.: Die Brief aan die Hebreërs - 08 (Vestig jou oë op Jesus)

Sunday, August 5, 2012

Die Brief aan die Hebreërs - 08 (Vestig jou oë op Jesus)

Indien u hierdie preek wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige Woordverwerkingsprogram (bv. MS Word of Word Perfect) – druk daarna gewoon uit.

1. INLEIDING:

Ons verlede week gesien dat Jesus, ons as Sy broers beskou en ons het na die implikasies van hierdie uitspraak van Hom gekyk en o.a. gesien...:

· Dat ons dieselfde Vader as Jesus het;

· Dat ons mede-erfgename saam met Jesus is;

· Dat Jesus, die Vader se Naam aan ons bekend maak in die gemeente;

· Dat ons ’n toekoms in Jesus het;

· Dat ons die aanvanklike houvas van die satan oor ons, nie meer hoef te vrees nie;

· Dat ons die dood nie meer hoef te vrees nie;

· Dat Jesus ons ewige Hoë Priester is.

2. SKRIFLESING:

Hebr.3:1-6 ~ Daarom, broers wat vir die Here afgesonder is en deelgenote is van die hemelse roeping, moet julle noukeurig let op Jesus, die Apostel en Hoëpriester van die geloof wat ons bely. ²Hy is getrou aan God wat Hom aangestel het, soos ook Moses getrou was in die hele huis van God. ³Maar Jesus is groter heerlikheid waardig geag as Moses, net soos die een wat ’n huis bou, meer eer waardig is as die huis. ⁴Elke huis word deur iemand gebou, maar God is die Een wat alles gebou het. ⁵Moses was as dienaar getrou in die hele huis van God en moes getuig van die dinge wat God nog sou sê. ⁶Christus daarenteen is as Seun getrou oor die huis van God. En ons is sy huis as ons maar net met moed en oortuiging bly vashou aan wat ons hoop.

Wanneer ons vanoggend na hierdie gedeelte gaan kyk, sal ons sien dat die Hebreërskrywer vir ons ’n vergelyking tref tussen, aan die eenkant Jesus wat getrou was aan God en aan die anderkant, Moses wat getrou was aan God.

Daarna sal hy ’n kontras tref tussen Jesus wat getrou is oor God se huis en Moses wat getrou in God se huis was. Ons struktuur sal dus as volg daaruit sien:

1. Die Vergelyking (v.2):

o Jesus was getrou aan God (v.2a)

o Moses was getrou aan God (v.2b)

2. Die Kontras (vv.3-6):

oJesus – getrou oor God se huis (vv.4, 6)

oMoses – getrou in God se huis (v.5)

As ons dan na v.1 van ons Skriflesing kyk, sien ons dat die apostel die hoofstuk met die woord "daarom" begin en ons weet mos nou al, dat wanneer ’n gedeelte met hierdie woord begin, moet ons vra waarom sê hy "daarom"? As ons dit wil beantwoord moet ons terug gaan na ons vooraf gedeelte. Tot nou het ons dan gesien dat die Heilige Gees deur die Hebreërskrywer met die gelowige Jode in ’n, waarskynlik klein gemeentetjie iewers in die omgewing van Rome gepraat het, terwyl hulle die een oog op Jesus gehou het en met die ander oog teruggekyk het na die Judaïsme waaruit hulle gekom het.

’n Verdere interessantheid wat ons hier in v.1 aantref, is die feit dat gelowiges vir die eerste keer "broers" genoem word en dit is o.a. omdat hulle Christus as oudste broer het en omdat alle gelowiges Christus as oudste broer het, is hulle ook broers (en natuurlik susters) van mekaar.

Die skrywer hang egter nog ’n etiket om sy broers in hierdie gemeentetjie se nekke, want hy sê vir hulle dat hulle ...vir die Here afgesonder... is. Letterlik staan daar, Daarom, broers, julle wat heilig is... Die skrywer praat dus hier met mense wat deur Christus se soendood geheilig is – heilig verklaar is – sonder sonde dus in die oë van die Vader!

Die skrywer gaan egter voort en hy sê dat sy broers in die gemeente, ...deelgenote is van die hemelse roeping. Die Griekse woord vir "deelgenote" is μέτοχος (metochos) en beteken letterlik om kamerade of metgeselle van mekaar te wees. Hulle is dus kamerade of metgeselle van die hemelse roeping en ons sien die hemelse roeping omskryf in Hebr.11:14,16, is ~ Mense wat so praat, gee daarmee duidelik te kenne dat hulle op soek is na ’n vaderland... ...¹⁶Maar hulle het na ’n beter vaderland, dit is die hemelse, verlang. Daarom is God nie skaam om hulle God genoem te word nie; trouens, Hy het vir hulle ’n stad gereed gemaak.. Hulle roeping (en ons roeping) waaraan hulle deel het, omdat hulle geheilig is deur Christus, is om die ewige heerlikheid saam met God, tegemoet te gaan (en om te dink hulle is alreeds saam met die Hebreërskrywer in daardie hemelse stad – die nuwe Jerusalem wat vir hulle en vir ons wat in Christus Jesus is, gereed gemaak is!).

Die skrywer van die brief gaan voort en hy sê vir hulle dat hulle noukeurig op Christus moet let. Die ESV sê: Therefore....consider Jesus. Die woord wat vir "consider" gebruik word, of dan "let op", is in die Grieks, κατανοέω (katanoeō) (kata-na-hy-hou) en impliseer aandag en voortdurende waarneming, of om versigtige oorweging te skenk aan iets sodat jy dit ten volle kan verstaan. Die skrywer wil dus vir sy lesers sê, dat hulle ernstige aandag moet skenk aan wie en wat Jesus werklik is en wanneer hulle dit gedoen het en verstaan – wérklik verstaan wie Jesus is, sal hulle ook verstaan dat Jesus die allehoogste Apostel is wat deur God gestuur is, maar ook die volmaakte Hoë Priester – Jesus Christus wat alles verteenwoordig en veel-veel meer is, as wat enige mens maar kan begeer! In die lig hiervan doen die skrywer ’n ernstige beroep op sy lesers om Jesus die Christus na te volg en Hom te eer. Trouens hy sê vir sy lesers dat hierdie hul hoogste- en hemelse roeping moet wees – hulle moet hulleself in die woorde van Paulus in Fil.3:14 ~ (in)span om by die wenstreep te kom, sodat (hulle) die hemelse prys kan behaal waartoe God (hulle) geroep het in Christus Jesus.

Ons het nou al gesien dat Jesus ons Voorspraak genoem word, ook ons Verlosser; ons Oudste Broer, ens., maar die benaming, "Apostel" is ’n nuwe benaming wat die Hebreërskrywer hier aan Jesus toeken. Wanneer ons egter na die Griekse betekenis vir apostel kyk, nl. ἀπόστολος (apostolos), besef ons dat dit ’n baie gepaste naam vir Jesus Christus is, want die letterlike betekenis van "Apostel" is, die "Gestuurde".

3. DIE VERGELYKING:

Tot nou het ons dan gesien hoe die Hebreërskrywer stap vir stap sy argument ontwikkel, nl. dat Jesus groot bo alles en almal is, Hy is groter as die engele; Hy is die Outeur van ons verlossing, maar ook groot genoeg om mens te kon word ten einde verlossing vir ons te bewerkstellig. Sy aandag verskuif egter nou na Moses, wat deur die Jode as die grootste van alle mense beskou is en hy vergelyk Moses met Jesus.

Baie van die Jode het Moses selfs groter as die engele beskou en daarom kon hy in hulle oë selfs groter as Jesus gewees het. Ons sal dan ook sien dat die skrywer in sy beredenering, nie eenkeer vir Moses verkleineer of kritiseer nie. Hy aanvaar dat Moses ’n groot leier was, maar hy dui aan dat Jesus nog groter – veel-veel groter as Moses is.

o Jesus was getrou aan God:

In Hebr.2:17 het ons reeds gesien dat Jesus as ’n getroue Hoë Priester beskryf is en nou hier in v.2a word dieselde byvoeglike naamwoord vir Hom gebruik, maar nou word dit spesifiek gebruik om Jesus se getrouheid t.o.v. die uitvoering van Sy roeping waartoe God die Vader Hom geroep het en wat Sy Vader aan Hom toevertrou het, te beskryf. Hierdie roeping van Jesus word o.a. bevestig in Hand.2:36 ~ Die hele Israel moet nou vas en seker weet: God het hierdie Jesus, wat julle gekruisig het, Here en Christus gemaak! Die beeldspraak wat hier gebruik word, is die van ’n hofmeester wat aangestel is oor die huishouding van iemand belangrik.

Wat die skrywer dus wil sê is dat Jesus getrou was teenoor Hom (die Vader) wat Hom geroep en aangestel het.

Jesus se primêre oogmerk met Sy vleeswording was om die taak wat God aan Hom opgedra het, uit te voer. Hierdie doelgerigte gehoorsaamheid van Jesus, nl. om na die aarde te kom en uiteindelik in ons plek te kom sterf, word pragtig en profeties vooruitgewys in die woorde van Ps.40:8-9 ~ Daarom het ek gesê: “Hier het ek gekom soos dit in die boekrol vir my voorgeskrywe is. ⁹Om u wil te doen, my God, is my een begeerte, u woord is my hele lewe.” Die feit dat Christus volkome gehoorsaam aan Sy Vader was, verskaf aan ons enorme sekuriteit, want net soos wat Hy aan Sy Vader getrou en gehoorsaam was, net so kan ons die vaste versekering hê dat Hy ons vertroue, volkome en volmaak waardig is.

o Moses was getrou aan God:

V.2b van ons Skriflesing begin met die woord, ...net so... Die skrywer tref dus ’n vergelyking hier tussen Christus en Moses en hy sê dat, net soos wat Christus getrou was, net so was Moses getrou, trouens die Vader het die volgende in Num.12:7-8 van Moses gesê ~ Maar met my dienaar Moses is dit anders Hy is die betroubaarste in my diens.⁸Met hóm praat Ek direk en persoonlik, nie in raaisels nie. Hy sien selfs die gestalte van die Here. Waarom was julle dan nie bang om só met my dienaar Moses te praat nie?”

Dit het veertig jaar geneem om Moses voor te berei op sy roeping om die volk uit Egipte te lei en toe vir ’n verdere veertig jaar het God vir Moses kragtig gebruik. Moses was egter nie Christus en derhalwe nie God nie en daarom praat die skrywer eers oor Christus se getrouheid en dan oor Moses s'n.

4. DIE KONTRAS:

In vv.3-6 word daar vir ons ’n kontras geskilder tussen Christus en Moses. In hierdie verse sal ons sien dat Moses bloot dienskneg is, terwyl Jesus, Seun van God is.

o Jesus – getrou oor God se huis:

Die skrywer borduur voort op sy standpunt en verduideliking dat Jesus groter is as Moses, deur in v.4 te sê ~ Elke huis word deur iemand gebou, maar God is die Een wat alles gebou het. Die Griekse woord vir "huis" hier, is οἶκος (oikos) wat na mense verwys. Hier word dus verwys na die "Ware Israel", waarvan die volk Israel slegs ’n beeld is. Die Ware Israel is daardie groep mense wie se vertroue en geloof in Christus Jesus gevestig is en gevestig bly; dit is mans en vrouens wie nooit ophou jubel in die hoop waarop hulle hul harte geplaas het nie. Hierdie woordjie "hoop" is dan ook ’n sleutelwoord in Hebreërs. Ons Afrikaanse woord bevat ’n element van onsekerheid (bv. ons hoop dat dit binnekort warmer sal word). Die Hebreërs se hoop was egter anders en so ook Ware Israel (die gelowiges) se hoop. Dit bevat ’n sekerheid en ’n vaste oortuiging en Paulus, in sy brief aan Timoteus, beskryf hierdie hoop pragtig deur een woord of naam daaraan te koppel wanneer hy sê ~ Van Paulus, ’n apostel van Christus Jesus in opdrag van God ons Verlosser en van Christus Jesus ons Hoop (1 Tim.1:1). As ons as gelowiges dan praat van "hoop", kan ons maar net sê dat ons hoop voorwaar en volkome in Christus Jesus is – en wat ’n hoop het ons nie in Hom nie!

Omdat God die bouer van die Ware Israel is, is Hy dus groter as Moses en die apostel bevestig dit vir ons in v.3 waar hy sê ~ Maar Jesus is groter heerlikheid waardig geag as Moses, net soos die een wat ’n huis bou, meer eer waardig is as die huis.

Omdat God dan die volmaakte Bouer is van die huis waarvan ons in v.4 lees, nl. Sy huis (die Kerk/gelowiges), is Sy belofte ook dat Hy getrou oor God se huis sal waak. Die vyfde punt van die "Five points of Calvinism" leer ons dat almal wat deur God verkies is en deur Christus verlos is en aan wie geloof geskenk is deur die Heilige Gees, vir ewig gered is en hulle word in die geloof gehou deur die krag van die Almagtige God en sal dus volhard tot die einde toe. Christus is die Een wat die Vader se Huis, veilig bewaar – Joh.3:16 ~ God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê. Fil.1:6 ~ Ek is veral ook daarvan oortuig dat God, wat die goeie werk in julle begin het, dit end-uit sal voer en dit sal voleindig op die dag wanneer Christus Jesus kom. En dan veral Joh.10:29 ~ Dié wat my Vader vir My gegee het, is die belangrikste van almal, en niemand kan hulle uit die hand van die Vader ruk nie. Christus is getrou oor God se huis – niemand wat ín Christus Jesus is, sal dus verlore gaan nie Jesus is dus by uitnemdheid getrou aan God se huis!

o Moses – getrou in God se huis:

Die een uitstaande karaktereienskap van Moses was sy getrouheid – hy het gedoen wat God van hom verwag het. As hy bv. nie gereageer het op God se roeping by die brandende bos en God se opdragte getrou uitgevoer het nie (Eks.3:2), sou die Farao bv. nie die Woord van God gehoor het nie; of Israel sou dalk by die Rooisee omgedraai het en terug gekeer het na slawerny in Egipte. Moses was egter getrou! Hy was getrou in sy diens aan die Here en hy lei God se volk van Egipte na die Beloofde Land.

Die Hebreërskrywer wil m.a.w. vir ons sê dat Moses op dieselfde wyse getrou was as Christus. Ons moet egter daarop let dat die skrywer hier ’n bepaalde volgorde handhaaf wanneer hy skryf oor Christus en Moses se getrouheid – eers Christus en dán Moses.

Moses was egter nie ’n volmaakte mens nie – soos reeds gesê – hy was nie God nie en daarom het hy ook soms onvolmaak opgetree – net soos wat hy tydens die eerste jare van sy roeping moord gepleeg het toe hy ’n Egiptenaar dood geslaan het, net so het hy ook in die wildernis van tyd tot tyd gestruikel. Hy het bv. die rots by die Meribawaters met sy staf geslaan, terwyl God uitdruklik vir hom gesê het om met die rots te praat – die gevolg van hierdie ongehoorsaamheid was natuurlik dat die Here vir Moses en Aäron gesê het dat hulle nie die Beloofde Land sou binnegaan nie (Num.20:1-13). Oor die algemeen was Moses egter baie getrou en gehoorsaam.

Ons het dan nou gesien dat beide Jesus en Moses getrou was in, soos v.2 dit stel, ...die hele huis van die Here. Eerstens moet ons daarop let dat hier nie verwys word na ’n gebou (bv. kerkgebou) nie.

Moses was volgens die Hebreërskrywer ’n getroue dienskneg in die Huis van die Here. As ons na die woorde in 1 Kor.4:2 kyk, sien ons dat daar staan ~ En verder word van die bedienaars vereis dat hulle getrou bevind moet word. En dit is presies wat Moses was – God het hom vir presies dit geprys, maar hierdie woorde was in Christus op volmaakte wyse vervul en dit is baie duidelik regdeur die Nuwe Testament. Dit is bv. baie duidelik in Joh.7:16 ~ Jesus het vir hulle gesê: “Wat Ek die mense leer, kom nie van Myself af nie, maar van Hom wat My gestuur het en Joh.12:49 ~ Ek het nie uit my eie gepraat nie, maar juis die Vader wat My gestuur het, het My opgedra wat Ek moet sê en wat Ek moet praat. Hier getuig Jesus self van Sy volmaakte diensknegskap

Wanneer die Hebreërskrywer dan sê dat beide Jesus en Moses getrou was in die Huis van die Here en omdat Christus veel-veel hoër was as Moses, moet ons verstaan dat Christus die Huis van die Here bou, terwyl Moses net ’n getroue leier in die Huis van die Here was – die Bouer is tog sekerlik groter as enige van Sy instrumente en Moses was bloot net ’n instrument in die hand van die Here.

Die Hebreërskrywer sê dus vir sy lesers, om terug te keer, of steeds vas te hou aan die Judaïsme, of om aan die Judaïsme se groot leier Moses vas te hou, is om vas te hou aan ’n simbool van die realiteit – ’n instrument van realiteit, maar om aan Jesus Christus vas te hou, is om aan die realiteit self vas te hou – daarom is dit beter om vas te hou aan die Een wat getrou is OOR die Huis van die Here (Jesus Christus), eerder as die een wat getrou is IN die Huis van die Here (Moses).

5. AFSLUITING:

Ons het gesien dat Christus die gelowiges in stand sal hou, maar ons moet ten slotte net kan kyk na ’n paar baie belangrike woorde in v.6b. Daar staan geskrywe ~ ... ...as ons maar net met moed en oortuiging bly vashou aan wat ons hoop. Van watter hoop word hier gepraat? Ons het vroeër gesien dat ons hoop – ons vooruitsig is, om met die koms van Christus, verheerlik te word en ’n ewige lewe tegemoet te gaan. Wat egter hier belangrik is, is die woordjie "AS". Dit klink skielik asof die skrywer vir ons wil sê dat ons nie té gerus moet wees oor ons hoop nie – AS ons maar net kan bly vashou, sê hy. Die skrywer eindig hierdie gedeelte van sy brief dus met ’n waarskuwing en ons sal die ontwikkeling hiervan in die res van die hoofstuk sien. Daar is dus meer daaraan om Christus na te volg en deur te druk tot die einde toe, as om bloot net ’n goeie begin te maak.

Ja, ons moet begin en daarom is die vraag of jy al waarlik begin het met hierdie reis op pad na ’n ewige bestemming? 2 Kor.13:5 ~ Stel julle self op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.

As jy wel sekerheid het daaroor dat jy in Christus is – dat jy gered is; dat jy deel is van die Huis van die Here, dan sê die skrywer, moet jy vashou en deurdruk tot die einde toe.

Hoe kan jy weet dat jy deel uitmaak van die Huis van die Here? Daar is verskeie mense wat allerlei lyste saamgestel het van ware merktekens van geloof en elkeen van hulle is sekerlik korrek, maar die gevaar bestaan dat ’n mens baie maklik wetties oor die saak kan raak en verval in allerlei werke ten einde jou saligheid te probeer bewerkstellig. Ek dink dat die Woord van God vir ons die beste "lys" (nie minder nie as 24 punte) verskaf waaraan ons onsself kan meet en ons vind dit in Rom.12:9-21 ~ Die liefde moet opreg wees. Verafsku wat sleg is en hou vas aan wat goed is. ¹⁰Betoon hartlike broederliefde teenoor mekaar; bewys eerbied teenoor mekaar en wees mekaar daarin tot voorbeeld. ¹¹Moenie in julle toewyding verslap nie, bly altyd geesdriftig, dien die Here. ¹²Verbly julle in die hoop; staan vas in verdrukking; volhard in gebed. ¹³Help die medegelowiges in hulle nood en lê julle toe op gasvryheid. ¹⁴Seën julle vervolgers, ja, seën hulle, moet hulle nie vervloek nie. ¹⁵Wees bly saam met dié wat bly is en treur saam met dié wat treur. ¹⁶Wees eensgesind onder mekaar. Moenie hooghartig wees nie, maar skaar julle by die nederiges. Moenie eiewys wees nie. ¹⁷Moenie kwaad met kwaad vergeld nie. Wees goedgesind teenoor alle mense. ¹⁸As dit moontlik is, sover dit van julle afhang, leef in vrede met alle mense. ¹⁹Moenie self wraak neem nie, geliefdes, maar laat dit oor aan die oordeel van God. Daar staan immers geskrywe: “Dit is mý reg om te straf; Ék sal vergeld,” sê die Here. ²⁰“As jou vyand honger is, gee hom iets om te eet; as hy dors is, gee hom iets om te drink; want deur dit te doen, maak jy hom vuurrooi van skaamte.” ²¹Moet jou nie deur die kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie.

Geliefde, as jy tekort skiet, kom voor die Here en bekeer jou. As jy dink dat jy nie wedergebore is nadat jy deur hierdie teksverse gewerk het nie en jy ’n begeerte het om reddende geloof in Jesus Christus te ervaar, moet jy dringend werk maak daarvan.

[1]Boodskap deur Kobus van der Walt te Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Meyerton) - Sondag, 05 Augustus 2012

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt