.: February 2015

Sunday, February 22, 2015

Die Profeet Sagaria - 10 (God se Finale Koninkryk)

1. INLEIDING:

Ons kom nou by die tweede deel van Sagaria en die sentrale boodskap in hierdie gedeelte, handel oor die toekoms van God se volk.

Ons kan nie in hierdie gedeelte agterkom of die tempel op hierdie stadium reeds voltooi is nie, maar op grond van wat in Esra 6:13-22 geskryf staan, sien ons dat dit wel die geval is. Die voltooïïng van die tempel impliseer ook nie die einde van die verhaal nie, want wat nou ná die voltooïïng gaan plaasvind, vind ons opgeteken in hoofstukke 9-14.

Wat ook van belang is, is die feit dat vorige profete almal verwys het na invallende nasies vanuit die noorde, maar nou, hier in Sagaria vind ons ’n wending wat plaasvind - nou is dit die Here wat vanuit die noorde, suidwaarts optrek om Sy plek in Jerusalem in te neem en in Sy opmars verower Hy die een stad na die ander. Wat verder interessant is, is dat die kusgebiede langs die oostelike kus van die Middellandse See, volgens Num.34:5-6 ook aan Israel belowe was, maar dat hulle dit tot nou toe nooit beset het nie, maar nou gaan die situasie verander en gaan die Here ook hierdie grondgebied opeis en gaan Hy Sy Koninkryk vestig - Sy Vrederyk!

Sagaria verskuif dus sy visie van ’n volk wat uit ballingskap terugkeer, na ’n verwagting van die Lydende Messiaanse Koning wat aan die kom is en nie net God se mense met Hom sal verenig nie, maar ook Sy finale koninkryk sal vestig. Dán sal God erken word as die Koning, nie net in Jerusalem deur sy volk nie, maar ook deur die nasies - ‘n boodskap wat in die Nuwe Testament weerklank vind.

2. SKRIFLESING:

Sag.9:1-17 ~ 'n Uitspraak van die Here. Die woord van die Here is ook in Gadrak, en Hy het ook in Damaskus sy woonplek. Die Here sien alle mense, nie net al die stamme van Israel nie. Hy sien ook vir Hamat, wat aan Damaskus grens, en vir Tirus en Sidon, al het hulle hoeveel wysheid. Tirus het vir homself' n vesting gebou en so baie silwer en goud vergader as wat daar stof is en modder in die strate. Nou gaan die Here alles vat wat die stad het, Hy gaan die mag breek wat die stad op see het, en die stad self sal afgebrand word. Askelon sal dit sien en skrik, Gasa sal dit sien en baie bang word, Ekron ook, want alles waarop hy vertrou het, sal daarmee heen wees. Gasa sal sonder koning wees, Askelon sonder inwoners, en in Asdod sal net mense woon wat gebore is uit ontoelaatbare geslagsgemeenskap. So sal Ek die trots van die Filistyne breek, sê die Here. Ek sal die bloederige vleis wat hulle eet, uit hulle mond ruk, Ek sal die afskuwelike afgodsoffers tussen hulle tande uitruk. Wat van die Filistyne oorbly, sal aan ons God behoort. Hulle sal een van die groepe in die stam Juda word; dit sal met Ekron gaan soos met die Jebusiete. Ek sal my huis beskerm teen enige leër wat daar verbykom, sê die Here, geen onderdrukkers sal hulle meer oorval nie. Ek sorg nou self vir hulle. Jubel, Sion! Juig, Jerusalem! Jou koning sal na jou toe kom. Hy is regverdig en hy is 'n oorwinnaar, hy is nederig en hy ry op' n donkie, op die hingsvul van 'n donkie. Ek sal die strydwaens in Efraim vernietig, die perde uit Jerusalem uitroei. Die pyl en boog waarmee oorlog gemaak word, sal gebreek word. Die koning sal vrede vir die nasies afkondig en hy sal regeer van see tot see, van die Eufraat af tot in die uithoeke van die aarde. Wat jou betref, my verbond met jou is met offerbloed beseël. Daarom sal Ek jou gevangenes laat red uit hulle gevangenskap. Kom terug na die vestingstad toe, gevangenes wat nou hoop het! Ek verseker jou vandag: Ek gee jou twee maal soveel as wat jy gehad het. Ek gebruik Juda as my boog, Efraim as my pyl, jou inwoners, Sion, as my swaard teen jou inwoners, Griekeland. Ek hanteer my volk soos' n vegter sy swaard hanteer. Die Here sal bokant sy volk verskyn, sy pyl sal soos weerlig uitskiet. Die Here God sal die ramshoring blaas, Hy sal kom in die storms uit die suide. Die Here die Almagtige sal sy volk beskerm. Die klippe uit sy slingervel sal dood en verwoesting saai, hulle sal vol bloed word, hulle sal gons soos wyn bruis, hulle sal so vol bloed word soos die kom wat by offers gebruik word, soos die hoeke van die altaar. Die Here hulle God sal daardie dag sy volk, sy kudde, red. Hulle sal in sy land vonkel soos die edelstene in 'n kroon. Hoe voorspoedig, hoe mooi sal die land nie wees nie! Die koring en die wyn sal maak dat die jongmans en die meisies gesond en sterk sal wees.

3. OORDEEL OOR ISRAEL SE VYANDE (vv.1-8):

V.1 begin op ’n baie interessante manier, nl. ~ …’n Uitspraak van die Here. Die OAV begin bloot deur net te sê ~ Godspraak. die ESV praat van ~ The oracle of the word of the Lord. Hierdie “oracle” dui in die Hebreeus op ’n las, of ’n swaar pak wat gedra word, of ook ’n oordeel wat gebring word. Hierdie eerste gedeelte van die tweede deel van Sagaria begin dus met ’n woord van oordeel, maar hierdie keer word hierdie woord nie gerig tot Israel nie, maar tot die vyande van Israel.

Die merkwaardige van hierdie Godspraak, is dat wanneer ons dit met die geskiedenis vergelyk, elkeen van hierdie uitsprake in die fynste besonderhede in vervulling gegaan - die nasies aan die kuslande (oostekant van Israel) is almal deur die Griekse weermag o.l.v. Alexander die Grote in 336 v.C. verower en die noordelike gebiede in 333 v.C. Wat egter nog meer merkwaardig is, is dat Jeruslem en die omliggende Joodse stede onaangeraak gebly het! God is voorwaar, ’n God van Waarheid en ’n Verbondsgod!

Wie was hierdie vyande van Israel? Net kortliks:

• Sagaria noem drie stede in Sirië, wat noord van Jerusalen geleë is, nl. Gadrak (of Hadrag - OAV), Damaskus en Hamat.

• Hierna verwys hy na twee Fenisiese stede, nl. Tirus en Sidon. Tirus was ’n stad waar baie wysheid gevind kon word, maar sy was ook bekend vir bedrog wat voortdurend op handels- en politike vlak plaasgevind het. Sidon weer was bekend daarvoor dat dit bykans onmoontlik was om die stad binne te val a.g.v. ’n uitstekende verdedigingstelsel wat hulle ontwikkel het (Eseg.29:18), maar a.g.v. hulle ingenieursvernuf het hulle trots en vol selfvertroue geraak en gedink dat hulle onoorwinlik was. Tweedens het hulle goud en silwer opgehoop en baie ryk geword. Geen wonder dat die Here in v.4 sê ~ Nou gaan die Here alles vat wat die stad het, Hy gaan die mag breek wat die stad op see het, en die stad self sal afgebrand word.

• Derdens word drie Filistynse stede genoem, nl. Askelon, Gasa en Ekron. Die Here waarsku en sê dat hierdie stede só groot gaan skrik wanneer hulle sien wat met die ryk en magtige Sidon gebeur het, dat vrees en wanhoop hulle sal beetpak en dat Gasa leierloos sal wees en Askelon selfs inwonerloos.

Uiteindelik sal al die grondgebied wat aan God se volk belowe is, aan hulle behoort en die Here sal dit vir hulle gee en Hy sal hulle beskerm en versog, maar op die oog af kan ’n mens baie maklik in die versoeking val om parallelle tussen Alexander die Grote, wat hierdie stede uiteindelik verower het aan die eenkant en Jesus aan die anderkant, te trek. Daar lê egter baie dieper betekenisse opgesluit in die instrument (Alexander die Grote) wat God gebruik het om Sy verbondsbelofte aan Sy volk gestand te doen en uiteindelik gaan God weer sy plek in die tempel inneem en in die midde van die volk wees.

Die tema van hierdie Godspraak is dus nie om die Messias met Alexander die Grote te vergelyk of andersom nie, maar dit gaan oor Christus Jesus as verpersoonliking van God se reddingsdoel, want dit is slegs in en deur Hom, die langverwagte afstammeling van Dawid, dat Goddelike bevryding, seën en verlossing te vinde is.

4. JESUS CHRISTUS DIE KONING (vv.9-10):

In opvolging van vv.1-8 gaan Sagaria voort en skets hy die triomfantlike binnekoms in Jerusalem, van die Messiaanse Koning.

Terwyl hy hierdie wonderlike gesig vir hulle beskryf, dring hy by hulle daarop aan om daaroor te jubel, te sing en daaroor te juig - die Koning is oppad!

Dit is op die oog af nie nodig vir Sagaria om die volk aan te moedig om te jubel en te juig nie. Die probleem is egter dat Sagaria hier ’n heel ander gebeurtenis in gedagte het - en nie net in gedagte het nie, hy spel dit vir hulle uit, maar die probleem is dat die meerderheid Jode nog altyd ’n aardse koning (’n politieke leier) gesoek het om hulle te lei en te verlos van aardse bedreigings - dit was so in Sagaria se tyd; dit was so in Jesus se tyd en dit is vandag nogsteeds so. Nog minder het hulle gedink dat ’n nederige Man op ’n donkie hulle sou lei en bevry - hulle wil ’n triomfantlike koning met ’n glinsterende kroon op ’n vors en fier wit perd sien. Hulle kon hulle nie indink in ’n Redder wat bereid sou wees om te ly en gekruisig te word nie.

Die volk jubel en juig ja, maar om totaal verkeerde redes - hoe hartverskeurend! Is dit nie maar vandag nogsteeds so nie - selfs buite die Jodedom, onder die heidennasies (onder “ons mense”) nie? Mense soek ’n god wat aan hulle persepsie en verwagtinge van ’n god voldoen - een wat op aandag kan spring wanneer hulle allerlei versoeke tot hom rig en wat hul probleme kan oplos.

Hoe anders sou dit nie gewees het as die volk gehoor het wat Sagaria vir hulle gesê het presies wie hierdie Koning is na wie hy verwys nie? Hy is óf ’n Judese koning uit hul midde, óf Hy is die Here self en as hulle die profeet Jesaja se profesie in Jes. 43:15 onthou het, sou hulle geweet het dat Sagaria van Jesus die Christus gepraat het ~ Ek is die Here, julle heilige God, die Skepper van Israel, julle Koning. God self is die uiteindelike Een wat van Dawid se troon af sou regeer (Jes.9:7) en n.a.v. Joh.1:49 weet ons dat hierdie Koning, Jesus die Christus is ~ Toe roep Natanael uit: "Rabbi, U is die Seun van God; U is die Koning van Israel.

In vv.9-10 skryf Sagaria oor hierdie Koning en hy sê vir hulle presies wie hierdie Koning is, nl. dat Hy die Seun van God is, die Koning van Israel en hy gaan voort en sê ook dat Jesus Christus, Koning van gesag is…

- Jesus Christus - Koning van Gesag:

Jesus het as Koning na die aarde gekom, maar nie soos ’n wêreldse despoot nie, maar as nederige en lydende Dienskneg en tog het Hy beskik oor alle gesag oor mens, dier en gebeure. Die Joodse leiers het Hom gehaat omdat Hy hulle gesag uitgedaag het, maar hulle kon aan Hom niks doen, totdat die tyd wat God bepaal het, aangebreek het nie ~ Hulle wou Hom toe gevange neem, en tog het niemand dit gedoen nie, omdat sy tyd nog nie gekom het nie (Joh.7:30; 8:20).

Ons lees in Joh.12:12-14 hoe Jesus se gesag in die openbaar erken is, maar steeds het Hy dit op ’n nederige wyse gedemonstreer ~ Die volgende dag het die groot menigte mense wat na die fees toe gekom het, gehoor dat Jesus na Jerusalem toe kom. Hulle het palmtakke gevat en Hom tegemoet gegaan en uitgeroep: “Prys Hom! Loof Hom wat in die Naam van die Here kom!” en: “Die Koning van Israel!” Jesus het toe op 'n jong donkie geklim wat Hy daar gekry het, soos daar geskrywe staan: “Moenie bang wees nie, Sion! Kyk, jou Koning kom, en Hy ry op' n donkie.”

Selfs na Jesus se arrestasie is dit baie duidelik uit al vier die Evangelies, dat Hy steeds met gesag opgetree het en dat Hy in beheer van elke oomblik en insident was. Hy was voorwaar, Jesus Christus, Koning van Gesag!

Die vraag wat jy vandag vir jouself opnuut, of dalk vir die eerste keer moet vra - Is Jesus Christus waarlik Koning van jou lewe - Beskik Hy en besit Hy volle gesag oor jou lewe - van elke faset van jou lewe?

- Jesus Christus - Koning van Geregtigheid:

Ons het o.a. in Sag.3 gesien dat Sagaria vir ons sê, dat Jesus ’n God van geregtigheid is. Hy is nie korrup soos aardse leiers nie, maar Hy regeer Sy Koninkryk op regverdige basis en Hy laat geregtigheid geskied oor alle mense - Die uitverkorenes ontvang geregtigheid op grond van Christus se soendood, wat uiteindleik uitloop op die ewige lewe, terwyl die nie-geregverdigdes (die heidene) Christus se gergetigheid ontvang (die ewige verdoemenis) op grond van die feit dat hulle nie in Hom glo en Hom nie as Koning dien en gehoorsaam nie, maar hul eie afgode (en as ek praat van hul eie afgode praat ek nie net van houtbeelde, ens. nie, maar ek praat van hulself - die god-self).

- Jesus Christus - Koning van Vrede:

Ons lees in vv.9-10 dat Christus gaan kom en die strydwaens van Efraim gaan vernietig word en die perde in Jerusalem sal uitgeroei word en die pyl en boog waarmee oorlog gemaak word sal verbreek word en uiteindelik sal die noordelike en suidelike koninkryke herenig word en sal daar nie meer behoefte aan oorlog met mekaar, of met buurlande wees nie.

Hierdie vrede wat Koning Jesus gaan bring, geskied egter nie net met die afwesigheid van konflik nie, maar dit gaan gepaard met harmonie; met heelheid en seën - ’n ware “shalom- vrede”. Met Christus se koms na die aarde het Hy presies hierdie vrede vir die wêreld gebring. Hierdie vrede is primêr daardie vrede wat deur Jesus se soendood, tussen God en mens bewerkstellig is ~ God het ons dan nou vrygespreek deurdat ons glo. Daarom is daar nou vrede tussen ons en God deur ons Here Jesus Christus (Rom.5:1).

5. DIE ONDERDANE (vv.11-17):

In die volgende verse verskuif Sagaria se fokus van Jesus Christus die Koning, na Sy onderdane. Die Here belowe dat Hy al die ballinge sal terugbring uit ballingskap en Hy grond dit op Sy bloedverbond wat Hy reeds in Gen.15:8-21 met Abraham en in Eks.24:8 met Moses, aangegaan het.

Ons weet ook dat hierdie bloedoffers ’n vooruitskaduwing van die bloed van Christus was, waarmee Hy die Nuwe Verbond van stapel gstuur het. Elke keer wanneer ons die Nagmaal gebruik, verwys ons na Jesus se bloedoffer en haal ons aan uit Matt.26:28 ~ …want dit is my bloed, die bloed waardeur die verbond beseël word en wat vir baie vergiet word tot vergewing van sondes.

Net soos wat Jesus ’n band gesmee het met Sy volk onder die Ou Verbond, net so het Hy met Jesus se bloedoffer, nou ’n verbond met Sy uitverkorenes gesluit, met dié verskil dat die Nuwe Verbond, ’n ewige verbond is omdat die offer wat Jesus gebring het, ’n volmaakte offer was.

God het by meer as een geleentheid deur Sy profete vir die Ou Testamentiese volk laat verstaan, dat ten spyte van die feit dat hulle gereeld afgewyk het van hulle verantwoordelikheid t.o.v. die verbondsvoorwaardes, Hy steeds uit genade, die eenheid wat daar tussen Hom en Sy volk bestaan, eerbiedig - so het Hy bv. in Jes.49:14-16 gesê ~ Sion sê: "Die Here het my verlaat, die Here het my vergeet." Kan 'n vrou haar eie baba vergeet, haar nie ontferm oor die kind wat sy in die wêreld gebring het nie? Selfs al sou so iets kon gebeur, Ek sal jou nie vergeet nie. Ek het jou naam in my handpalms gegraveer, Ek sien jou mure altyd voor my. Die Here belowe dat Hy hulle nie sal versaak nie.

In Rom.11:28-29 herhaal Paulus hierdie belofte van die Here en geld dit net so onder die nuwe verbond waaronder ons nou lewe ~ Wat die evangelie betref, is hulle wel vyande van God, en dit kom julle ten goede, maar kragtens die uitverkiesing is hulle geliefdes om die aartsvaders se ontwil. As God eenmaal aan mense sy genadegawes geskenk en hulle geroep het, trek Hy dit nooit weer terug nie.

As dít wat ons hier lees wat Paulus sê, nl. dat God nooit Sy verbond met Israel sal opsê nie, waarom het Hy dit tog dan op die ou einde met ’n Nuwe Verbond vervang en ander volke (die heidene) daarby ingesluit? Ons kan baie lank hieroor redeneer, maar dit kom in kort daarop neer dat ons moet onthou, dat ’n verbond twee kante het - twee partye. Aan die een kant het ons God wat die verbond aangaan en wat dit nooit in der ewigheid sal verbreek nie, maar aan die anderkant het ons die Isareliete met wie die verbond aangegaan is en hul verantwoordelikheid was dat hulle die voorwaardes vir die verbond moes nakom.

Die Ou Verbond was gebaseer op die mens se beloftes aan God, maar hulle kon en het dit nie nagekom nie - die volk was ongehoorsaam aan die voorwaardes en daarom was dit nodig dat God die Ou Verbond moes vervang met ’n Nuwe Verbond, wat Hy deur Sy Seun Jesus Christus gedoen het.

Ons moet net ook in gedagte hou dat die Ou Verbond nie ’n waarborg was dat al die Jode gered was nie - slegs geloof in die komende Messias was die enigste en aanvaarbare grond vir redding.

Die primêre doel met die verbondsvolk (Israel) was dat hulle verteenwoordigend was van die gevalle mens en hul nood aan ’n Verlosser - die Messias. God kon uiteraard enige volk vir hierdie doel gekies het, maar Hy het Israel gekies. God se primêre doel met sonde, is om ná die sondeval, sonde geheel en al te verwyder uit Sy Koninkryk en die mens (diegene onder die Nuwe Verbond) tot hul oorspronklike toestand te verander en daarom het Hy ’n Nuwe Israel gekies (al Sy uitverkorenes) en die Ou Testament het voortdurend en vooruit hierna gewys, terwyl die Nuwe Testament dit voortdurend bevestig.

Met die daarstelling van die Nuwe Verbond, het die aanslag van die verbond ook verander en word dit gebaseer op God se beloftes aan die mens en ook hierdie verbond en Sy beloftes onder die Nuwe Verbond kan Hy en sal Hy nooit verbreek nie - én omdat Christus die volmaakte offer vir ons gebring het en ons deur Hom in die Nuwe Verbond ingesluit is, kan en sal ons ook nooit uit die Nuwe Verbond val nie.

In v.12 roep die Here die ballinge om terug te keer na die vestingstad waar ’n dubbele maat van seën op hulle wag - dit is in ooreenstemming met Jesaja se profesie in Jes.42:7 ~ Bring vir Jerusalem die goeie tyding, sê vir hom sy swaarkry is verby, hy het geboet vir sy sonde, hy het van die Here die volle straf ontvang vir al sy sondes. Hierdie is in skerp kontras met hul ballingskap, waar hulle ’n dubbele maat van straf ontvang het - nou belowe die Here, ’n dubbele maat van seën en ten einde dit te bewerkstellig, sê die Here, gaan Hy namens Sy volk veg en Hy gaan hulle daarvoor gebruik. Juda (die suidelike koninkryk) sal soos ’n boog gebruik word en Efraim (die noordelike koninkryk) sal die pyl wees en Sion sal Sy swaard wees.

Die Here sal die geveg vir hulle veg en aan die einde van die geveg, sal die mense rede hê om hulle te verheug oor die goedheid en krag en mag van hul God en Here wat vir hulle die geveg, geveg het en hulle sal soos die edelstene in ’n kroon wees.

In vv.14-17 begin Sagaria eintlik met ’n nuwe tema waarna ons volgende keer meer in detail sal kyk, maar die eerste punt wat hier in v.16 dan duidelik blyk, is dat God Sy volk red en Hy red hulle nie alleen uit ’n penarie uit nie, maar Hy red hulle en Hy versorg hulle daarna, net soos wat ’n herder sy skape sal versorg.

6. GOD SE FINALE KONINKRYK:

Dit is baie duidelik dat hierdie hele gedeelte baie sterk eskatologiese betekenis inhou, want net soos wat die Here vir Israel gered het, net so red Hy Sy uitverkorenes. Net soos wat die Here vrede gebring het vir Sy volk, net so bring Hy vrede vir Sy kinders tot vandag toe nog en net so uitsigloos soos wat die volk was en uiteindelik hoop gekry het, net so bring Hy vandag nog hoop vir ’n wêreld wat uitsigloos is.

Net soos wat Sagaria se profesie waar dat Jesus op ’n donkie, Jerusalem binne sou ry (v.9) vervul is, net so gaan die res van sy profesie ook vervul word. So het ons bv. in v.14 gesien hoe dat Sagaria vir die volk sê dat God weer sal verskyn, net so seker sal Hy eendag weer verskyn en sál Hy Sy uitverkorenes red (v.16) en net soos Hy Israel se vyande verwoes het (v.15) net so sal Hy ook op die oordeelsdag, Sy vyande verwoes deur hulle in die ewige verderf te werp. Net soos vv.16-17 sê dat God se volk sal vonkel soos edestene in ’n kroon, net so al ons onverwelklike krone ontvang en vir ewig saam met Hom in Sy finale Koninkryk regeer.

Wat ’n wonderlike vooruitsig en hoop het diegene van ons wat in Hom uitverkies is nie - Hy sál ons geveg hier op aarde veg; Hy sál die oorwinning vir ons behaal en ons sál ewige vrede en rus by Hom beleef! As dit alles waar is - en dit ís, anders moet ons nie die Woord glo nie en mors ons ons tyd om Hom te aanbid - dit ís alles waar en daarom kan en moet ons ook in ons roeping nou in die hier en die nou, die belofte wat die Here vir Josua in Jos.1:9 gegee het, vir ons neem; dit glo en dit toepas in en deur ons lewe ~ Ek self gee jou die opdrag. Wees sterk, wees vasberade. Moenie skrik nie, moenie bang wees nie, want Ek, die Here jou God, is by jou oral waar jy gaan.

Kan ek vandag vir jou vra: Het jy al God se bevrydende seën en verlossing in jou lewe ervaar? Is daar vrede tussen jou en God? Watter deel van God se geregtigheid gaan jy ervaar wanneer Chirtsus gan kom om te oordeel - daardie geregtigheid wat jou van ’n ewige lewe saam met Hom gaan verseker, of daardie geregtigheid van God wat ’n ewige lewe in die verdoemenis vir jou verseker? Indien jy nog nie God se bevrydende seën en vergifnis ervaar nie, is dit nog nie te laat nie - Lukas sê in Hand.16:31 ~ Glo in die Here Jesus, en jy sal gered word.

Glo jy dat jou huidige vyande verslaan gaan word - Satan en sy meelopers?

Rus jy in die wete dat die Here die geestelike geveg wat jy hier op aarde veg, vír jou veg? Is jy beskikbaar en bereid om soos Israel, ’n wapen in die hand van die Here te wees om Sy Koninkryk te laat kom?

Ons Koning is oppad en ons sál die landgebied wat aan ons belowe is, in besit neem, met die ewige stad Jerusalem as ons woning!

Die Israeliete het om die verkeerde redes en motiewe gewag op die Messias - ons moet versigtig wees dat ons verwagting t.o.v. die Messias, nie ook gegrond is op verkeerde motiewe nie - Jesus Christus is die Koning en daarom moet Hy verheerlik word in en deur ons lewens - Hy is nié ’n god (of met groot piëteit gesê, ’n Genielampie) wat gereed staan om ons te bedien en te voorsien in ons materiële en fisiese behoeftes nie - al die eer en die heerlikheid kom Hom alleen toe!

(Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente op 22 Februarie 2015)

Subscribe to: Posts (Atom)

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt