.: “Die Oes is Groot” (“Ons Opdrag”)

Sunday, September 14, 2014

“Die Oes is Groot” (“Ons Opdrag”)

1. SKRIFLESING:

Matt.9:35-38 ~ Jesus het al die dorpe en klein plekkies besoek. Hy het die mense in hulle sinagoges geleer, die evangelie van die koninkryk verkondig en elke soort siekte en kwaal gesond gemaak. ³⁶Toe Hy die menigtes sien, het Hy hulle innig jammer gekry, want hulle was moeg en hulpeloos soos skape wat nie ’n wagter het nie. ³⁷Hy sê toe vir sy dissipels: “Die oes is groot, maar die arbeiders min. ³⁸Bid dan die Here aan wie die oes behoort, om arbeiders uit te stuur vir sy oes.”

2. AGTERGROND:

In die voorafgaande gedeeltes van Matteus het die apostel vir ons die reaksie van verskillende mense op Jesus se derde reeks wonderwerke weergegee. Hy gaan egter nou voort en gee hy ŉ verdere opsomming van Jesus se bediening in Galilea. Galilea was ŉ gebied van nagenoeg 7000 km² – ŉ gebied van ŉ bietjie meer as ŉ derde van die grootte van Gauteng (Gauteng is nagenoeg 18000 km² groot), waarin daar so om en by 200 stede en dorpies geleë was en as ŉ mens die gemiddelde grootte van die stede, dorpies en nedersettings in ag neem, kan ons bereken dat daar ongeveer 3 miljoen mense in Jesus se tyd, in Galilea was (in vergelyking met 7,3 miljoen mense nou in Gauteng en 4,6 miljoen wittes in RSA).

Tydens hierdie gedeelte van Jesus se bediening in Galilea, sien ons dat Hy oral in Galilea rond gegaan het en soos v.35 dit stel, het ...Hy die mense in hulle sinagoges geleer, die evangelie van die koninkryk verkondig en elke soort siekte en kwaal gesond gemaak.

Jesus het baie tyd in die Sinagoges spandeer, waar hy die mense geleer het. Wat interessant was van die sinagoges, is dat dit reeds gedurende die Babiloniese ballingskap ontstaan het (vanaf nagenoeg 586 v.C.) en hierdie sinagoges het die middelpunt van die Joodse gemeenskappe gevorm. Die Sinagoge was gewoonlik op ŉ heuwel of naby ŉ rivier gebou en is tot ŉ groot mate sonder ŉ dak gebou, sodat die mense kon opkyk na die hemel as deel van hulle aanbidding. Wat ook interessant is, was dat daar gewoonlik ŉ lang paal by die Sinagoge opgerig is (amper soos ŉ hedendaagse kerktoring – wat ook aan die verdwyn is!), sodat vreemdelinge baie gou hul weg kon vind na die Sinagoge.

Bo en behalwe die Paasfees en verskeie ander feesdae, het die lede van die Sinagoge gewoonlik gedurende die Sabbatdag en ook op die tweede en die vyfde dag van die week in die Sinagoge bymekaar gekom en dan is daar baie tyd spandeer aan die voorlees van die Woord (die Wet van Moses – eerste vyf boeke van die O.T.) terwyl een van die Rabbi’s lering oor die gelese gedeelte gegee het. Omdat daar ook ŉ beleid van “vryheid van die Sinagoge” bestaan het, kon besoekende Rabbis ook vryelik die Woord uitlê en daarom het Jesus (en ook later Paulus) hierdie situasie mildelik uitgebuit en die Evangelie in die hart van die Joodse gemeenskap verkondig!

3. JESUS SE BEDIENING (Matt.9:35-36):

Wat was die kern van Jesus se bediening in Galilea op hierdie stadium?

· Lering: Hy het die Skrifte in die Sinagoges en ander plekke vir die mense geleer. V.35b lees as volg in die NKJV ~ …teaching in their synagogues…. Jesus het dus lering gegee – Hy het dit gedoen omdat Hy geweet het hoe gebrekkig die mense se kennis van die Skrifte was ~ ...want hulle was moeg en hulpeloos soos skape wat nie ’n wagter het nie (Matt.9:36).

· Prediking: Ons lees ook in v.35c dat Jesus, ...die evangelie van die koninkryk verkondig het. Die NKJV vertaal v.35c as volg ~ ... preaching the gospel of the kingdom…. Prediking is nie dieselfde as lering nie. Lering is onderrig en verklaring van die inhoud van die Skrif, terwyl prediking meer fokus op die boodskap van die Woord en daarom sluit dit ook die praktiese toepassing van die Woord in. Gebalanseerde prediking sou ek (ek besef dat hierdie ŉ aanvegbare definisie is) dus definieer as lering oor die gelese gedeelte in die Woord, met ŉ sterk, praktiese toepassing van die gedeelte op die toehoorders se lewe, maar die twee kan beslis ook apart van mekaar staan en in die geval van v.35 het die Here Jesus ŉ duidelike onderskeid tussen die twee gemaak.

Wat is die inhoud van Jesus se prediking? Die Evangelie van die Koninkryk is die Goeie Nuus van Redding en versoening met God die Vader deur die Middelaar en Messias, Jesus Christus en daarvoor het Jesus deurgaans vanuit die Ou Testament die Evangelie gepreek en het Hy die Skrif vir hulle oopgemaak, sodat hulle deur die Profete, die Messias kon raaksien.

· Genesing: Derdens het Jesus het ook volgens v.35d, ...elke soort siekte en kwaal gesond gemaak. Die feit dat Jesus siektes genees het, was o.a. bewys daarvan dat Hy waarlik die Messias was, dit is waarom Hy later vir die dissipels van Johannes die Doper gesê het ~ En Jesus het geantwoord en vir hulle gesê: Gaan vertel aan Johannes wat julle hoor en sien: blindes sien weer en kreupeles loop, melaatses word gereinig en dowes hoor, dooies word opgewek en aan armes word die evangelie verkondig (Matt.11:4-5).

Jesus het egter nie net fisiese siektes genees ter wille daarvan dat Hy Sy Goddelikheid daardeur wou bewys nie – nee, Hy het deurentyd ŉ ander genesing in gedagte gehad – die genesing van verlore siele. Wat die mensdom die meeste nodig het, is vergifnis van ons sonde en versoening met God en dit is die kruks van Jesus se sending na die wêreld en dit is presies wat Hy aan die Kruis bewerkstellig het – dit is die ware Goeie Nuus van die Koninkryk wat Jesus gebring het. Dit is wat Hy vir elkeen van ons wat hier teenwoordig is en wie in en deur Hom gered is, gegee het – vrywaring van God se wraak; die verlossing van ŉ ewige verdoemenis in die hel; ŉ geskenk van ewige vrede en versoening met God die Vader – hoe kan ons stil bly daaroor; hoe kan ons selfsugtig daaroor wees as derduisende rondom ons verlore gaan – ons durf nie stilbly nie, want dan is ons uiters selfsugtig.

4. JESUS SE MEDELYE (vv.37-38):

In vv.37-38 vind hier egter ŉ keerpunt in Jesus se bediening plaas, want soos wat Hy deur Galilea beweeg het, was Hy diep getref deur die nood wat daar onder die inwoners bestaan het en ons het in v.36 gesien dat Hy ...hulle innig jammer gekry het. Hierdie eienskap van Jesus se persoon, is sekerlik dié uitstaande kenmerk van Sy karakter, nl. empatie en intense medelye (compassion).

Wanneer ons kyk na Jesus se empatie en dan spesifiek na Sy medelye in hierdie bepaalde situasie, sien ons dat Hy diep getref was deur die massa mense se nood en die primêre rede daarvoor was die feit dat hulle geteister en afgeknou en gebreek en hulpeloos gelaat was, omdat hulle leierloos was – net soos skape sonder ŉ herder – dwalende; drywend en hulpeloos en daarom is hulle blootgestel aan die aanslae van die wêreld; van die wolwe van hierdie wêreld en van die bose!

Die vraag is, waar is die massas se leiers – is hulle regtig leierloos? Die hartseer is dat baie van hulle wel leiers het, maar dat hulle leiers in dieselfde toestand verkeer en baie dikwels selfs in ŉ erger toestand, omdat hulle as misleiers optree met of sonder bymotiewe en as ek sê “sonder bymotiewe”, dan is dit omdat hulle self oor min of geen kennis beskik, of selfs geen verhouding met die Here Jesus Christus het nie – hierdie leiers is dus geen leiers nie – leiers wat nié voldoen aan die voorskrifte soos o.a. uiteengesit in Titus 3 nie en daarom nie in ŉ posisie om hul volgelinge te lei nie.

Dit is wat Jesus voor Hom gesien het en Sy hart gaan uit na hulle, dit is waarom Hy in Luk.1:52-53 Sy eie missie definieer met die volgende woorde ~ Die wat gesond is, het die geneesheer nie nodig nie, maar die wat ongesteld is. Jesus is dus by uitnemendheid die Herder vir die herderlose.

Dit is egter belangrik om daarop te let dat Jesus se medelye met hierdie “dwalende skape” nie tot gevolg het dat Hy hulle onvoorwaardelik vergewe, of oorsien nie – nee, dit sal kontra Sy heiligheid wees. Die lydende massas het dus geen verskoning nie, maar Jesus wil iets omtrent hulle situasie doen en juis daarom het Hy na die wêreld gekom. Die engel wat aan Josef verskyn het toe Josef homself voorgeneem het om van Maria te skei oor haar swangerskap, het Jesus se sending na die wêreld baie mooi opgesom toe hy vir Josef in Matt.1:18 gesê het ~ ...jy moet Hom Jesus noem, want dit is Hy wat sy volk van hulle sondes sal verlos. Hy wil die siekes; die lydendes; die verwarde skare, verlos van hul geestelike siekte, nl. hul gevalle toestand, deur hul sonde te vergewe.

Jesus weet dat Hy nie meer lank op aarde sou wees om, om te sien na die massas nie en Hy het nie net medelye met die massas en daarby eindig dit nie – nee, Hy rig Homself tot Sy dissipels en rig twee versoeke – nee, opdragte tot hulle (is ek en jy nie ook dissipels van Jesus nie? Daarom rig Hy Hom ook vanoggend opnuut weer tot ons).

In reaksie op Jesus se medelye met die verwarde en verdwaalde mense verander Hy Sy metafoor van verdwaalde skape, na ŉ oes wat ryp en gereed is om van die lande gehaal te word. Hy sê in v.37-38 vir Sy dissipels ~ Die oes is groot, maar die arbeiders min.

Wanneer Jesus hier verwys na ŉ “oes”, verwys Hy nié na oestyd wat gewoonlik in die Woord verbind word met die oordeelsdag nie – dink hier bv. aan Openb.14:15-16 ~ En ’n ander engel het uit die tempel gekom en met ’n groot stem geroep na Hom wat op die wolk sit: Slaan u sekel in en maai, want die uur het vir U gekom om te maai, omdat die oes van die aarde oorryp geword het. En Hy wat op die wolk sit, het sy sekel oor die aarde laat gaan, en die aarde is afgemaai, of bv. Joël 3:13 ~ Steek die sekel in, want die oes is ryp! Kom trap, want die parskuip is vol, die kuipe loop oor! Want hulle boosheid is groot. Die oes waarvan Jesus hier praat is ŉ oes van ŉ menigte mense wat gereed is om die Evangelieboodskap te hoor. Die lande van uitverkorenes is dus gereed om geoes te word – om die boodskap van verlossing in en deur Christus Jesus, te hoor.

As dit dan die geval is, wat moet gedoen word? Moet Jesus se dissipels kursusse doen in Evangeliese metodiek? Moet ons sendelinge begin werf en ondersteun? Moet ons groot bedrae geld begin bymekaar maak ten einde sendelinge te kan uitstuur? Hierdie is moontlik die regte stappe om te volg, maar dit is sekondêre stappe wat eers later gevolg moet word, maar eers moet die primêre stap gevolg word – v.38 ~ Bid dan die Here aan wie die oes behoort, om arbeiders uit te stuur vir sy oes – gebed! Gebed is die beginpunt – gebed waarin ons vra dat die Here werkers sal oprig om die oes in te bring.

Die probleem is dus dat daar nie genoeg werkers is om die oes in te bring nie. Die werkers is min en daarom moet ons bid dat nog meer werkers opgerig sal word ten einde die oes in te bring.

Dit is egter ook van kardinale belang om te besef dat ons nie net moet bid vir werkers om uitgestuur te word nie, maar dat ons ook sal bid dat die régte mense uitgestuur sal word en wie is hulle? Hier wil ek op die rug van my swaer ry (my “middel-seun” se skoonpa – Doug van Meter) wat die afgelope Sondag tydens die afsluitingsboodskap van die jaarlikse SOLA5 konferensie juis oor hierdie onderwerp gepreek het (“The Missionaries of Missions”) en ek wil net sy hoofpunte herhaal sonder om in detail daarop in te gaan en hy het dit gedoen aan die hand van Hand.13:1-3 ~ EN daar was in die plaaslike gemeente in Antiochíë sekere profete en leraars, naamlik Bárnabas en Simeon wat Niger genoem word, en Lúcius, die Cirenéër, en Manáen, wat saam met Herodes, die viervors, grootgeword het, en Saulus. En terwyl hulle besig was om die Here te dien en te vas, het die Heilige Gees gesê: Sonder nou Bárnabas en Saulus vir My af vir die werk waarvoor Ek hulle geroep het. En toe hulle gevas en gebid het en hulle die hande opgelê het, laat hulle hul gaan.

· Wat duidelik uit hierdie gedeelte blyk, is dat sendelinge, eerstens lede van die plaaslike gemeente moet wees ~ EN daar was in die plaaslike gemeente....

· Tweedens moet hulle betrokke lidmate wees wat in die gemeente bedien – volwasse en geestelike ryp lidmate – nie die oortollige, onbetrokke, geestelik onvolwasse en onproduktiewe lidmate nie, maar die bestes (lees hiervoor maar net weer Hand.11).

· In die derde plek moet hierdie manne beskik oor die kwaliteite van ŉ ouderling en daarom moet hulle kan preek en leer en in staat wees om gemeentes te plant.

· Vierdens sien ons in Hand.13:3 dat die gemeente hulle moet uitstuur en derhalwe ook moet versorg. Doug het in sy preek gesê: “It is costly to send out missionaries, because they are the best men in your Church” en omdat hulle die beste is, moet hulle ook behoorlik en voldoende versorg word.

· Hiermee saam moet ons laastens besef dat mense wat uitgestuur word, geroepenes is wie ŉ geweldige taak op hul skouers het. Eseg.22:27-31 skets vir ons ŉ soortgelyke agtergrond waarteen Jesus na die skare voor Hom gekyk het en hoor dan wat die Here vir ons sê wat die primêre taak van ŉ ware “sendeling” is ~ Die amptenare in die land is soos verskeurende wolwe. Hulle moor, hulle laat mense doodgaan, hulle maak oneerlike wins. ²⁸Die profete in die land pleister alles toe: hulle sien gesigte wat nie daar is nie, verkondig leuens as waarsêery en sê: ‘So sê die Here my God,’ terwyl Ek niks gesê het nie. ²⁹Die burgers van die land verdruk en beroof mense. Hulle buit armes en mense in nood uit en hulle verdruk die vreemdeling asof daar geen reg bestaan nie. Dan veral hierdie gedeelte ~ ...³⁰Ek het iemand tussen hulle gesoek wat ’n muur sou bou en vir die stad in die bres sou tree dat dit nie vernietig word nie, maar Ek het niemand gekry nie. ³¹Daarom laat Ek my toorn oor hulle losbreek en vernietig Ek hulle met die vuur van my gramskap. Ek laat hulle kry wat hulle verdien,” sê die Here my God.

In hierdie geval kon God nie iemand kry wat voldoen het aan Sy vereistes nie, maar ons leer wel uit hierdie gedeelte wat God van so ŉ man verwag, nl. dat ook hy in die bres moet staan vir die verloregaande massas – hy moet derhalwe in die eerste en laaste plek, ŉ voorbidder wees. Hier kan ons ook dink aan Moses toe die volk die goue kalf aanbid het en Moses ingetree het vir die volk by God en gevra het dat Hy hulle nie sal uitwis nie, maar genade teenoor hulle sal betoon.

Hierdie voorbeeld van voorbidding sluit baie mooi aan by dit wat Jesus gesê het, Sy dissipels moet doen, nl. om vir die verdwaalde skape te bid, maar natuurlik impliseer hierdie feit nié dat ons niks anders sal doen as om te bid nie; dit beteken eerder dat ons níks sal doen sonder gebed nie. Ons moet derhalwe altyd onthou dat wat ook al gedoen word in ons uitreiking na die verdwaalde skape, dit in die eerste en laaste plek, God se werk is.

5. TOEPASSING:

Die vraag waarmee ons nou gekonfronteer word, is of ons as “gewone gelowiges” net opgeroep word om te bid vir “arbeiders in die oes” en of ons self ook betrokke moet raak?

Eerstens wil ek maar net weer sê dat ons nié ons verantwoordelikheid en Jesus se opdrag aan ons om te bid oor en vir arbeiders in die oes, mag ignoreer nie, maar tweedens wil ek dit ook kategories stel dat ons as lidmate van die plaaslike kerk, ŉ Bybelse opdrag én mandaat het om die Evangelie met andere – met “die verdwaalde skape” rondom ons, te deel. Op grond waarvan sê ek dit?

· ŉ Begeerte as gelowiges om gehoorsaam te wees: In Matt 28:19 gee Jesus opdrag aan Sy dissipels om dissipels van alle nasies te maak – dit sluit ook “die Suid-Afrikaanse nasie hier rondom ons” in en daarom het nie een van ons ŉ verskoning omdat ons te oud is, of nie geroep is, of wat ook al nie, want die “verre lande” is hier reg rondom ons.

Petrus sê in 1 Pet.3:15b ~ ...Wees altyd gereed om ’n antwoord te gee aan elkeen wat van julle ’n verduideliking eis oor die hoop wat in julle lewe (sien ook Kol.4:6). Dit impliseer egter nié dat ons agteroor kan sit en wag tot iemand na ons toe kom en vrae aan ons vra nie – nee, ons moet getuig teenoor almal wat vrae in hul gemoed ronddra (dit is by implikasie al die “verdwaalde skape”) en daarom moet ons sensitief en biddend uitreik na verlore mense – ons moet gereed wees om te alle tye en onder alle omstandighede, gereed te wees om te getuig – om te evangeliseer – maar ook nie net om gereed te wees nie, maar om dit ook inderdaad te doen!

· Ons moet in die tweede plek besef dat die mensdom se grootste behoefte is om gered te word. Liefde vir die verloregaandes moet dus my dryfveer wees waarom ek uitreik na andere – waarom? Omdat Christus my so lief gehad het dat Hy Sy lewe vir my afgelê het. 1 Joh.3:1 ~ Kyk watter groot liefde die Vader aan ons bewys het: Hy noem ons kinders van God, en ons is dit ook. En die wêreld ken ons nie, omdat dit Hom nie ken nie. In Matt.7:12 sê Jesus dat ons, ons naaste lief moet hê en as dit die geval is, moet ek huil oor sy verlore toestand en daarom, op grond van my liefde vir hom en op grond van Christus se liefde vir my, moet ek uitreik na hom met die Evangelieboodskap.

· Ons hoogste en finale rede waarom ons moet evangeliseer, is God se liefde vir my en my verantwoordelikheid om Hom in en deur my lewe te verheerlik en die toppunt hiervan is wanneer ons die Waarheid aangaande Christus Jesus met ander deel.

Daar is nog vele ander redes waarom ons die Evangelie met andere moet deel, maar a.g.v. ŉ gebrek aan tyd kan ons Woensdagaand tyd aan die ander redes spandeer.

Ons mag nooit agteroor sit en dink dat evangelisasie die werk van sendelinge of die ouderlinge van die gemeente is nie – indien ons so sou redeneer is ons niks anders as arrogant en ongehoorsaam nie. Ons mag nooit ongeërgd wees hieroor nie, want duisende gaan hel toe en hulle móét die Evangelie hoor.

Hierdie opmerking bring my by ŉ laaste opmerking of vraag. Baie Gereformeerdes wat onvoorwaardelik glo aan die uitverkiesing redeneer en sê dat indien mense uitverkies is, is dit mos nie nodig om die Evangelie te deel nie, want diesulkes sal mos nog “inkom”. As ons so redeneer, dan is ons waar John Ryland was toe hy vir die ywerige en gereformeerde sendeling, John Carey gesê het: Sit down, young man; when God wants to convert the heathen, he’ll do it without your help and mine.

Ook wat hierdie redenasie betref, kan ons baie redes aanvoer waarom dit steeds nodig is om te evangeliseer ten spyte van ons oortuiging oor die uitverkiesing. Net kortliks die volgende:

Soos ons reeds gesien het, het Christus ons die opdrag gegee om uit te gaan met die Evangelie (Matt.28:18-20). God sál Sy uitverkorenes “inbring”, maar Hy doen dit deur die verkondiging van die Evangelie – Rom.10:13-17 ~ ...want elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word. ¹⁴Maar hoe kan ’n mens Hom aanroep as jy nie in Hom glo nie? En hoe kan jy in Hom glo as jy nie van Hom gehoor het nie? En hoe kan jy van Hom hoor sonder iemand wat preek? ¹⁵En hoe kan iemand preek as hy nie gestuur is nie? Daar staan ook geskrywe: “Hoe wonderlik klink die voetstappe van dié wat die goeie boodskap bring.

Ten diepste dink ons baie dikwels dat die redding van mense afhang van ons kennis; ons optrede en ons inspanning. So ŉ opvatting is natuurlik nie alleen ŉ mistasting nie, maar dit is ook onbybels, want andere se redding hang nie van ons kennis of tegnieke af nie – Hy red en Hy red soewerein – Hy beskik dus oor die besluit wie Hy red en wie nie en tweedens besluit Hy oor hoe dit gedoen word en deel daarvan is dat Hy ons wil gebruik in die proses.

Laat ons die woorde van Paulus ernstig opneem en deel van onsself in hierdie verband maak ~ Wat my betref, broers, toe ek na julle toe gekom het om die geheimnisvolle waarheid van God aan julle te verkondig, het ek nie met hoë woorde of groot geleerdheid gekom nie. ²Ek het my voorgeneem om met julle oor niks anders te praat nie as oor Jesus as die Christus, en wel oor Hom as die gekruisigde (1 Kor.2:1-2). Om die Evangelie te deel met andere het dus niks te doen met my intelligensie of kennis of metodes nie, dit het net en alles te doen met die mededeling, of verkondiging van die Waarheid – die Evangelie beskik self oor die krag en mag om te red en nie ons nie (Rom.1:16-17) – die Heilige Gees sal deur die verkondiging van die Evangelie werk ten einde die uitverkorenes te red. Die enigste rede waarom ons die Evangelie dus deel, is omdat ons opdrag van Christus self ontvang het om dit te doen – ongeag....

As ons sê dat ons navolgers van Jesus is, moet ons begin wegkyk van onsself en na andere rondom ons en met medelye en empatie uitreik na die hulpeloses wat soos skape sonder ’n wagter is.

6. AANHALINGS:

Ek wil graag afsluit met enkele aanhalings:

"The Great Commission is not an option to be considered; it is a command to be obeyed" — Hudson Taylor

“The spirit of Christ is the spirit of missions. The nearer we get to Him, the more intensely missionary we become.” ― Henry Martyn

“Don't complain to yourselves that you can't go to the mission field! Thank God for bringing the mission field to you!”
― Brother Andrew, God's Smuggler

"Lost people matter to God, and so they must matter to us." — Keith Wright

"The Bible is not the basis of missions; missions is the basis of the Bible" — Ralph Winter, missiologist

"Any church that is not seriously involved in helping fulfill the Great Commission has forfeited its biblical right to exist." — Oswald J. Smith

"We talk of the Second Coming; half the world has never heard of the first." — Oswald J. Smith

"The evangelization of the world waits not on the readiness of God but on the obedience of Christians." -- Bill M. Sullivan

"The gospel is only good news if it gets there in time" — Carl F. H. Henry

"The best remedy for a sick church is to put it on a missionary diet." — Unknown

"The Church must send or the church will end." — Mendell Taylor

"A God-centered theology has to be a missionary theology" –– John Piper

"Someone asked Will the heathen who have never heard the Gospel be saved? It is more a question with me whether we – who have the Gospel and fail to give it to those who have not – can be saved." – Charles Spurgeon.

Boodskap deur Kobus van der Walt – Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Drie Riviere) – Sondag 14 September 2014

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt