.: Sewe Briewe aan Sewe Gemeentes - 01 (Die Gemeente in Efese)

Tuesday, January 3, 2012

Sewe Briewe aan Sewe Gemeentes - 01 (Die Gemeente in Efese)

1. INLEIDING:

In hoofstukke 2 en 3 van die profesie van Openbaring, vind ons briewe wat Johannes aan sewe gemeentes in Klein-Asië geskryf het, nadat Jesus Christus dit aan hom gedikteer het. Hierdie gemeentes aan wie Johannes sy briewe rig, was Efese (2:1-7), Smirna (2:8-11), Pergamum (2:12-17), Tiatira (2:18-29), Sardis (3:1-6), Filadelfia (3:7-13) en Laodisea (3:14-22). Hierdie was werklike gemeentes wat bestaan het in die tyd wat Johannes hierdie apokalips (openbaring van God) ontvang het. Ook het die toestande t.o.v. van die gemeentes, soos beskryf in Openbaring, werklik in daardie spesifieke gemeentes geheers.

Hierdie toestande wat in hierdie sewe gemeentes geheers het, is dan ook realiteite wat in die kerk in die breë vandag nog voorkom. Elke gemeente ervaar dus op een of ander stadium van haar lewe, een of meer van hierdie toestande – dalk al sewe gelyktydig! Elke gemeente ervaar dus van tyd tot tyd (oor korter en soms langer stadiums) dinge wat prysenswaardig is; of afkeurenswaardig is; of dinge wat verbetering en/of verandering benodig. -

Al was hierdie briewe dus oorspronklik vir sewe spesifieke gemeentes bedoel, dien dit vandag nog as bloudruk vir die kerk van ons dag, waaraan ons onsself moet meet. Ons as gemeente en die kerk in die algemeen moet haarself dus voortdurend aan al sewe hierdie briewe meet en moet ons as individue, maar ook as gemeente saam, ons opnuut verbind daaraan om te wees wat Christus wil hê ons as gemeente moet wees. Laat ons dus deeglik kennis neem van wat aan hierdie gemeentes gesê is; laat ons, onsself (weereens: individueel en as gemeente) daaraan meet; ons bekeer en ons daarop toespits en daaraan wy om die individu en die gemeente te wees wat Christus – ons Hoof – wil hê ons moet wees.

Ons vind ’n algemene patroon in die struktuur van elk van hierdie sewe briewe:

· Elke brief is deur Christus aan ’n spesifieke gemeente gerig.

· Elke brief stel die Hoof van die plaaslike gemeente (Christus Jesus) voor as ’n spesifieke karakter, of beeld.

· Elke brief onthul ondubbelsinnig dat Christus oor volkome kennis beskik t.o.v. die toestand van daardie spesifieke gemeente.

· Met die uitsondering van een gemeente, ontvang elke gemeente een of meer lofuitinge.

· Met die uitsondering van twee gemeentes, ontvang elke gemeente kritiek oor een of meer situasie(s) wat in die gemeente bestaan.

· Elke gemeente ontvang ten minste ’n vermaning.

· Elke gemeente ontvang een of ander belofte t.o.v. getrouheid.

Kom ons kyk net eers na ’n kort opsomming van elk van die gemeentes, voor ons na elke gemeente individueel kyk:

*DIE SEWE GEMEENTES IN KLEIN-ASIË*
*Die Geadres-seerde Gemeente*	*Beeld van Christus*	*Christus se Aanprysing*	*Christus se Bestraffing*	*Christus se Raad*	*Christus se Belofte*
Efese (2:1-7)	Hoof van die Kerk en altyd teenwoordig in Sy Kerk	Ywer, volharding en suiwerheid van leer en dissipline	Verlies van Eerste Liefde	Bekering en terugkeer na vroeëre werke	Boom van die Lewe
Smirna (2:8-11)	Die Ewige Een en die Eerste uit die dood	Volharding deur vervolging, armoede en lastering	Geen	Vreesloos en getrou tot die dood	Kroon van die Lewe en immuniteit teen die ewige dood
Pergamum (2:12-17)	Besitter van die tweesnydende swaard	Standvastig en getrou aan Christus	Staan onverskillig t.o.v. dwaalleer; immoraliteit en afgodery	Bekering	Verborge manna; Wit Keursteen en ’n Nuwe Naam
Tiatira (2:18-29)	Seun van God met oë soos vlammende vuur en voete soos blinkkoper	Liefde, diensbaarheid, geloof en geduld	Verdra immoraliteit en afgodery	Volharding tot die einde	Mag om oor die Nasies te regeer en die Môre Ster
Sardis (3:1-6)	Besitter van sewe Geeste en sewe sterre	Huisves ’n getroue groep van die uitverkorenes	Dooie Kerk maar het die naam dat hul leef	Waaksaamheid, bevestiging van oorblywende deugde	Naby wandel met Christus, wit kleed, name in Boek van die Lewe
Filadelfia (3:7-13)	Heilig, Waar en besitter van Dawid se Sleutel	Getrouheid aan Christus se Woord en Naam	Geen	Volharding in geloof en goeie werke	Vyand buig voor hulle; beskerm en geëer word
Laodisea (3:14-22)	Die Amen, Getroue en Ware Getuie en Regeerder van God se Skepping	Geen	Louwarm	Soek Goddelike hulp	Sit saam met Christus op Sy Troon

Kom ons kyk dan na die eerste gemeente aan wie Johannes geskryf het, nl. die gemeente in Efese.

2. SKRIFLESING:

Openb.2:1-7 ~ Skrywe aan die leraar van die gemeente in Efese: So sê Hy wat die sewe sterre in sy regterhand vashou en wat tussen die sewe goue lampe rondgaan: ²Ek weet alles wat julle doen. Ek ken julle onvermoeide arbeid en julle volharding. Julle kan nie slegte mense verdra nie. Julle het ondersoek ingestel na die mense wat voorgee dat hulle apostels is, en dit nie is nie, en gevind dat hulle leuenaars is. ³Verder volhard julle ook; julle het baie vir my Naam verduur, en julle het nie moeg geword nie. ⁴Maar Ek het dít teen julle: julle het My nie meer so lief soos in die begin nie. ⁵Dink daaraan hoe ver julle al agteruitgegaan het. Bekeer julle en doen weer wat julle in die begin gedoen het. Anders, as julle julle nie bekeer nie, kom Ek na julle toe en sal Ek julle lamp van sy plek af wegvat! ⁶Maar dít het julle darem in julle guns: julle verafsku wat die Nikolaïete doen, net soos Ek dit ook verafsku. ⁷Elkeen wat kan hoor, moet luister na wat die Gees vir die gemeentes sê. Aan elkeen wat die oorwinning behaal, sal Ek te ete gee van die boom van die lewe, wat in die paradys van God is.

3. DIE GEMEENTE IN EFESE (2:1-7):

· Die Geadresseerde Gemeente:

In vers 2:1a sien ons wie die geadresseerde gemeente van hierdie eerste brief is, nl. Efese ~ Skryf aan die engel van die gemeente in Efese (O.A.V.), of volgens die N.A.V. ~ Skrywe aan die leraar van die gemeente in Efese. Hierdie brief word direk gerig aan die engel of die leraar van die gemeente in Efese.

Hierdie gemeente is in ongeveer 60-63 n.C. deur Paulus gestig en met die Woord “gevoed” (Hand.18:19-21; 19:1; 20:16-38). Hierdie brief uit Patmos word dus so kort as 35 jaar na die stigting van die gemeente aan hulle gestuur. Die gemeente van Efese was waarskynlik op haar dag, die sterkste gemeente in Klein-Asië, maar dit is hartseer om te sê dat hierdie gemeente vandag nie meer bestaan nie, behalwe vir ’n paar bouvalle, want die primêre rede hiervoor en die feit dat Islam hierdie gebied vandag oorheers, is o.a. omdat die gemeente haarself nie voortdurend gemeet het aan die brief wat gedurende die eerste eeu by haar afgelewer is nie en haarself nie bekeer het nie.

Ten spyte van die feit dat hierdie gemeente in ’n "duistere stad" gevestig was (die Tempel van Diana – een van die sewe wonders van die antieke tyd – was bv. in Efese gesetel) en dat die vervolging teen Christene geweldig fel was (Hand.19:8-9, 21; 20:18-19), was hierdie ’n gemeente wat in ’n uiters bevoorregte posisie verkeer het – die “grootte" Apostel Paulus het hierdie gemeente geplant en die eerste groep gemeentelede het aan Paulus se voete gesit! Paulus het die Woord hier vir drie jaar lank bedien – langer as by enige ander gemeente ooit (behalwe natuurlik sy tuisgemeente in Antiochië). Mense van statuur het saam met hom daar gewerk, en ook die gemeente ná Paulus se tyd, bedien met die Woord – hulle was dus medewerkers met Paulus en het meegehelp om die fondasie van hierdie gemeente te lê – mense soos Akwila (Hand.18:19,26), Apollos (18:24-28) en Timoteus (1Tim.1:3) – Dink jou in: Jy sit aan hierdie formidabele manne se voete om van die Woord te leer! Asof dit nie genoeg is nie, ontvang hierdie gemeente ook nog Johannes se eerste brief wat hy vanuit die tronk geskryf het – nie ’n ander gemeente nie, Efese. Volgens Ef.1:1 was dit in ongeveer 60 n.C.

Ons het dus hier te doen met ’n gemeente waarvan die fondasies baie deeglik in die Woord gelê is. Dit is verder ’n gemeente wat in ’n ryk, bekende en vooruitstrewende stad geleë was – ’n stad wat bekend was vir sy handel, maar ook vir die Tempel van Diana (Hand.19:23-27). Met soveel weelde en oorvloed is korrupsie en sonde, natuurlik ook dikwels die natuurlike gevolg.

· Die Beeld van Christus:

In die tweede gedeelte van v.1, word aandag geskenk aan die beeld van Christus, deur dat daar twee dinge t.o.v. Christus gesê, nl. ~ So sê Hy wat die sewe sterre in sy regterhand vashou en wat tussen die sewe goue lampe rondgaan (Openb.2:1b). Eerstens word gesê dat Hy “die sewe sterre in Sy regterhand vashou” Met hierdie bekendstelling, onthul Christus Homself as die Hoof van die Kerk en dit impliseer dus dat alle die beheer en die regering van die Kerk ondergeskik is aan Christus

In Openb.1:20 is "die sewe sterre" reeds geïdentifiseer as die Kerkleiers van gemeentes, wat onder die leiding en beheer van Christus staan. Kerkleiers moet altyd hiervan bewus wees, want heeltemal te veel kerkleiers tree deesdae op, asof gemeentes onder hulle direkte beheer staan – so asof hulle die soewereine leiers van die gemeente is. Hulle gebruik en misbruik die finansies van die gemeente asof dit hulle s’n is en selfs gemeentes wat onder sy bediening geplant word, bly staan onder sy diktatuur. Niemand mag sy optrede in twyfel trek nie, want hy is nie verantwoording verskuldig aan enige iemand nie.

Dit is opmerklik dat ons in v.2b sien dat Christus die sewe sterre in Sy regterhand vashou. Die regterhand word gewoonlik beskou as ’n hand van krag ~ Moenie bang wees nie, Ek is by jou, moenie bekommerd wees nie, Ek is jou God. Ek versterk jou, Ek help jou, Ek hou jou vas, met my eie hand red Ek jou (Jes.41:10). Die Here Jesus regeer dus Sy kerk met ’n ferm hand. Hy gee dan ook aan die Kerk ’n vaste fondasie in die vorm van die Woord van God. Aan die hand van hierdie fondasie moet die Kerk dan ook regeer word en daarom het geen leier absolute mag of beheer oor die gemeente nie en geeneen het die reg om die Kerk buite die mandaat van die Woord te lei nie. Alle leiers en lidmate staan dus onder leiding van die Here Jesus Christus – Hý is die Opperherder.

Voorgangers van gemeentes word derhalwe deur Christus geroep, toegerus en gestuur. Voorgangers staan dus onder Christus se gesag en leiding. Dit impliseer verder dat die Kerk, voorgangers dus moet sien as sondige mense, maar toegerus, geroep en verhef bo die ander lidmate in die gemeente en wel op grond van die feit dat Christus die voorgangers in Sy regterhand vashou.

Tweedens sien ons ook in v.2b, dat Christus tussen die sewe goue lampe rondgaan – dit beteken dat Christus intens betrokke is by al Sy gemeentes – selfs by die gemeentes se alledaagse doen en late. Waar Sy kinders ook al byeen is, is Hy teenwoordig – daarom dat daar in Matt.18:20 staan ~ ...want waar twee of drie in my Naam saam is, daar is Ek by hulle. Waarom is Hy so intens teenwoordig en betrokke? Om Sy kinders te lei en te seën. Christus is voorwaar alomteenwoordig en almagtig en daarom ontglip geen enkele aktiwiteit of motief Sy aandag nie. Hierdie wete laat ’n mens sidder en noop ’n mens terselfdertyd om toe te sien dat jou leer (“doctrine”) en optrede altyd sal getuig van suiwerheid en gehoorsaamheid aan die Woord. Aan die anderkant egter, behoort dit alle gelowiges wat in die Waarheid wandel, te bemoedig en te vertroos, omdat hulle weet dat die Trooster altyd in hulle midde is.

· Christus se Aanprysing:

Ons vind Christus se aanprysing in Openb.2:2-3 ~ Ek weet alles wat julle doen. Ek ken julle onvermoeide arbeid en julle volharding. Julle kan nie slegte mense verdra nie. Julle het ondersoek ingestel na die mense wat voorgee dat hulle apostels is, en dit nie is nie, en gevind dat hulle leuenaars is. ³Verder volhard julle ook; julle het baie vir my Naam verduur, en julle het nie moeg geword nie. Verskeie dinge in die gemeente in Efese was prysenswaardig in die oë van die Here. Eerstens, was dit hulle ywer. Hierdie was nie ’n gemeente vol luiaards en toeskouers, wat alles aan die ouderlinge en diakens of leierskap oorgelaat het om te doen nie. Elkeen het presies geweet wat van hom of haar verwag is en watter rol hulle moes vervul en hulle het dit ook met ywer gedoen en waarskynlik met die minimum toesig. Hierdie was ’n deug wat baie tyd en energie gevra het en die alwyse Christus het dit raakgesien, soos wat Hy ook al ons deugde (of passiwiteit?) raaksien.

Tweedens het Christus, hulle geprys vir hul volharding. Hierdie gemeente het onder moeilike omstandighede gearbei – onthou, hulle gemeente was in ’n bose gemeenskap gesetel, waar daar ernstige vervolging teen gelowiges geheers het. Nogtans volhard hierdie gelowiges getrou en geduldig. Hulle het meer gedoen as bloot net om te oorleef, daar was vrug op hulle arbeid.

Derdens was hierdie gemeente se optrede en leer (“doctrine”), stewig gegrond in die Woord en het ons hier te doen met ’n gemeente wat oënskynlik alles denkbaar beleef het wat ’n gemeente maar kon beleef, maar nogtans was hulle geduldig en het hulle gedissiplineerd opgetree. Te midde van teenkanting en vervolging en verguising en blootstelling aan vals leer, was hulle nogtans geduldig en gedissiplineerd. Hierdie geduld en dissipline, onder hierdie omstandighede was welgevallig in die oë van die Here. Hierdie gemeente was uitverkoop aan die feit dat die kerk suiwer moes bly. Hierdie oortuiging van hulle was gekenmerk deur hulle onverdraagsaamheid jeens boosaards, slegte mense en bedrieërs – hulle het die kerklike tug toegepas en het nie sonde in hul midde toegelaat nie. Hulle het onwrikbaar op die Woord gestaan en was daarom selfs bereid om as wetties geëtiketteer te word – in kort, hul was absoluut ernstig oor heiligmaking.

Dit is interessant om te sien en te besef dat elke era, sy eie kwota bedrieërs en dwaalleraars oplewer, maar tydens elkeen van hierdie eras, is daar nie baie gelowiges wat hierdie boosaards ontbloot en teëstaan nie. Die vraag is waarom die ander ses gemeentes, maar ook mense in ons tyd, nie altyd kans sien om boosaards te ontbloot en teë te staan nie? Waarskynlik die grootste en belangrikste rede hiervoor, is ’n vrees vir mense en wanneer jy mense vrees, vrees jy God baie minder en dit is sonde. Tot haar krediet, het die gemeente in Efese God egter meer gevrees as mense en daarom het hulle opgetree teen hierdie boosaards.

Hierdie gemeente in Efese het leerstellig korrek opgetree en het vals leer geïdentifiseer en het geweier om gemeenskap met mense te hê wat immoreel was – ons sien dit in hulle afsku wat hulle in die Nikolaïete gehad het (Openb.2:6). Dit is dus duidelik dat die lering wat die grondleggers van hierdie gemeente gelê het, ter harte geneem is deur die lidmate en dat hulle dit nie net by kop kennis laat bly het nie, maar dat hulle dit in die praktyk toegepas het.

Vierdens was hulle aangeprys oor hulle onderskeiding. Hulle het waarskynlik Paulus se waarskuwing in Hand.20:28-31a voortdurend in gedagte gehou ~ Pas julle self op en die hele kudde wat die Heilige Gees onder julle sorg gestel het. Soos wagters ’n kudde versorg, so moet julle die gemeente van God versorg wat Hy vir Hom verkry het deur die bloed van sy eie Seun. ²⁹Ek weet dat daar ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal indring, en hulle sal die kudde nie ontsien nie. ³⁰Ja, uit julle eie geledere sal daar mense na vore kom wat met leuens die gelowiges agter hulle aan sal probeer verlei. ³¹Wees waaksaam.... Hulle het m.a.w. nie toegelaat dat enige persoon wat homself voorgedoen het as ’n prediker, die Woord daar bedien het nie, want hulle was ernstig oor die handhawing van die suiwere leer en verkondiging van die Woord van God.

In die vyfde plek het Christus, hulle aangeprys vir hulle diensbaarheid. Christus het geweet dat hulle leuse, "Soli Deo Gloria" was (alle eer aan die Here). God se eer was hulle strewe en prioriteit en hulle was nie bereid om kompromie met die wêreld en allerlei dwaalleringe wat die ronde gedoen het, te maak nie.

Laastens het Christus, hulle aangeprys vir hul suiwere leer. In v.6 sien ons dat Christus vir hulle sê ~ ...julle verafsku wat die Nikolaïete doen, net soos Ek dit ook verafsku. Die gemeente in Efese het die regte dinge gehaat, omdat hulle leerstellig, suiwer was en hulle het geweier om te buig onder vals leer. Weereens het hulle gehoor gegee aan Paulus se woorde in Ef.4:14 ~ Dan sal ons nie meer kinders wees nie; ons sal nie meer soos golwe op en af en heen en weer geslinger word deur elke wind van dwaalleer as vals leraars ons met hulle slinksheid en listigheid op dwaalweë wil wegvoer nie.

As ons na die laaste vier aanprysings van die Here Jesus kyk, sien ons dat die gemeente in Efese onverdraagsaam was, maar onverdraagsaam oor die regte Bybelse sake. In hierdie dae ervaar ons presies die teenoorgestelde in die wêreld, maar ook in so baie kerke en sogenaamde kerklike kringe, waar "toleransie" of verdraagsaamheid t.o.v. alles en almal gepredik word en is jy fundamentalisties en wetties en vanuit die oude doos as jy onwrikbaar staan op dit wat die Woord en die Woord alleen leer.

· Christus se Bestraffing:

Na al hierdie pragtige aanprysing kom Christus egter nou ook soos in die res van die sewe briewe en vind ons ook hier, dat Christus die gemeente ernstig aanspreek en bestraf – Openb.2:4 ~ Maar Ek het dít teen julle: julle het My nie meer so lief soos in die begin nie. Hier vind ons ongelukkig ’n hartseer kant by die suksesverhaal van die gemeente in Efese – hulle het Christus nie meer so lief soos in die begin nie! Dit is dus amper so asof die Efesiërs al die regte dinge gedoen het, soos wat hulle geleer is, maar hulle harte was nie meer daar in nie – hulle harte het koud geword – hulle het hul, soos die O.A.V. en meeste Engelse vertalings dit stel, hul Eerste Liefde verlaat en die Here was so ernstig hieroor dat Hy die gemeente waarsku en sê dat indien hulle, hulle nie bekeer nie, Hy hulle lamp of hul kandelaar soos die O.A.V. dit noem, sal verwyder.

Wat was die redes hiervoor? Was dit die gejaagdheid in hierdie belangrike handelstad? Wat die rede(s) ook al hiervoor was, daar is altyd bepaalde tekens wat daarop dui dat ons liefde vir Christus getaan het:

- Minder aandag en tyd word spandeer aan oordenking van God en Sy Woord.

- Minder vervulling word geput uit God se Woord; die prediking; gebed; die Nagmaal; evangelisasie; Christus gefokusde gemeenskap met ander heiliges; die gee van “tiendes” en ander offergawes.

- Gewilligheid om betrokke te wees by teregwysing van andere oor sonde in hul lewe, of ’n gebrek aan gewilligheid om te getuig.

- Gee nie om as verhoudinge taan nie en het ook nie motivering om versoening na te jaag nie.

- Jy weerstaan die oortuigingswerk van die Heilige Gees as jy gesondig het en/of jy onderdruk enige skuldgevoelens oor sonde.

- Jy put meer geluk by die wêreld en uit wêreldse geluk, as uit die geestelike.

- Die leiding van die Heilige Gees maak al minder en minder sin vir jou en jy sukkel al meer en meer om God se wil in en vir jou lewe raak te sien.

- Jou begeerte om God te verheerlik in en deur jou ganse lewe, is nie meer ’n prioriteit nie.

Die gevaar is dat ons baie toegewyd in ons godsdienstige lewe en diensbaarheid kan wees, waar dit gepaard kan gaan met al minder en minder liefde vir God – Hy teenoor en aan wie hierdie toewyding en diensbaarheid gemaak en gerig moet word – daarom kan selfs leerstellig korrekte gemeentes louwarm en selfs koud wees, want leerstellinge, konstitusies ens. alleen, verskaf nie immuniteit teen ’n verval in ons liefde vir Christus nie.

Geestelike veiligheid en stabiliteit lê opgesluit in ’n Bybelse en stewige teologie wat gegrondves is in ’n opregte liefde vir Christus. Leerstellinge en Godsvrug ontspring dus uit ’n diep en opregte liefde vir Christus Jesus.

As ons na Christus se waarskuwing luister, moet ons egter ook vir mekaar sê dat wanneer Hy sê dat hulle, hul Eerste Liefde verlaat het, dit nie noodwendig ’n ieder en ’n elk in die gemeente insluit nie, maar God oordeel gemeentes korporatief, al is daar uitsonderings. Wat dus waar is van individue, is net so waar van die Liggaam van Christus – die plaaslike gemeente in geheel en andersom. Een van die grootste redes wat lei tot ’n gemeente se afname in haar liefde vir Christus, is o.a. wanneer die prediking nie meer sonde aanspreek nie en wanneer sonde onder lidmate nie meer aangespreek word nie – en lg. is nie net die werk van die leierskap nie, maar elke lidmaat het ’n verantwoordelikheid wat dit aan betref.

’n Gemeente moet veral ook bedag wees op hulle liefde vir Christus, wanneer daar baie wisseling in lidmate plaasvind, want so ’n metamorfose het tot gevolg dat nuwe lidmate baie maklik nie dieselfde getrouheid en toewyding en liefde teenoor Christus openbaar en uitleef nie en daarom moet hulle deeglik deur medelidmate en die leierskap begelei word wat hierdie fasette betref.

Hierdie gemeente is skaars 15 jaar oud en hulle het die regte dinge geden, maar te midde daarvan, het hulle vergeet van hul aanvanklike toewyding aan die Here Jesus toe Hy hulle harte die eerste keer aangeraak het. Hul het dus nodig dat die vuur opnuut weer in hul harte sal opvlam.

A.W. Tozer skryf in sy boek, "The Pursuit of God" die volgende: The modern scientist has lost God amid the wonders of His world; we Christians are in real danger of losing God amid the wonders of the Word." Ons kan leerstellig só korrek wees, maar wat toewyding en heiligmaking betref, kan ons só ver verwyder wees van die Waarheid.

· Christus se Raad:

In vv5-6 gee Christus raad aan die gemeente in Efese ~ Dink daaraan hoe ver julle al agteruitgegaan het. Bekeer julle en doen weer wat julle in die begin gedoen het. Anders, as julle julle nie bekeer nie, kom Ek na julle toe en sal Ek julle lamp van sy plek af wegvat! ⁶Maar dít het julle darem in julle guns: julle verafsku wat die Nikolaïete doen, net soos Ek dit ook verafsku.

Hierdie verse verskaf soveel sekuriteit aan ons as gelowiges, want hier kan ons weereens sien dat God ons nooit alleen laat met ons tekortkominge en ons probleme nie. Drie geneesmiddele of oplossings word vir die Efesiërs voorgeskryf, nl.: Oordenking; Berou, Belydenis en Bekering.

Oordenking gaan daaroor dat ons dit wat goed was en dit waaroor ons beskik het, weer in herinnering sal roep. Berou beteken om die wortel van ons louheid te identifiseer en dit te bely as sonde en dit neer te lê. Bekering beteken om alles weer in die stryd te werp om my liefde vir Christus te herstel – en hoe doen ek dit? Deur bg. lys van agt dinge om te skakel in positiewes, m.a.w. om byvoorbeeld weer my volle toewyding en aandag te skenk aan my “stiltetyd” (sien probleem # 1 hierbo), ens.

Christus waarsku ons dat indien daar nie berou en bekering is nie, word die voortbestaan van die gemeente bedreig. Enige vorm van sonde (hoe gering ook al) moet dus met wortel en tak uitgeroei word – indien die gemeente dus vir jou belangrik is, sál jy alles in die stryd werp om sonde onder gemeentelede (beginnende by jouself natuurlik) met wortel en tak uit te roei.

· Christus se Belofte:

Die brief aan die Efesiërs sluit met ’n belofte af wat Christus aan die gemeente gee ~ Elkeen wat kan hoor, moet luister na wat die Gees vir die gemeentes sê. Aan elkeen wat die oorwinning behaal, sal Ek te ete gee van die boom van die lewe, wat in die paradys van God is (Openb.2:7). 1Kor.2:14 sê ~ Die mens wat nie die Gees van God het nie, aanvaar nie die dinge van die Gees van God nie. Indien die geadresseerdes (en onthou dit sluit ons in) dan wederbaar is, is hulle gevul met die Gees van God en daarom moet hulle (en ons) luister na die teregwysing van die Gees t.o.v. hul liefde (individueel en korporatief) vir Christus.

Die hoop op oorwinning oor hierdie probleem lê vir ons opgesluit in die woorde van 1Joh.5:4-5 sê ~ ...want enigeen wat ’n kind van God is, kan die sondige wêreld oorwin. En die oorwinning wat ons oor die wêreld behaal het, is deur ons geloof. ⁵Wie anders is dit wat die wêreld oorwin as hy wat glo dat Jesus die Seun van God is? As ons dus gehoorsaam is en die oorwinning behaal, sal ons te ete (kry) van die boom van die lewe, wat in die paradys van God is.

[1] Boodskap gelewer deur Kobus van der Walt te VAALDRIEHOEK Baptiste Gemeente (Vereeniging) - Sondagoggend 08 Januarie 2012

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt