.: Die Profeet Sagaria - 09 ("Van Vas tot Fees")

Sunday, February 15, 2015

Die Profeet Sagaria - 09 ("Van Vas tot Fees")

1. INLEIDING:

Die vorige keer wat ons na Sagaria gekyk het (Sag.6:9-15), het ons na ’n profetiese vooruitskouing van Jesus Christus gekyk en ons het ook gesien dat Hy, die Loot genoem is. Sagaria het onder meer, Christus geïdentifiseer as Koning en Hoë Priester. Sagaria het ook daarna verwys dat “die Loot” self Sy Tempel sal bou en dat die hoofgedagte met die Tempel was om heen te wys na God se woonplek onder Sy kinders, die plek waar Sy heerlikheid en teenwoordigheid onder Sy kinders weerspieël was en dat die objekte in die Tempel, God se karakter verteenwoordig het.

Dit het ook duidelik geblyk dat die gelowiges van oor die wêreld heen, ’n impak op die Kerk van Christus sal hê.

Laastens het ons ook gesien dat die Here vir ons gesê het, dat Hy ons sal opbou in die allerheiligste geloof, indien ons na Sy Woord luister en dit gehoorsaam.

2. SKRIFLESING:

Sag.7:1-14 ~ In die vierde regeringsjaar van koning Darius het die woord van die Here tot Sagaria gekom. Dit was op die vierde Kislef, die negende maand. Die mense van Bet- El het vir Sar- Eser en vir Regem- Melek met sy manne gestuur om die Here te raadpleeg. Hulle moes vir die priesters by die huis van die Here die Almagtige en vir die profete vra: "Moet ons nog in die vyfde maand huil en vas soos ons nou al jare lank doen?" Die woord van die Here die Almagtige het toe tot my gekom: Sê vir almal in die land en vir die priesters: Julle vas en treur nou al sewentig jaar lank in die vyfde en in die sewende maand, maar vas julle tot my eer? En as julle eet en drink, doen julle dit vir julleself. Daar is mos ook nog die woorde wat Ek, die Here, deur die vroeëre profete laat aankondig het in die tyd toe Jerusalem nog bewoon en veilig was en toe die stede rondom Jerusalem en ook die Suidland en die Laeveld bewoon was. Dié woord van die Here het ook tot Sagaria gekom: So het die Here die Almagtige gesê: Laat reg geskied aan almal, bewys liefde en barmhartigheid aan mekaar; moenie die weduwee en die weeskind, die vreemdeling en die arme verdruk nie; moenie bose planne teen mekaar bedink nie. Maar die volk het geweier om daarop ag te slaan, hulle was moedswillig, hulle het hulle doof gehou, hulle het hulle soos die hardste klip gehou en wou nie luister na die wet en na die boodskap wat die Here die Almagtige deur sy Gees, deur die vroeëre profete, gestuur het nie. Daarom was die toorn van die Here die Almagtige so groot. Hy het geroep, maar hulle het nie geluister nie, en toe het die Here die Almagtige gesê: Ek sal ook nie luister as hulle roep nie, Ek sal hulle met 'n stormwind verstrooi onder al die nasies vir wie hulle tot nou toe onbekend was, en agter hulle sal die land so verwoes wees dat niemand meer daar deurtrek nie. Hulle het van' n pragtige land 'n verwoeste wêreld gemaak.

SAG.8:1-23: Die woord van die Here die Almagtige het tot my gekom. So sê die Here die Almagtige:Ek is hartstogtelik begaan oor Sion, Ek het woedend geword vir sy vyande, so begaan is Ek oor hom. So sê die Here:Ek gaan na Sion toe terugkom, Ek gaan in Jerusalem woon. Jerusalem sal genoem word Stad van Trou, Berg van die Here die Almagtige, Heicsclige Berg. So sê die Here die Almagtige:Daar sal weer bejaarde mans en vrouens, ryp in jare, op die pleine in Jerusalem sit, elkeen met 'n kierie in die hand. Die pleine in die stad sal vol seuns en dogters wees wat daar speel. So sê die Here die Almagtige:As dit vir die oorblyfsel van hierdie volk vandag onmoontlik lyk, moet dit dan ook vir My onmoontlik lyk? Die Here die Almagtige het dit gesê. So sê die Here die Almagtige:Ek gaan my volk red uit die land in die ooste, uit die land waar die son opkom. Ek gaan hulle bring, en hulle gaan in Jerusalem woon. Hulle sal my volk wees, en Ek sal hulle God wees, in trou en in geregtigheid. So sê die Here die Almagtige:Skep moed! Julle het gehoor wat die profete destyds gesê het toe die fondamente van die tempel van die Here die Almagtige gelê is sodat dit herbou kan word. Voor daardie tyd was daar nie geld om mense of diere te huur nie, en die toestand was so gevaarlik dat niemand veilig kon beweeg nie. Ek het al die mense mekaar se vyande gemaak. Maar nou is my houding teenoor die oorblyfsel van hierdie volk anders as toe, sê die Here die Almagtige. Daar sal nou voorspoed wees:die wingerdstok sal sy druiwe dra, die land sal sy oes lewer, die hemel sal sy vog lewer, en Ek sal dit alles aan die oorblyfsel van hierdie volk gee. Julle name, Juda en Israel, is onder die nasies gebruik in vervloekings, maar Ek het julle gered, en nou sal julle name gebruik word in seënwense. Moenie bang wees nie, skep moed! So sê die Here die Almagtige:Omdat julle voorvaders my toorn laat ontvlam het, het Ek besluit om julle kwaad aan te doen, en Ek het nie die straf herroep nie, sê die Here die Almagtige. Maar nou is my bedoeling anders:Ek wil goed doen aan Jerusalem en Juda. Moenie bang wees nie! Wat julle moet doen, is dit:Praat die waarheid met mekaar, laat die waarheid en die reg geld in julle regspraak sodat daar vrede onder julle kan wees. Moenie bose planne teen mekaar bedink nie, moenie vals ede bly aflê nie. Ek haat sulke dinge, sê die Here. Die woord van die Here die Almagtige het tot my gekom. So sê die Here die Almagtige:Elke vasdag, of dit nou val in die vierde of die vyfde, die sewende of die tiende maand, sal vir Juda' n dag van vrolikheid word, 'n dag van vreugde. Dié dae sal feestelike byeenkomste word, maar dan moet julle bly by die waarheid en sorg dat daar vrede onder julle is. So sê die Here die Almagtige:Volke sal kom, inwoners van baie stede. Die inwoners van een stad sal na dié van die volgende toe gaan en elkeen sal sê:"Kom ons gaan raadpleeg die Here, ons gaan vra na die wil van die Here die Almagtige. Ek gaan ook!" Baie volke sal kom, groot nasies, om in Jerusalem na die wil van die Here die Almagtige te vra, om Hom te raadpleeg. So sê die Here die Almagtige: Daardie tyd sal uit al die nasies tien man een Judeër aan die klere gryp en sê:"Ons wil met julle saamgaan, want ons het gehoor God is by julle.

3. LITTERêRE PATROON:

Hierdie twee hoofstukke is die laaste paragraaf van die eerste gedeelte van die boek Sagaria en dit is geskryf in ’n “konsentriese struktuur”, of te wel “chiastiese struktuur”. Een van die ander tipes literêre strukture, is ’n “liniêre struktuur” en dit kan as volg voorgestel word: a, b, c, d, e, f,, ens., terwyl ons ’n “konsentriese struktuur” as volg kan voorstel: a, b, c, X, c, b, a, ens. Na die “X” word die eerste gedeelte herhaal, maar op die teenoorgestelde volgorde en baie dikwels ook die negatiewe daarvan. Die “X” is dan ook die sentrale tema van die gedeelte.

In die geval van hoofstukke sewe en agt, sien die stuktuur as volg daar uit:

a) Die Vraag oor Vas (7:1-3);

b) Boodskap teen Skynheiligheid (7:4-14);

X) God se Belofte (8:1-8);

b) Boodskap oor Opregte Gehoorsaamheid (8:9-17);

a) Die Antwoord: Van Vas tot Fees (8:18-23).

Met die lees van hierdie twee hoofstukke bevind ons onsself twee jaar later nadat Sagaria die naggesigte van die Here ontvang het. Sagaria het sy bediening in 516 v.C. begin (dieselfde jaar as wat bouwerk aan die tempel begin is) en ons weet ook dat bouwerk aan die tempel in 520 v.C. voltooi is. Die Tempel is dus al halfpad klaar gebou met die skrywe van hierdie hoofstukke.

Die volk begin wonder hoe hulle godsdiensbeoefening daar gaan uitsien as die tempel klaar gebou is - gaan hulle dieselfde paktyke beoefen as wat die geval in Babilon tydens die ballingskap was - gaan daar anpassings en veranderings wees? Een van die eerste dinge waaraan hulle dink is die hele kwessie van die volksvas, of die vaspratyke en -seremonies.

4. DIE VRAAG OOR VAS (7:1-3):

Uit v.1 is dit baie duidelik dat die volk nog onder buitelandse beheer gestaan het en al was hulle terug in hul tuisland en verlos van ballingskap, is hulle nog nie verlos van die gevolge van hulle volksonde wat gelei het tot hulle ballingskap nie (algemene armoede en moedeloosheid bv.). Volgens die datum wat Sagaria verstrek kan sy skrywe gedateer word op Desember 518 v.C. en die geskiedenis bevestig dan ook dat koning Darius gedurende daardie tyd nog oor Israel geregeer het.

’n Twee-man afvaardiging het van Bet-el af (ongeveer 20 km. noord van Jerusalem) by die profete en priesters (wat Sagaria ingesluit het) aangekom om uit te vind of hulle steeds moet volhard met die vyfde-maand vasdag soos wat ingestel was na die val van Jerusalem en die ballingskap (2 Kon.25:8-11) en waarmee hulle reeds vir sewentig jaar volgehou het. Omdat hierdie vasdag deel was van die wegvoering van die volk, is dit seker logies dat die afskaffng daarvan nou kan plaasvind en kan die huil wat gepaard gegaan het met die swaarky, nou plek maak vir vreugde en feesvierige, want die ballingskap is agter die rug en die tempel is amper klaar gebou, maar wat hierdie arme manne nie besef het nie is dat hulle hulself met hierdie vraag, blootgestel het aan ’n konfrontasie met hul diepste hartsmotiewe.

5. BOODSKAP TEEN SKYNHEILIGHEID (7:4-14):

Ons sien in vv.4-5 dat die Here vir Sagaria opdrag gee om nie net hierdie manne aan te spreek nie, maar sommer ook die priesters en die hele volk en in plaas daarvan dat hy hierdie manne se vraag beantwoord, kritiseer hy die wyse waarop hulle die vastye onderhou het (vv.4-7).

D.m.v. ’n klompie retoriese vrae, ontbloot die Here deur Sagaria, die opregtheid van die volk se onderhouding van die vasdag en alhoewel die manne net gevra het oor die vyfde maand se vas, spreek Hy sommer ook die sewende maand se vas aan (Jer.7:5-6; 22:3). Hy wys in v.5 daarop dat hulle vasdae nie oor die Here gegaan het nie, maar oor hulle eie belang - hulle harte was nie opreg nie, want net soos ’n mens eet om jou eie ligaam te voed, net so was dit die geval met hulle vasdae - dit het net oor hulleself gegaan en nie die Here nie (v.6).

Hierdie vals onderhouding van die volk is al voorheen aangespreek deur die profeet Jesaja in Jes.58:3 en dit is waarna Sagaria verwys as hy in v.7 vir hulle vra of die Here hulle nie nog voor die ballingskap al gewaarsku het oor hul wanpraktyke t.o.v. die vasdae nie ~ Hulle vra: Waarom vas ons, maar U sien dit nie, verootmoedig ons ons, maar U gee nie aandag daaraan nie? Dit is omdat julle op die vasdae doen wat julle wil en die mense wat vir julle werk, nog harder laat werk.

Sagaria wil met hierdie verwysing na Jesaja vir die volk sê, dat hulle nie destyds geluister het nie en die gevolge was rampspoedig en hulle het selfs tydens die ballingskap ook nie die vasdae in opregtheid onderhou nie, daarom vra hy indirek vir hulle, of hulle nie dink dat dit tyd is dat hulle nou begin luister nie?

In vv.8-10 sê Sagaria vir die volk, dat indien hulle opreg wil wees in hul vaspraktyke, hulle ook aandag moet skenk aan die meer gewigtige fasette van die wet. Soos verskeie profete in die verlede by hulle daarop aangedring het, dring Sagaria ook by hulle aan om reg en geregtigheid te laat geskied en dat hulle genade met mekaar moet hê en nie die weduwee en wese en vreemdelinge en die armes moet verdruk nie - die opdrag oorspan dus die hele verhoudingspektrum van die volk.

Die Here het nog altyd die volk se lojaliteit en gehoorsaamheid aan die verbond vereis (Belofte: Gehoorsaamheid = seën; Ongehoorsaamheid = straf). Die Here gebruik derhalwe die volk se uiterlke optrede as maatstaf vir hulle lojaliteit en gehoorsaamheid aan die verbond.

Sagaria noem die eerste “toets” in v.9 en sê n.a.v. Eks.18:19-23 waar Moses in opdrag van God, leiers moes aanstel, dat regverdigheid deurgaans deur leiers en broers onderling, toegepas en uitgeleef moet word, want dit bind mense aan mekaar, soos wat mense aan God verbind word en dan spesifiek in ’n verbondsverhouding ~ Ek gaan jou aan My bind deur my onverbreekbare trou sodat jy aan My, die Here, toegewy sal wees (Hos.2:19). Hier moet ons ook verstaan, dat ware geregtigheid, altyd liefde en omgee insluit (soos met die doel van die “Matt.18-pad” wat ons met broers moet loop wat in sonde is).

Die volgende toets wat Sagaria noem, hang baie nou saam met die eerste, nl. liefde (Engels = “kindness”). Liefde tussen broers en susters, sluit ook altyd lojaliteit in en dit geld vir alle verhoudinge - tussen broers; tussen vriende en ook tussen man en vrou en ouers en kinders, ens.

Derdens, die weduwee en wese, asook die armes, in die geloofsgemeenskap, maar ook vreemdelinge wat sorgbewhoewend is, moet versorg word.

Die vierde toets wat Sagraia aanlê, is ’n waarskuwing om nie “bose planne” teen mekaar te smee nie - die OAV sê, …moenie kwaad in julle harte teenoor mekaar bedink nie.

Broers was almal deel van dieselfde gemeenskap en hulle was verbind aan mekaar deur hulle lojaliteit aan die Here en daarom moes hierdie onderlinge verhoudinge uitgewerk en gehandhaaf word, maar die probleem was egter dat die volk hul harte verhard het (soos diamante sê v.12) en geweier het om te luister (v.11), waarop die Here vir die volk gesê het ~ Ek sal ook nie luister as hulle roep nie… …Ek sal hulle met 'n stormwind verstrooi onder al die nasies… (v.13-14). - Hy het hulle dus in ballingskap laat wegvoer. Die land wat eens die “Land van Melk en Heuning” genoem was, met wuiwende koringlande en vrugbare wingerde, was leeg en verlate (Num.13:27; 16:14), trouens die land was so verlate dat Klaagl.1:4 gesê het ~ Die paaie na Sion toe treur omdat daar geen feesgangers is nie; al haar poorte is verlate, haar priesters sug, haar jong vroue is bedroef, sy het dit bitter.

Sagaria verwys nie eers in sy boodskap na die vraag oor die “vas” nie, maar Sagaria het die hart van die probleem aangespreek en hy wys hulle daarop, dat hulle, hul vasdae deurgebring het, deur te treuer oor hulle persoonlike en selfgerigte verliese, eerder as om God se voorskrifte na te kom. Die vraag is, was hulle beter voorbereid daarop om nou ná die ballingskap, aan God se vereistes te voldoen as tydens die ballingskap? Die doel met die vasdae was juis verootmoediging en byldenis en bekering en om eer aan God te gee, maar sou hulle dit nou kon doen? Dit was die vraag?

6. GOD SE BELOFTE (8:1-8):

Hoofstuk 8 is bekend vir sy tienvoudige repitisie of herhalings van die uitdrukking, So sê die Here... (vv.2, 3, 4, 6, 7, 9, 14, 19, 20, 23). Met hierdie herhaling wil Sagria die feit beklemtoon dat God ernstig is oor Sy beloftes aan Sy verbondsvolk. In vv.1 en 18 is daar ook ’n herhaling van twee uitdrukkings, nl.: Die woord van die Here het tot my gekom… wat impliseer dat die vorige tien herhalings in twee groepe van sewe en drie elk verdeel is.

Wat baie interessant is, is dat Sagaria, direk nadat hy die volk se harte middeldeur gesny het deur oor die gevolge van God se wraak te preek, hy onmiddellik voortgaan en die volk verseker dat God hulle lief het en dat Hy besorgd is oor Sy volk en Hy belowe dat Hy sou terugkeer en weer en in hul midde sal kom woon en herstel bewerkstellig. In ’n sekere sin het Hy reeds terug gekeer, want talle ballinge het reeds teruggekeer na hul land van herkoms en die die tempel is al weer halfpad klaar gebou. Trouens ’n baie rooskleurige en idilliese prentjie oor die toekoms word deur Sagaria geskilder - dit in teenstelling met vroeëre profesië (Jer.5:1; Jer.9:21; Amos 9:21; Klaagl.2:11-12; Klaagl.4:18; Eseg.16:23-34) - Jerusalem sal weer vol mans en vrouens wees en kinders sal weer hardloop en speel (8:3-5) ~ So sê die Here:Ek sal die lot van Jakob se woonplekke verander, Ek sal My ontferm oor die streke waar hy woon:sy stad sal uit sy puin herbou word, sy paleis sal staan waar hy hoort. Daar sal lofsange uit hulle kom, feesliedere! Ek sal my volk baie maak, hulle sal nie minder word nie. Ek sal eer aan hulle gee, hulle sal nie geminag word nie. Sy kinders sal weer soos tevore wees, die gemeente in hom sal 'n blywende plek hê in my teenwoordigheid. Ek sal almal straf wat hom verdruk. Sy leier sal een van sy eie mense wees, sy regeerder sal uit sy eie kring kom. Ek sal hom laat nader kom en hy sal na My toe kom. Wie is hy wat sy lewe sal waag om na My toe te kom? sê die Here. Julle sal my volk wees, en Ek sal julle God wees (Jer.30:18-22).

Hierdie belofte om die volk en Jerusalem weer te herstel, spruit voort uit God se toewyding aan Sy verbond met die volk en daarom sê die Here deur Sagaria in 8:8 ~ Ek gaan hulle bring, en hulle gaan in Jerusalem woon. Hulle sal my volk wees, en Ek sal hulle God wees, in trou en in geregtigheid. Beide Sagaria en Jeremia het presies dieselfde aanslag wanneer hulle God se verbond en verhouding met die volk verduidelik. So ’n verhouding bevat drie eienskappe:

• Eerstens sal so ’n verbond altyd op God se inisiatief plaasvind en wel deur die reiniging van die volk ~ Hulle sal hulle nooit weer verontreinig met afgode en afskuwelike dade en sondes nie. Ek sal hulle bevry uit al hulle woonplekke waar hulle gesondig het en hulle reinig. Hulle sal my volk wees, en Ek sal hulle God wees (37:23).

• Tweedens sal die Here ’n nuwe hart vir die volk gee ~ Ek sal hulle die insig gee om My te ken. Ek is die Here! Hulle sal my volk wees, en Ek sal hulle God wees, want hulle sal heelhartig na My toe terugkom (Jer.24:7).

• Laastens sal die Here Sy Wet op hul harte ingraveer ~ Dan sal hulle volgens my voorskrifte leef en my bepalings nakom en daarvolgens optree. Hulle sal my volk wees, en Ek sal hulle God wees (Eseg.11:20).

7. BOODSKAP OOR GEHOORSAAMHEID (8:9-17):

Soos wat ons netnou gesien het, het die Here reeds begin met die herstelproses. Nes ander profete van Sagaria se tyd, bemoedig Sagaria die volk. Een van die ander profete, nl. Haggai het bv. die volgende vir die volk gesê ~ Begin met die werk, want Ek is by julle, sê die Here die Almagtige. My belofte wat Ek met die uittog uit Egipte aan julle gemaak het, sal Ek nakom:my Gees sal altyd by julle bly. Moenie bang wees nie (Hag.2:4b-5). Sagaria, sien ons in 8:9 en 13 sê vir die volk ~ So sê die Here die Almagtige: Skep moed! Julle het gehoor wat die profete destyds gesê het toe die fondamente van die tempel van die Here die Almagtige gelê is sodat dit herbou kan word… en v.13 ~ Julle name, Juda en Israel, is onder die nasies gebruik in vervloekings, maar Ek het julle gered, en nou sal julle name gebruik word in seënwense. Moenie bang wees nie, skep moed.

Hierdie woord van Sagaria was baie bemoedigend, want tussen die jare nadat hulle terug gekeer het uit ballingskap en die begin van die bou van die tempel, het hulle baie swaar gekry, so lees ons bv. in Hag.1:10-11 ~ Dit is oor julle dat die hemel sy reën en die aarde sy opbrengs teruggehou het. Ek het droogte laat kom oor die land en oor die berge, oor die koring, die wyn en die olie en oor die opbrengs van die land, oor mens en dier en oor alles waarmee die mens hom besig hou. Die bou van die tempel het egter in 520 n.C. hervat en die volk ontvang nou hierdie bemoedigende nuus van Sagaria! Hulle moes net aanhou en uithou, want hulle moet hulle hoop vestig op die Here en dit wat Hy belowe het en hulle moet net gehoorsaam en getrou bly, dan sal hulle te doen kry met God se getrouheid. Hulle moet net hul skeinheiligheid en selfgerigtheid wat hul vastye gekenmerk het, opsy stoot en hul sosiale verantwoordelikhede teenoor mekaar en hul naaste, nakom en dan gaan Sagaria in vv.16-17 van Sag.8 voort en sê vir hulle ~ Wat julle moet doen, is dit:Praat die waarheid met mekaar, laat diewaarheid en die reg geld in julle regspraak sodat daar vrede onder julle kan wees. Moenie bose planne teen mekaar bedink nie, moenie vals ede bly aflê nie. Ek haat sulke dinge, sê die Here.

8. DIE ANTWOORD: VAN VAS TOT FEES (8:18-23):

Sagaria antwoord steeds nie die volk se vraag of hulle maar kan ophou vas of nie. Wat hy wel vir hulle sê is dat wanneer die Here Sy herstelwerk voltooi het, dit nie meer vir die volk nodig sal wees om te vas nie. Wat Sagaria dus eintlik vir hulle sê is dat, of hulle nou vas of nie, wat uiteindelik belangrik gaan wees, is die feit dat ’n nuwe era oppad is.

Wanneer hierdie nuwe seisoen aanbreek sal die vyfde en sewende maand se vastye onnodig wees, trouens ook die vastye in die vierde- (2 Kon.25:3-7) en tiende maande (2 Kon.25:1) en die volk se hartseer en pyn sal verander in feesviering - daar sal geen plek meer wees vir hartseer nie en feeste sal aan die orde van die dag wees.

As gevolg hiervan sal Jerusalem ’n stad van waarheid en vrede word en sal hulle ’n aantrekkingskrag vir baie nasies word (2:10-11; 8:20-23; Jes.2:1-4; 66:18-23; Miga 4:1-4).

Soos wat hierdie gedeelte in Sagaria begin het met ’n klein geselskap afgevaardigdes wat wil praat oor vastye, so eindig dit met massas wat feesvier!

Die beeld wat in v.23 gebruik word is baie betekenisvol ~ So sê die Here die Almagtige: Daardie tyd sal uit al die nasies tien man een Judeër aan die klere gryp en sê: "Ons wil met julle saamgaan, want ons het gehoor God is by julle. Elke Jood wat tien heidene sal hê wat sy klere aangryp is ’n beeld van universaliteit of alomvattendheid. Die wortelbetekenis van die woord “gryp” hier in v.23, is presies dieselfde as dié van die woorde “skep moed” in vv.9 en 13 (OAV = “sterk wees”; ESV = “be strong”). Namate God se volk al sterker word, sal die heidennasies al meer en sterker aangetrek word om ook die volk se God te aanbid. Namate die volk sterker en sterker word in hul toewyding aan God en die tempel se voltooïïng nader, des te meer sal die nasies van die wêreld aangetrek word na die Here omdat Hy teenwoordig is in die tempel in Jerusalem.

9. AFSLUITING:

Een van die maniere waarop die Here deur Sagaria Sy volk aangespoor het, was om vir hulle beloftes te maak van ’n mooi toekoms wat vir hulle gewag het, ’n tyd waarin hulle weer in alle opsigte die seën van die Here sou geniet. Sagaria 8 is ’n hoofstuk vol sulke beloftes, ’n hoofstuk waarin die Here hulle aanmoedig om nie vas te kyk teen wat hulle toe gesien het nie, maar om te kyk wat die Here vorentoe alles vir hulle sal gee en doen.

Die hoogtepunt van ons Skrifgedeelte is die belofte dat hierdie klein volkie op wie die wêreld neergekyk het, ‘n volk gaan word waarheen baie mense van verskillende volke en tale sal stroom om aandag en hulp en uiteindelik verlossing te ontvang. Dit laat my dink aan Paulus se woorde in 1 Kor.14:25 waar hy dit duidelik maak dat ware godsvrug, of “godliness”, ongelowiges na God toe aantrek - hy sê ~ Die verborge dinge van sy hart kom aan die lig. En so kom hy daartoe om op sy knieë te val, God te aanbid en openlik te getuig:"Waarlik, God is hier by julle (1 Kor.14:25).

Hierdie belofte wat Sagaria aan die volk gegee het, geld ook vandag vir ons. Indien ons met “sterk hande aan die tempel” werk, m.a.w. indien ons (soos ons verlede week uit 2 Petrus gesien het) heiligmaking, of te wel godsvug najaag, sal mense wat honger en dors na God se geregtigheid deur ons na Hom getrek word. Mag dít ons opregte strewe wees, sodat ons godvrugtge lewens, getuies vir die Koninkryk van die Lig kan wees en tientalle mense na die Verlosser Jesus Christus sal stroom, deurdat hulle ook sal sê, …Waarlik, God is hier by julle.

Ons móét ’n evangeliserende gemeente wees. Die boodskap van verlossing en vrede wat ons in en deur Christus Jesus ontvang het, moet ons ook met ander deel. Dit beteken onder andere dat ons moet uitgaan na ander mense toe – heidene, ongelowiges, kerkloses, kerk-vervreemdes – en die Blye Boodskap aan hulle bring. Dit is die Bybelse opdrag wat ons ontvang het, maar dit impliseer ook en veral, dat ons lewe so sal wees dat mense graag deel sal wíl wees van die Koninkryk (en van ons gemeente). Ons moet dus ons roeping om te evangeliseer uitlewe, maar ons lewe moet ook spreek van ’n God-verheerlikende lewe en ons motiewe moet suiwer wees - dit gaan nié in die eerste of laaste plek oor ons gemeente nie, maar oor verlore siele en die eer van God en God alleen.

(Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente op 15 Februarie 2015)

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt