.: Die Boodskap van Hooglied - 02 (Eerste Siklus – Hartstogtelike Verwagting

Sunday, July 14, 2013

Die Boodskap van Hooglied - 02 (Eerste Siklus – Hartstogtelike Verwagting - 02)

1. INLEIDING:

In die eerste gedeelte van hierdie Eerste Siklus van die boek van Hooglied, het ons gesien dat die koning en sy geliefde in gesprek met mekaar was. Ons het ook gesien dat die minnaar se soene in v.2, verwys na die gelowige se genieting van Christus se liefde; die geur van sy parfuum in v.3 verwys na die voortreflikheid van Christus se Naam en in v.4 het ons gesien dat die privaatheid van sy kamer, vir ons dui op die intimiteit daarvan om in Christus se teenwoordigheid te wees.

Kom ons kyk dan nou na die tweede gedeelte van hierdie eerste siklus.

2. SKRIFLESING:

Hooglied 1:7-17 ~ “Sê my, jy wat ek liefhet, waar laat jy jou kleinvee wei, waar laat jy hulle rus op die middag? Hoekom moet ek my agter ’n sluier wegsteek en by die veetroppe van jou vriende rondsoek?”

Hy:

⁸Hy: “As jy dit nie weet nie, mooiste van al die vroue, loop maar net op die kleinvee se spore en laat jou bokkies wei by die veewagters se tente. ⁹“Soos ’n spogperd in die farao se strydwa, so is jy vir my, my liefling, ¹⁰met jou lieflike wange tussen jou oorbelle, jou nek met sy kettinkies om. ¹¹Ons sal vir jou oorbelle van goud maak, met silwerknoppies daarin.”

Sy:

¹²“So lank die koning op sy rusbank gelê het, het my nardusparfuum se geur versprei. ¹³Die man wat ek liefhet, is vir my ’n sakkie mirre wat tussen my borste lê. ¹⁴Die man wat ek liefhet, is vir my ’n bos hennablomme uit die wingerde van En-Gedi.”

Hy:

¹⁵“Jy is mooi, my liefling, jy is mooi, jou oë is duiwe.”

Sy:

¹⁶“Jy is mooi, man wat ek liefhet, baie aantreklik. Ons bed is die groen blare, ¹⁷ons huis se balke is die seders, sy daklatte is die

sipresse.

3. DIE BEMINDE SE VERLANGE (vv.7-8):

Ons as gelowiges gaan gedurig deur fases in ons geestelike lewe waar ons o.a soms onsekerheid ervaar oor ons posisie in Christus en selfs van tyd tot tyd, of ons régtig aanvaarbaar in die oë van die Vader is. Hierdie selfde onsekerheid het ons by die beminde in vv.5-6 gesien, toe sy gesê het ~ Moet my nie so aankyk omdat ek donker is nie, omdat die son my gebrand het nie: my broers het my so bruin laat brand, hulle het my die wingerde laat oppas; ek kon my eie wingerd, myself, nie versorg nie. Die beminde gaan in v.7 voort deur haar onsekerheid te verwoord, wanneer sy vra ~ ...waar laat jy jou kleinvee wei, waar laat jy hulle rus op die middag? Hoekom moet ek my agter ’n sluier wegsteek en by die veetroppe van jou vriende rondsoek?

A.g.v. haar onsekerheid, verlang die beminde na haar minnaar se teenwoordigheid, of voortgesette teenwoordigheid en sy spreek hom aan met die gebruiklike antieke bynaam van die destydse liefdespoësie, nl. "my skaapherder". Sy sê dan ook dat indien sy nie saam met hom kan wees nie, sy soos ’n versluierde vrou sal moet optree. Soos verlede keer reeds aangedui, kan hierdie sluier op óf ’n prostituut dui (Ragab bv. – Gen.38:14-15), óf dit dui op ’n vrou wat in rou verkeer – ’n vrou wat rou omdat haar geliefde nie by haar is nie (Eseg.24:17, 22). Beide hierdie betekenisse dui op haar karakter en haar hartsbegeerte.

Karakter: Sy wil nie agter die man van haar drome aanloop soos ’n "slegte vrou" nie.

Hartsbegeerte: Sy is ook totaal "uitverkoop" aan hom en wil daarom by hom wees, omdat hy haar gelukkig maak.

In v.8 ontvang die beminde ’n reaksie en antwoord op haar onsekerheid en minderwaardigheid, maar eers wil ek net daarop wys dat hierdie vers nie noodwendig ’n weergawe van die minnaar se antwoord op haar vraag is nie. Baie mense sê dat dit die minnaar se reaksie moet wees, maar daar is waarskynlik ’n groter moontlikheid dat hierdie reaksie eerder van haar vriendinne gekom het – daarom dat die OAV en die meeste Engelse vertalings nie die woordjies "hy" en "sy" in hierdie gedeelte van die dialoog gebruik nie. Die rede hiervoor is omdat die reaksie té afsydig klink om van die minnaar te kom. Hierdie vers kan dus as volg geparafraseer word: Indien jy, van alle mense, nie weet waar jou geliefde homself bevind nie, moet jy eerder na die ander skaapherders gaan, want jy sal hom daar vind.

Wat sou hierdie reaksie en antwoord op die beminde se versugting beteken?

· Eerstens, dui dit vir ons daarop dat die beminde nie een oomblik sonder haar minnaar wil wees nie.

· Dit kan egter ook impliseer dat hy nie op daardie oomblik by haar is nie, maar wel by sy vriende – die ander herders en dat hy besig is om te werk, of om net bietjie die alleenheid van die natuur opsoek. Almal van ons het tog alleen tye nodig om dinge te oordink en sommer maar net eenkant te wees.

In beide hierdie gevalle is daar vir ons as gelowiges ’n les te leer. In v.8 word daar aan die beminde gesê dat sy maar net op die kleinvee se spore moet loop. Ons word dus aangemoedig om op dieselfde geloofpad te loop as al die ander gelowiges voor ons – Abraham, Isak en Jacob het op hierdie geloofpad geloop. So ook Johannes en Paulus en Jakobus. Ons moet in die woorde van Jer.6:16 vra na die regte pad wat na die Here lei ~ So sê die Here: Staan by die kruispaaie en kyk, en vra na die ou paaie. Vra watter pad die beste is en loop dit, dan sal julle rus vind. Of in die woorde van Hebr.6:12
~ Julle moet dus nie traag word nie, maar die voorbeeld navolg van dié wat deur geloof en geduld deel gekry het aan die dinge wat God beloof het.

Net soos wat die beminde uitgegaan het, op soek na haar geliefde, moet ons ook in die woorde van Hebr.13:13-15 ~ ...uitgaan na Hom toe buitekant die laer en die smaad dra wat Hy gedra het, ¹⁴want ons het in hierdie wêreld geen vaste verblyfplek nie, ons is op soek na die toekomstige. ¹⁵Laat ons dan onophoudelik deur Jesus aan God ’n offer van lof bring, dié lof wat aan Hom gebring word deur die lippe wat sy Naam bely.

4. DIE MINNAAR SE LOFLIED (vv.9-11):

In vv.9-11 praat die minnaar weer met sy beminde en hy noem haar sy "liefling" en hy vergelyk haar ook met ’n paar dinge.

· My Liefling: Eerstens noem hy haar dan "my liefling". Die betekenis van hierdie Hebreeuse woord kan ook dui op "my vriend", of "my sielsgenoot", of "my kameraad". Hierdie uitdrukking is die eerste van nege keer wat dit in hierdie lied voorkom. Dit dui dus vir ons daarop, dat ons gedurig in die Here Jesus se gedagtes is en dat ons voortdurend op Sy lippe is. Christus se liefde vir ons is onbeskryflik groot en intens – Sy liefde is opreg; onveranderlik; sterk en ewig. Ons vind ’n mooi samevatting daarvan in die woorde van Ps.86:13 ~ ...want u liefde vir my was groot: uit die dieptes van die dood het U my gered.

Hierdie herhaling van die uitdrukking, "my liefling" dui ook vir ons daarop dat ons voortdurend op die lippe van die Here Jesus is – Hy is m.a.w. voortdurend besig om vir ons in te tree by die Vader ~ Wie kan ons veroordeel? Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons (Rom.8:34).

Die wortelbetekenis van hierdie woord "liefling" is ook om te bewaar en om te gee op vir iemand, maar dan spesifiek met die klem op die genot daarvan om te bewaar en om te gee – dit is hoe die Here Jesus oor ons voel – dit verskaf aan Hom plesier om ons te bewaar en om vir ons om te gee!

· ’n Spogperd: Die minnaar vergelyk sy beminde voorts met die Farao se spogperde. Egipte was bekend vir haar uitstaande gehalte en mooi, sterk en statige perde. Salomo moes ook ’n voorliefde vir spogperde gehad het, want ons lees in 2 Kron.1:16-17, dat hy van hierdie Egiptiese perde ingevoer het ~ Sy perde was afkomstig uit Egipte en Kewé. Die handelaars van koning Salomo het hulle in Kewé gaan koop vir die prys waarop ooreengekom is. ¹⁷Uit Egipte is ’n strydwa vir net minder as sewe kilogram silwer ingevoer en ’n perd vir een en ’n driekwart kilogram. Dieselfde pryse is aan al die Hetitiese en Aramese konings betaal. Die invoer het deur bemiddeling van die handelaars geskied. Salomo vergelyk sy beminde met hierdie pragdiere van hom en is dit ’n geweldige kompliment vir haar om met sulke pragdiere vergelyk te word, want perde was vir mans in daardie tyd ’n kosbare besitting – iets wat getuig het van koninklike status en van skoonheid – iets waarop die eienaar geweldig trots was.

Wat leer hierdie vergelyking egter vir ons as gelowiges? 1 Pet.2:9-10 verwys na ons as gelowiges as volg ~ Julle, daarenteen, is ’n uitverkore volk, ’n koninklike priesterdom, ’n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig. ¹⁰Julle was vroeër geen volk nie, maar nou is julle die volk van God. Julle het tóé geen barmhartigheid ontvang nie, maar nou het God aan julle barmhartigheid bewys.

Soos hierdie perde teen ’n hoë prys vanuit Egipte af ingevoer was, net so is ons as gelowiges teen ’n baie duur prys gekoop en die eiendomsvolk van Jesus Christus gemaak – 1 Pet.1:18-20a ~ Julle weet tog dat julle nie met verganklike middele soos silwer of goud losgekoop is uit julle oorgeërfde sinlose bestaan nie. ¹⁹Inteendeel, julle is losgekoop met die kosbare bloed van Christus, die Lam wat vlekloos en sonder liggaamsgebrek is. ²⁰Reeds voor die skepping van die wêreld is Hy hiervoor bestem.

Hierdie perde het vir koning Salomo groot plesier verskaf en net so is ons ook ’n vreugde vir die Here, daarom dat Hy reeds na ons in die vorige vers verwys het as "my liefling".

Perde is ook baie wild wanneer hulle jonk is, maar mettertyd word hulle ingebreek en onderwerp ’n perd hom aan sy eienaar en werk hulle in ’n eenheid saam wanneer hulle voor die koning se strydwa ingespan word. Dieselfde met ons as gelowiges – ons is een in Christus Jesus en ons moet ons ook aan Hom onderwerp en in eenheid met mekaar staan, sodat ons Hom deur ons onderwerping en eenheid kan verheerlik ~ Lê julle daarop toe om die eenheid wat die Gees tussen julle gesmee het, te handhaaf deur in vrede met mekaar te lewe (Ef.4:3) en Fil.1:27 ~ ...dat julle in volkome eensgesindheid standvastig saamstry vir die geloof in die evangelie.

