Openbaring 12 bring ons by die begin van die tweede helfte van die boek. Die eerste elf hoofstukke van Openbaring het vir ons die oorwinning van Jesus Christus aangetoon deur Sy oordeel oor Jerusalem in 70 n.C. Dit was die einde van die “Joodse-era” of te wel die ou verbond. 70 n.C. kondig vir ons die volle instelling, of “lansering” van die nuwe verbond aan. Vanaf die dertiende hoofstuk en verder aan, sien ons die oorwinning van die kerk van Christus (wat natuurlik die direkte gevolg is van Christus se oorwinning). Die eerste gedeelte handel oor die verwoesting van die tempel en Jerusalem; die tweede gedeelte handel oor die totstandkoming van die nuwe Jerusalem – die kerk van die Here Jesus Christus. Beide gedeeltes handel oor God se getrouheid aan Sy verbond.
Dit is belangrik om daarop te let dat die ou verbond nie gekanselleer is en toe ’n nuwe verbond daargestel is nie. Wat gebeur het, is dat Israel die verbond verbreek het. God se verbond was ’n tweeledige verbond:
· Indien Israel God gehoorsaam het, sou God hulle seën.
· Indien hulle die verbond minag, sou hulle deur God vervloek wees (Lev.26, 28).\
God het dus nooit Sy verbond met Israel verbreek nie – hulle het die verbond self verbreek, terwyl hulle geweet het wat die gevolge daarvan sou wees. God is altyd getrou aan Sy verbond en dit is die hooftema van Openbaring.
In “ge-toebroodjie” tussen hierdie gedeeltes (1-11) en die res van Openbaring, vind ons Openb.12 – dit dien dus as ’n oorgang tussen die twee gedeeltes. Hierdie hoofstuk verskaf ook aan ons die agtergrond vir die hele profesie. Hierdie hoofstuk toon ook aan ons hoe dat God Sy nuwe verbond deur Christus tot stand bring, ten spyte van die feit dat die satan sy uiterste bes doen om God se plan in die wiele te ry. Dit gee voorts ’n kykie in die konflik waarin die kerk haarself bevind en steeds sal bevind, tot en met Christus weer kom en hierdie heilige oorlog word in drie gedeeltes in Openbaring 12 uiteengesit:
· Die vrou (12:1-6);
· Die vegter (12:7-12);
· Die oorlog (12:13-17).
Deurgaans deur die heilige oorlog sien ons die pragtige en bemoedigende waarheid dat Christus en Sy kerk die uiteindelike oorwinning oor die saad van die slang van hierdie wêreld behaal.
2. VERS-VIR-VERS ONTLEDING:
Openb.12:1-3 ~ Toe het daar ’n groot teken in die hemel verskyn: daar was ’n vrou met die son as kleed om haar, die maan onder haar voete, en op haar kop ’n kroon van twaalf sterre. 2 Sy was swanger en het geskree van die pyn, want die geboortepyne was daar. 3 Daar het ook ’n ander teken in die hemel verskyn: daar was ’n groot vuurrooi draak met sewe koppe en tien horings, en op sy koppe was daar sewe heerserskrone.
Die eerste ding wat Johannes sien met die opening van hierdie hoofstuk, is ’n vrou wat deur ’n groot draak gejag word. Hierdie verse dek die geskiedenis van die heilige oorlog met spesifieke verwysing na Israel, trouens die ware Israel van God – die kerk van Christus. Hierdie gesig het twee hoofkarakters, nl. die vrou en die draak.
Johannes vertel ook vir ons wat hierdie groot teken (v.1) was, nl. ’n vrou met die son as kleed om haar, die maan onder haar voete, en op haar kop ’n kroon van twaalf sterre. Hierdie is die eerste gesig of visioen van die vroulike karakter in hierdie profesie. Maar wie is hierdie vrou presies? Weereens moet ons na die Ou Testament blaai vir die antwoord ~ Hy het ook nog ’n ander droom gehad en hy het dit vir sy broers vertel. Hy het gesê: “Ek het weer gedroom. Die son en die maan en elf sterre het voor my kom buig.” 10 Toe hy dit vir sy pa en sy broers vertel, het sy pa hom berispe en vir hom gesê: “Wat vir ’n soort droom is dit wat jy gehad het? Verbeel jy jou ek en jou ma en jou broers moet voor jou kom buig?” 11 Sy broers was afgunstig op hom, en sy pa het aan die droom bly dink (Gen.37:9-11). Dit is opmerklik dat Josef hier droom van dieselfde hemelliggame wat Johannes hier in Openb.12 sien: die son, die maan en die sterre. Josef het geen behoefte gehad om hierdie droom aan sy Pa uit te lê nie, want sy pa het die verklaring daarvan onmiddellik gesien. Jakob het verstaan dat die son ’n simbool was van hom; die maan het Rebekka gesimboliseer en die sterre was verteenwoordigend van Jakob se seuns en Josef was natuurlik die twaalfde ster, aangesien daar net 11 sterre in sy droom was, wat voor hom kom buig het. Aangesien Jakob se twaalf seuns die leiers van die twaalf stamme van Israel sou word, is Josef se droom baie duidelik daaroor dat Josef se droom na Israel verwys. Net so sien Johannes ook dieselfde hemelliggame en verwys dit ook na Israel. Maar aangesien ...nie almal wat nakomelinge van Abraham is, werklik kinders van Abraham (is) nie (Rom.9:7), ontstaan die vraag dus, na watter Israel verwys Johannes se visioen? Die antwoord word duideliker wanneer ons na die volgende vers kyk ~ Sy was swanger en het geskree van die pyn, want die geboortepyne was daar (12:2). Weereens word hier na Israel verwys as daar van die vrou gepraat word, aangesien daar kort-kort na Israel verwys word in die Ou Testament as ’n vrou in kraam (Jes.66:5-10; Jes.26:17-18; Miga 5:1-3). Die volk word uitgebeeld as ’n swanger vrou, omdat Israel uiteindelik die Messias gaan voortbring. Ek moet egter dadelik byvoeg dat wanneer hier van Israel gepraat word, daar nie na die etniese Israel verwys word nie, maar na die ware Israel onder die ou verbond (wat natuurlik hoofsaaklik uit etniese Jode bestaan het). Daar is baie mense wat glo dat al die Jode iewers in die toekoms, na Israel gaan terugkeer. Dit is wel so dat die Woord leer dat ’n groot aantal etniese Jode iewers in die toekoms hul oë op Christus gaan vestig en in Hom alleen gaan glo, maar daar is niks in die Woord wat daarop dui dat daar ’n massa terugkeer van Jode na Israel gaan wees nie.
’n Tweede hoofkarakter verskyn in v.3 op die toneel, nl. ’n groot vuurrooi draak. Alhoewel hierdie draak ’n mistiese figuur is, laat dit ons in geen twyfel wat die identiteit van hierdie draak is nie. Hy word later in Openb.12:9 as die slang van ouds, wat die duiwel en die Satan genoem word, geïdentifiseer. Hierdie draak is iets verskrikliks en hy word voorgestel met sewe koppe en tien horings, en op sy koppe was daar sewe heerserskrone. Hy het verder ’n buitengewoon kragtige stert gehad, wat ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi het. Dit is dus baie duidelik dat die duiwel nie lyk soos wat Hollywood hom uitbeeld, nl. ’n klein rooi mannetjie met ’n lang vurk in die hand nie. Hollywood het van die satan, ’n karikatuur gemaak, terwyl die satan geen grap is nie. Hy is slu; veragtelik; gemeen; ’n moordenaar en ’n leuenaar.
Die rooi kleur van die draak verwys waarskynlik na al die bloed wat hy deur die eeue heen vergiet het, want hy was van die begin af, ’n moordenaar (Joh.8:44). Die mistiese gedeelte van hierdie draak, is die sewe koppe en tien horings. Wat moet ons met hierdie mistiese beeld maak, hoe moet ons dit verstaan? Baie pogings word deur verskillende groepe en oortuigings gemaak om dit te verklaar, maar dan neem nie een van hulle regtig die res van die Skrif in ag wanneer hulle dit probeer verklaar nie. Kom ons kyk na Dan.7:1-8 ten einde ons te help om hierdie beeld te verklaar ~ In die eerste regeringsjaar van koning Belsasar van Babel het Daniël ’n droom gehad en visioene gesien in sy slaap. Hy het die droom opgeskryf en die inhoud daarvan soos volg weergegee. 2 Hy het gesê: “In my nagtelike visioen het die wind uit al vier windstreke die groot see onstuimig laat word. 3 Vier groot diere het uit die see uit opgekom, en elkeen was anders as die ander. 4 Die eerste het soos ’n leeu gelyk en hy het arendsvlerke gehad. Terwyl ek kyk, is sy vlerke afgeruk en is hy opgelig, sodat hy op twee voete gestaan het soos ’n mens, en ’n mens se verstand is aan hom gegee. 5 Die tweede dier het soos ’n beer gelyk. Hy het op sy agterpote gestaan en het drie ribbebene in sy bek gehad. Daar is vir hom gesê: ‘Vreet maar! Vreet soveel vleis as jy wil!’ 6 En toe ek weer sien, was daar nog ’n dier, een soos ’n luiperd. Hy het op sy rug vier vlerke gehad soos dié van ’n voël. Hy het vier koppe gehad en aan hom is heerskappy gegee. 7 My nagtelike visioen het voortgeduur en toe ek weer sien, was daar ’n vierde dier, skrikwekkend, vreesaanjaend en baie sterk. Hy het groot ystertande gehad en alles wat voorkom, verslind en vermorsel en wat oorgebly het met sy pote vertrap. Hy was anders as die vorige diere en het tien horings gehad. 8 Terwyl ek stip na die horings kyk, het daar ’n klein horinkie tussen hulle uitgekom, en drie van die ander is uitgeruk om vir hom plek te maak. Hierdie horing het mensoë gehad en ’n mond wat allerlei verwaande dinge kwytgeraak het.
Daniël se visioen fokus hier op vier groot diere. Die eerste dier met die vlerke verteenwoordig Babilon. Die feit dat hierdie dier opgelig en ’n mensehart gegee is, mag dui op wat God met Babilon se groot koning, Nebukadneser, gedoen het (Dan.4).
Die tweede dier, met die drie ribbebene in sy bek, verteenwoordig waarskynlik die Mede-Persiese koninkryk. Die feit dat die beer homself opgelig en op sy agter pote gaan staan het, dui daarop dat die magsbalans in hierdie alliansie nie gelyk verdeel was nie, want die Perse was sterker as die Mediërs en het uiteindelik die oorheersende mag in die wêreld geword. Die drie ribbes in die beer se mond verteenwoordig die drie sterkste magte wat deur die Mede en Perse verower is, nl. Lydia, Egipte en Babilon (Lidia was ’n Ystertydperk-koninkryk wat in die moderne Turkse provinsies Manisa en Izmir geleë was. Babilon ’n was Stadstaat van antieke Mesopotamië en was in die huidige Al Hillah in die Babil provinsie van Irak geleë).
Die derde dier, was soos ’n luiperd met vier vlerke en dit het die Griekse koninkryke verteenwoordig. Toe Alexander gesterf het, is sy koninkryk verdeel tussen sy vier generaals: Ptolmey I, (wat Egipte en Palestina beheer het), Seleucus I (wat Sirië beheer het), Lysimahus (beheer Tragië en Klein-Asië) en Antipater en Cassander wat gesamentlike heersers oor Masedonië en Griekeland was. Hierdie kwartet van regeerders word uitgebeeld as die vier koppe (en waarskynlik die vier vlerke) van die luiperd.
Die vierde dier word beskryf as skrikwekkend, vreesaanjaend en baie sterk, met groot ystertande. Hierdie dier het die Romeinse Ryk verteenwoordig. Daniël kon nie hierdie dier ten volle beskryf nie, want die gesig was te verskriklik, daarom dat hy sê, dat ... Hy anders (was) as die vorige diere en het tien horings gehad (ons sal later na die betekenis van hierdie tien horings kyk – Openb.13).
Elkeen van hierdie heidense nasies het Israel op een of ander stadium regeer. Indien ’n mens die koppe in Dan.7 sou neem, vind ons dat daar 7 koppe was (1+1+4+1=7), wat presies dieselfde hoeveelheid koppe is, as waaroor die “groot rooi draak” van Openb.12;3 beskik het. Elke kop het ’n kroon opgehad, wat op dui op lande (Ryke) wat op een of ander stadium, heerskappy uitgeoefen het oor Israel, maar volgens 12:3 sien ons dat die “groot rooi draak” elke keer agter elke heidense oorheersing oor Israel gesit het, behalwe dat Nebukadneser van Babilon uiteindelik gered is en die hart van ’n mens ontvang het. God se volk in die Ou Testament was voortdurend onder die beheer van heidense nasies, maar soos reeds gesê, was dit die “groot rooi draak” wat agter dit alles gesit het. Johannes se gesig is dus die geestelike-agter-die-skerms-kykie van die ware geskiedenis van God se ou verbondsvolk. Die motief van die sataniese aanslag teen God se volk was natuurlik primêr geloods om te verhoed dat die Messias uit die volk van God gebore sou word – daarom dat die volk uitgewis moes word.
3. VERS-VIR-VERS ONTLEDING:
Openb.12:4 ~ Sy stert het ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi. Die draak het voor die vrou gestaan wat op die punt was om ’n kind te kry. Hy wou haar kind verslind sodra sy hom in die wêreld bring. Die draak se oorlogvoering word verder vir ons in bg. verse beskryf. Hier word aan ons verduidelik hoe die draak, die vyand van God geword het. Die beskrywing is kort en bondig ~ Sy stert het ’n derde van die sterre van die hemel saamgesleep en hulle op die aarde gegooi. Engele word dikwels in die Bybel as sterre beskryf. In hierdie vers lees ons dan van engele wat neergewerp is op die aarde. Dit blyk dus ’n verwysing te wees na Satan se aanvanklike val, waartydens hy een derde van die engele saam met hom geneem het. Hierdie is dus ’n verdere uitbreiding of voortsetting van Jes.14:12-15 ~ Jy wat die helder môrester was, het uit jou hemel geval. Jy wat ’n oorwinnaar van nasies was, is in die grond in verpletter. 13 En dit jy, jy wat gedink het: ek klim op hemel toe, ek gaan my troon neersit bokant die hoogste sterre, ek gaan my plek inneem op die berg waar die gode mekaar ontmoet, ver in die noorde; 14 ek klim op tot bokant die wolke, ek word soos die Allerhoogste self. 15 Maar jy stort af in die doderyk, af tot in sy diepste deel (sien ook Eseg.28:11-18). Die satan het maar net een doel voor oë ~ Die draak het voor die vrou gestaan wat op die punt was om ’n kind te kry. Hy wou haar kind verslind sodra sy hom in die wêreld bring (12:4). Regdeur die geskiedenis het hy een doel voor oë gehad, nl. om die Messias te vernietig. Waarom? Omdat, tot ’n bepaalde en gekwalifiseerde mate, hy in die Woord van God glo! Hy het geweet en hy glo dat die Nageslag van die vrou, sy kop uiteindelik sou vermorsel (Gen.3:15) en hy het elke moontlike “truuk in die boek” uitgehaal om dit te voorkom, want as hy eerste met die Messias kon afreken, sou die Messias nie met hom kon afreken nie.
Hierdie pogings van die satan om die Messias te vernietig, begin reeds met Kain en Abel, want uit een van hierdie twee sou die Messias voortkom en die waarskynlikheid was die grootste dat Hy vanuit Abel sou kom, want Kain het volgens 1Joh.3:12, ...aan die Bose behoort en sy broer vermoor. En dan vra Johannes die vraag: En waarom het hy hom vermoor? Omdat sy eie dade sleg was en sy broer s’n reg. In die lig hiervan, vermoor die satan dan vir Abel aan die hand van Kain. Ongelukkig vir die bose het dit nie gewerk nie, want God stuur hierna vir Set, deur wie se bloedlyn, die Messias uiteindelik gebore sou word.
Ons sien in Gen.6, dat die satan reeds die aarde so “besoedel” het met sy boosheid, dat hy gedink het dat God die wêreld so straf vir hul boosheid en hulle derhalwe sou uitwis en dit sou dan tot gevolg hê dat Messias nie gebore sou word nie. Weer het hy nie geslaag nie, want ons sien in Gen.6:8, dat Noag genade gevind (het) in die oë van die HERE. God het Noag en sy seuns bewaar en dan spesifiek vir Sem, uit wie se nageslag die Christus gebore sou word.
Jare later nadat Israel onder die eerste ministerskap van Josef in Egipte, sekuriteit ervaar het, het Satan weereens ’n poging aangewend om die heilige lyn wat na die Verlosser sou lei, te vernietig. Toe die Farao senuweeagtig begin raak het oor die toename van die Israeliete se getalle, het hy onder die invloed van die Rooi Draak, opdrag gegee dat al die seuntjies (onthou: die Messias sou as ’n seuntjie in hierdie wêreld gebore word) onder die ouderdom van twee dood gemaak moes word. Weereens tree God in en word die seuntjie Moses bewaar – Moses die groot leier wat die volk uit Egipte sou lei na die Beloofde Land. Satan se pogings eindig egter ook nie hier nie, want terwyl die volk in die woestyn is, lei hy hulle in afgodery in, sodat God se oordele weereens oor die volk losbreek en spesifiek tydens die era van die Rigters. Hy poog om Dawid, die voorvader van Jesus, aan die hand van Saul te vermoor.
By twee geleenthede tydens die era van die verdeelde koninkryke, is die heilige lyn in Juda bykans uitgewis, maar God het telkens ingegryp en sy volk bewaar. Buitelandse magte is deur die satan misbruik om die koms van die Messias te verhoed: Assirië, Babilon, die Mede en Perse, die Grieke en die Romeine. Gedurende die Mede-Persiese regering, het die koning opdrag gegee dat die Joodse volk van die aangesig van die aarde, uitgewis moes word, maar God het vir koninging Ester gebruik om dit te verhoed.
Met die aanbreek van die Nuwe Testamentiese tydperk, vind ons dat Satan steeds nie bes gee nie. Herodes word as instrument gebruik om die opdrag wat die Farao lank terug gegee het, weer te herhaal, deurdat alle seuntjies onder die ouderdom van twee, gedood moes word. God verhoed weereens dat hierdie poging die koms van die Messias verhoed, deurdat Hy aan Josef opdrag gee om met Maria en die Jesus-kind na Egipte te vlug.
Toe dit duidelik blyk dat Jesus gebore is, probeer die satan nog ’n keer om Jesus van Sy Goddelikheid te ontneem, deur Hom in die wildernis te versoek, wat Christus dus self weerstaan het. Bo en behalwe sy poging in die wildernis, het Satan tydens Jesus se tydperk op aarde, verskeie pogings aangewend om Jesus om die lewe te bring – dink aan die godsdienstige leiers van Jesus se dag. God het Hom elke keer beskerm. En dan die einde – Jesus sterf aan die kruis op Golgota. Satan moes gedink het dat hy uiteindelik die oorwinning behaal het – Die Messias is dood en hy wat Satan is, se kop is nog heel! Maar dan vind die opstanding en Christus se hemelvaart plaas! Aan Christus word alle gesag in hemel en op aarde gegee (soos bewys o.a. in die val van Jerusalem nagenoeg 40 jaar later). Satan se kop is inderdaad verbrysel! Satan het gefaal!
Satan se pogings is absoluut futiel. Die goddelike nageslag sal altyd oorwin, al moet sy dikwels beproewing in die proses ervaar. Hierdie feit lê aan die hart van geestelike oorlogvoering. Dit is belangrik dat ons onmiddellik daarop moet wys, dat geestelike oorlogvoering soos in hierdie hoofstuk beskryf (en in die meeste gedeeltes van die Nuwe Testament) korporatiewe (gesamentlik) oorlogvoering is, m.a.w. die gelowige voer dit nooit op sy eie nie, trouens hy kan dit nie op sy eie voer nie. Daar word deesdae baie klem gelê op geestelike oorlogvoering, maar die klem word heeltemal te veel op individuele oorlogviering gelê (of dit ten minste gesuggereer), i.p.v. korporatiewe oorlogviering. Natuurlik moet elke individuele gelowige uitvoering gee aan Ef.6:10 (Soek julle krag in die Here en in sy groot mag), maar ons moet altyd in gedagte hou dat die satan se primêre aanslag teen die kerk eerder as individuele gelowiges is. Ons veg nooit alleen nie; ons veg in ’n “Christelike weermag”. Die Kerk moet die geveg veg in die krag van Jesus Christus.
1. VERS-VIR-VERS ONTLEDING:
Openb.12:5 ~ Sy het ’n kind in die wêreld gebring, ’n seun, bestem om al die nasies met ’n ystersepter te regeer. Haar kind is egter weggeruk na God en na sy troon toe. Ons het tot ’n mate al gekyk na die draak se mislukking, maar Johannes spel dit vir ons hier in v.5 nog duideliker uit. Die draak se pogings om die Kind te vernietig, het ons gesien, het op niks uitgeloop nie, want uiteindelik word Hy opgewek uit die dood en vaar Hy op na die hemel en begin Hy om oor al die nasies van die wêreld te heers.
Die Kruisgebeure word glad nie hier op die agtergrond geskuif nie, maar Johannes praat hier van twee bykomende hoofmomente in Christus se bediening, nl. Sy geboorte (Sy het ’n kind in die wêreld gebring) en Sy hemelvaart (Haar kind is egter weggeruk na God en na sy troon toe). God se plan was volbring – Hy het voorwaar die nasies met Sy ystersepter begin regeer (v.5)! Hierdie uitdrukking word verleen aan Ps.2:9 en word naas Ps.2, die meeste aangehaal in die Nuwe Testament. In Ps.2 vind ons beide Jood en heiden, wat saam in rebellie teen God verkeer. Hulle het beide daarna gesoek om alle vorme van gesag van hulle af te skud. God laat Hom egter nie intimideer deur mense nie en Sy teenoptrede is om die koms van Sy Seun aan te kondig, wanneer Hy sê ~ Jy sal hulle verpletter met jou ystersepter, hulle flenters slaan soos ’n kleipot (Ps.2:9). Hierop gee God ’n opdrag aan hulle ~ Wees dan nou verstandig, konings, wees gewaarsku, regeerders van die aarde! 11 Julle moet die Here met ontsag dien, Hom met vrees en bewing toejuig 12 en Hom onderdanig wees, sodat Hy nie toornig word en julle op die pad omkom nie, want sy toorn ontvlam gou. Dit gaan goed met almal wat by Hom skuiling soek (Ps.2:10-12).
Die boek van Openbaring het een hooftema: Christus ontvang die volkere as Sy erfenis. A.g.v. die opstanding en hemelvaart, sal die Evangelie, alle nasies bereik en oorwin. Satan haat die Groot Opdrag, maar ten spyte van sy aanvalle teen die kerk, sal hy nooit die oorwinning behaal nie, want Hy kan nie meer wen nie, omdat sy kop reeds verbreisel is – en dit is rede genoeg om ons in te verheug!
2. VERS-VIR-VERS ONTLEDING:
Openb.12:6 ~ ...en die vrou het na die woestyn toe gevlug waar God vir haar ’n plek gereed gemaak het, sodat die mense haar daar vir twaalf honderd en sestig dae lank kon versorg. Die fokus verskuif nou weg van die draak na die vrou. Hier vind ons ’n beskrywing van die beskerming van die Joodse kerk na die hemelvaart en dan met spesifieke verwysing na Luk.21:20-24 ~ Wanneer julle sien dat Jerusalem deur leërs omsingel word, moet julle weet dat sy verwoesting naby is. 21 Dan moet dié wat in Judea is, die berge in vlug, en dié wat in die stad is, daaruit padgee, en dié wat op die plase is, nie na die stad toe gaan nie, 22 want in daardie dae voltrek God sy straf. Alles wat geskrywe staan, word dan bewaarheid. 23 “Dit sal bitter swaar gaan met die vrouens wat in daardie tyd swanger is en met dié wat nog klein kindertjies het, want daar sal groot nood in die land heers, en God sal hierdie volk straf. 24 “Sommige sal deur die swaard val en ander as krygsgevangenes na al die nasies toe weggevoer word. Jerusalem sal deur die heidennasies vertrap word totdat ook hulle tyd verby is. Gedurende die finale veldslag teen Jerusalem, het ons reeds gesien, het die gelowiges uit Jerusalem ontvlug na Pella waar hulle deur God beskerm is vir 3½ jaar (42 maande, 1 260 dae – ’n tyd, en tye en ’n halwe tyd).
Deurgaans deur die geskiedenis het Satan daarop gefokus om die Messias se koms te verhoed, of om Hom uit die weg te ruim. Elke poging wat geloods was, was teen God se kinders geloods, want vanuit hierdie heilige bloedlyn sou Christus kom. Teen die tyd dat Christus opgevaar het na die hemel, was dit baie duidelik (selfs vir die groot rooi draak self ook) dat die satan misluk het. Hy kon niks meer doen om die Messias se heerskappy te voorkom of te beëindig nie en daarom, in sy woede, rig hy sy aandag nou op die vrou. As hy Christus nie uit die weg kon ruim nie, kan hy ten minste probeer om die kerk te vernietig. Satan se primêre fokus sal aanvanklik gerig wees op die kerk in Jerusalem. Daar het in sy oë, waarskynlik ’n kans bestaan om suksesvol te wees in sy doelwit, tydens die Romeinse oorheersing en aanval teen Jerusalem. Maar selfs daarin het hy misluk, want Christus het Sy kinders beseël en afgemeet sodat hulle beskerm sou word (Openb.7:1-8; 11:1).
Hierdie beskerming word vir ons verder hier in v.6 beskryf. God het vir hulle ’n plek in die wildernis voorberei, by name Pella, waarheen Sy kinders sou vlug ten einde die verwoesting van Jerusalem te ontkom. Daar was weliswaar erge vervolging teen die kerk van die Here Jesus gedurende die Joodse oorloë, maar God was getrou en het hulle deurentyd beskerm. God se wraak en oordele sou eerder op die afvallige Israel val, eerder as op die kerk.
Daar in Pella, was die kerk vir 1 260 dae gevoed en versorg. Onthou: Hierdie tydperk van 1 260 dae, was presies die tydperk wat die Joodse oorlog geduur het. God het Sy kinders (die kerk) uit die oorlogsone in Jerusalem verwyder en hulle derhalwe beskerm terwyl die afvallige Israel verwoes is. Hierdie Goddelike versorging en voeding van die kerk, herinner ’n mens nogal aan Elia se ervaring toe hy weggevlug het van koning Agab en koningin Isébel ~ Elia die Tisbiet was ’n bywoner uit Gilead. Hy het vir Agab gesê: “So seker as die Here leef, die God van Israel in wie se diens ek staan, daar sal die volgende paar jaar geen dou of reën val nie, behalwe as ek so sê.” 2 Die woord van die Here het tot Elia gekom en gesê: 3 “Gaan hiervandaan af ooswaarts en gaan versteek jou in Kritspruit, anderkant die Jordaan. 4 Jy kan water uit die spruit drink, en Ek het die kraaie beveel om daar vir jou te sorg.” 5 Hy het gedoen soos die Here aan hom opgedra het. Hy het daar in Kritspruit gaan bly, anderkant die Jordaan. 6 Die kraaie het vir hom soggens brood en vleis gebring en hulle het vir hom saans brood en vleis gebring, en hy het water uit die spruit gedrink (1Kon.17:1-6).
Net soos wat God vir Elia beskerm en versorg het, net so het Hy Sy kinders versorg en beskerm teen die aanslag van die groot rooi draak. Wanneer dit wil voorkom asof die satan die kerk domineer, kan ons altyd die versekering hê dat God Sy oorblyfsel sal beskerm. Daarom hoef ons niks te vrees nie! God het altyd in die verlede en sal altyd in die toekoms, Sy ware Israel beskerm!
