Bybelstudie oor Openbaring deur Kobus van der Walt - 13 September2009

Openbaring Ontsluit - 13 (Die Lam Open die Seëls) [1]

Indien u hierdie Bybelstudie wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.

1. INLEIDING:
Na die vorige twee hoofstukke, is ons uiteindelik by die groot oomblik – Christus gaan die Boekrol se seëls oopmaak! En Hy gaan hierdie seëls een vir een oopmaak. Die simboliek wat saamgaan met die oopmaak van hierdie seëls, is dat daar met elkeen van hierdie geopende seëls, iets van God se doel met die geskiedenis van die mensdom geopenbaar word. Elke keer wat die Lam van God ’n seël oopmaak, hoor Johannes een van die vier lewende wesens se stem soos ’n donderslag wat roep: “Kom kyk!” Hulle wat die skepping verteenwoordig laat hulle stem hoor namate die ou skepping, wat deur die sonde bederf is, begin om te tuimel onder God se oordele. God breek af, maar Hy bou ook weer op. Uit die oordele kom Sy herskepping van die hemel en die aarde, want daar sal ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde wees – Openb.21:1 ~ Toe het ek ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde gesien. Die eerste hemel en die eerste aarde het verdwyn, en die see het nie meer bestaan nie.

Dit is ook interessant om te weet dat die boek Openbaring uit vier, “sewetalle” bestaan: die sewe kerke; die sewe seëls; die sewe trompette en die sewe skottels vol van God se oordeel. Die trompette roep om God se skielike en spoedige uitvoering van Sy dade. Die skottels wat uitgegooi word, vertel weer van die omvang van die toorn wat die mensdom en die skepping tref.

Dit is belangrik dat ons nie hierdie reekse van die seëls, die trompette en die skottels in ’n tydsorde ná mekaar moet sien nie – dit is dieselfde oordele wat elke keer van die begin tot die einde loop. Elke keer word dieselfde proses van ’n ander kant af beskryf. Byvoorbeeld: ’n Groot ongeluk word deur verskillende mense op verskillende wyses beskryf.

Met die oopbreek van die eerste vier seëls, sien Johannes vier perde met verskillende kleure: wit, rooi, swart en vaal.

2. VERS VIR VERS ONTLEDING:
· Openb.6:1-2 ~ Ek het gesien toe die Lam die eerste van die sewe seëls oopmaak; en ek het een van die vier lewende wesens hoor sê, soos die knal van ’n donderslag: “Gaan uit! 2 Ek het gesien: daar was ’n wit perd. Sy ruiter het ’n pyl en boog gehad. ’n Oorwinnaarskroon is aan hom gegee, en hy het as oorwinnaar uitgegaan om nog verder te oorwin” Met die oopbreek dan van die eerste seël, sien Johannes ’n wit perd met ’n ruiter op die rug. In die Bybel is die perd altyd ’n oorlogsdier. In Israel is dit nooit as ’n ry- of trekdier gebruik nie, maar uitsluitlik vir oorlogdoeleindes. Vir ry- en trekdoeleindes het hulle altyd donkies en osse gebruik. In Job 39:24 & 26 word hierdie oorlogsdier beskryf ~ Hy kap die grond met sy pote en trippel rond, met krag skiet hy vorentoe, die geveg in. ....26 In die koker aan sy sy ratel die pyle, die spies en die swaard blink in die son.

Die kleur van hierdie perd is wit. Wit is die kleur van oorwinning. Ons lees hier dat hierdie wit perd uitgaan as die oorwinnaar, om te oorwin. Die ruiter van die perd, ontvang ’n oorwinnaarskroon en dit dui op oorwinning van die Evangelie. Let ook daarop dat die ruiter ’n boog vashou. Vanselfsprekend skiet hy dan ook pyle met hierdie boog. Só gaan die Evangelie van die Here Jesus Christus ná Pinkster seëvierend uit oor die aarde totdat die prediking voleindig is. Jesus sê self in Matt.24:14 dat hierdie Evangelie eers in die hele wêreld verkondig sal word en dan eers sal die einde kom en sal Hy terug kom.

Die doel van die ruiter sien ons dan, is om te oorwin. Met sy swaard slaan hy ver en wyd. Hierdie ruiter is nie soos baie mense beweer, Christus nie, want waarom sal die ruiter op die wit perd, ’n werklike of letterlike Persoon wees, terwyl die ruiters op die drie ander perde net fiktiewe persone is? Nee, hierdie perderuiters is die verpersoonliking van óf die goeie, óf die bose.

Die spoed van die pyl in teenstelling met die swaard is ’n aanduiding van die doeltreffendheid van die Evangelie se verspreiding oor die wêreld heen. Volgens Jes.55:11 sien ons dat hierdie sukses reeds bekroon word, nog voor dit selfs gelanseer is ~ So sal die woord wat uit my mond kom, ook wees: dit sal nie onverrigter sake na My toe terugkeer nie, maar dit sal doen wat Ek gedoen wil hê en tot stand bring waarvoor Ek dit gestuur het. Hierdie is dan ook ’n baie duidelike verwysing na die uitverkiesing – God weet reeds “byvoorbaat” wie gered gaan word en Hy sien dus vooruit en sien die Evangelie-sukses wat reeds verseker is.

Ons kan dan verseker weet dat die “wit perd” reeds ’n land besoek het, indien die Evangelie daar verkondig is.

· Openb.6:3-4 ~ Toe Hy die tweede seël oopmaak, het ek die tweede lewende wese hoor sê: “Gaan uit!” 4 Daar het ’n ander perd, ’n vuurrooie, uitgegaan. Aan sy ruiter is opdrag gegee om die vrede van die aarde af weg te neem, sodat die mense mekaar sal uitmoor. ’n Groot swaard is aan hom gegee. Die wit perd is nie afgesonder van die ander perde nie. Onmiddellik op die galop van die wit perd met die Evangelie, volg ’n vuurrooi perd. Die rooi kleur versinnebeeld vir ons wraak en bloedvergieting en dood. Weereens kry ons dus hier die perd – die oorlogsperd. En die swaard wat deur hierdie ruiter gedra word, dui vir ons op een wat gereed is vir ’n slagting.

Die vrede op aarde word weggeneem! Dit is die teenoorgestelde boodskap as by die geboorte van Jesus die Koning in die Kersnag, toe daar deur die Engele uitgeroep is: Eer aan God in die hoogste hemel, en vrede op aarde vir die mense in wie Hy ’n welbehae het! (Luk.2:14). Hier in Openbaring word uitgeroep: “Oorlog op aarde! Die vrede word weggeneem.” Weereens vind ons die verklaring op hierdie gebeure in die Ou Testament – Lev.26:25 ~ Ek sal ’n oorlog oor julle bring. Dit sal die wraak wees oor julle ontrou aan my verbond. As julle veiligheid soek in julle stede, sal Ek pes onder julle loslaat sodat julle sal móét oorgee. God se verbondswraak vind uiting oor Sy ongehoorsame volk! Verbondswraak is wraak oor God se volk vanweë hulle sonde. Dit is ook wraak oor die kerk! Hiervan wil talle gelowiges niks weet nie, want vir hulle is Jesus slegs die “Sagte Lam”. Of hulle bly by die wiegelied van die Hallelujaboek: “Ek hoor ’n kindjie wenend, verlangend na sy rus... Kind Jesus, sluimer soet...” Nee, Christus sluimer of slaap nooit nie en Hy kom om wraak uit te oefen.

Dit is dus duidelik dat hierdie tweede perderuiter daarop uit is om die vrede weg te neem en om konflik en ongeluk hier op aarde te vestig. Matt.24:6-7 ~ Julle sal die rumoer van oorloë en gerugte van oorloë hoor. Pas op, moenie verskrik word nie. Dit moet kom, maar dit is nog nie die einde nie. 7 Die een nasie sal teen die ander te staan kom en die een koninkryk teen die ander; daar sal op baie plekke hongersnode en aardbewings wees. Dit is dan ook presies wat ons die afgelope bykans tweeduisend jaar na Pinksterdag hier op aarde ervaar – oorloë en onvrede.

Dit is dus baie duidelik dat die wêreld haarself weerhou van vrede en voorspoed, omdat sy die Evangelie en die werk van die Heilige Gees weerstaan. Slegs hulle wat ’n nuwe hart ontvang het, sal vrede ervaar en vrede behou. Maar hierdie vrede is ’n innerlike vrede, want die wêreld sal juis hulle haat en vurige pyle op die gelowiges rig, maar in God se genadige voorsienigheid word hierdie haat en vervolging kort geknip ~ En as dit nie was dat God daardie tyd ingekort het nie, sou geen mens dit oorleef nie; maar ter wille van die uitverkorenes sal God daardie tyd inkort (Matt.24:22). Ons moet besef dat hierdie haat en bloedvergieting nie bloot toeval is, of net alleen die gevolg van afvalligheid is nie, maar dit is ook die gevolg van die swaard wat in die hand van die ruiter op die rooi perd is.

· Openb.6:5-6 ~ Toe Hy die derde seël oopmaak, het ek die derde lewende wese hoor sê: “Gaan uit!” Ek het gesien: daar was ’n swart perd. Sy ruiter het ’n skaal in sy hand gehad. 6 Toe het ek iets soos ’n stem by die vier lewende wesens hoor sê: “Net een skeppie koring vir ’n dagloon en net drie skeppies gars vir ’n dagloon. Maar moenie die olyfolie en die wyn bederf nie.” Al hierdie ellende is egter maar net ’n voorloper van nog ellende wat aan die kom is, want kort op die hakke van die vuurrooi perd, nadat die derde seël oopgemaak is, volg ’n swart perd – swart is die keur van dood en hartseer. Hierdie perd se galop het verskikking en paniek en verwoesting tot gevolg.

Hier kry ons nou te doen met o.a. hongersnood waarvan Jesus in Matt.24 gepraat het. Ook het die perderuiter ten doel om o.a. die ekonomie te knak en ekonomiese onrus te ontketen. In sulke moeilike tye sal werkers se inkomste skaars genoeg wees om in hul daaglikse behoeftes te voorsien. Honger is van die sondeval af een van die grootste bedreigings vir mens en dier. Om kos te kry is een van die mens se hardste stryde en ek wil nie “profeet” speel nie, maar ek is oortuig daarvan dat die derde wêreldoorlog baie maklik oor ’n tekort aan kos en water mag uitbreek. Hierdie stryd is deel van die vrug van die sondeval, daarom dat God in Gen.3:17-19 vir Adam gesê het, dat hy (sy lewe lank) met swaarkry ’n bestaan (uit die aarde sal moet maak). Hierdie is dan ook een van die tekens van die tye.

Ons sien ook hier in vers 5, dat die ruiter op die swart perd ’n skaal in sy hand hou. Kos word met hierdie skaal afgeweeg en ons sien dat die mense selfs minderwaardige gars eet, by gebrek aan koring.

Sonder Jesus Christus sal daar altyd hongersnood wees.

As Hy by twee geleenthede, skares van duisende voed, dan is dit ’n prediking van Sy Evangelie, ’n profesie van die Nuwe Jerusalem waar geen honger meer sal wees nie – Joh.6:35 ~ Maar Jesus sê vir hulle: “Ek is die brood wat lewe gee. Wie na My toe kom, sal nooit weer honger kry nie, en wie in My glo, sal nooit weer dors kry nie. Hierdie hongersnode van verse 5 en 6 is dan teken van Christus se koms – die hongersnood word erger by die dag en die koms van Christus kom dag vir dag nader. Die vraag is wat gaan ons, die kerk doen? Daar is maar slegs één antwoord en dit is – Vlug na Christus Jesus, die Brood van die Lewe; die ware Wyn en die Lewende Water!

· Openb.6:7-8 ~ Toe Hy die vierde seël oopmaak, het ek die stem van die vierde lewende wese hoor sê: “Gaan uit!” 8 Ek het gesien: daar was ’n vaal perd. Sy ruiter se naam was Die Dood, en die doderyk het agter hom aan gegaan. Aan hulle is mag oor ’n kwart van die aarde gegee om die mense dood te maak met die swaard en met hongersnood en met pes en deur die wilde diere van die aarde. Johannes word vir die vierde keer met ’n stem uit die hemel geroep om te kom kyk. ’n Perd wat vaal van kleur is – vaal, ’n kleur wat ’n spoor van siekte en dood verteenwoordig. Die ruiter se naam is “Dood” en hy is persoonlik verantwoordelik vir die doodslag. As die rooi perd klaar oorlog gevoer het en die swart perd die mensdom met ellende en hongersnood getref het, kom die vaal perd om dood te maak.

As ons maar net dink aan die twee wêreld oorloë en talle ander oorloë het ons gesien hoe daar reeds massas mense gedood is en dit is nié die einde nie. Hierdie ruiter, genaamd Dood wat verteenwoordigend is van die dood en die hel, gebruik vier maniere om te dood, nl. met die swaard (dit verteenwoordig moord en oorlog); honger (dodelik hongersnood), dood (of pes) en dood deur die ongediertes van die aarde – hierdie is in ooreenstemming met Eseg.14:21 ~ So sê die Here my God: “Selfs wanneer Ek my vier swaar strawwe teen Jerusalem stuur, oorlog, hongersnood, ongediertes en pes om mens en dier daar uit te roei.

Die Here is egter genadig en Hy gee streng opdrag dat slegs ’n kwart van die aarde geneem mag word – hierdie mag moontlik wees om mense-aanwas in toom te hou, want selfs bevolkingsgroei word deur God gereël. Die realiteit is egter dat dood die mens vanuit elke hoek en kant bekruip en daarom is een van die mensdom se primêre fokuspunte, juis om dood te voorkom of te ontduik en hieraan word baie tyd en energie en geld spandeer. En tog, op een of ander stadium sal die doodsengel ’n draai by elke mens maak, omdat dit die vrug van die sondeval is en dit maak nie saak in watter vorm dit oor die mens se pad kom nie, synde dit moord, of motorongelukke, of siekte, of vulkaniese uitbarstings, of aardbewings, of ’n tsunami, of oorlog is. En wanneer die dood toegeslaan het, is die doderyk (die plek van ewige pyniging) die eindbestemming vir diegene wat Christus verwerp het – die plek vanwaar niemand kan ontsnap nie – nooit nie! Fisiese dood, moet ons besef, is nie die einde nie!

Ten spyte van die feit dat hierdie vaalperd ons almal agtervolg, is daar twee ligpunte:
- Selfs die dood en die doderyk is onderworpe aan dien diensknegte van Christus. Vers 8 stel dit duidelik dat hul gesag en krag, deur God aan hulle gegee is en daarom hoef die “kinders van Sion” geen bedreiging van die helse magte en die doderyk self, vrees nie, want hulle God regeer! Onthou: Daar was ’n eerste perd – die wit perd wat aan die voorpunt gery het! Hierdie wit perd se ruiter is dié een met die boog en die kroon van oorwinning. Dit is die Evangelie van Jesus Christus wat vooruit jaag oor die aarde. Dit is die prediking van die Woord wat nie sal rus voordat dit die verste uithoeke van die aarde en nasies bereik het nie. Die ander perde is die agterryers van die Evangelie.

Elke keer as daar gepreek word, al is dit in die eensaamheid vir ’n klein groepie mense in ’n klein geboutjie of in die veld vir enkelinge, word aar geweldige magte ontketen. God se oordele oor die ongelowige mensdom word voltrek. Die sewe seëls word oopgebreek. En wat ’n wonderlike voorreg dat ons dit vandag kan hoor.

- Tweedens, Slegs ’n kwart van die aarde word bedreig deur die dood. God spaar die res van ons se lewens met ’n doel. Het jy al vasgestel wat die roeping is waartoe God jou geroep en waarvoor Hy jou steeds asem gee om te leef?

· Openb.6:9-11 ~ Toe die Lam die vyfde seël oopmaak, het ek onder die altaar die siele gesien van die mense wat doodgemaak is omdat hulle aan die woord van God en aan die getuienis van Jesus vasgehou het. 10 Hulle het hard geroep: “Hoe lank nog, heilige en getroue Heerser? Wanneer voltrek U die oordeel en wreek U ons dood op die bewoners van die aarde?” 11 Aan elkeen van hulle is daar lang wit klere gegee, en daar is vir hulle gesê om nog ’n klein rukkie te wag, totdat hulle mededienaars, hulle medegelowiges, wat net soos hulle ook doodgemaak gaan word, almal daar is. I.p.v. nog ’n perd, sien Johannes met die breek van die vyfde seël, siele – die siele van die afgestorwe martelare – hulle wat gedood is vir hulle geloof.

Hy sien hierdie siele onder die altaar. Ons moet besef dat die altaar ’n baie belangrike rol speel in die boek Openbaring. Dit kom in vyf verskillende hoofstukke voor en hier in hoofstuk 6 kom dit die eerste keer voor. Die beeld van die altaar is ’n beeld wat uit die Ou Testamentiese tempeldiens kom. In Eksodus en Levitikus lees ons op verskeie plekke hoe dat bloed wat van die offerdiere oorgebly het, onder die altaar gegooi is (Eks.29:12; Lev.4:7; 8:15). Hier in Openbaring word dit nou ’n beeld van die martelare van Christus. Deur hulle bloedstorting is hulle onder die altaar.

Hierdie visioen van die martelare in die hemel onder die altaar, is ’n onderbreking van die reeks oordele wat op die aarde voltrek word. Dit is amper iets soos ’n intermezzo (’n tussenspel) in ’n groot musiekdrama. Die eerste vier seëls sê elke keer: Kyk na die krisis op aarde en so roep ook die sesde en sewende seël. Maar die vyfde sê: Kyk na die krisis in die hemel! Kyk na daardie mense wat op aarde hul bloed t.w.v. die Evangelie gestort het.

Die oopbreek van elke seël begin met ’n donderslag in die hemel. Klaarblyklik het hierdie donderslae die siele onder die altaar aktief gemaak. Dit is amper onbegryplik dat hierdie siele nog steeds in die hemel ly, maar dit is oënskynlik omdat God nog nie die stort van hul bloed op aarde gewreek het nie en daarom bid hulle om wraak in vers 10. En die gevolge van die stort van Christus se bloed? Geen wonder dat ongelowiges hel toe gaan nie!

As ons net weer ’n oomblik na die martelare kan kyk wat “onder die altaar” is. Ons moet nie die indruk kry dat hul siele opeengehoop onder die altaar lê nie. Die siele van die martelare is kosbaar in die oë van die Here – ons sien dit uitgespel in Ps.116:15 ~ Vir die Here is die dood van sy troue dienaars geen geringe saak nie. Hulle siele-status is ’n verhewe status (onthou hulle is nog sonder liggame op hierdie stadium – tot en met die opstanding). Onthou verder dat hierdie martelare deel uitmaak van die 24 ouderlinge wat op die trone na aan God sit (Openb.4:4; 7:13-15). En in vers 24 word daar ook nog vir hulle gesê dat hulle nog ’n bietjie moet rus. Hulle rus is ’n volmaakte en volkome rus. Maar soos wat ons wat nog in die lewe is, uitsien na hierdie rus, sien hierdie gelowiges ook uit na iets – hulle sien uit na die dag dat hul verheerlikte liggame verenig gaan word met hul siele.

Soos met al die ander visioene oor die altaar, is die altaar ook hier die sentrum van gebed en hier hoor ons ’n geroep om oordeel. Hulle doen dit op ’n besondere manier. Hulle roep God nie aan in die algemene sin van die woord deur Hom “Here” (kurios) te noem nie. Nee, hulle is baie spesifiek, deur Hom aan te roep as heilige en getroue Heerser. Die Griekse woord is despoot, d.w.s. alleen heerser. Ons moet besef dat God se heerskappy geen demokrasie is nie, d.w.s. die volk of die mense se regering nie – Hy is Alleenheerser.

Die geroep wat van onder die altaar kom is ’n oproep wat gerig word tot God ten einde Sy heiligheid en geregtigheid in werking te stel, maar God antwoord hulle ~ ...nog ’n klein rukkie, totdat hulle mededienaars, hulle medegelowiges, wat net soos hulle ook doodgemaak gaan word, almal daar is (v.11).

Wat sê hierdie teksvers vir ons – Baie eenvoudig: Daar moet nog baie gelowiges vir hulle geloof sterf. Die vraag is of dit dalk ons of ons kinders gaan wees? En, is ons gereed daarvoor? Die Here Jesus het in Openb.2:10 aan Smirna die volgende geskryf en let op – dit is ook op ons van toepassing ~ Moenie bang wees vir wat julle alles gaan ly nie. Kyk, die duiwel gaan party van julle in die tronk laat gooi, sodat julle in beproewing sal kom, en julle sal tien dae lank baie swaar kry. Bly getrou tot die dood toe, en Ek sal julle die lewe as kroon gee.

[1] Bybelstudiereeks aangebied deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) Sondagaand 13 September 2009

Boodskap deur Kobus van der Walt (13 September 2009)

“’n Swaar Gelaaide Gebed” [1]

Indien u hierdie Boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.

1. INLEIDING:
’n Teksvers waarmee ek as kind groot geword het en baie gereeld gehoor het en ook ’n teksvers wat u gereeld hier in ons gemeente hoor, is dié van 2Kor.13:13, nl.: Die genade van die Here Jesus Christus en die liefde van God en die gemeenskap van die Heilige Gees sy met julle almal! Amen.

Hierdie seënbede, of te wel benediksie, of as u wil seënwens, hoor ons baie gereeld aan die einde van ’n erediens en selfs, soms ook vóór ’n erediens. Ek het gedink dat dit daarom ook nodig is dat ons na hierdie seënwens sal kyk, anders kan dit bloot maar net ook ’n gewoonte of ’n kerklike ritueel word – selfs hier in ons gemeente. Wat meer is, ek dink daar is ook baie mense wat nie eens besef dat dit ’n aanhaling uit die Bybel is, wanneer hulle dit hoor nie.

Wanneer ons na hierdie teksvers kyk, vind ons ’n swaar gelaaide beskrywing van die Goddelike Drie-Eenheid in een kort teksvers vasgevang – dit is teologie op sy beste! En tog, wanneer ’n mens na kommentare gaan kyk, vind ’n mens bitter min hieroor geskryf.

Paulus sluit sy tweede brief aan die Korintiërs af met hierdie seënbede, omdat hulle eerstehandse ervaring gehad het van die werking van ’n Drie-Enige God in hul lewens. Deur God die Seun as Middelaar en Redder, het hulle na God die Vader gedraai en die uitstorting van die Heilige Gees in hul harte, het hulle in staat gestel om oor hierdie versoening te jubel en te juig. Dit is deur die genade van God die Vader in Christus Jesus die Seun, dat hulle die liefde van die Vader kon ervaar én gemeenskap met die Heilige Gees kon ervaar. Hierdie drieledige en tog enkelvoudige gebeurtenis het hul lewens letterlik, vir ewig verander. En indien hierdie gebeurtenis nie ’n blywende gebeurtenis was nie, was dit nie ’n reddende realiteit nie. Daarom dat Paulus in sy slotwoorde aan hulle, die bede en hoop uitspreek sodat hulle die realiteit van hierdie reddende genade van ’n Drie-Enige God in hulle lewens sál ervaar.

Wanneer ons dan kyk na hierdie baie bekende en besonderse seënbede, sien ons dat Paulus elkeen van die drie Persone van die Goddelike Drie-Eenheid, koppel aan ’n baie spesifieke eienskap of hoedanigheid van elkeen van die Persone van die Drie-Eenheid.

Wat verder opmerklik is, is dat hierdie seënbede se volgorde, dieselfde volgorde volg soos wat ons as gelowiges, die reddingsgenade van Christus ervaar, want dit is deur die genade van die Here Jesus Christus, dat ons bewus raak van God se liefde en sodoende deel kry aan ’n ewige lewe, deur die werking van die Heilige Gees. Natuurlik kom genade nie alleen net van Christus nie, maar ook van die Vader, en die liefde is nie net beperk tot die Vader alleen nie, want dit is ook ’n baie besliste karaktereienskap van Christus, en gemeenskap is nie alleen gesetel in die Heilige Gees nie, maar ook in Christus.

Hierdie onderskeid van Paulus is egter baie spesifiek van toepassing op die reddingsproses.

Kom ons kyk dan na hierdie drie frases afsonderlik

2. CHRISTUS SE GENADE:
Die eerste frase van die seënbede verwys dan na die ...genade van die Here Jesus Christus. Hierdie seënbede het in die oorspronklike Grieks, geen werkwoord bevat nie en daarom kon hierdie seënbede ewe maklik gesien word as ’n gebed wat gebid word en waarin gevra word dat Christus se genade vaardig sal wees en word in elkeen se lewe vir wie dit gebid word. Aan die anderkant kan dit ook ’n blote uitspraak wees wat sê dat die genade van die Here met julle ís. Dit is egter ook moontlik dat beide hierdie gekombineer kan word en dit is waarskynlik die beste om dit so te sien en te hanteer.

Kom ons kyk na die genade waarvan hier sprake is:
o Genade van Christus:
Hoe moet ons die uitdrukking “genade” verstaan? Wat lê agter hierdie woord wat ongeveer 155 keer in die Nuwe Testament voorkom?

“Charis” spruit voort uit die Griekse woord “char” wat in kontemporêre Griekse geskrifte verwys na dinge wat welwillendheid voortbring, soos bv. “goedheid”, “skoonheid”, “dankbaarheid” en “guns”. Die Griekssprekende Jode wat die Ou Testament in Grieks vertaal het, het hierdie woord “charis” so vertaal, dat dit gedui het op die goedhartigheid van ’n gesaghebbende persoon wat iemand “benede” hom gehelp het. ’n Goeie voorbeeld hier, is die lewensreddende kos wat die Eerste Minister van Egipte (Josef) aan sy honger familie gegee het. Of die onverdiende eer wat koning Saul aan Dawid gebied het. Of die guns wat Boas teenoor Rut bewys het, toe hy haar toegelaat het om koringare op sy lande op te tel.

In die Nuwe Testament word hierdie selfde woord gebruik om die krag en guns te beskryf wat vanaf die Vader na mense toe vloei, ten einde hulle in staat te stel om te kan glo en gered te word. Paulus gebruik hierdie woord ongeveer ’n 100 keer (100 uit die 155 keer in die Nuwe Testament) en elke keer gebruik hy dit om die redding te omskryf wat deur Christus aan verloregaande siele geskenk word. Hierdie genade word geheel en al onverdiend aan mense geskenk, waardeur hulle gered word. Hierdie genade is persoonlik en dit kom van Jesus en raak mense diep, intens en persoonlik en verander hulle lewens permanent. Dit is dieselfde tipe genade wat die “verlore seun” terug verwelkom het by die huis (Luk.15:11-32) en dit is dieselfde genade wat sewentig maal sewe keer vergewe (Matt.18:22).

- Eerstens werk hierdie genade van Christus in elke gelowige ten einde geloof in hom of haar te bewerkstellig. Ef.2:5,8 ~ Deur sy groot liefde het Hy ons wat dood was as gevolg van ons oortredings, saam met Christus lewend gemaak. Uit genade is julle gered! .....8 Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ’n gawe van God. Die meeste gelowiges beskou hierdie gebeurtenis as die hoogtepunt van hul geestelike lewe, nl. toe hul lewend gemaak is deur die genade wat God aan hulle geskenk het. Redding is dus geheel en al ’n geskenk van God – ons glo ja, maar selfs hierdie geloof is ’n geskenk van God soos Paulus tereg ook sê.

- Tweedens word hierdie genade van Christus, enersyds met rykdom vergelyk. Volgens Ef.1:7-8 word dit met oorvloedige rykdom vergelyk. Ef.2:7 beskryf dit as goedheid en Ef.32:8 beskryf dit as onpeilbare rykdom. Genade is so kosbaar dat die wyse man en vrou, absoluut alles sal gee ten einde hierdie genade van Christus te kan ontvang.

Hierdie genade van Christus is egter andersyds, al is dit kosbaar en onpeilbaar duur, heeltemal gratis en word dit eensydig deur God geskenk.

Ons moet egter altyd onthou dat hierdie gratis geskenk van God, met geweldige koste gepaard gegaan het – dit het die dood van Sy Seun, Jesus Christus gekos en daarom kan en moet hierdie gratis geskenk met onuitspreeklike dankbaarheid in ontvangs geneem word.

- In die derde plek is Christus se genade, alles omvattend. Dit beteken dat Sy genade voldoende is om ons volkome te red. Sy genade is ook voldoende vir alles wat ons nodig het vir hierdie lewe en vir alle omstandighede. Niks is buite die sfeer van God se genade nie.

- Paulus verbind genade so intiem en eksklusief met Christus, dat ons tereg kan sê dat Christus, self genade is. En dan lees ons lees in Joh.8:19 die volgende ~ Toe vra hulle vir Hom: “En waar is die vader van jou?” Jesus het geantwoord: “Julle ken My nie en ook nie my Vader nie. As julle My geken het, sou julle my Vader ook geken het.” En in Joh.10:4 ~ Wanneer hy al sy skape uitgebring het, loop hy voor hulle uit, en die skape volg hom, omdat hulle sy stem ken. En Joh.8:31-32 lees as volg ~ As julle aan my woorde getrou bly, is julle waarlik my dissipels; 32 en julle sal die waarheid ken, en die waarheid sal julle vry maak. Ons sien dus dat Christus se genade tot gevolg het dat ons Hom en die Vader mag en kan ken.

- Laastens ontvang elke uitverkorene, redding en geloof deur Christus se genade – Ef.2:5 ~ Deur sy groot liefde het Hy ons wat dood was as gevolg van ons oortredings, saam met Christus lewend gemaak. Uit genade is julle gered!

3. DIE VADER SE LIEFDE:
Die genade wat in en deur Christus gereflekteer word, openbaar God se oneindige liefde vir ons. Eenvoudig gestel: God het jou lief en Christus bewys dit! Hierdie liefde van God, is dan ons tweede frase van Paulus se seënbede en met hierdie tweede frase spreek Paulus dan ook die tweede Persoon van die Goddelike Drie-Eenheid aan.

Om mense se liefde te ervaar is een ding, maar om God se liefde te ervaar beteken om deur Hom versterk en bemagtig te word.

Met hierdie tweede gedeelte van Paulus se seënbede vorder hy ’n entjie verder in sy teologie wat hy t.o.v. die Drie-Eenheid van God vir die Korintiërs wil leer.

Hierdie liefde van God is dan ook die hart van die Christen se teologie t.o.v. God, want hierdie liefde van die Vader, is die hart van die Evangelie en die grondslag vir alle menslike liefde – 2Kor.5:14 ~ Die liefde van Christus dring ons, omdat ons tot die insig gekom het dat een vir almal gesterwe het, en dit beteken dat almal gesterwe het.

Daar is soveel wat ’n mens oor God se liefde kan sê. Die volgende vier eienskappe van God se liefde is moontlik die mees fundamenteelste van almal, nl.: God se liefde is ewig; God se liefde is magtig en vol gesag; God se liefde is onveranderlik en God se liefde is persoonlik.

- Eerstens dan: God se liefde is ewig. Omdat dit die kern van God se karakter is en omdat God ewig is, is Sy liefde dus ook ewig. Na aanleiding hiervan sê Paulus dan ook aan die Korintiërs in 1Kor.13:8, dat die liefde (nooit) vergaan nie. Ons moet ook verstaan dat liefde nie eensydig kan bestaan nie – liefde vereis ’n verhouding – dit moet dus deur een uitgedruk word en deur ’n ander ontvang word en daarom kan liefde nie bestaan as net God die Vader bestaan het nie – hierdie liefde kom dus volmaak tot uiting in die verhouding tussen die Drie Persone van die Goddelike Drie-Eenheid. En ons as kinders van God het die voorreg om hierdie liefde van die Drie-enige God te kan ervaar.

- Die mees fundamentele eienskap van die ewige liefde van God, is dat dit volmaak onselfsugtig is en net die beste vir ons as mense wil hê, daarom dat Hy Sy Seun gegee het om volmaakte versoening vir ons te bewerkstellig. God se liefde is instaat om uit te reik na ons wat nie in staat is om enige liefde terug te gee aan God nie. Dit is onselfsugtig eensydig en breek deur enige “muur van weerstand”.

Hierdie liefde van God vind sy beslag in die Kruis van Jesus Christus en is beskikbaar vir almal wat in Hom glo. 1Joh.4:10 ~ Werklike liefde is dít: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes.

- In die derde plek is God se liefde onveranderlik en konstant. God se liefde verander nooit nie en omdat ons as mense blootgestel word aan andere, en ons eie “emosionele wipplank ryery”, is dit vir ons moeilik om altyd te glo dat God se liefde ewig en onveranderlik konstant is. Ons liefde vir mekaar en vir God is so onvoorspelbaar – dit kom en gaan, soos die getye van die see. Dan verloor ons, ons Eerste liefde en dan bekeer ons onsself en groei ons weer in heiligmaking – ons is sulke patetiese wesens in vergelyking met God, wie se liefde nooit verander nie (1Joh.4:10-11).

Hoe dikwels maak ons nie ook die fout om te dink dat wanneer dit nie geestelik en emosioneel goed gaan met ons nie, dit is omdat God ons minder liefhet nie. Dit is natuurlik nie waar nie, want dit is óns liefde vir God wat afneem. Ons moet egter moed hou, want God het die moontlikheid van herstel en groei vir ons gegee – Hebr.13:20-21 ~ God wat vrede gee, het ons Here Jesus wat deur die bloed van die ewige verbond die groot Herder van sy kudde is, uit die dood teruggebring. 21 Mag dié God julle toerus met alles wat goed is, sodat julle sy wil kan doen. Mag Hy deur Jesus Christus in ons tot stand bring wat vir Hom aanneemlik is. Aan Hom behoort die heerlikheid tot in alle ewigheid! Amen. Christus Jesus is juis gegee sodat hierdie liefdesverhouding tussen ons en God reggestel kan word en kan groei.

- Ons sien in die vierde plek dat God se liefde persoonlik van aard is. God red individue. God het individue dus lief en daarom is God se liefde persoonlik gerig op jou en my. Geen liefdesverhouding kan egter eensydig bestaan nie – ja, dit is so dat God nie afhanklik is van ons liefde nie, maar omdat Hy persoonlik lief is vir jou en vir my, impliseer dit ook dat ons Hom moet liefhê, anders kan daar nie sprake wees van ’n verhouding nie. Paulus se seënbede (2Kor.13:13) vra dus nie alleen dat God se liefde met ons sal wees nie, maar dit is ook ’n oproep wat tot ons gerig word, dat ook óns God sal liefhê.

4. DIE GEMEENSKAP VAN DIE GEES:
Soos wat genade dié uitstaande eienskap van Jesus is en liefde dié van die Vader, is gemeenskap of deelgenootskap (“fellowship”), dié uitstaande eienskap van die Heilige Gees, daarom dat Paulus sê ~ ...en die gemeenskap van die Heilige Gees sy met julle almal!

Met die byvoeging van hierdie derde frase word hierdie seënbede ’n unieke seënbede in teenstelling met die ander seënbedes van Paulus. In sommige gevalle sal hy sy briewe begin of afsluit met bv. die woorde, ...die genade van die Here Jesus Christus (sal) met julle wees. Die meeste kere maak Paulus egter gebruik van ’n tweeledige seënbede of –groet, soos bv. in 2Kor.1:2, nl. ~ Genade en vrede vir julle van God ons Vader en die Here Jesus Christus!

In 2Kor.13:13 voeg Paulus egter ’n derde en finale frase by, waar hy bid dat die Heilige Gees met die Korintiërs sal wees. Wat beteken hierdie uitdrukking, gemeenskap van die Heilige Gees?

- Eerstens sien ons dan dat die Heilige Gees, “koinonia”, of te wel gemeenskap, of deelgenootskap bewerkstellig. In die alledaagse omgangstaal, word hierdie woord bv. gebruik om die gemeenskaplike besit van ’n vissersboot deur Simon en Jakobus en Johannes te illustreer. In ’n meer spesifieke Christelike sin, kan hierdie woord egter verwys na drie aaneengeskakelde verhoudings. Eerstens kan dit verwys na die wyse waarop God bestaan, nl. genade en liefde. Tweedens kan dit verwys na die gemeenskap wat gelowiges met God ervaar deur die teenwoordigheid van die Heilige Gees en laastens kan dit verwys na die gemeenskap wat gelowiges onderling met mekaar geniet deur die teenwoordigheid van die Heilige Gees.

Ons sien dus telkens dat die funksie van die Heilige Gees is om te verenig en gemeenskaplikheid te bewerkstellig. Die Heilige Gees, kan ons dus sê, is die Derde Party wat tussen ons en andere staan; of tussen ons en die Vader staan en wat ons bewus maak van ons eenheid met mekaar. Primêr maak Hy dus ons geloofsoë oop vir Christus Jesus en maak Hy ons oë spreekwoordelik oop vir ons broers en susters in Christus en vir bv., die nood waarin ons medemens verkeer.

- Tweedens skenk die Heilige Gees lewe. Iemand het eenkeer gesê dat, “die lewe ’n oorerflike siekte is waaraan ons almal uiteindelik sal sterf”. Sonder om te deel in God se lewe, sal almal van ons voorwaar uiteindelik sterf. Lewe is dus ’n geweldige geskenk, maar wat ons eintlik ontvang, is gemeenskap aan God se lewe. Hierdie “deel aan God se lewe” word vir ons pragtig beskryf deur Paulus in Romeine 6 en 8; deur Petrus in 2Pet.1:4 en deur Johannes in die bekende gedeelte in Joh.6:53-57 ~ Maar Jesus sê vir hulle: “Dit verseker Ek julle: As julle nie die liggaam van die Seun van die mens eet en sy bloed drink nie, het julle nie die lewe in julle nie. 54 Wie my liggaam eet en my bloed drink, het die ewige lewe, en Ek sal hom op die laaste dag uit die dood laat opstaan. 55 My liggaam is die ware voedsel, en my bloed is die ware drank. 56 Wie my liggaam eet en my bloed drink, bly in My en Ek in hom. 57 Soos die lewende Vader My gestuur het, en Ek deur Hom lewe, so sal hy wat My eet, ook deur My lewe.

Hierdie “deel” in God se lewe, is ’n baie moeilike begrip vir ons om te verstaan, want ons ervaar dit tog nie in ons verhoudinge met ander mense nie – ja, ons ervaar hulle hartseer en vreugde ens., maar hulle leef afsonderlik en los van ons. Wat dit egter beteken, is dat ons deur die Heilige Gees, deel kry aan God se lewe, deurdat ons die ewige lewe deur Christus van die Vader erf. Is dit nie onuitspreeklike genade nie!

- Laastens moet ons besef dat die Heilige Gees ook die gemeente van Christus bou. Hy fokus ons op Jesus Christus en daarna plant Hy ons in, in ’n plaaslike gemeente en dit is deur die gemeente dat Hy ons lei en leer. Ons moet besef dat die Heilige Gees primêr vir die Liggaam gegee word en nie primêr vir individue nie

5. SAMEVATTING:
Hierdie seënbede van Paulus word afgesluit met die woorde ~ ...die gemeenskap van die Heilige Gees sy met julle almal! Hier staan nié, “mag die gemeenskap van die Heilige Gees met elkeen van julle individueel wees nie.” Nee, hier staan ...maar met julle almal – almal korporatief dus.

Al het Paulus die gemeente in Korinte hier in gedagte gehad toe hy hierdie seënbede uitgespreek het, word hierdie gebed al sedert die vroegste tye beskou as ’n samevatting van die Evangelie en daarom is dit ook op ons van toepassing.

Hierdie seënbede som ons aanbidding pragtig op en is die fondasie van ons Christelike teologie. Dit beteken dus dat ons verhouding met die Drie-enige God, ’n dinamiese en persoonlike verhouding van liefde is wat moontlik gemaak word deur die genade van Jesus Christus en middellik gewerk word deur die gemeenskap van die Heilige Gees.

Dit is voorwaar ’n gebed wat ons teologie pragtig saamvat en wat tot seën vir elkeen van ons strek en wat ons herinner en die vele fasette van God die Vader en van die Seun Jesus Christus en van die Heilige Gees se karaktereienskappe wat met ons gedeel en aan ons geskenk word. Hierdie seënbede is voorwaar ’n swaar gelaaide gebed!

Elke keer wanneer ons dan vir mekaar sê ~ Die genade van die Here Jesus Christus sy met jou, weet dan dat hierdie genade van Christus wat met my is, geloof in my werk. Dit herinner my daaraan dat ek volkome deur Christus gered is en deur hierdie genade ontvang ek ook kennis van God – Genade dus vir jou!

Elke keer wanneer ons dan vir mekaar sê ~ Die liefde van God sy met jou. Sê ons vir mekaar dat ons moet onthou dat God ons persoonlik, oneindig lief het en dat hierdie liefde elke oomblik met ons is, inteendeel dit is vir ewig met ons en dit is hierdie liefde van God wat my eensydig gered het en dat hierdie liefde nooit sal verander nie

Elke keer wanneer ons dan vir mekaar sê ~ Die gemeenskap van die Heilige Gees sy met julle almal, sê ons vir mekaar dat dit die Heilige Gees is wat aan hierdie feit tot gevolg het dat ons lewe – dié ewige lewe ontvang en dat die Gees ons in die lewe hou.

[1] Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gereformeerde Baptiste Gemeente (Vereeniging), op Sondag 13 September 2009

Bybelstudie oor Openbaring deur Kobus van der Walt - 06 September 2009

Openbaring Ontsluit - 12 (Die Lam van God) [1]

Indien u hierdie Bybelstudie wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit.

1. INLEIDING:
Hoofstuk 4 (waarna ons verlede week gekyk het), asook hoofstuk 5 staan kop en skouers uit teenoor al die ander hoofstukke van die Openbaringboek omdat hierdie twee hoofstukke die agtergrond voorsien waarteen al die ander gesigte of visioene van Openbaring verklaar moet word. Dit is verder ook belangrik om te besef dat hoofstuk 5 ’n voortsetting is van dieselfde gesig wat Johannes in hoofstuk 4 ontvang het, alhoewel die fokus nou in hoofstuk 5 verskuif vanaf God die Vader, na die Tweede Persoon van die Drie-Eenheid, nl. Jesus Christus.

2. VERS VIR VERS ONTLEDING:
· Openb.5:1 ~ In die regterhand van Hom wat op die troon sit, het ek ’n boekrol gesien wat aan die voor- en aan die agterkant vol geskrywe was en wat met sewe seëls goed verseël was. Johannes sien Iemand hier op die troon sit en dit is dieselfde Persoon wat hy in hoofstuk 4 gesien het, nl. God die Vader. Wat interessant is, is die feit dat hier nie baie gesê word van die Vader nie. Waarom nie? Omdat Hy op die beste wyse geken kan word, deur Sy Seun, Jesus Christus en daarom moet Christus eers bekend gestel word. Omdat Christus beide mens en God is, is Hy die onmisbare skakel tussen God en die mens. Slegs wanneer ons God die Vader, deur Jesus Christus ken, kan ons Hom waarlik ken.

In hierdie vers sien Johannes ’n boekrol in die hand van Hom wat op die troon sit. In die antieke tye was hierdie papirusrolle soos wat Johannes gesien het, gebruik vir openbare én privaat doeleindes. Gewoonlik was die geskrewe gedeeltes in vertikale kolomme geskryf en wel net aan die eenkant, nl. die binnekant – so ’n rol is ’n kodeks genoem. Van tyd tot egter is daar aan beide kante van so rol geskryf en dan is hierdie boekrol, ’n “opistograaf” genoem. Sulke dubbelkantige rolle was net vir privaatgebruik en ons sien dus hier in vers 5, dat daar aan beide kante van hierdie rol geskryf was en is dit dus betekenisvol om te besef dat hierdie rol wat God vasgehou het, dus net vir privaatgebruik was – vir gebruik deur God self.

Verder is hierdie boekrolle geseël met klonte was of lak en is dit geseël met die besondere seëlring van die skrywer van die rol en net hy en hy alleen mog hierdie seël gebreek het.

Hierdie rol wat in God se hand is, is dus ’n privaatrol en dit behoort aan God en daarom mag net Hy die seëls breek en daaruit lees. Die inhoud van hierdie boekrol bevat God se plan met die geskiedenis van die mensdom Ons het ook gesien dat daar aan beide kante geskryf was, wat impliseer dat daar geen blanko spasies op die boekrol was nie, m.a.w. God is in beheer en Hy ken elke stukkie detail van alle gebeure in die ganse heelal en dit sluit elke individu op aarde se ganse lewe in! Die rede waarom hierdie boekrol geseël is, dui vir ons daarop, dat slegs God weet wat nog gaan gebeur. Alles in die toekoms is ’n geheim wat net Hy ken – selfs die dag van Jesus se wederkoms is vir Jesus onbekend (Matt.24:36).

· Openb.5:2-4 ~ Toe het ek ’n sterk engel gesien wat met ’n harde stem uitroep: “Wie is waardig om die boek oop te maak deur die seëls daarvan te breek?” 3 Maar niemand in die hemel of op die aarde of onder die aarde was in staat om die boek oop te maak en daarin te kyk nie. 4 Ek het baie gehuil omdat daar niemand gekry is wat waardig was om die boek oop te maak en daarin te kyk nie. Waarom roep die sterk engel enige iemand op om die seëls van die boekrol te breek, waarop niemand in die hemel of op die aarde reageer nie – geen mens, of engel nie? Die antwoord vind ons in vers 3, nl. dat niemand in staat was om dit te doen nie en dit was natuurlik, omdat die boekrol deur God self geseël was en net Hy en Hy alleen die reg tot toegang tot hierdie boekrol het. Hierdie rol met al sy kennis is net toeganklik vir God self en geen mens mag daarin kyk en sodoende God se kennis bekom nie – Dit herinner aan Gen.2:16-17 ~ Die Here God het die mens beveel: “Van al die bome in die tuin mag jy eet soos jy wil, 17 maar van die boom van alle kennis mag jy nie eet nie. Die dag as jy daarvan eet, sterf jy.”

Ons sien hier dat Johannes baie gehuil het, omdat hierdie boekrol nog nooit geopen is nie en dit kan wees omdat hy teleurgesteld was omdat hy dalk gehoop het om ’n kykie te kry in wat in die toekoms opgesluit lê – dink bv. aan die dissipels se vraag in Matt.24:3 ~ Nadat Jesus op die Olyfberg gaan sit het, kom die dissipels alleen na Hom toe en vra: “Sê vir ons, wanneer sal hierdie dinge gebeur en wat sal die teken van u koms en van die einde van hierdie wêreld wees?” Of dit kan wees dat Johannes teleurgesteld en hartseer was oor die feit dat niemand nog ooit waardig genoeg was om ’n kykie in die boekrol te kon kry nie.

Die mees waarskynlikste verklaring egter, is dat Johannes se trane, die trane van al God se kinders deur die eeue verteenwoordig. Sy trane is dié van Adam en Eva toe hulle uit die Tuin van Eden gedryf is. Hulle trane toe hulle oor die eerste graf gebuig het – die graf van die eerste sterfling op aarde – hul seun Abel. Sy trane verteenwoordig die trane van die volk van God toe hulle in slawerny in Egipte was. Die trane van al die uitverkorenes wat hul gestort het deur die eeue oor hulle lyding en sterwe. In kort, Johannes se trane verteenwoordig die trane oor eeue heen a.g.v. die sondeval en die effek van die sondeval.

Hierdie trane van Johannes was egter prematuur en uit plek uit, want God was op die punt om oor te gaan tot aksie.

Net so ’n terloopse opmerking. Al was Johannes hier in die Gees, het hy nie beheer oor sy verstand en emosies verloor nie. Dit is waarom hy gehuil het. Om Geesvervuld te wees beteken nie dat jy onsensitief en onbeheerde gedrag aan die dag lê nie.

· Openb.5:5-6 ~ Toe sê een van die ouderlinge vir my: “Moenie huil nie. Kyk, die Leeu uit die stam van Juda, die Afstammeling van Dawid, het die oorwinning behaal en kan die boek met die sewe seëls oopmaak.” 6 Toe het ek voor die troon wat omring was deur die vier lewende wesens, tussen die troon en die ouderlinge, ’n Lam sien staan, die Een wat geslag was. Hy het sewe horings en sewe oë gehad. Die sewe oë is die sewe Geeste van God, wat oor die hele aarde uitgestuur is. Nadat Johannes die boekrol gesien het en hy huil oor die sonde van hierdie wêreld, val sy oë op een van die 24 ouderlinge wat rondom God se troon gesit het en hierdie ouderling troos Johannes deur hom te troos met die feit dat Jesus Christus die Verlosser is en dat Hy as Verlosser, die sonde van hierdie wêreld op Hom geneem het en volkome versoening daarvoor gemaak het. Die ouderling verduidelik aan Johannes dat Jesus, die verwagte Messias is en dan gaan hierdie ouderling voort en hy beskryf Jesus op drie maniere:
o Hy sê dat Jesus, die Leeu uit die stam van Juda is die Leeu wat die magtige oorwinnaar oor Sy vyande is – Sy vyande, nl. Satan, die sonde en die dood.
o Die ouderling beskryf Jesus as ’n Afstammeling van Dawid – die magtige Koning wat verdedig, regeer en Sy onderdane red en seën. Dawid se koningskap is ’n voorafskaduwing van ’n Christus se Koningskap.
o Derdens word Christus beskryf as ’n Lam wat geslag is.

Die ouderling wys aan Johannes die Lam van God, die Verlosser en met hierdie gesig wat Johannes sien, word die hele Evangelie van die Ou Testament en die Nuwe Testament saamgetrek in die Geslagte Lam! Hier gaan stol die ganse geskiedenis in een enkele moment.

Alles oor die Offerlam in die Ou Testament, kry hier op hierdie oomblik, sy vervulling. Al die bloed wat eeue lank in Israel se tabernakel en oor hulle altare gevloei het, word in die hemel voor die troon van God uitgestal ~ Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem! het Johannes die Doper uitgeroep toe hy Jesus aan die mensdom bekendgestel het (Joh.1:29). Die dissipel Johannes wat die Evangelie van Johannes geskryf het en nou ook weer die opdrag ontvang het om die Openbaringboek te skryf, het onmiddellik geweet – Die groot sterk Leeu wat die wêreld oorwin, ís die Lam.

Eeue vantevore het die profeet Jesaja, ook die Messias as die Lam beskryf toe hy gesê het ~ Hy is mishandel, maar hy het geduldig gebly, hy het nie gekla nie. Soos ’n lam wat na die slagplek toe gelei word en soos ’n skaap wat stil is as hy geskeer word, het hy nie gekla nie (Jes.53:7). Die geslagte lam gaan ver terug in die geskiedenis van Israel. In die donker nag van die tiende plaag in Egipte was die bloed van die paaslam aan die deurkosyne van die Israeliete gesmeer wat ’n teken van verlossing en redding was. Waar God die bloed van hierdie lam gesien het, het Hy verbygegaan en hulle eersgeborenes nie soos die Egiptenaars getref nie (Eks.12:13). Van toe af was die geslagte Paaslam, die offer vir die volk se sonde. Dit was die prediking van die ewige Verlosser, Jesus Christus. En in die laaste nag vóór Jesus se dood vier Hy die Paasfees saam met Sy dissipels (Matt.26:17). Hulle sit saam aan die tafel. Die geslagte lam lê voor hulle oë. Die Heilige Nagmaal word ingestel. Die profesie van eeue gaan in vervulling. Die Paaslam op die tafel word die Paaslam aan die kruis. Die apostel Paulus skryf aan die Korintiërs ~ ...ook ons paaslam is vir ons geslag, naamlik Christus (1Kor.5:7 – O.A.V.).

Dit is nou hierdie Lam van God wat Johannes in die hemel sien. Met simboliese taal word die lam verder beskryf. Hy het sewe horings wat vertel van Sy volmaakte krag. Hy het sewe oë wat Sy alwetendheid versinnebeeld, asook die “sewe Geeste van God” wat die Heilige Gees in Sy volheid beskryf, maar ook as Gees wat uitgestuur word oor die hele aarde om diegene wat weier om hul te bekeer, te veroordeel (Openb.1:4; 4:5; Joh.16:8).

· Openb.5:7-10 ~ Hy het toe gegaan en die boek ontvang uit die regterhand van Hom wat op die troon sit 8 Net toe die Lam die boek neem, het die vier lewende wesens en die vier en twintig ouderlinge voor Hom gekniel. Elkeen van hulle het ’n siter gehad en ’n goue bak vol wierook, die gebede van die gelowiges. 9 Toe sing hulle ’n nuwe lied: “U is waardig om die boek te neem en die seëls daarvan oop te maak omdat U geslag is en met u bloed mense vir God losgekoop het uit elke stam en taal en volk en nasie.  Wie neem hierdie boekrol in ontvangs van die Vader? Dit is die Lam van God, Jesus Christus, wat hierdie boekrol van God se raadsbesluite neem en Hy gaan die seëls breek en daarmee gaan Hy wat Christus is, die geskiedenis van die wêreld, stap vir stap tot die einde toe volvoer.

Die oomblik toe Christus hierdie boekrol in ontvangs neem, het die grootste erediens van alle tye begin. Die 24 ouderlinge val in aanbidding neer. Volmaakte musiek van siters word gehoor. Daar is goue bakke vol reukwerk “wat die gebede van heiliges is”, m.a.w. al die gebede van alle gelowiges deur die eeue heen, en dit word voor Christus neergesit (Openb.8:4). En dan word al die geestelike liedere van alle tye saamgevat in een nuwe lied wat vir die Lam gesing word – ’n Verlossinglied wat Christus se soendood besing (verse 9 & 10).

Saam met hierdie koor wat tot eer van die Lam sing, is daar ook ’n Spreekkoor van duisende der duisende, ja, miljoene der miljoene engele wat met ’n groot gedreun uitroep, Die Lam wat geslag was, is waardig om die mag en rykdom, die wysheid en sterkte, die eer, heerlikheid en lof te ontvang.

· Openb.5:10 ~ U het hulle ’n koninkryk en priesters vir ons God gemaak en hulle sal oor die aarde regeer. Wanneer ons hier lees dat die priesters oor die aarde sal regeer, moet ons noodwendig vasstel wié hierdie priesters is en wat presies bedoel word met die uitdrukking, hulle sal oor die aarde regeer. Ons moet ook vasstel wanneer of waar hierdie regeringstyd gaan geskied. Die A-Millennialiste en die Post-Millennialististe het hier twee uiteenlopende standpunte en dan praat ek nie eens van die Pre-Millennialiste nie.
o A-Mil.: Die regeerders van hierdie koninkryk is God se uitverkorenes wat geestelik regeer oor hul eie gees, m.a.w. hulle is nie langer slawe van hul eie sonde nie, omdat hulle sonde reeds vergewe is. Hierdie “regeringstyd” geskied dus in hierdie lewe en nie tydens ’n sg. vredetydperk nie, omdat vrede vir die gelowiges aanbreek, die oomblik as hulle gered word.
o Post-Mil.: Die regeerders is al die konings en presidente van hierdie wêreld wat gelowig gaan word en regeer tydens die 1000 jaar van vrede wat Christus hier op aarde gaan vestig, voor die finale oordeelsdag.
o Pre-Mil.: Al die gelowiges word weggeraap voor die groot verdrukking en na hierdie tydperk van verdrukking, kom hulle saam met Christus om op die aarde te regeer tydens die 1000-jarige vrederyk, waarna hulle dan weer na die 1000 jaar, saam met Christus vir die res van die ewigheid na die hemel gaan.

Wanneer ons na vers 9 kyk, is dit duidelik dat die priesters en konings, diegene is wie deur die bloed van Jesus losgekoop is en wel uit elke stam en taal en volk en nasie. Hierdie regeerders; hierdie konings en priesters is die gelowiges (priesters omdat hulle God tot in ewigheid gaan aanbid) wat deur die Bloed van die Lam losgekoop is.

· Openb.5:11-12 ~ Toe het ek rondom die troon en die lewende wesens en die ouderlinge ’n groot menigte engele gesien. Daar was duisende der duisende, ja, miljoene der miljoene. Ek het hulle hard hoor 12 uitroep: “Die Lam wat geslag was, is waardig om die mag en rykdom, die wysheid en sterkte, die eer, heerlikheid en lof te ontvang.”  Benewens die vier lewende wesens en die 24 ouderlinge wat rondom die troon vergader, sien Johannes nou ook ’n ontelbare hoeveelheid engele. Hierdie gesig herinner sterk aan Dan.7:10 ~ Vuur het uit die troon gestroom en verder gevloei. Duisende der duisende het Hom gedien, miljoene het daar voor Hom kom staan. Die hofsitting het begin, en die boeke met die aanklagte is oopgemaak. Hierdie lofsang van die engele is ’n “Qumram-liturgie” wat die sewevoudige karaktereienskappe van Christus hier besing – die getal sewe dui weereens vir ons op die volmaaktheid van Christus.

Wanneer ’n mens hierdie vers lees klink dit so asof Christus tot nou toe nie die lof en die eer ontvang het wat Hom toekom nie – dit is egter nie die geval nie, want die engele sing hierdie lied by herhaling om Christus se heiligheid en heerlikheid te besing. Allereers word Christus se krag besing, omdat die sterk ram met die sewe horings, die satan oorwin het. Verder, rykdom, wysheid en sterkte. Christus het Homself ontledig en arm geword, deurdat Hy Homself vir ons gegee het – In die oë van die wêreld is Hy swak en dwaas, maar in die oë van die uitverkorenes is Hy juis ryk en wys en sterk en gaan Christus, eendag die wyses en rykes van hierdie wêreld beskaam. Op grond hiervan word Hy geloof, maar ook op grond van die feit dat Hy hoog geag word (eer); omdat Hy volkome heerlikheid is en omdat Hy self, lofwaardig is.

Openb.5:13-14 ~ Die hele skepping, alles in die hemel en op die aarde en onder die aarde en op die see, ja, alles wat daar is, het ek hoor sê: “Aan Hom wat op die troon sit, en aan die Lam, behoort die lof en die eer, die heerlikheid en die krag, tot in alle ewigheid.” 14 Die vier lewende wesens het gesê: “Amen!” En die ouderlinge het gekniel en God aanbid. Daar gaan ’n tyd aanbreek wanneer elke knie voor Christus gaan buig en elke tong Sy heerskappy sal erken en bely. Die eer en heerlikheid wat vir die Vader bedoel is, moet ook nou gaan aan die Seun en dit sal tot in ewigheid geskied. Selfs ongelowiges sal geen keuse hê as om hierdie erkenning en lof aan Christus te gee. Op hierdie fenomenale universele lofprysing en aanbidding van Christus, waar alles, absoluut alles in die ganse skepping, eer aan Christus bring, kom die vier lewende wesens en hulle plaas hulle goedkeuring op hierdie lofprysing en aanbidding deur “Amen” daarop te sê.

Weer sien ons ook hier vier karaktereienskappe van Christus wat besing word, nl.: Sy lof; Sy eer; Sy heerlikheid en Sy krag.

Ons kan die volgende indeling maak van hierdie doksologie of lofverheffing waarvan ons in hoofstukke vier tot vyf gelees het:
· Lof aan God, die Skepper:
o Lofsang deur die drie lewende wesens (4:8 – 3 x heilig).
o Toekomstige lofsange deur die drie wesens – doksologie wat drie attribute (karaktereienskappe) besing (4:9).
o Toekomstige lofsange deur die ouderlinge – doksologie wat sewe attribute besing (4:11).
· Lof aan die Lam – Die Verlosser Jesus Christus:
o Lofsang deur die ouderlinge en die diere (5:9-10).
o Lofsang deur die engele – doksologie wat sewe attribute besing (5:12).
· Lof aan die Vader en aan die Lam:
o Lofsange deur alle skepsele vanuit die ganse skepping. Hulle besing vier attribute (5:13).
o “Amen” van die lewende wesens en die neerbuig
van die ouderlinge (5:14).

[1] Bybelstudiereeks aangebied deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging), Sondagaand 06 September 2009