Die kerk van die Here Jesus mag nooit soos ’n trop wilde perde wees nie, maar soos perde wat ingebreek is en in eenheid saam aan die strydwa trek.

· Haar Fisiese Skoonheid:

Nog ’n aspek van hierdie koninklike perde, was dat hulle gesigte, nekke en maanhare, pragtig versier was met allerlei kleurvolle linte en krale, ens. Die minnaar gaan voort in v.10 en hy vergelyk sy beminde met die pragtig versierde perde en verwys na haar pragtige wange en nek wat net so mooi versier is. Vrouens het hulle graag versier in daardie dae met kettingkies, juwele, nek- en kopbande, neusringe; armbande; grimering, ens. Hulle het o.a. ook linte in hul hare ingevleg.

Die geestelike toepassing van hierdie beeld, is dat ons na die beeld van Christus geskep is en dat ons Sy skoonheid en heerlikheid in hierdie wêreld uitstraal, d.m.v. die Vrug van die Gees (Gal.5:22-25), asook die opdragte soos vervat in Jesus se Bergpredikasie (Matt.5:1-12), of in die woorde van Paulus in Kol.3:12-17 ~ Julle is die uitverkore volk van God wat Hy baie lief het. Daarom moet julle meelewend, goedgesind, nederig, sagmoedig en verdraagsaam wees. ¹³Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe. ¹⁴Bo dit alles moet julle mekaar liefhê. Dit is die band wat julle tot volmaakte eenheid saambind. ¹⁵En die vrede wat Christus gee, moet in julle lewens die deurslag gee. God het julle immers geroep om as lede van een liggaam in vrede met mekaar te lewe. Wees altyd dankbaar. ¹⁶Die boodskap van Christus moet in sy volle rykdom in julle bly. Leer en onderrig mekaar met alle wysheid. Met dankbaarheid in julle harte moet julle psalms, lofgesange en ander geestelike liedere tot eer van God sing. ¹⁷En wat julle ook al sê of doen, sê en doen dit alles in die Naam van die Here Jesus en dank God die Vader deur Hom.

Dit is so dat al hierdie geestelike genadegawes in ons harte ontspring en daarom verwys Salomo na sy beminde se pragtige wange en nek, want dit is haar innerlike skoonheid wat weerklank vind in haar uiterlike voorkoms – dit is waarom Jesus ook in Matt.5:14-16 vir ons geleer het dat ons ’n ...lig vir die wêreld (is). ’n Stad wat op ’n berg lê, kan nie weggesteek word nie; ¹⁵ook steek ’n mens nie ’n lamp op en sit dit onder ’n emmer nie maar op ’n lampstaander, en dit gee lig vir almal in die huis. ¹⁶Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik. Wanneer ons dit sê, moet ons terselfdertyd besef dat hierdie skoonheid nie deur onsself opgeklits kan word nie en dat dit ook nie letterlik uit uiterlike versiersels bestaan nie, maar dat dit uit genade aan ons geskenk word en voortspruit uit ’n opregte en nou wandel met die Here Jesus Christus ~ Julle skoonheid moet nie bestaan in uiterlike dinge soos haarkapsels, juwele en sierlike klere nie. ⁴Nee, julle skoonheid moet dié van die innerlike mens wees: blywende beskeidenheid en kalmte van gees. Dit het by God groot waarde (1 Pet.3:4).

Christus sluit hierdie huidige gedeelte af deur in v.11 in die meervoud te praat – nou sê Hy ~ Ons sal vir jou oorbelle van goud maak, met silwerknoppies daarin. "Ons" – waarom die meervoudsvorm? Die Here wil ons daaraan herinner dat ons heiligmaking, ’n heilige en genadige werk is deur al drie die Persone van die Goddelike Drie-Eenheid – die Vader, die Seun Jesus Christus en die Heilige Gees. Dit is ’n tipiese verbondswerk. Ons kan nie self hierdie ...oorbelle van goud, met silwerknoppies daarin maak nie, want dit sal net op chaos en mislukking uitloop, omdat ons vlees dit net nie sal toelaat nie. Nee, net God-Drie-Enig kan dit in ons bewerkstellig. Hy berei ons voor, want Hy doen dit, ...om die kerk aan God te wy, nadat Hy dit met die water en die woord gereinig het, ²⁷sodat Hy die kerk in volle heerlikheid by Hom kan neem, sonder vlek of rimpel of iets dergeliks, heilig en onberispelik (Ef.5:26-27).

5. DIE BEMINDE SE HEERLIKE GEUR (vv.12-14):

Die verwysing na ’n "rusbank" in v.12, is nie ’n beskrywing van ’n rusbank soos ons dit ken nie, maar eerder ’n beskrywing van die minnaar se omgewing waar hy graag tyd deurbring – die weivelde; die gras en die bome. Ons vind ’n beskrywing van hierdie "rusbank" in 1:16-17 ~ Jy is mooi, man wat ek liefhet, baie aantreklik. Ons bed is die groen blare, ¹⁷ons huis se balke is die seders, sy daklatte is die sipresse.

Die minnaar se loflied in vv.9-11 en sy poging om haar nog meer en mooier te versier, het uiteraard ’n effek en reaksie by die beminde tot gevolg – sy vind haar minnaar onweerstaanbaar en sy dink terug aan die kere dat sy en haar minnaar tyd alleen in die natuur spandeer het (sy "rusbank") en sy dink spesifiek aan die duur parfuum en lekker reukgoed wat sy aan haar gehad het. Sy verwys in v.12 na die nardusparfuum wat sy aan haar gehad het. Die nardusolie wat sommige vroue gebruik het, was ’n baie duur en skaars olie wat afkomstig was van ’n plant wat in die Himalajagebied in Indië aangetref is. Die skaarsheid, en derhalwe die waarde van hierdie eksotiese reuk, het hierdie olie baie gesog gemaak, veral as ’n liefdesgeur.

In v.13 verwys sy na mirre wat ’n welriekende gom was wat van bome in Suid-Arabië afkomstig was. Hierdie reukmiddel was die hoofbestanddeel in die reukwerke wat in die Tabernakel gebruik was (Eks.30:23-33). Ook was dit geassosieer met die balsemingsproses van lyke destyds. Mirre was gewoonlik in vloeistofvorm in klein houertjies gedra, maar ook in vaste vorm, sodat dit in ’n sakkie onder vroue se klere gebruik kon word.

Die hennaplant waarna in v. 14 verwys word, is ’n struik wat volop in Palestina voorgekom het en wanneer die blare fyn gedruk was, het daar ’n oranje-rooi tot geel kleurstof gevorm waarmee vroue hul naels en hare gekleur het, maar die beminde verwys egter hier na die reuk van die hennaplant.

Sy maak ook melding van die En-Gedi ("plek van die wilde-bokke"). Dit was ’n welige oasis langs die suidelike kusgebied van die Dooie See en was veral bekend vir sy pragtige wingerde en allerlei ander pragtige tropiese plante waarvan eksotiese speserye en grimering en parfuum gemaak is en net soos wat Farao se perde die heel beste was, was die produkte van die En-Gedi die heel beste.

Hierdie geurmiddels wat die beminde aan haar het, laat ’n mens dink aan Joh.12:3 ~ Toe het Maria ’n halfliter egte, baie duur nardusolie gebring en dit op Jesus se voete uitgegiet en sy voete met haar hare afgedroog. Die hele huis is deurtrek met die geur van die reukolie. Maria se motief met haar optrede was om haar liefde vir Jesus te betoon, nadat Jesus oorvloedige liefde aan haar en haar familie betoon het. Haar liefdesdaad het getuig van onselfsugtige en oorvloedige liefde. Haar optrede het egter ook getuig van ’n onselfsugtige liefde, waar sy haarself verneder en neerlê – sy het nie net haar eie kosbare en duur olie op Jesus uitgegooi nie, maar sy het dit ook met haar hare afgedroog – sy kon haar diensknegte gevra het om Jesus se voete af te droog, maar sy doen dit self – met haar hare – daardeur toon sy haar nederigheid en onderwerping aan Jesus.

God die Vader se Gesalfde moet ook ons Gesalfde wees – laat ons ook ons "olie van opregte en oorvloedige liefde" op Hom uitstort en laat ons onsself verneder deur Hom in opregtheid en oorgawe te dien. Laat ons ook die lieflike geur van Jesus Christus in ons huise duidelik laat ruik, sodat diegene wat in ons huise inkom, ook daardie heerlike "geur van Jesus" kan ruik.

Is ons bereid om onsself tekort te doen, t.w.v. Christus Jesus? Is ons bereid om ons beste vir Hom te gee? Ons gemeenskap met Hom gaan nie net oor onsself nie – dit gaan oor Hom, sodat die genadegawes in ons kan toeneem; sodat ons opregte berou oor ons sonde sal hê; sodat ons geloof in Hom kan groei; ons liefde vir Hom; ons vreugde in Hom; ons hoop op die ewigheid saam met Hom; sodat ons Hom meer en meer kan verheerlik in en deur ons lewe.

Is ons na aan Jesus? Is ons verhouding so intiem met Hom, soos die sakkie mirre wat tussen die beminde se borste lê

Hierdie drie verse waar die beminde praat van die koning se omgewing waar hy graag deurbring en haar reukmiddels en grimering wat sy gebruik (vv.12-14), dui vir ons as gelowiges op die beste en baie spesiale en intieme gemeenskap wat ons met ons Here Jesus geniet.

6. LAASTE LOFUITINGE:

Die dialoog tussen die minnaar en sy beminde sluit in vv.15-17 af met twee kort sinsnedes. Eerstens sê die Minnaar ~ Jy is mooi, my liefling, jy is mooi, jou oë is duiwe. Weereens is dit Jesus wat hier van Sy Bruid, die Kerk praat en Hy sê nie mooi dinge vir ons sodat ons goed en selfvoldaan daaroor kan voel nie, maar dat ons moet besef dat daar besondere skoonheid in ’n heilige lewe opgesluit lê en dat Hy besondere genoeë daarin vind as ons goeie werke aan die dag lê – goeie werke wat uit genade voortgebring word.

Hy verwys na oë wat so mooi soos dié van duiwe is – die duiwe van die Midde-Ooste het groot oë en dit verteenwoordig die prominente eienskappe van die beminde se skoonheid. Verwysings na en vergelykings met duiwe in die Woord, word geassosieer met o.a. opregtheid (Matt.10:16 ~ Wees...opreg soos duiwe...); met sagtheid, reinheid en eenvoud – en dít is wat die Here Jesus in ons sien en wil sien.

Die beminde antwoord haar minnaar in vv.16-17. Hierdie is die kerk wat haar waardering vir Christus se genade en liefde uitspreek. Die Israeliete het hierdie uitspraak verwoord, toe hulle in Eks.15:11 gesê het ~ Wie van die gode is soos U, Here? Wie is soos U, so hoog geëer en heilig? In lofsange word U vereer, Bewerker van wonderdade!

7. AFSLUITING:

Die Here Jesus Christus het ons oneindig lief en Hy kommunikeer dit daagliks en onophoudelik aan ons. Die vraag is, of ons op Sy liefdesuitsprake reageer en hóé reageer ons daarop? Het ons Hom waarlik lief? Tree ek in hierdie wêreld, maar ook in my binnekamer op soos iemand wat Hom waarlik lief het? Verlang ek daarna om saam met Hom op Sy rusbank te wees? Hy noem ons Sy liefling – kan ons dit waarlik ook vir Hom sê?

[1] Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te VAALDRIEHOEK Baptiste Gemeente (Vereeniging) - Sondagoggend 14 Julie 2013

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt