1. INLEIDING:
Die
boek van Sagaria is in drie gedeeltes of -blokke verdeel. Die derde gedeelte is
in twee gelyke dele verdeel, nl. hoofstukke 9-11 en hoofstukke 12-14. Ons kom
dan vanoggend by die tweede tweede deel van die laaste- of derde gedeelte van
die boek Sagaria.
Hierdie
twee dele begin elk met die woorde, “’n Uitspraak van die Here” (Engels = “oracle”), of soos die
OAV te vertaal, “’n Godspraak”. In die
eerste “Godspraak” (hoofstukke 9-11) het dit
hoofsaaklik gegaan oor die eerste koms van die Here Jesus Christus, terwyl die
tweede “Godspraak” waarna ons
vanoggend gaan begin kyk, handel oor Christus se tweede koms, of te wel Sy
wederkoms.
In
die eerste “Godspraak”, het ons gesien hoe dat die volk van die
Here (die Israeliete, of te wel die Jode) die
Messiaanse Herder verwerp, terwyl die tweede “Godspraak” (hoofstukke 12-14) vir ons sal aantoon hoe dat daar ’n geestelike
vernuwing onder die nasies van die wêreld gaan
plaasvind en hoe hulle dan uiteindelik die Messias sal erken en eer as
Verlosser - hulle is die uitverkorenes vanuit alle volke, tale en nasies.
Hierdie laaste “Godspraak” kan in vyf gedeeltes verdeel word:
•
Jerusalem se bevryding (12:1-9);
•
Jerusalem ontvang genade (12:10-14);
•
Jerusalem word gereinig van sonde (13:1-6);
•
Die skape word verstrooi (13:7-9);
•
God se heerskappy (14:1-21).
Een
van die sleutel frases in hierdie laaste gedeelte van Sagaria is die
uitdrukking, “daardie dag” wat 17 keer voorkom en wat dui op Christus se tweede
koms. Die ander twee woorde of uitdrukkings wat ook gereeld voorkom is, “Jerusalem” (22 keer) en “die nasies” (13 keer).
In
hierdie tweede gedeelte sal ons sien wat die Kerk in die nuwe bedeling (onder die
Nuwe Verbond) sal ervaar, tot en met die wederkoms van Christus.
2. SKRIFLESING:
Sag.12:1-9
~ ’n
Uitspraak, ’n
woord van die Here teen Israel. Die Here het dit gesê,
Hy wat die hemelkoepel oopgespan en die aarde op sy fondamente gesit het, Hy
wat die gees van die mens gevorm het:
2Ek
gaan Jerusalem ’n
bak wyn maak wat al die volke rondom laat slinger. Wanneer Jerusalem beleër
word, sal die stede van Juda ook beleër
word. 3Daardie dag
gaan Ek Jerusalem ’n
rotsblok maak vir al die volke. Elkeen wat hom probeer optel, gaan homself seer
maak. Al die nasies op aarde sal saamstaan teen Jerusalem.
4Daardie
dag, sê die
Here, laat Ek die perde skrik en die ruiters paniekbevange raak. Ek sal my oog
hou op Juda, maar die ander volke se perde sal Ek almal blind laat word. 5Dan
sal die leiers van Juda vir hulleself sê: “Die
krag van die inwoners van Jerusalem lê in
hulle God, die Here die Almagtige.” 6Daardie
dag maak Ek die leiers van Juda soos ’n
bak vuur onder die hout, soos ’n
vlam onder die afgesnyde koringare. Hulle sal al die volke rondom verteer, na
alle kante toe. Maar Jerusalem sal nog staan waar hy was. 7Die
Here sal die woonplekke van Juda eerste red, sodat die koningshuis van Dawid en
die inwoners van Jerusalem nie méér
eer ontvang as Juda nie. 8Daardie
dag sal die Here die inwoners van Jerusalem beskerm. Selfs die swakste van
hulle sal daardie dag soos Dawid word, en die koningshuis van Dawid sal soos ’n
hemelwese word, soos die engel van die Here wat voor hulle uit gaan.
9Daardie
dag begin Ek al die nasies uitroei wat vir Jerusalem kom aanval.
In
die openingsgedeelte van hierdie laaste “Godspraak” van Sagaria, sien ons hoe dat Israel ’n fisiese oorwinning oor sy vyande behaal, maar dit gaan gepaard met
innerlike en ’n geestelike
vernuwing wat volg op berouvolle harte.
In
v.9 vind ons ’n verbinding
tussen die inleidende gedeeltes van die tweede gesig wat Sagaria ontvang het (veral 2:1-5 en hoofstuk 8), terwyl die
uitstorting van die Heilige Gees wat lei tot bekering in v.10 weer Sagaria se
oproep tot bekering in 1:1-6 verbind. Verder is dit ook interessant om te sien
dat Sagaria se hernieude oproep tot geestelike vernuwing van God se volk, help
om sy twee “Godsprake” te verbind met die groter Haggai-Sagaria en Maleagi
bundel of “corpus”.
Ek
het aan die begin genoem dat die sleutelwoorde in hierdie gedeelte van Sgaria,
die uitdrukking, “daardie dag” is en omdat hierdie uitdrukking voortdurend voorkom, is dit duidelik
dat hierdie gedeelte, enersyds ’n eenheid vorm, maar dat die hele gedeelte ook teen die agtergond van
Christus se tweede koms gesien moet word - dit het dus baie besliste
apokaliptiese betekenis, soos die geval met Openbaring - vol van beelde met
diepere betekenis dus en wat in hierdie geval, gesien moet word teen die
agtergrond van die wederkoms.
3. JERUSALEM SE BEVRYDING (12:1-9):
Ek
moet dadelik sê dat hierdie gedeelte ’n baie moeilike gedeelte is om te verklaar en ek voel totaal en al
onbekwaam om deur te druk en oor hierdie gedeelte te preek, máár dit is die Woord van God en daarom móét ek hieroor preek. Daar bestaan geweldig uiteenlopende verklarings vir
hierdie gedeelte. Eerstens is daar baie kommentators wat net eenvoudig hierdie
gedeelte ignoreer en spring hulle in hul kommentare van hoofstuk 11 af, direk
na hoofstuk 13 toe, of hulle skryf nie veel oor hierdie gedeelte nie.
Die
meerderheid van Evangeliese gelowiges in Amerika leer dat hierdie gedeelte wys
op toekomstige gebeure in Israel en dat die Jode aan die einde van die dae as
nasie, tot bekering gaan kom en hulle verbind dit dan ook met die slag van
Armaggedon, waar die vyande van God wat ’n aanslag loods op Jerusalem, finaal verslaan gaan word (dispensasionalisme - John MacArthur bv.). Dit kan egter nie die Bybelse verklaring wees nie, want so ’n standpunt neem nie in ag hoe die Nuwe Testament, Jerusalem se
betekenis en belangrikheid negeer nie - in kort, dit gaan nie meer oor die Jode
as nasie nie, maar wanneer daar gepraat word van God se volk, of Jerusalem,
word daar direk verwys na die Kerk van die Here Jesus Christus (dit is nie net ek wat so glo nie, maar die oorgrote meerderheid van die
vroeë Kerkvaders en die Gereformeerde teoloë deur die eeue heen volg hierdie oortuiging).
Hierdie
boodskap (soos die res van Sagaria en die Ou Testament) is van belang vir alle gelowiges deur al die eeu heen en daarom is dit
ook van belang vir ons. Ons moet altyd in gedagte hou, dat die Here nie meer
spesifiek in die midde van die volk Israel woon nie en dat Israel nie meer Sy
uitgesoekte en afgesonderde volk is nie - Hy woon nou deur die Heilige Gees in
die midde van Sy uitverkore volk, die Kerk van die Here Jesus Chirstus ~ …waar twee of drie
in my Naam saam is, daar is Ek by hulle (Matt.18:20). Net so is
die beloftes wat aan Jerusalem en Juda gemaak is, van belang vir elke gelowige
en dan spesifiek wat vandag se gedeelte betref, is die belofte wat aan
Jerusalem tydens hul beproewing gemaak is, derhalwe op ons van toepassing.
Kom
ons kyk egter wat word hier in ons Skriflesing deur Sagaria beskryf. Die volk
van die Here het terug gekeer uit ballingskap en is weer in die stad Jerusalem,
maar rondom Jerusalem het talle nasies saamgetrek en word die inwoners van Jerusalem
bedreig, want hulle is by verre in die minderheid.
Die
Here (Hy wat hemel en aarde geskape het, deur slegs ’n woord te spreek) Hy gryp in en
verdryf en verslaan die vyand en wel tot so ’n mate dat almal erken dat dit God was wat die stad bevry het ~ So seker as Ek lewe, sê die Here, voor My sal elke knie buig, en elke tong sal bely dat Ek God is (Rom.14:11).
Die
wyse waarop die Here die vyand verdryf en oorwin, is deur hulle o.a. te laat
drink “uit ’n bak wyn”. Ons lees in Ps.57:9 (Eng. - v.8) ~ Want in die hand van die Here is ’n beker, en die wyn
skuim; dit is oorvloedig gemeng, en Hy skink daaruit; ja, die afsaksel daarvan moet al
die goddelose van die aarde opslurp, uitdrink. In Jes.51:17 het Israel van hierdie wyn gedrink ~ ONTWAAK, ontwaak, staan op, Jerusalem, jy wat uit die hand van die Here die
beker van sy grimmigheid gedrink het; die kelk van bedwelming het jy
uitgedrink, uitgesuig. Hier in
Jesaja het God Sy wraak uitgestort oor Israel en was Sy wraak teen die volk se
sonde soos ’n bedwelmende
drank wat die drinker uiteindelik laat val, maar nou hier in Sagaria, is dit
nie Jerusalem (die volk) wat drink
nie, maar haar vyande. Dit sluit baie mooi aan by Openb.14:9-10 waar ons sien
wat die uiteindelike lot van die dienaars van Satan gaan wees - hulle wat die rug op Chirstus keer ~ Wie die dier en sy beeld aanbid en 'n
merk op sy voorkop of op sy hand aanvaar, sal van die wyn van God se toorn moet
drink. Dit word onverdun in die beker van sy oordeel ingeskink. In die
teenwoordigheid van die heilige engele en die Lam sal hy met vuur en swael
gepynig word. Alle ongelowiges sal drink uit
die beker van God se oordeel.
In
teenstelling met die veroordeelde vyand van Jerusalem (en derhalwe van God), ontvang die
inwoners van Jerusalem bevryding.
Watter
belofte kan die Kerk van die Here Jesus hieruit put? Die belofte wat ons
hieruit put is dat, ongeag watter aanslag daar ookal teen die Kerk se
suiwerheid of vrede ingebring word, die Kerk bewaar sal word en dat die Kerk se
vyande uit die Skepper God se uiteindelike “wynbak” van oordeel sal drink.
Dit
het egter ook implikasies vir ons as individuele gelowiges, ongeag watter
aanvalle of vervolging, of diskriminasie ons ookal in hierdie lewe mag ervaar,
die Here sal dit nie ongesiens verby laat gaan nie. En ons moet nie dink dat so
’n moontlikheid
dalk ver in die verskiet lê nie - vervolging teen ons as gelowiges hier in die weste is baie nader
en ’n baie groter
realiteit as wat ons dink. Ek verwys net na enkele gevalle wat die afgelope tyd
in Amerika en in Suid-Afrika plaasgevind het en net terloops, die grootste en
bloedigste opstande in die verlede het gewoonlik by en onder die jeug en
studente begin - dink maar net hier aan die wêrldwye opstande deur studente in 1968. So ook die Ierse revolusie teen
Britse oorheersing wat ook in 1968 begin is. Dink ook hier aan die studente
opstand in SuidAfrika in 1976 in Soweto en Sharpeville (hier neffens ons); die bloedige
Egiptiese rewolusie in 2011. Dink aan die EFF van Julius Malema en so kan ons
aangaan.
Terug
na vervolging teen gelowiges. Die afgelope week of wat is meer as een
Christenstudent fel vervolg vir hul geloof. Die “American Center for Law & Justice (ACLJ) is tans besig met bv. twee studente (Brandon Jenkins en Dustin Buxton) wie toelating tot nagraadse studies in ’n Radio Terapieprogram by die College of Baltimore County geweier is.
Hoor wat was die rede waarom Brandon toelating geweier is: When he was asked
in an interview what the most important thing in his life is, he simply
replied, “My God”. In rejecting his application, Director Dougherty informed Brandon, “I understand that religion is a major part of your life…however, this fied is not the place for religion. …If you interview in the furture, you may want to leave your thoughts and
beliefs out of the interview process. The college unapologetically doubled down on this stentiment,
stating that Dougherty’s statement ‘is not bad advice’, and that students, when interviewing for secular positions, would be
better advised to ‘have a concrete reason for wanting to undertake the training at hand
than to say only that God directed one to do it’.” Nadat Dustin op dieselfde vraag geantwoord het, “My faith”, is ’n 85 jaar verbod op enige her-registrasie by dieselfde akademiese inrigting
op hom gelê.
’n Ander student by Sonoma State Unversity is gevra om haar hangertjie
met ’n kruis te
verwyder, omat dit aanstoot aan ander studente kan gee. So kan ons aangaan en
talle ander voorbeelde noem (lees gerus
die artikel met ander voorbeelde by: http://aclj.org/religious-liberty/exposed-christian-students-rejected-failed-and-expelled-for-their-faith-by-state-colleges-end-universities). “Ander” studente kan egter alles glo wat boos is en hulle openlik
daaroor uitspreek; T-hemde met embleme daaroor dra; reënboogvlae swaai, ens. en dit word maar net aanvaar en geduld, maar nie ’n kruisie nie!
Hier
in Suid-Afrika het die aanslag ook reeds begin. Enkele weke gelede is die ondervoorsitter van die studenteraad van die
Unversiteit van Kaapstad (Zizipho Pae) uit haar pos verwyder, omdat sy haar uitgespreek het oor “gay-huwelike” (http://www.iol.co.za/capetimes/uct-homophobe-gets-booted-out-1.1889325#.VblX29Cd6ZY). Zizipho het ook Vrydag geregstreer vir die SOLA
5-konferensie (http://sola5.org/sola5-annual-conference-2015-2/). Daar is ook onbevestigde berigte wat die ronde doen
dat ses skole binnekort in die hooggeregshof in Johannesburg moet verskyn omdat
hulle Godsdiensonderrig in hul skole aanbied.
Vervolging
teen ons as gelowiges - teen die kerk van die Here Jesus, is nie meer iets wat
in Paulus se tyd of in Irak, of ver van ons plaasvind nie - dit is hier in ons “voorkamers” en die vraag is of ons gereed is daarvoor en hoe gaan ons dit hanteer
wanneer ons direk daardeur geraak word? Trouens v.2b van ons Skriflesing sê dat ons op een of ander wyse vervolging vir ons geloof
sál ervaar.
Een
ding is seker en dit is dat hierdie vervolgers, as God hulle nie genadig is met
wedergeboorte nie, hulle uiteindelik Sy “beker van
bedwelming” sál drink.
En
ons wat vervolg word - wat het gebeur met Jerusalem? In v.3 sien ons dat “daardie dag” van verlossing gaan kom, trouens dit het reeds in Christus gekom en
strek vooruit tot en met Sy tweede koms. Dit is waarom Paulus in 2 Kor.5:17 sê ~ Daarom, as iemand
in Christus is, is hy ’n nuwe skepsel; die ou dinge het verbygegaan, kyk, dit het alles nuut
geword. Christus se “Jerusalem” gaan uiteindelik verlos word, deurdat Hy van Sy kinders ’n rotsblok sal maak teen wie hul vyande hulself te pletter sal loop. Die
Kerk se vyande grawe hul eie gat ~ Die heidene het
gesink in die kuil wat hulle gemaak het; hulle voet is gevang in die net wat
hulle gespan het (Ps.9:16).
Ons
hoef egter nie bekommerd te wees dat ons die vyand self sal moet pak nie, want
v.4 is dudelik daaroor dat die Here self die geveg vir ons sal veg ~ Daardie dag, sê die Here, laat Ek die perde skrik en die ruiters
paniekbevange raak. Ek sal my oog hou op Juda, maar die ander volke se perde
sal Ek almal blind laat word.
Hierdie
vers is in verbondstaal geskryf, want ons sien bv. dat die woorde “skrik” en “paniekbevange” en “blindheid”, deel is van
die vloek wat in Deut.28:28 belowe word vir “verbonds- ongehoorsaamheid” ~ Die Here sal jou tref met kranksinnigheid en blindheid en
waansin. Op “daardie dag” (die wederkoms) sal die Here se straf op verbonds-ongehoorsaamheid egter nie meer van
toepassing wees op Sy volk (Sy Kinders;
Die Kerk) nie, maar dit sal omgekeer word en toegepas word teen
Sy vyande - teen die Kerk se vyande.
Die
troos wat ons uit v.4 kan put, is dat die Here sê dat Hy Sy oog hou op Juda. Wanneer ons swaar sal kry
en dit dalk selfs ondraagkik vir ons sal raak, is Sy oë oop en sal Hy ons in so ’n tyd te hulp kom, soos in die verhaal met Hagar in Gen.21 toe Abraham
haar en sy kind by haar (Ismael), weggestuur het die woestyn in en toe haar water opraak, het God
ingegryp en ons lees in v.19 ~ Toe het God haar
oë oopgemaak en sy het 'n put met water gesien.
Uit
dit wat ons in v.4 leer (en dan ook
uit die verhaal van Hagar - en sovele ander voorbeelde in die Skrif), moet ons ook weet dat dit soms vir ons mag lyk dat die Here van ons
vergeet het, maar Hy sal altyd op die regte tyd - Sy tyd, ons te hulp kom en
ons uitred en deur ons omstandighede dra. Ons moet dit net glo en Hom daarvoor
vertrou.
Sagaria
bevestig hierdie feit weer in v.5 wanneer hy sê dat ons krag in God die Almagtige gesetel is en nie in
onsself nie.
Ons
kry met ’n interessante
beeld in v.6 te doen. Hier is sprake van ’n bak vuur onder die hout en koringare. Hierdie beelde is o.a. ontleen
aan Rigters 15 waar Simson driehonderd jakkalse gevang het en hulle sterte
twee-twee aan mekaar vasgemaak het en tussen elke twee sterte ’n fakkel vasgemaak het en dan lees ons in v.5 ~ Hy het toe die fakkels aan die brand gesteek en die jakkalse tussen die
graan van die Filistyne losgelaat. Hy het die miedens en die graan op die land aan die brand gesteek, ook die wingerde
en die olyfboorde (sien ook: Eks.22:6; 2 Sam.14:30).
Die
beeld wat hier vir ons geskets word is hoe God se teenstanders, asook die kerk
se vyande, verbrand sal word, terwyl hulle, wie hulle voor Hom verootmoedig,
verhoog sal word. N.a.v. hiervan skryf Lukas in Luk.13:30 ~ Daar is laastes wat eerste sal wees, en eerstes wat laaste sal wees.
In
vv.7-8 word Juda vergelyk met Jerusalem en dit is belangrik dat ons hiervan
kennis sal neem en dan spesifiek t.o.v. die volgorde van redding uit die hand
van die vyand. T.w.v. agtergrond net kortliks: Juda was baie jaloers op
Jerusalem en Jerusalem op haar beurt het weer baie meerderwaardig opgetree
teenoor Juda. Ons sien egter in vv.7-8 dat die Here die Judeërs éérs red en
daarna die Godstad, Jerusalem (die Koninkryk
van Dawid) - waarom
hierdie volgorde?
Bo en
behalwe die feit dat die Judeërs mindwerwaardig gevoel het teenoor Jerusalem, moet ons ook hier in
gedagte hou wie en wat Dawid was - behalwe vir die feit dat hy die koning was
en behalwe vir die feit dat die Messias uit sy nageslag gebore sou word, was hy
in sommige opsigte ’n baie swak
koning - sy manskappe veg op die front, terwyl hy as koning wat die magte moes
aanvoer, lekker knus in sy paleis sit en sonde doen. Hy vertroetel wellus in sy
binneste; hy pleeg egbreuk; hy verwek ’n kind buite die eg; hy laat moord pleeg; hy is ’n leuenaar; hy is ’n swak pa en tog - en tog sê die Here van Dawid in Hand.13:22 ~ Ek het in Dawid seun van Isai 'n man na my hart gevind.
Die
feit dat Juda eerste gered gaan word en dan eers die Godstad, Jerusalem, dui
vir ons daarop dat daar in die oë van die Here geen onderskeid is tussen “meerderes” en “minderes” in die Koninkryk van God nie - almal is gelyk voor
Hom. Enersyds is dit ’n geweldige bemoediging en vertroosting vir ons - ek en jy “staan nie agter in die ry” as dit by God se redding en genade kom nie - jy word net soos ek gered
en ek en jy word net soos Paulus of Calvyn gered. Jes.60:22 is hier ’n toepaslike teksvers vir ons ~ Die kleinste onder hulle sal duisende word, die swakste 'n sterk nasie.
Wanneer die tyd daarvoor kom, doen Ek dit. Ek is die Here.
Andersyds
moet ons na hierdie verwysing na Juda en Jerusalem besef dat God die Een is wie
genade betoon en red. Dit is Hy wat beskerm en vertroos en versterk en dit is
Hy wie ons vyande en die eintlike “groot vyand” (die satan) oorwin en veroordeel - en nie ons
nie! Ons het niks om op te roem nie - God en God alleen is die een wat ons red
en Hy en Hy alleen kies wie Hy wil red en wie nie en Hy doen dit soos Hy dit
wil doen (alles in Sy soewereiniteit - uitverkiesing) ~ Of staan dit my nie vry om met my eie goed te maak wat ek wil nie (OAV - Matt.20:15). …in Hom in wie ons
ook ’n erfdeel ontvang
het nadat ons vantevore daartoe verordineer is ooreenkomstig die voorneme van
Hom wat alles werk volgens die raad van sy wil (Ef.1:11).
Sagaria
sluit hierdie eerste
gedeelte van sy laaste Godspraak in v.9 af deur sy openingswoorde in vv.2-3 op te som en te interpreteer ~ Verse
2-3 net weer ~ Ek gaan Jerusalem ’n bak wyn maak wat al die volke rondom laat slinger. Wanneer Jerusalem beleër word, sal die stede van Juda ook beleër word. 3Daardie dag gaan Ek Jerusalem ’n rotsblok maak vir al die volke. Elkeen wat hom probeer optel, gaan
homself seer maak. Al die nasies op aarde sal saamstaan teen Jerusalem.
Sagaria
sê dat daar ’n laaste dag
gaan aanbreek - “daardie dag”, wanneer al die swaarkry; al die vervolging; al die hartseer;al die
konflik; al die boosheid, ens. tot ’n einde gaan kom, wanneer Hy Sy (en ons) vyande gaan oordeel ~ Daardie dag begin Ek al die nasies uitroei wat vir
Jerusalem kom aanval. Haggai beskryf dit baie grafies in Hag.2:22
waneer hy sê ~ En Ek (dit is die
Here) sal die koningstrone omverwerp en die mag van die heidense
koninkryke verdelg; en Ek sal die strydwaens en die wat daarop ry, omverwerp,
en die perde en hulle ruiters sal val, die een deur die swaard van die ander.
4. AFSLUITING:
Samuel
sê in 1 Sam.17:47 ~ Dan sal hierdie
hele menigte moet erken dat die Here nie deur swaard en deur spies verlos nie;
want die stryd behoort aan die Here, en Hy sal julle in ons hand gee. Ons moet besef en ons sekuriteit moet daarin lê, dat die stryd (watter stryd
ookal) wat oor gelowiges se pad kom, die Here se stryd is en
dit sal veral waar wees wanneer “daardie dag” aanbreek.
Geliefdes,
ongeag die intensiteit van ons vervolging en beproewing, moet ons nooit in
wanhoop verval nie, want die Here belowe ons dat Hy ons sál verlos van ons vyande (en dit sluit
die satan en sy demoniese magte in) en dit maak
nie saak hoe swak ons dalk mag wees nie, Hy sál ons die krag gee om te volhard en deur te druk tot die einde toe en
ons uiteindelik beloon met die kroon van heerlikheid.
Om
swaar te kry; om beproewing te ervaar; om vervolg te word is deel daarvan om
met ons Verlosser, Jesus Christus te identifiseer ~ TOE sê Jesus vir sy
dissipels: As iemand agter My aan wil kom, moet
hy homself verloën en sy kruis opneem en My volg. Want elkeen wat sy lewe wil red, sal dit
verloor; maar elkeen wat sy lewe om My ontwil verloor, sal dit vind (Matt.16:24-25).
Paulus
bemoedig ons ook met hierdie belofte ~ DAAROM gee ons nie moed op nie, maar al vergaan ons uiterlike mens ook,
nogtans word die innerlike mens dag ná dag vernuwe. Want ons ligte verdrukking wat vir ’n oomblik is, bewerk vir ons ’n alles oortreffende ewige gewig van heerlikheid; omdat ons nie let op die sigbare dinge nie, maar op die onsigbare;
want die sigbare dinge is tydelik, maar die onsigbare ewig (2 Kor.4:16-18).
Mag
ons voortdurend uitroep ~ Ek is met
Christus gekruisig, en ék leef nie meer
nie, maar Christus leef in my. En wat ek nou in die vlees lewe, leef ek deur
die geloof in die Seun van God wat my liefgehad het en Homself vir my oorgegee
het (Gal.2:20).
[Boodskap: Kobus van der Walt (Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente, 26 Julie 2015)]