.: Die Gawe van Profesie

Sunday, March 30, 2014

Die Gawe van Profesie

1. SKRIFLESING:

1 Kor. 12:1-11 ~ Wat die gawes van die Gees betref, broers, wil ek hê dat julle ingelig moet wees. Julle weet dat, toe julle nog heidene was, julle blindelings na die stom afgode meegevoer is. Daarom wil ek hê julle moet weet dat iemand wat sê: “Vervloek is Jesus”, nie deur die Gees van God praat nie; en niemand kan sê: “Jesus is die Here” nie, behalwe deur die Heilige Gees. Daar is ’n verskeidenheid van genadegawes, maar dit is dieselfde Gees wat dit gee; daar is ’n verskeidenheid van bedieninge, maar dit is dieselfde Here wat die opdrag gee; daar is ’n verskeidenheid van kragtige werkinge, maar dit is dieselfde God wat alles in almal tot stand bring. Aan elkeen afsonderlik word ’n werking van die Gees gegee tot voordeel van almal. Aan die een word deur die Gees die gawe gegee om ’n woord van wysheid te praat, aan ’n ander ’n woord van kennis deur dieselfde Gees; aan die een geloof deur dieselfde Gees, aan ’n ander genadegawes van gesondmaking deur die één Gees. Aan die een gee Hy die krag om wonders te doen, aan ’n ander die gawe om te profeteer, en aan nog ’n ander die gawe om tussen die geeste te onderskei. Aan nog een gee Hy die gawe om ongewone tale of klanke te gebruik en aan ’n ander om dit uit te lê. Maar al hierdie dinge is die werk van een en dieselfde Gees, wat aan elkeen afsonderlik ’n gawe uitdeel soos Hy wil.

2. INLEIDING:

Wanneer ons terugkyk deur die eeue en ons kyk na die Kerk van Jesus Christus, sien ons ŉ verbysterende situasie. Alles het begin by ŉ klein groepie vissermanne en dit het gegroei tot die grootste godsdiensgroep in die wêreld.

Alles, soos ons weet, het begin by die Man van Nasaret, Jesus Christus, die Seun van God. Sy Goddelike lewe, Sy soendood aan die kruis op Golgota en Sy opstanding uit die dood, was die impetus vir die ontstaan en die groei van die Christelike kerk.

Die uitstorting van die Heilige Gees op Pinksterdag, is van net so ŉ groot belang in die vestiging en groei van die kerk, want die Heilige Gees het die waarheid t.o.v. Jesus Christus, bekragtig onder die vroeë gelowiges en Hy het ook krag aan hulle gegee ten einde misverstande, haat, en vervolging te oorkom. Deur Sy werk in individuele gelowiges se lewens, het die Evangelie boodskap soos ŉ veldbrand deur die wêreld versprei.

ŉ Deel van hierdie impetus moet toegeskryf word aan die charismatiese gawes van die Heilige Gees. Dit het gereeld gebeur dat God ŉ mens gebruik het om andere te bedien – óf deur ŉ woord, óf deur ŉ wonderwerk; óf deur genesing, óf deur medelye. Hierdie was dan die charismata, of die charismatiese gawes van die Gees en dit het plaas gevind by geleenthede waar die genade van God op ŉ baie spesiale wyse uitgestort is op die mens.

3. DIE WOORD – “CHARISMATIESE GAWE”:

Voor ons verder gaan moet ons net eers duidelikheid kry oor die woord charismatiese gawe(s). Soos ons verlede week gesien het, is die basis woord in Grieks cariV (charis) wat genade beteken. Dit Impliseer dus dat die charismatiese gawes, ŉ geskenk van God se genade is. Daar is dus geen prys aan gekoppel nie en geen prestasie word verwag nie – nee, dit word uit genade geskenk aan wie God dit ook al wil skenk, soos wat Simon van Samaria moes leer - Maar Petrus antwoord hom: “Gaan na die verderf met jou geld en al! Dink jy jy kan die gawe van God met geld koop? (Hand. 8:20). God sit dus soewerein agter elke gawe, asook die uitdeling daarvan.

4. DIE VROEË KERK:

Wanneer ŉ mens na die Woord kyk, is dit ook baie duidelik dat die gawes ŉ baie belangrike en integrale deel uitgemaak het van die Nuwe Testamentiese Kerk.

Die vraag ontstaan egter wat ná die Nuwe Testamentiese tyd gebeur het en waarom het dit gebeur? Wanneer ons na die Kerkgeskiedenis kyk, merk ons twee dinge op:

· Gedurende die eerste twee eeue sien ons dat die charismatiese gawes nog steeds ŉ baie belangrike posisie in die kerk ingeneem het

· Gedurende die tweede helfte van die derde eeu het dinge egter begin verander en is daar al minder gemaak van die charismatiese gawes en skryf geestelikes al minder oor die gawes. Ronald Kydd (in Charismatic Gifts in the Early Church. Hendrickson Publishers. Peabody, MA. 1984) sê hieroor: “These three centuries saw dramatic changes in the Christian Church. In the midst of all this, the gifts of the Spirit vanished. There came a point around a.d. 260 at which they no longer fitted in the highly organized, well-educated, wealthy, socially-powerful Christian communities. The Church did not lose its soul, but it did lose these special moments when God broke into the lives of men and women.”

Wanneer ons vir mekaar sê dat ons uit die geskiedenis kan sien dat die charismatiese gawes verdwyn het, bly die vraag nog steeds onbeantwoord. Was dit die kerk wat ongehoorsaam was, of was dit die wil van die Here, dat die gawes getaan en uiteindelik bykans heeltemal verdwyn het? M.a.w., was die drie gedeeltes in die Woord wat handel oor die gawes, nl. 1 Kor. 12 en 14; Rom. 12 en Ef. 4, geskryf vir die Nuwe Testamentiese Kerk, of was dit ook bedoel vir die Kerk van die Here Jesus in die eeue wat sou volg – is dit ook van toepassing op ons vandag?

Dit help nie dat ons wat hierdie belangrike vraag betref, ons ophou met volstruispolitiek nie – nee, ons moet ŉ antwoord hierop vind en ons moet standpunt kan inneem hieroor.

5. VERSKILLENDE STANDPUNTE:

Die probleem met die meeste mense wat ŉ standpunt vorm oor hierdie saak, is dat hulle dit vanuit die verkeerde kant benader en dit is dat hulle dit nié vanuit die Skrif beredeneer nie, maar hulle grond hul standpunte op voorbeelde van fenomene wat hulle beweer, charismaties is, maar wat eerder psigologiese reaksies op bepaalde stimuli is. Maar, dit is sekerlik ook nie aanvaarbaar om bloot net alle manifestasies af te maak as nagemaak of vals nie, want ons moet onthou dat God soewerein is en daarom kan Hy doen waar Hy wil en hoe Hy wil en wanneer Hy wil – veral in die harde sendingveld.

Ook kan ons nie maar net aanvaar dat die gawes vir alle tye bedoel was nie, want waarom manifesteer dit nie meer nie, of waarom sien ons net sommige daarvan in aksie en die wat ons wel sien of van hoor – is dit outentiek?

Ja, die mens en daarom ook die kerk se sonde deur die eeue kon ook die Heilige Gees bedroef het en daarom het Hy onttrek. Hierdie feit kan baie duidelik gesien word in die noodsaaklike Evangelie waarheid, nl. dat die mens gered word deur geloof alleen, maar die verval in die kerk in die Middeleeue was so erg, dat niks van hierdie “hartswaarheid” gepreek is nie en was dit nodig dat God ŉ man soos Martin Luther in die 16de eeu moes oprig om hierdie waarhede weer onder die aandag van die mensdom te bring en wat dan uiteindelik tot die Reformasie gelei het. Maar is dít werklik die rede waarom die gawes verdwyn het? En met Luther e.a. nou daar – waar was die gawes?

En laastens kan ons ook nie maar net aanvaar dat die gawes net bedoel was vir die eerste eeu of wat en dat dit toe so bedoel was dat dit moes verdwyn nie – op grond waarvan sê ons dit?

Ons moet ook ŉ baie belangrike stelling van Paulus in ag neem, en dit is sy vermaning in 1 Thes. 5:19-21, nl.: Moenie die werking van die Heilige Gees teenstaan nie. Moenie profesieë uitsprake van dié wat die boodskap van God verkondig, geringskat nie, maar toets dit alles, behou wat goed is, en bly weg van alles wat sleg is. Hier wil Paulus dus al twee groepe aan beide kante van die spektrum waarsku.

Daar is diegene wat doof is vir die Heilige Gees se influistering en blind is vir Sy werking en daar bestaan ŉ gees van wensdenkery en liggelowigheid en móét alles eers bewys

word

Aan die anderkant is daar dié groepe wat alles wat onnatuurlik of bonatuurlik is, toeskryf aan die Heilige Gees.

Ons vind dus hier ŉ baie duidelike waarskuwing, nl. dat ons nie elke aanspraak op die werking van die Heilige Gees (en daarom charismatiese gawes) summier kan aanvaar nie, máár, ons kan ook nie elke aanspraak summier van die hand wys nie, maar dat ons alles moet ondersoek.

Dit bring ons terug by die kruks van die hele saak, nl. dat ons standpunt en ons standaarde, gegrond moet wees op wat die Woord van God vir ons hieroor leer.

7. IS DIE CHARISMATIESE GAWES VIR VANDAG?:

Indien ons weier om te aanvaar dat die charismatiese gawes vir die kerk deur al die eeue heen gegee is, impliseer dit dat ŉ baie groot gedeelte van 1 Korintiërs dus nie toepasbaar is op ons situasie nie – indien die gawes dus net vir die, nagenoeg eerste eeu bedoel was, dan is baie, indien nie die meeste van die hoofstukke bloot net ŉ beskrywende verhaal van iets wat lankal terug plaas gevind en afgehandel is.

Ons vind wel in die Ou Testament, sulke gedeeltes – bv. die Wet van die Here in Eksodus en ook die gebruike in Levitikus. Daar is egter baie duidelike lering in die Nuwe Testament dat die wet en die seremoniële wette in en deur Christus vervang is en daar is ŉ baie duidelike verduideliking in die Hebreërbrief, hoe ons die Levitiese sisteem in die Evangelieboodskap moet toepas. Maar, daar is nêrens anders enige lering dat dieselfde moet gebeur met Nuwe Testamentiese gedeeltes nie, behalwe as die N.T. dit eksplisiet sê. Dit impliseer dus dat hierdie gawes nie bedoel was om net tydelik te wees nie.

Indien die charismata net vir die Nuwe Testamentiese Kerk bedoel was, is dit eienaardig dat Paulus soveel tyd spandeer aan die bespreking daarvan. Die boek van Levitikus was bedoel om die rituele van die volk Israel vir baie eeue te dikteer – van die tyd van Moses, tot die koms van Christus. Indien die gawes van verbygaande aard was, waarom word daar in soveel detail opdragte gegee t.o.v. die gebruik daarvan, as dit net vir die duur van die Apostels (ongeveer 50 jaar dus) se werksaamhede bedoel was?

Dit is verder opmerklik dat die hele gedeelte van 1 Kor. 12, 13 en 14 saamgebind is. Indien die charismata dan net bedoel was vir destyds, dan is die beskrywing daarvan in 1 Kor. 12 en 14 dus net beskrywend van aard. Maar dan moet dieselfde mos geld vir 1 Kor. 13. Hoe kan ons sê dat hoofstukke 12 en 14 beskrywend was, terwyl 13 wat tussenin lê en handel oor die liefde, nou skielik voorskrywend is? Ons moet verder onthou dat toe Paulus sy briewe geskryf het, daar nie sprake was van vers- en hoofstukindelings nie.

Daar is teoloë wat beweer dat 1 Kor. 13:8 ŉ bewys daarvan is dat die gawes aan die einde van die Apostoliese tydperk verdwyn het ~ Die liefde vergaan nooit nie, maar die gawe van profesie sal verdwyn, die gawe om ongewone tale en klanke te gebruik, sal ophou, en dié van kennis sal uitgedien raak.

Die sleutel van hierdie woorde “ophou” en “uitgedien raak”, lê in vers 10: ...maar wanneer die volledige kom, sal wat gedeeltelik is, uitgedien wees. In Engels is die woord “volledige”, the perfection. En wat beteken dit? Wat beteken die volledige? Beteken dit:

Dat toe die Apostoliese tydperk afgesluit is, die woord klaar geskryf was en daarom was wonderwerke ens. nie meer nodig nie?, of...
Dat wanneer die volledige kom, is wanneer Christus se wederkoms plaasvind?

Ek kan vir u onomwonde sê, dat die meeste gesaghebbende kommentators sê dat dit beslis die tweede is – swaar gewigte soos Johannes Calvyn sê dit, ook die 17de eeuse Puritein, Matthew Poole asook manne soos John Gill, Charles Hodge en Charles Spurgeon en nog vele meer.

Weereens kan ons hier die vroeëre redenasie t.o.v. 1 Kor. 13 wat handel oor die liefde en wat nou nog van toepassing is op die Kerk van die Here Jesus Christus, gebruik om te sê dat ook 1 Kor. 12 en 13 daarom nog steeds van toepassing is.

Kom ons kyk vir ŉ oomblik ook na 1 Kor. 15:24-26 ~ Daarna kom die einde, wanneer Hy die koningskap aan God die Vader oordra, nadat Hy elke mag, elke gesag en krag vernietig het. ²⁵Hy moet as koning heers totdat die Vader al sy vyande aan Hom onderwerp het. ²⁶Die laaste vyand wat vernietig word, is die dood.

Die woord “vernietig” in die Grieks is katargew (kat-arg-eh'-o). En daarom moet ons vra: “Wanneer sal ‘elke gesag en krag vernietig’ word?” Uit die konteks is dit baie duidelik – wanneer Jesus weer kom!

As ons weer kan kyk na 1 Kor. 13:8 ~ Die liefde vergaan nooit nie, maar die gawe van profesie sal verdwyn, die gawe om ongewone tale en klanke te gebruik, sal ophou, en dié van kennis sal uitgedien raak. Die woord vir “verdwyn”, is presies dieselfde woord wat ons in 1 Kor. 15:24 vind en wat vir “vernietig” gebruik word, nl. katargew (kat-arg-eh'-o). En wanneer gaan hierdie profesieë dus verdwyn? Met Christus se wederkoms!

8. HOE NOU VORENTOE?:

As ons dan nou sê dat die charismatiese gawes nog nie verdwyn het nie en eers met die wederkoms gaan verdwyn, moet ons twee vrae beantwoord:

· Waarom sien ons dit nie in ons gemeente en talle ander gemeentes manifesteer nie, m.a.w. waarom het die gawes nog steeds net ŉ kort tydjie na Pinksterdag gemanifesteer en toe verdwyn?

· Is die gawes wat ons in aksie sien in die “charismatiese en Pinkster Kerke”, outentiek?

Ons kan beide hierdie vrae, gelyktydig beantwoord.

Ons moet onthou dat daar ŉ groot menigte mense op Pinksterdag byeen was en wel vanuit talle lande, maar ons kan met redelike sekerheid aanvaar dat al die volke van die wêreld nie daar verteenwoordig was nie en sou dit nog geruime tyd geneem het, voor die Evangelie bv. by die inboorlinge van afgeleë Tropiese Eilande en die Eskimo’s sou uitkom ens. en daarom sou o.a. tale (asook ander gawes), nog ryklik gemanifesteer het regoor die wêreld en in die jare wat sou volg.

Verder moet ons ook daarop let dat diegene wat beweer dat die gawes gestaak het met die einde van die Apostoliese tyd, die gawes soos vermeld in Rom. 12 en twee groepe verdeel, nl. die sewe tydelike gawes en die elf permanente gawes – dit kan as volg uitgebeeld word:

As ons egter na o.a. Rom. 12 kyk, asook (en dalk veral ook) ander teksverse waar die gawes vermeld word, sien ons dat hierdie gawes deurmekaar en aaneenlopend vermeld word.

Daar is dus géén, hoegenaamd géén aanduiding dat van hierdie gawes tydelik van aard was en andere permanent nie (met die uitsondering van twee), inteendeel, indien sommige van hierdie gawes dan nie tydelik van aard was, sou dit tog uitgelig en beklemtoon word (soos hierdie twee). En wie het en op grond waarvan, is daar besluit om die gawes in twee kategorieë te verdeel?

Die bekende Errol Hulse (wat al hier gepreek het) het self in sy boek “The Believer’s Experience” erken dat dit baie moeilik is om te besluit of die gawes van wonderdade en kennis bv. tot die tydelike of die permanente kategorieë hoort.

Die bekende 17de eeuse Puriteinse teoloog, John Owen het die volgende gesê: There was no certain limited time for the cessation of these gifts. ... It is not unlikely, but God might, on some occasions, for a longer season put forth His

power in some miraculous operations, and so He yet may do, and perhaps doth sometimes.”

As ek dan sê dat die “tydelike gawes” nie opgehef is nie, waarom sien ons dit nie hier by ons nie? Wel, ek sal dit as volg verduidelik:

· Eerstens sou ek die kolomme soos netnou vermeld wou verander na drie kolomme toe en ook die opskrifte verander na: “2 Afgehandelde Gawes – hieronder plaas ons Apostelskap en Profesie. Dan “5 Buitengewone Gawes” met die res van die linkerkantste kolom daaronder en ek sou die “11 Permanente Gawes” net so behou, nl. die “Elf Permanente Gawes”.

Waarom hierdie indeling?

· Kom ons begin by die tweede groep – “5 Buitengewone Gawes”. Ek glo die Woord leer ons dat God soewerein en almagtig is (“Vir mense is dit onmoontlik, maar vir God is alles moontlik” - Matt 19:26) en daarom kan Hy wonderdade verrig en mense bonatuurlik, of Goddelik, genees, soos Hy wil en waar Hy wil en wanneer Hy wil. Net so kan Hy in uitsonderlike gevalle wéér mense gebruik om in “ongewone tale” te spreek waar en indien nodig –bv. in ŉ gebied waar die Evangelie nog nie verkondig is nie en waar die Woord van God nog nie beskikbaar is nie (let asb. daarop dat ek reeds by ŉ vorige geleentheid aangetoon het, dat hierdie tale bestaande tale is en dat dit gepaard moet gaan met iemand wat dit uitlê). En dieselfde geld vir ŉ woord van kennis, maar nog steeds moet ons onthou dat God se Woord wel afgehandel is en in daardie onbereikte groep se taal vertaal kan word, eerder as wat ons, of die sendelinge dan, staatmaak op vreemde tale, MAAR weereens – God kan as Hy wil, hoewel dit nie meer vandag regtig die norm is nie.

Ons het reeds in die geskiedenis van herlewings gesien dat baie van hierdie gawes plaasgevind het. En ons hoor gereeld van sulke gevalle vanuit die sendingveld en waar God hierdie “buitengewone gawes” gebruik om Sy almag en Sy heerlikheid en Sy soewereiniteit te verkondig, asook t.w.v. die uitbreiding van Sy Koninkryk, máár, hierdie gawes word, net soos gedurende die Nuwe Testamentiese tydperk, soewerein deur God gegee wanneer Hy wil, soos Hy wil en aan wie Hy wil en dit het nog nooit verander nie – as hierdie gawes dus in charismatiese kerke gepraktiseer word, is dit nié die outentieke, Godgegewe gawes nie, maar self opgeklitste Onbybelse praktyke. Hier moet Matt. 24:24-25 dan ook vir ons ŉ waarskuwing wees ~ Daar sal vals christusse en vals profete na vore kom, en hulle sal groot tekens en wonderwerke doen om, as dit moontlik was, selfs die uitverkorenes te mislei. Kyk, Ek het dit vir julle vooruit gesê.

Kan ek ook net vlugtig vir u noem, dat, as ons kyk na wonderwerke, was daar net drie fases waar wonderwerke voorgekom het – én al drie is opgeteken in die Woord. Die eerste groep was in die tyd van Moses en Josua; die tweede fase was in die tyd van Elia en Elisa en laastens gedurende die tydperk van Christus en die Apostels se bediening en elke fase het nagenoeg 100 jaar geduur.

Geen hedendaagse gelowiges het egter enige van hierdie wondergawes as gawe ontvang nie; dit is ook nêrens in die Skrif vir ons belowe nie en daarom moet ons dit ook nie soek en verwag nie, MAAR, ons kan nooit sê dat dit “Tydelik” was en daarom nooit weer sal voorkom nie.

· Wat die eerste groep betref, bestaan daar geen twyfel daaroor, dat daar na die Nuwe Testamentiese Apostels nie meer ander Apostels kon wees nie, waarom sê ek dit? Net baie kortliks: Die vereistes vir Apostelskap, was die volgende: Hy moes die opgestane Christus gesien het (Hand. 1:22; 1 Kor. 9:1);

Dieselfde geld dan ook vir die gawe van profesie, omdat God se Woord op hierdie wyse geskryf was en dit reeds afgehandel is – m.a.w. die kanon is reeds afgehandel en vasgestel.

· Wat ons derde groep betref – die “Permanente gawes”, is dit daardie gawes wat vandag nog algemeen voorkom. Dit is die gawes wat daagliks in en rondom die Kerk van die Here Jesus Christus moet plaasvind en dít is die gawes waarvoor elekeen van ons, ons moet bewywer om uit te leef – elke oomblik!

Gal.5:22-23 ~ Die vrug van die Gees, daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, ²³nederigheid en selfbeheersing.

Kol.3:12-16 ~ Julle is die uitverkore volk van God wat Hy baie lief het. Daarom moet julle meelewend, goedgesind, nederig, sagmoedig en verdraagsaam wees. ¹³Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe. ¹⁴Bo dit alles moet julle mekaar liefhê. Dit is die band wat julle tot volmaakte eenheid saambind. ¹⁵En die vrede wat Christus gee, moet in julle lewens die deurslag gee. God het julle immers geroep om as lede van een liggaam in vrede met mekaar te lewe. Wees altyd dankbaar. ¹⁶Die boodskap van Christus moet in sy volle rykdom in julle bly. Leer en onderrig mekaar met alle wysheid. Met dankbaarheid in julle harte moet julle psalms, lofgesange en ander geestelike liedere tot eer van God sing.

Ef.4:2-3, 32 ~ Wees altyd beskeie, vriendelik en geduldig, en verdra mekaar in liefde. ³Lê julle daarop toe om die eenheid wat die Gees tussen julle gesmee het, te handhaaf deur in vrede met mekaar te lewe; Wees goedgesind en hartlik teenoor mekaar, en vergewe mekaar soos God julle ook in Christus vergewe het.

Jak.3:17 ~ Maar die wysheid wat van Bo kom, is allereers sonder bybedoelings, en verder is dit vredeliewend, inskiklik, bedagsaam, vol medelye en goeie vrugte, onpartydig, opreg.

2 Pet.1:5-7 ~ En juis om hierdie rede moet julle alles in die stryd werp om julle geloof te verryk met deugsaamheid, die deugsaamheid met kennis, ⁶die kennis met selfbeheersing, die selfbeheersing met volharding, die volharding met godsvrug, ⁷die godsvrug met liefde onder mekaar en die liefde onder mekaar met liefde vir alle mense.

Boodskap deur Kobus van der Walt – Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Drie Riviere) – Sondag 30 Maart 2014

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt