’n bloedrooi variëteit van die edelsteen, kornalyn) wat ’n uitbeelding is van God se toorn. Dan sien Johannes ook God se voorkoms as ’n reënboog wat weer dui op God se genade, soos met die daarstel van die reënboog (Gen.9:13-17). Hierdie reënboog het die glans van ’n smarag wat bloot maar net dui op die basiese kleur van ’n reënboog, nl. groen.
God openbaar Homself dus as ’n heilige God wat sonde haat en oordeel, maar Hy is terselfdertyd ’n liefdevolle en genadige God wie se reddingsgenade in Jesus Christus geopenbaar word.
Openb.4:4 ~ Reg rondom die troon was daar vier en twintig ander trone, en op die trone het daar vier en twintig ouderlinge gesit. Hulle het wit klere aangehad, en op hulle koppe was daar goue krone. God se verhewenheid en Koningskap word geïllustreer en beklemtoon deur vier-en-twintig ander trone wat rondom God se troon staan. Hierdie vier-en-twintig ouderlinge is die Engele van die Kerk van die Here Jesus Christus. Ons het van hierdie Engele gelees toe ons na die sewe briewe gekyk het en hierdie sewe gemeentes het die ganse kerk verteenwoordig, maar waarom word hier na ’n “dubbele dosyn engele” verwys? Esegiël verwys in Eseg.8:16 en 11:1, na 25 manne wat die Hoë Priester en 24 ander priesters verteenwoordig. In hierdie geval vervang die Lam van God die Hoë Priester en die kerk die korrupte priesterskap in Esegiël se tyd. Die Futuriste glo dat hierdie 24 ouderlinge die gelowiges verteenwoordig wat weggeraap gaan word voor die “groot verdrukking”. So bietjie later egter meer hieroor, wanneer ons na verse 9 tot 11 gaan kyk. ’n Ander beskrywing is dat 12 van hierdie 24 ouderlinge na die 12 stamme van Israel verwys en die ander 12 na die 12 Apostels. Watter standpunt ook al die korrekte is, aan die einde van die dag verteenwoordig hierdie 24 ouderlinge, die ganse volk van God in alle tye en op alle plekke in die geskiedenis op aarde. Hulle verteenwoordig dus die “nuwe mensdom”.
Met die sondeval het die mensdom verlore gegaan, maar uit hulle het God vir Hom ’n nuwe volk geskep. Deur Sy uitverkiesende genade in Christus Jesus het Hy ons Sy aangebore kinders gemaak. In die visioen van die 24 ouderlinge, sien ons die hoogtepunt van ons verlossing, die onbeskryflike klimaks van God se genade oor gevalle sondaars. Petrus beskryf dit in onoortreflike woorde ~ Julle, daarenteen, is ’n uitverkore volk, ’n koninklike priesterdom, ’n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig (1Pet.2:9).
Openb.4:5 ~ Daar het weerligstrale, dreunings en donderslae van die troon af gekom. Vlak voor die troon het sewe fakkels helder gebrand. Dit is die sewe Geeste van God. Hierdie vers is ’n baie duidelike weerspieëling van Dan.7:9-28 en Eseg.1:26-28, want beide hierdie gedeeltes praat ook van dieselfde vier metafore wat voortspruit uit die Troon waarvan vers 5 praat.
Hierdie weerligstrale, dreunings en donderslae (wat) van die troon af gekom (het), dui op God se ontsagwekkende majesteit en stem ooreen met Eks.19:16 ~ Met dagbreek die derde dag was daar donderslae, weerligte en ’n donker wolk op die berg. Daar was ook die sterk, helder klank van ’n ramshoring. Die hele volk in die kamp het gebewe. Dit herinner ook sterk aan Eseg.1:13 ~ Die vorm van die wesens, hulle voorkoms, was soos dié van gloeiende kole vuur; hulle was net soos die vlamme wat heen en weer tussen hulle beweeg het. Die vuur het helder geskyn en blitse het uit die vuur geskiet.
Die sewe fakkels wat hier van melding gemaak word, verwys na die Heilige Gees en is ’n direkte verwysing na Openb.1:4 ~ ...en van die sewe Geeste voor sy troon. Hierdie sewe Geeste wys ook heen na die ewige oordeel oor die wêreld. Ook in die profesie Nahum (2:3-4) en Jesaja (4:4) lees ons daarvan. Die getal sewe dui op die volle werking van die Heilige Gees. Só het Hy dit in Egipte gedoen met vuur wat Hy na die aarde uitgeskiet het (Eks.9:23). Ook Sy eie volk moes by die berg Sinaï bewe voor die donderslae en blitse en die geluid van ’n baie harde trompet (Eks.19:16). Ook die Filistyne is met donderweer verslaan (1Sam.7:10). Dit is altyd die teken van God se indoordeel wat kom.
As ’n mens so na hierdie Skrifgedeeltes luister, is dit geen wonder dat mense wat so gekonfronteer was met God (insluitende die engele), op hul gesigte neerval in die teenwoordigheid van God!
Openb.4:6a ~ Voor die troon was dit soos ’n spieëlgladde see, helder soos kristal. ’n See soos hier beskryf moes voorwaar ’n manjifieke gesig gewees het. Hierdie beeld is in ooreenstemming met Eseg.1:22 ~ Bokant die wesens se koppe was iets wat gelyk het soos ’n gewelf, blink en skrikwekkend soos ’n ysberg. Die gewelf was bokant hulle koppe oopgespan. Hierdie is see is ’n beskrywing van die vloer voor God se troon en is tegelykertyd ’n beskrywing van al die chaotiese kragte en magte in die wêreld, wat tot rus gekom het voor God se soewereiniteit en soos beklemtoon deur Christus se opstanding uit die dood. deur God se wysheid.
Hierdie see is egter ook simbool van God se voorsienigheid wat openlik en deursigtig vir almal is, wat dus impliseer dat daar geen toeval in hierdie lewe is nie – alles geskied volgens God se soewereine wil en dit word soos in Ps.25:11, aan God se kinders bekend gemaak ~ Die Here neem dié wat Hom dien, in sy vertroue en maak sy verbond aan hulle bekend.
Openb.4:6b-8 ~ Naby, rondom die troon, was daar vier lewende wesens, vol oë van voor en van agter. 7 Die eerste lewende wese het soos ’n leeu gelyk en die tweede soos ’n bul; die derde het ’n gesig soos dié van ’n mens gehad en die vierde het gelyk soos ’n arend wat vlieg. 8 Elkeen van die vier lewende wesens het ses vlerke gehad, wat aan die bokant en aan die onderkant vol oë was. Hulle het dag en nag sonder om te rus, gesê: “Heilig, heilig, heilig is die Here God, die Almagtige, Hy wat was en wat is en wat kom.” Ons lees reeds in Esegiël (1:10 en 10:12-15) van hierdie vier wesens, nl. die leeu, die kalf, ’n mens en ’n arend.
Hierdie beelde herinner sterk aan die sesde skeppingsdag, wat ook die hoogtepunt van die skepping was. Hierdie vier lewende wesens sien ons dan as die verteenwoordigers van God se skepping. Die skepping het sy volmaakte heerlikheid verloor weens die sondeval van die mens, maar God bring ’n “herskepping”. Openb. 21 sê dat daar ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde gaan wees, want die eerste hemel en die eerste aarde gaan verby gaan.
Hierdie vier lewende wesens verteenwoordig ook die vier hoeke van die aarde (7:1) en kan ook gekoppel word aan die vier belangrikste sterre konstellasies, nl. Leo (die leeu), Taurus (die bul), Akwarius (die man) en Scorpio (die arend). Hierdie vier wesens het dan ook God se majesteit en heerlikheid geproklameer met ’n lofsang, deurdat hulle dag en nag sonder om te rus, gesê (het): “Heilig, heilig, heilig is die Here God, die Almagtige, Hy wat was en wat is en wat kom.” Die ganse skepping – hemel en aarde proklameer dus God se majesteit en dit is interessant om te sien dat die ouderlinge in vers 11, dieselfde lied saamsing. God is dus voortdurend (dag en nag) die fokus en objek van hulle aanbidding en lofprysing. Die vier lewende wesens en die vier-en-twintig ouderlinge is dus veral gefokus op God se heiligheid en Sy almag. En soos ons reeds (vanoggend) gesien het, is God se heiligheid nie bloot maar net nog een van Sy eienskappe (attribute) nie, maar ’n samevatting van al Sy attribute.
Die ses vlerke waaroor hierdie lewende wesens beskik het, dui op hulle verantwoordelikheid en voorreg om God voortdurend te verheerlik. Die baie oë waaroor hulle beskik, is ’n aanduiding dat niks wat binne hul verantwoordelikheid sfeer val, ongesiens verbygaan nie.
Ons sien dus uit hierdie gedeelte, dat die Drie-enige God en net Hy alleen, die middelpunt van ons aanbidding moet wees. Dit is ook belangrik dat ons na aanleiding hiervan sal besef dat ons aanbidding van God, bepaal word deur wat ons dink van God en hoe ons Hom sien.
Ook sien ons uit hierdie gedeelte, dat die ganse skepping, nié t.w.v. hom (die skepping) self bestaan nie, maar t.w.v. en tot eer van God.
Ons moet verder besef dat, omdat God heilig is, kan en mag en sal Hy nie sonde ongestraf laat nie. Omdat Hy heilig is, kan geen poging van ons kant, onsself regverdig voor Hom laat staan nie. Maar, omdat God heilig is, het Hy ook voorsiening gemaak vir ons wat in sonde is, deurdat Hy Sy Seun Jesus Christus, as Tussenganger en volmaakte Offerlam vir ons gegee, sodat ons onbeskroomd voor God kan verskyn.
Geen wonder dat die vier lewende wesens voortdurend uitroep, Heilig, heilig, heilig is die Here God, die Almagtige, Hy wat was en wat is en wat kom.
Openb.4:9-11~ Elke keer wanneer die lewende wesens heerlikheid, eer en dank toebring aan Hom wat op die troon sit, wat tot in alle ewigheid lewe, 10 kniel die vier en twintig ouderlinge voor Hom wat op die troon sit, en aanbid Hom wat tot in alle ewigheid lewe. Hulle sit dan hulle krone voor die troon neer en sê: 11 “Here, ons God, U is waardig om die heerlikheid en die eer en die mag te ontvang omdat U alles geskep het; deur u wil het alles ontstaan en is dit geskep.
Saam met die vier lewende wesens wat God voortdurend vereer, kniel die 24 ouderlinge en aanbid en besing hulle God. Dit impliseer dus dat die ouderlinge in voortdurende aanbidding voor God is. Ons het ook reeds gesien dat hierdie 24 ouderlinge verteenwoordigend is van alma wat in Christus uitverkies en gered is en daarom sien ons dus ook by implikasie dat ons as gelowiges eendag in die hiernamaals, voortdurend in aanbidding voor God sal wees. Hierdie tweede loflied wat die ouderlinge sing is ’n lied waardeur hulle God besing en eer vir Sy wonderlike skeppingsdade en in die proses haal hulle die krone van hul koppe af (krone = teken van redding en verheerliking) en lê dit voor God se voete om daardeur eer en heerlikheid aan Hom te bring, omdat Hy alleen, waardig is om ons lofprysinge te ontvang. Hierdie is die eerste van ses kere wat hulle hulself voor God neerbuig en voor Hom kniel (5:8, 14; 7:11; 11:16; 19:4). So ’n liggaamshouding (neerbuig en kniel) is ’n natuurlike betoning van eerbied en ontsag en ook ’n natuurlike reaksie wanneer iemand in die teenwoordigheid van God verkeer – dit is ’n natuurlike reaksie op Sy majesteit; Sy heerlikheid en Sy heiligheid (Gen.17:3; Jos.5:14; Eseg.1:28; 3:23; 43:3; 44:4; Matt.17:6; Hand.9:4).
Hierdie optrede van die ouderlinge om neer te kniel voor God en hul krone voor Sy troon neer te lê, dui verder daarop dat hulle hoegenaamd nie besorgd is oor hul eie heiligheid nie; ook nie hul eie eer of vergoeding (die kroon) wat hul ontvang het nie. Al hierdie dinge raak verdof en word op die agtergrond geskuif, inteendeel dit raak betekenisloos in die teenwoordigheid van God.
Deur hierdie lied erken die ouderlinge dat God oor alle reg beskik om te enersyds te red wie Hy wil en te oordeel wie Hy wil
[1] Bybelstudiereeks deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) Sondagaand 23 Augustus 2009
