.: Die Tweede Brief van Petrus - 05 (“Ons Onuitblusbare Lamp”)

Monday, April 20, 2015

Die Tweede Brief van Petrus - 05 (“Ons Onuitblusbare Lamp”)

1. INLEIDING:

Die vorige keer wat ons na 2 Petrus 1:8-11 gekyk het, het ons gesien dat Petrus ons waarsku dat ons nie maar net agteroor kan sit na ons wedergeboorte en dink dat ons ge-arriveer het nie. ’n Gelowige wat dus min tot geen vrug tot sy geloof byvoeg en meer fokus op die dinge van die wêreld, as op die ewige, moet versigtig wees, want hy loop die gevaar om sy geloof te verloor - geloofsversaking m.a.w. (“aposty”).

In vv.10-11 dring Petrus daarop aan dat ons, ons geloof vas sal maak en dit moet gedoen word deur ons verhouding met Christus te verinnig en wel deur vrug tot ons geloof by te voeg - om heiligmaking met erns dus na te jaag (vv.5-7).

2. SKRIFLESING:

2 Pet.1:12-21 ~ 12) Om hierdie rede sal ek julle altyd aan hierdie dinge herinner, al weet julle dit en al staan julle reeds vas in die waarheid wat aan julle bekend gemaak is. 13) Ek ag dit immers my plig om julle aan te spoor deur julle hieraan te herinner so lank as ek nog lewe. 14) Ek weet dat my dood nie meer ver is nie. Ons Here Jesus Christus het dit trouens duidelik aan my bekend gemaak. 15) Daarom sal ek my daarvoor beywer dat julle ook ná my heengaan altyd hierdie dinge sal onthou. 16) Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. 17) Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: "Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug." 18) Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. 19) En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos 'n lamp wat in' n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte. 20) Dít veral moet julle weet: geen profesie in die Skrif kan op grond van eie insig reg uitgelê word nie, 21) want geen profesie is ooit deur die wil van 'n mens voortgebring nie. Nee, deur die Heilige Gees meegevoer, het mense die woord wat van God kom, verkondig.

3. PETRUS SE BESORGDHEID (vv.12-15):

Die tweede gedeelte van Petrus se brief begin, net soos die geval met die eerste gedeelte, met ’n verwysing na die apostel se besondere verhouding en verbintenis met sy lesers, maar ook sy verantwoordelikheid wat hy voel t.o.v. sy broers en susters en spesifiek t.o.v. die feit dat hulle nie sy basiese boodskap moet vergeet nie.

Petrus se lesers het ál die basiese lering ontvang en gehoor, wat o.a. die “tweeling-temas” van geloof en werke en genade en inspanning, ingesluit het, maar dit was nodig om hulle weer aan al die Evangelie Waarhede te herinner. Enersyds omdat hulle oënskynlik baie gou en maklik vergeet het en anderyds omdat hulle in ’n tyd gelewe het waar mense onder die vaandel van God se genade en liefde, gedoen het net wat hulle wou (beide klink bekend nie waar nie?).

Ons ervaar in ons dag, presies hierdie selfde twee aanslae en ons sien dit daagliks meer en meer rondom ons. Modernisme neem hand-oor-hand toe in die Kerk van die Here Jesus waar alles aanvaar word en kompromie gedurig gemaak word, want die rede van die mens geniet deesdae hoër prioriteit as die Woord self - daar word gedurig gesê dat bepaalde Skrifnorme geïnterpreteer kan word soos wat die individuele “gelowige” dit wil doen, want alles berus op persoonlike interpretasie en wanneer ons standpunt inneem daarteen, is ons skielik “intollerant” (onverdraagsaam) en fundamentalisties.

Fundamentaliste

Dit waarteen Petrus sy lesers wil waarsku, is presies dit wat die afgelope klompie jare in ons eie land aan die gang is en dan spesifiek onder van ons leidende Afrikaanse denominasies en dit is nie maar net iets wat ons kan ignoreer nie, want soos in Petrus se tyd, “smeer” herdie tendens en tydsgees ook aan ons af en moet ons ook voortdurend herinner word aan die baisese beginsels en waarhede van die Skrif (vir ’n uitstekende beskrywing van wat in ons dag in Suid-Afrika onder van die Afrikaanse denominasies aan die gang is - luister gerus na John Piper se biografiese skets oor die lewe van J. Gresham Machen en Machen reaksie op Modernisme in die V.S.A. ’n paar dekades gelede - dit gee ’n utstekende verduideliking van modernisme en van wat hier by ons gebeur: www.desiringgod.org/biographies/j-gresham-machens-response-to-modernism).

In die lig hiervan is Petrus gedetermineerd om sy lesers gedurig te herinner aan die gevare wat deur vals leraars versprei word, daarom dat hy in v.12 sê ~ …ek sal julle altyd aan hierdie dinge herinner.

In v.13-14 vind ons ’n verdere rede waarom Petrus sy lesers aanmoedig om die Evangelie Waarhede te onthou. Hy besef dat hy, net soos hulle, uiteindelik die dood tegemoet moet gaan en daarom moet hul fokus reg gefikseer wees. Hy het Jesus se profesie oor sy (Petrus se) lewe in Joh.21:18, hier in gedagte gehad ~ Dit verseker Ek jou: Toe jy jonger was, het jy self jou klere vasgemaak en gegaan waar jy wil; maar wanneer jy oud is, sal jy jou hande uitsteek, en iemand anders sal jou vasmaak en jou bring waar jy nie wil wees nie. Jesus het hierdeur vir Petrus gesê dat hy ’n martelaarsdood gaan sterf (hy is onderstebo gekruisig) en daarom, omdat hy weet dat sy einde naby is, wil hy nou alles in sy vermoë doen om sy medegelowiges aan te moedig om die bekende leringe altyd in herinnering te roep, want net dít sal hulle staande hou.

Net soos Petrus se “tentwoning afgelê” gaan word en net soos Paulus ons ook in 2 Kor.5:1-4 waarsku dat ons tentwonings afgebreek gaan word, moet ons onsself voortdurend herinner aan die Bybelse waarhede en dit najaag en uitleef.

Petrus se motivering om sy lesers te herinner, spruit verder ook uit die feit dat hy uit dure ervaring geleer het dat ons as glowiges nooit moet dink dat ons stewig en vas staan nie - hyself het Jesus nie lank tevore verloën nie en die vraag is, hoe ek en jy sal optree as ons onder durk verkeer en selfs gedreig word met die dood - sal ons Jesus verloën soos wat Petrus gedoen het? Trouens hy het Jesus drie keer verloën (Joh.18:15-27) - sal ons stewig genoeg geanker wees in die Evangelie om nie te swig onder druk nie?

In v.15 het ons te doen met ’n baie moeilike uitspraak, wanneer Petrus sê ~ Daarom sal ek my daarvoor beywer dat julle ook ná my heengaan altyd hierdie dinge sal onthou. Wat het Petrus hiermee bedoel? Hoe gaan hy homself ná sy dood daarvoor beywer dat hulle “hierdie dinge” nog gaan onthou? Daar bestaan hoofsaaklik twee teorieë hieroor:

• Het hy bedoel dat hy nog iets sal skryf voor hy sterf en dat hulle dit dan as nalatingskap kan lees? Baie mense beweer dat hierdie opmerking van Petrus na die tweede eeuse Apokriewe boeke verwys, wat die sogenaamde handtekening van Petrus dra, maar omdat die Apokriewe boeke nie deel uitmaak van die kanon van die Bybel nie en omdat dit nie Gees geïnspireerd is nie, het Petrus beslis nie daarna verwys nie.

• Of het hy hier na die Evangelie van Markus verwys? Hierdie moontlikheid word oorwegend aanvaar as die verklaring vir sy opmerking in v.15.

Kom ek verduidelik kortliks - In die Markus Evangelie self word daar nie gesê wie die skrywer is nie. Baie vroeg reeds is die naam van Markus egter daaraan verbind en in die opskrif vermeld. Hy was die seun van Maria (Hand 12:12) in wie se huis die gelowiges in Jerusalem bymekaar gekom het en waar Jesus en sy dissipels ook vermoedelik die laaste keer die paasmaaltyd saam geëet het (14:13-15).

Gedurende Paulus se tweede gevangenskap in Rome laat hy vir Timoteus weet dat Markus gehaal en na hom toe gebring moet word (2 Tim 4:11). Ongeveer daardie tyd was Petrus ook in Rome en daar praat hy van Markus as "my seun" (1 Pet 5:13). Hy was sy geestelike vader. Markus was goed met Paulus en met Petrus bekend en kon op grond van hul getuienis, 'n betroubare Evangelie skryf. Baie vroeg reeds word in die oorlewerings vertel dat Markus die tolk vir Petrus was. Petrus was dus instrumenteel in die skrywe van die Evangelie van Markus, alhoewel Markus die Evangelie geskryf het, was hy oënskynlik bloot Petrus se tolk of argivaris of sekretaris. Markus het volgens verdere tradisie, die Evangelie kort voor of net ná die dood van Petrus voltooi - dit moes dus teen die jaar 64 n.C. in Rome gewees het.

Tussen die jare 1947 en 1956 is die Dooie See Rolle in die Qumrngrotte in die Wesbankwoestyn in Palestina ontdek. Spesifiek in Grot 7 is ’n fasinerende ontdekking gemaak - daar is o.a. ’n papirus fragment (genommer 7Q5) van Mark.6:52-53 ontdek wat as volg lees ~ …want hulle het nie werklik verstaan wat die vermeerdering van die brood beteken nie; hulle kon dit nog nie begryp nie. Hulle het toe land toe gevaar en by Gennesaret aan wal gegaan… In dieselfde grot is fragment 7Q10 ontdek (ek vertrou dat ek en Jeanne hierdie twee fragmanete D.V. aan die einde van die jaar in London sal kan sien!) en hierdie fragment was heel moontlik ’n deel van 2 Pet.1:15 wat as volg lees ~ …Daarom sal ek my daarvoor beywer dat julle ook ná my heengaan altyd hierdie dinge sal onthou… Daar bestaan dus ’n groot moontlikheid dat 2 Petrus saam met die Evangelie van Markus na die gemeenskap van Qumran vir veilige bewaring gestuur is - hierdie grot is in 68 n.C. afgelsuit, net voor die Romeine in 68 of kort daarna, die gemeenskap en dorpie in geheel verwoes het.

Volgens die tweede eeuse Irenaeus het Markus hierdie Evangelie na die dood van Paulus en Petrus die lig laat sien en op hierdie wyse - deur die Evangelie van Markus, het Petrus dus weer die Evangelie waarhede aan sy lesers bevestig en beklemtoon en dit wil dus voorkom asof die Dooie See Rolle hierdie teorie t.o.v. die verklaring vir 2 Pet.1:15 ondertseun.

4. PETRUS SE GETUIENIS (vv.16-18):

In vv.16-18 verdedig Petrus homself teen bepaalde beskuldigings wat waarskunlik deur valsleraars teen hom ingebring is. Wat is hierdie beskuldigings? Alles gaan oor die woord μῦθος (muthois), wat letterlik, fabels of storietjies beteken en gewoonlik handel oor bonatuurlike wesens, -gebeure, of kulturele helde.

Petrus word daarvan beskuldig dat hy stories, of verdigsels opgedis het oor ’n “sogenaamde wederkoms”. Hierdie beskuldiging wat teen Petrus se kop gegooi was, was niks nuuts nie, net soos wat dit vandag nogsteeds niks nuuts is nie. Ons lees reeds in Eseg.20:49 dat Esegiël oor dieselfde ding kla teenoor die Here ~ Toe sê ek:"Ag, Here my God, hulle sê ek praat net altyd in raaisels.

Petrus sê in geen onduidelike taal vir sy lesers dat toe hy en die ander apostels oor die wederkoms van Christus getuig het, dit die absolute waarheid was. Die vals leraars en twyfelaars het nie ’n probleem met Jesus se aardse bestaan gehad nie, want daar was net té veel getuienisse rondom die feit van Jesus se aardse bestaan. Hierdie ongelowiges se probleem het egter veel dieper gelê as Jesus se fisiese teenwoordigheid op aarde - hulle probleem het in hulle begrip en insig t.o.v. die doel met Jesus se aardse missie gelê; met die doel waarom Hy bestaan en gekom het - hulle beskuldig Petrus derhalwe daarvan dat hy ’n vals teologie oor die wederkoms fabriseer en saamflans.

Petrus getuig van sy eie en die ander apostels se eerstehandse ervaring toe hulle self die Messias gesien het - hulle was ooggetuies van Jesus se heerlikheid ~ Petrus en die ander het intussen vas aan die slaap geraak, en toe hulle wakker word, sien hulle die hemelse glans van Jesus en ook die twee manne wat by Hom staan (Luk.9:32).

In v.17 gaan Petrus voort en getuig hy daarvan dat God die Vader self getuig het dat Jesus, Sy Seun is, want terwyl hy en van die ander apostels op die Berg van Verheerliking was, het hulle Jesus in Sy hemelse heerlikheid aanskou en het Petrus vir Jesus gesê dat hulle vir Jesus, Moses en Elia, hutte moes bou en terwyl dit alles gebeur, hoor hulle die Vader se stem vanuit die hemel wat sê ~ Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug. Luister na Hom (Matt.17:5). Hierdeur het die Vader natuurlik self getuig van Sy Seun se krag en gesag en majesteit en daarom ook dié van die Evangelie boodskap.

Ons sien in Ps.2:6-7 al ’n bevestiging daarvan dat Christus ongetwyfeld die Seun van God is ~ “Dit is Ek wat hom as my koning gesalf het op Sion, my heilige berg." Ek wil vertel wat die Here aangekondig het. Hy het vir my gesê: "Jy is my seun, van vandag af is Ek jou Vader.

In v.18 “roep” Petrus vir Johannes en Jakobus in as getuies daarvan dat hulle God se stem op die Berg van Verheerliking gehoor het en dat hulle getuies was van dit wat reeds in Ps.2 geprofeteer was - hy is dus nie besig met verdigsels soos waarvan hy beskuldig word nie.

Petrus is egter nie alleen besig om sy getuieinis te verdedig nie, hy is terselfdertyd besig om sy en die ander apostels se gesag as apostels en byvoorbaat die Nuwe Testament (wat nog nie op daardie stadium saamgestel was nie), te bevestig deur daarop te wys dat hulle getuies is van wat reeds deur die Psalmis en die profete in die Ou Testament getuig is. Dit is derhalwe asof hy wil sê: ”Lesers, dit wat ek vir julle vertel van Jesus se wederkoms, is waar en seker, want ek, saam met die ander apostels, is getuies daarvan en ons grond dit ook op die gesag van die Ou Testament waarin ons en julle tog immers met oorgawe glo - hierdie aantygings van die wolwe in skaapsklere is dus van alle waarheid ontbloot.”

5. PETRUS OOR PROFETIESE OPENBARING (vv.19-21):

In die laaste drie verse van hoofstuk 1 (v.19-21) verskuif Petrus die die fokus van sy eie ooggetuienis na die Profetiese Woord van God. Wanneer Petrus verwys na die “Profetiese Woord" verwys hy natuurlik na die Ou Testament en wend hy dit aan ter ondersteuning vir sy argument in vv.3-11, nl. dat die Evangelie die absolute Waarheid is.

Ons het in v.17 gesien dat Petrus getuig het van wat hy op die Berg van Verheerliking gesien en ervaar het, nl. die verheerliking van Jesus en hy sê nou hier in die laaste verse, dat die verheerliking van Jesus nié die opheffing van die Ou Testament impliseer nie, maar juis die outensteit van die boodskap en profesië van die Ou Testament bevestiging.

Petrus se ervaring op die Berg van Verheerliking het al die profesië t.o.v. Jesus bevestig en dit het tot gevolg dat Petrus met verwagting uitsien na die wederkoms van Christus. Presies dit was dan ook die kruks van Petrus se boodskap op Pinksterdag (Hand.2:16-21). Hy is meer as ooit tevore daarvan oortuig dat sy en die ander Apostels se boodkskap waar en seker is, want net soos wat die Here in die Ou Testament deur Sy profete gespreek het, het Hy dit weer gedoen deur die verheerliking van Jesus op die Berg en waarvan hy natuurlik ’n ooggetuie was en daarom moet ons telkens terugkeer na die Ou Testament ten einde die vervulling daarvan in die Nuwe Testament te kan sien - maar waarom is dit nodig?

Ons lees in v.19 dat die Ou Testament soos ’n skynende lig in die donker is. Hierdie metafoor is nie onbekend aan die Ou Testament nie - bv. Ps.119:105 ~ U woord is ’n lamp vir my voet en ’n lig vir my pad. Ons moet daarom met die lig of die lamp van die Woord deur hierdie donker lewe loop, totdat die helder Môrester in ons harte opkom. Wat beteken dit? Dit beteken dat ons met die lamp tot ons beskikking (die Woord), aandag sal skenk aan die teregwysing; die waarskuwings; die leiding en die bemoediging van die Skrif en dit sal daartoe lei dat ons veilig deur hierdie lewe sal gaan en nie oorweldig sal word deur die geestelike duisternis van hierdie wêreld nie, totdat Christus weer sal kom. Ons hele lewensloop moet dus beheer word deur die Woord van God, want dit is die Waarheid - dit is geprofeteer in die Ou Testament en bevestig deur sy en andere se ooggetuienis van o.a. die verheerliking van Jesus.

Petrus het pas verwys na die profesië van die Ou Testament en hy volg dit nou op in vv.20-21, deur ’n kardinaal belangrike saak aan te raak, wanneer hy sê dat… ~ …geen profesie in die Skrif op grond van eie insig reg uitgelê (kan) word nie, 21) want geen profesie is ooit deur die wil van 'n mens voortgebring nie. Nee, deur die Heilige Gees meegevoer, het mense die woord wat van God kom, verkondig. Hy sê dat geen profesie voortgebring is deur persoonlike interpretasie van die profeet nie. Geen profesie wat in die Ou Testament opgeneem is was gegrond op ‘n vertolking, of die kennis en gevoelens van die profeet nie, maar dit is voortgebring deur die Here self en is onder leiding en die inspirasie van die Heilige Gees déúr die profeet gebring. Hierdie feit is ook deur die ander profete beklemtoon en bevestig. Lukas getuig ook hiervan deur bv. in Hand.3:21 te sê ~ God (het) van ouds af gespreek deur die mond van al sy heilige profete. Paulus weer het in 2 Tim.3:16-17 gesê ~ Die hele Skrif is deur God ingegee en is nuttig tot lering, tot weerlegging, tot teregwysing, tot onderwysing in die geregtigheid, sodat die mens van God volkome kan wees, vir elke goeie werk volkome toegerus.

Iemand het hierdie feit baie mooi saamgevat toe hy gesê het, “No scriptural prophecy is due to the will of man, but all came from men speaking from God when moved by the Holy Spirit. Prophecy is God's word, not the words of man.”

Petrus laat dus geen twyfel by sy lesers dat dít wat die valsleraars verkondig, van alle waarheid ontbloot is en dat hulle moet terugkeer na die Woord van God - Sy Woord wat die enigste Waarheid is - Sy Woord wat deur die profete verkondig is en wat deur die Nuwe Testament bevestig is, waarvan hy ’n ooggetuie was.

6. TOEPASSING:

Die primêre doel van Petrus met hierdie eerste hoofstuk van sy tweede brief is om ons roeping en verkiesing te bevestig en vas te maak en voortdurend in herinnering te roep (v.10). Hy wil hê dat ons die opregtheid van ons wedergeboorte moet geniet en dit te bevestig en te bewys deur goeie werke - ’n heilige lewe te leef en broederliefde en liefde vir ons naaste te lééf (vv.5-7), wat meer is, hy herinner ons daaraan dat God ons reeds die krag gegee het om so ’n heilige lewe te leef (v.3) en hy het ook gesê dat hierdie krag ’n realiteit word namate ons God se Woord meer en meer deel van ons lewe maak - daardie Woord wat keer op keer al bewys is as die enigste en hoogste Waarheid.

Elkeen van ons het die onuitblusbare lamp van profesie (die Woord van God) op ons lewenspad nodig - lig wanneer ons donkertye ervaar; lig om ons voete in die regte rigting te rig, maar dit vra van ons dissipline en nederigheid en die hulp van die Helige Gees om die Woord pligsgetrou en toegewyd te bestudeer:

• Dissipline: Ons kan net God se wil ken as ons SY Woord toegewyd bestudeer en deel van ons lewe maak. John Piper het op ’n keer gesê: “The more disciplined we are in construing meaning out of Scripture instead of pouring our ideas into Scripture, the better we will understand God’s promises and the more we can have godliness”.

• Nederigheid: Dit is slegs nederige mense wat hulle ten volle kan onderwerp aan die gesag van die Skrif - trotse mense plooi die Woord sodat dit hulle pas (dit is wat die moderniste doen na wie ek aan die begin verwys het).

• Die Heilige Gees: Net die Heilige Gees kan ons trotse harte en rebelse geaardheid verander om ons te onderwerp aan die gesag van die Woord.

Laat ons daarom agslaan op Petrus se besorgdheid oor sy lesers wie hulle ore uitleen vir dwaalleraars; laat ons bewus wees van die feit dat die dwaalleer van modernisme en alles wat daarmee saamgaan, nie net van toepassing was op die eerste eeuse gelowiges nie, maar dat dit net so relevant in ons dag is, trouens met soveel meer mense in die wêreld as destyds en die geweldige impak wat die kuberwêreld op ons het, glo ek stellig dat die aanslag in ons dag soveel meer relevant en gevaarlik is as in Petrus se dag.

Mag ons ook voortdurend terugdink en herinner word, en mekaar herinner, aan die onveranderlike Skrifwaarhede wat ons kan deurdra tot op die heerlike dag waarop Jesus Christus gaan terugkeer en die ewige en herskepte lewe vir ons sal aanbreek.

Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te VAALDRIEHOEK Gereformeerde Baptistegemeente - Sondagoggend 19 April 2015

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt