Hand.17:1-4 en 16-34 ~ Paulus-hulle het deur Amfipolis en Apollonië na Tessalonika
toe gereis, waar daar ’n Joodse sinagoge was. 2 Soos dit Paulus se
gewoonte was, het hy daarheen gegaan en op drie sabbatdae na mekaar uit die
Skrif met die Jode geredeneer. 3 Hy het die Skrif uitgelê en
daaruit aangetoon dat die Christus moes ly en
uit die dood moes opstaan. “Hierdie Jesus wat ek aan julle verkondig,” het
hy gesê, “Hy is die Christus.” 4 Party van die Jode het oortuig
geraak en by Paulus en Silas aangesluit. ’n Groot aantal godvresende Grieke en
’n aansienlike getal vooraanstaande vroue het ook nog bygekom.
16 Terwyl Paulus in Atene vir Silas en Timoteus wag, het hy
baie verontwaardig geword toe hy sien hoe vol afgodsbeelde die stad is. 17
Hy het in die sinagoge met die Jode en die godvresendes geredeneer en
elke dag op die stadsplein met die verbygangers gepraat. 18 ’n
Paar wysgere, Epikureërs en Stoïsyne, het met hom gestry. Party het gesê: “Wat
sou hierdie praatjiesmaker tog wil sê?” Ander het gesê: “Dit lyk of hy ’n
boodskapper van vreemde gode is.” Dit was omdat Paulus die evangelie van Jesus
en sy opstanding verkondig het. 19 Hulle het hom na die Areopagus
toe geneem en gesê: “Kan ons te wete kom wat hierdie nuwe leer is wat jy
verkondig? 20 Party van die dinge wat jy sê, klink vir ons vreemd,
en ons wil graag weet wat dit beteken.” 21 Die Ateners in die
algemeen en die uitlanders wat daar gewoon het, het hulle tyd aan niks anders
bestee as om iets nuuts te sê of te hoor nie. 22 Paulus het toe in
die middel van die Areopagus gaan staan en gesê: “Ateners, ek sien dat julle in
alle opsigte baie godsdienstig is. 23 Terwyl ek deur julle stad
geloop en kyk het na die plekke waar julle aanbid, het ek ook ’n altaar gekry
waarop geskrywe staan: ‘Aan ’n onbekende god.’ “Nou ja, wat julle aanbid sonder
om daarvan kennis te hê, verkondig ek aan julle. 24 God, wat die
wêreld met alles wat daarin is, gemaak het, Hy is die Here van hemel en aarde,
en Hy woon nie in tempels wat deur mense gemaak is nie. 25 Hy het
ook nie nodig dat mense Hom versorg nie. Inteendeel, dit is Hy wat aan almal
lewe en asem en alles gee. 26 Uit een mens het Hy al die nasies
gemaak. Hy het hulle gemaak om oor die hele aarde te woon. Hy het bepaal hoe
lank hulle sal bestaan en waar hulle sal woon. 27 God het hulle
gemaak om Hom te soek, al sou hulle ook moes rondtas om Hom te vind. Hy is nie
ver van enigeen van ons af nie, 28 want deur Hom lewe ons, beweeg
ons en bestaan ons. Of soos party van julle digters ook gesê het: ‘Ons stam ook
van Hom af.’e 29 Aangesien ons dan self van God
afstam, moet ons nie dink dat die Godheid aan beelde van goud, silwer of klip
gelyk is nie. Dit is bloot skeppinge van menslike vaardigheid en verbeelding. 30
“God het die tye van onkunde oorgesien, maar nou roep Hy al die mense
oral op om hulle te bekeer, 31 want Hy het ’n dag bepaal waarop Hy
regverdig oor die wêreld gaan oordeel deur ’n Man wat Hy uitgekies het. As
bewys daarvan vir almal, het Hy Hom uit
die dood laat opstaan.” 32 Toe hulle van die opstanding uit
die dood hoor, het party hom uitgelag, maar party het gesê: “Ons sal jou weer
hieroor wil hoor.” 33 So het Paulus van hulle af weggegaan. 34
’n Paar mense het egter gelowig geword en by hom aangesluit. Onder hulle
was daar Dionisius, ’n lid van die Areopagus, en ’n vrou met die naam Damaris
en nog ander saam met hulle.
2. INLEIDING:
Onder
al die groepe wat deurgaan as Christene, is daar verskillende fokuspunte,
wanneer dit kom by Christelike feesdae:
So is daar groepe wat net die klem lê op Christus se geboorte (Kersdag) en
alhoewel dit ’n uiters belangrike faset van God se reddingsplan met die mens
is, is daar nog ’n faset wat uiters belangrik is, en dit is Christus se
kruisiging.
Baie
gelowiges steek by hierdie punt vas en skenk gedurende hierdie tyd van die
jaar, nl. die Pase, hoofsaaklik aandag aan die kruisiging van Jesus en
natuurlik is dit ook ’n geweldige belangrike faset in God se plan. Ons sien
dieselfde tendens in die kunswêreld en in loodglasvensters in katedrale oor die
wêreld heen – ook daar sien ons hoofsaaklik twee tonele uitgebeeld, nl. Jesus
in ’n krip met donkies en die Wyse Manne rondom Hom en die ander toneel, is dié
van die gekruisigde Jesus, maar ’n derde toneel word omtrent nooit uitgebeeld
nie en dit is dié van die opgestane Christus en indien ons God se volledige
plan vir ’n verloregaande wêreld wil aanskou, móét ons na hierdie derde
gebeurtenis van God se reddingsplan kyk én dit verkondig, want sonder
hierdie faset is
God se reddingsplan onvolledig
3.
PAULUS IN ATHENE:
In
ons gelese gedeelte, sien ons ’n Paulus wat die Atheners in die skadu van die Akropolis-toespreek
en sy boodskap sentreer rondom die tema, “Jesus,
die opgestane Christus”. Hierdie
boodskap, is sekerlik díé belangrikste waarheid aangaande die Christendom, want
hierdie realiteit, is juis díé een aspek, wat die Christendom onderskei van
álle ander godsdienste in die wêreld.
Alle ander godsdienste, het óf ’n leier wat reeds gesterf het, óf wat
besig is om te sterf.
Op
pad na Athene, het Paulus o.a. in Thessalonika gepreek waar ʼn opstand onder die
Jode uitgebreek het ná sy prediking.
Daarna het hy in Berea, dieselfde boodskap aan die Jode aldaar
gebring. Ook daar het die
Evangelieboodskap die Jode so ontstel, dat Paulus in die nag uit Berea na
Athene gebring moes word. Ook hier in Athene bring hy eers sy boodskap van
Jesus Christus aan die Joodse inwoners in die sinagoge, maar kort voor lank,
sien ons ’n “prekende” Paulus op die markplein.
Hier
is egter een verskil en dit lê in sy gehoor. Paulus se toehoorders is nou nie
meer uitsluitlik Jode nie, maar bestaan nou hoofsaaklik uit ’n klomp heidene,
máár, hy wyk nie af van sy boodskap wat hy tot nou toe aan die Jode gebring het
nie, nee, hy bring presies dieselfde boodskap, nl. “Jesus, die opgestane Christus”
4. DIE BETEKENIS VAN CHRISTUS SE OPSTANDING:
Hierdie
was dan ook die sentrale tema van al die vroeë Christene se boodskappe. Weer en weer, het hulle gepreek oor Jesus se
opstanding uit die dood. Lukas het dit
pragtig opgesom in Hand.4:33 ~ Die apostels het
kragdadig getuig dat die Here Jesus uit die dood opgestaan het, en die genade
van God was groot oor hulle almal. Hierdie boodskap wat die Apostels gepreek
het, was natuurlik in direkte opdrag van Jesus self ~ Maar julle sal krag ontvang
wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in
Jerusalem sowel as in die hele Judea en in Samaria en tot in die uithoeke van
die wêreld (Hand.1:8).
’n
Teksvers wat ook baie insiggewend in hierdie verband is, is Hand.1:22, toe die
Apostels ’n ander apostel in die plek van Judas moes aanwys, was die
voorwaarde, dat daar ~ ...nog ’n getuie van
Jesus se opstanding by (hulle) gevoeg (moes) word.
Waarom
was dit nodig om die boodskap van die opgestane Jesus te verkondig? Omdat Christus se opstanding, bo alle twyfel
bewys het, dat Jesus van Nasaret, wel die Seun van God, die Messias, die
Christus, die Beloofde Een was.
Dit
was dan ook juis Petrus se redenasie tydens die eerste opgetekende preek, wat
in Jerusalem, op Pinksterdag gepreek is (Hand.2:14-36) ten einde te bewys dat Christus die
Messias was. Hy het verskeie Ou
Testamentiese Skrifgedeeltes, so wel as, van die toe, onlangse gebeure rondom
Jesus, asook Sy opstanding, tydens hierdie preek aangehaal. Wat egter interessant is, is dat Petrus,
Christus se opstanding as ’n gegewe aanvaar het.
Alhoewel
die opstanding die sentrale punt van sy boodskap was, was dit nie gebruik om
die mense te oortuig van die opstanding nie, maar is die opstanding gebruik as
argument om Jesus se Messiasskap te bewys, m.a.w. daar is algemeen aanvaar dat
almal in Jerusalem bekend was met die feit dat Jesus opgestaan het uit die
dood, want net té veel mense het die kruisiging van Jesus aanskou en Hom ná Sy
dood, weer gesien en al het almal Hom nie gesien nie, het hulle iemand geken
wat Hom wél gesien het.
Die
kruks waarom dit dus gegaan het, was níé om te bewys dat Christus opgestaan het
nie, maar wat die betekenis van Sy opstanding was.
Daarom dan, dat
Petrus tydens die Pinksterdagpreek, hierdie wonderlike gebeure van die
opstanding gebruik het om te bewys dat Christus waarlik die Messias is en dat
die Koninkryk van God deur Hom gekom het. Dít was die boodskap – die Goeie
Nuus, wat Petrus en die ander Apostels gebring het. Ons sien dit in Hand.8:12 ~ Maar toe Filippus die evangelie van die koninkryk van God en
die Naam van Jesus Christus aan hulle verkondig het, het hulle gelowig geword,
en mans sowel as vrouens is gedoop (Hand.19:8; 20:25;
28:23; 28:31).
Die mense wat geglo het dat Jesus die opgestane Christus was, was volgens
Hand.11:26, vir die eerste keer Christene genoem ~ Toe hy
hom kry, het hy hom na Antiogië toe gebring, en hulle twee het ’n hele jaar
lank saam in die gemeente gewerk en baie mense onderrig. In Antiogië is die
gelowiges die eerste keer Christene genoem.
·
Waarom die Opstanding?
Wanneer ons fokus
op Christus se opstanding, is dit nodig dat ons kortliks ook sal kyk na wat
gebeur het tydens en net na die opstanding en wat die betekenis daarvan vir ons
is:
o
Die opstanding is volgens Ef.1:19-20 ’n demonstrasie van
God se almag ~ ...en hoe geweldig groot sy krag is wat Hy uitoefen in ons wat
glo. Dit is dieselfde kragtige werking van sy mag 20 wat Hy
uitgeoefen het toe Hy Christus uit die dood opgewek en Hom in die hemel aan sy
regterhand laat sit het.
Die betekenis vir
ons lê daarin, dat die kloof wat bestaan het, tussen die ewige dood waartoe ons
almal gevonnis was, en die vernuwing en herskepping van ’n nuwe wedergebore
lewe, nou oorspan is en is dit moontlik om die ewige dood vry te spring.
o Ten
einde te bewys dat Christus se soendood volkome en afgehandel was, was dit
noodsaaklik dat Hy uit die dood moes opstaan – Rom.4:22-24 ~ Deurdat Abraham geglo het, het
God hom dus vrygespreek. Dat hy
vrygespreek is deurdat hy geglo het, is nie net ter wille van hom opgeteken
nie, maar ook ter wille van ons wat vrygespreek sal word, óns wat in God glo
wat vir Jesus, ons Here, uit die dood opgewek het.
o
God word verheerlik deur Christus se
opstanding – Rom.6:4 ~ Ons is dus saam met
Hom begrawe deur die doop in die dood, sodat net soos Christus uit die dode
opgewek is deur die heerlikheid van die Vader, ons ook so in ’n nuwe lewe kan
wandel (OAV).
o
Vir Christus het Sy opstanding geïmpliseer, dat Hy
voldoen het aan Sy Vader se opdrag – Die Vader het My lief
omdat Ek my lewe aflê om dit weer op te neem.... Dit is die opdrag
wat Ek van my Vader ontvang het (Joh.10:17, 18c).
o
Die Vader het Jesus se gebed beantwoord – In Joh.12:27 het Jesus uitgeroep ~ “Nou is Ek diep
ontsteld. En wat moet Ek sê? Moet
Ek sê: Vader, red My uit hierdie uur? Maar juis hiervoor het Ek gekom, vir
hierdie uur. Die opstanding
was die Vader se beantwoording van hierdie gebed.
o
Volgens Hand.2:36 het God deur die opstanding, Jesus
beide Soewereine Oorwinnaar en Verlossser gemaak ~ Die
hele Israel moet nou vas en seker weet: God het hierdie Jesus, wat julle
gekruisig het, Here en Christus gemaak!”
o
Deur
die opstanding het Christus die Hoof van die Kerk geword ~ Hy is die hoof van die liggaam, van die kerk. Hy is die
oorsprong daarvan, Hy is die Eerste, die Een wat uit die dood opgestaan het,
sodat Hy die eerste plek in die heelal inneem. (Kol.1:18).
o
Die opstanding en hemelvaart moes plaasvind, sodat die
Heilige Gees uitgestort kon word ~ Tog sê Ek vir julle
die waarheid: Dit is tot julle voordeel dat Ek weggaan, want as Ek nie weggaan
nie, sal die Voorspraak, die Heilige Gees, nie na julle toe kom nie; maar as Ek
gaan, sal Ek Hom na julle toe stuur (Joh.16:7).
o
Deur Christus se opstanding, toon God aan ons dat Sy krag
genoegsaam is om die grootste sondaar te kan red ~ ...en hoe geweldig groot sy krag
is wat Hy uitoefen in ons wat glo. Dit is dieselfde kragtige werking van sy mag
wat Hy uitgeoefen het toe Hy Christus uit die dood opgewek en Hom
in die hemel aan sy regterhand laat sit het (Ef.1:19-20).
o
Sy opstanding bevestig ons vryspraak van God se straf op
die sonde ~ Hy is vanweë ons oortredings
oorgelewer en Hy is opgewek sodat ons vrygespreek kan word (Rom.4:25).
o
Chritus moes uit die dood opstaan en opvaar na die hemel,
ten einde vir ons in te tree by die Vader en daarom kan niemand ons meer by God
aankla nie ~ Wie kan die uitverkorenes van
God aankla? God self spreek hulle vry. Wie kan ons veroordeel?
Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy
sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons (Rom.33:34).
o
Volgens Kol.3:1 is ons as gelowiges reeds uit die dood
opgewek, m.a.w. ons is oorgedra in ’n ander lewe, waar ons nie meer vleis en
melk nodig het om van te leef nie en moet ons daarom gemotiveerd wees om heilig
te leef.
o
Christus se opstanding skenk aan ons die nodige hoop en
sekuriteit dat onsself ook uit die dood opgewek sal word ~ Nog net ’n klein rukkie, en
dan sien die wêreld My nie meer nie, maar julle sien My, omdat Ek lewe en julle
sal lewe (Joh.14:19).
o
Ons liggame sal soos Christus s’n verheerlikte liggame wees, met Sy wederkoms. Jesus het met dieselfde liggaam uit die
graf gekom as waarmee Hy in die graf in is.
Hy het dus nie as ’n gees opgestaan nie, anders sou die graf nie leeg
gewees het nie. Wat meer is, Hy het oor
’n verheerlikte liggaam beskik
Die betekenis
hiervan lê vir ons veral daarin, dat Christus weer in dieselfde liggaam sal
terugkeer op die dag van die wederkoms.
Ons gees en
liggaam gaan geskei word tydens die dood, maar die dag wanneer ons opstaan,
gaan ons liggame in verheerlikte vorm, weer
met ons gees verenig word in die hiernamaals ~ Wanneer die bevel gegee word en die stem van die aartsengel
en die trompet van God weerklink, sal die Here self uit die hemel neerdaal.
Allereers sal dié wat in Christus gesterf het, uit die dood opstaan; daarna
sal ons wat nog lewe, saam met hulle op die wolke weggevoer word, die lug in,
die Here tegemoet. En so sal ons altyd by die Here wees (1Tes 4:16-17) Deur die krag waarmee Hy alles aan Homself onderwerp, sal Hy
ons nederige liggame verander om soos sy verheerlikte liggaam te wees (Fil.3:21) Soos ons die beeld
van die stoflike mens was, sal ons ook die beeld van die hemelse wees (1Kor.15:49).
5.
AFSLUITING:
Die opstanding van
die Here Jesus Christus is nie deel van die Christelike geloof nie – dit is die
hart van die Evangelie en daarom kan die opstanding van Christus nie alleen beperk
word tot die Paassondag (of die Maandag nét na “Goeie Vrydag”) nie.
Die Jode het op
die sewende dag van die week byeen gekom om God te aanbid ten einde God se
Rusdag na die Skepping te gedenk – ons as gelowiges kom egter byeen op die
eerste dag van die week ten einde God se skepping van nuwe lewe te gedenk.
Jesus lewe en omdat Hy lewe, mag ons ook lewe en lewe ons inderdaad – Jesus het
in Joh.14:9 gesê ~ Ek
is al so lank by julle, en ken jy My nie, Filippus? Wie My sien, sien die
Vader. Hoe kan jy dan sê: ‘Wys vir ons die Vader’?
Die opstanding is
goeie nuus. Vir ’n wêreld wat besig is om te sterf kan ons as gelowiges die
Goeie Nuus deel, van ’n lewe in Christus. Die dood spreek vir gelowiges nie
meer die laaste woord nie, want Jesus het opgestaan uit die dood en deur op te
staan uit die dood het Hy lewe en onsterflikheid aan almal wat in Hom glo,
geskenk.
Iemand het op ’n
keer gesê dat Christus se opstanding ’n nuwe pad oopgekap het deur die vallei
van die skadu van die dood en deur geloof kan ons Hom nou volg na die ewige
lewe. C.S. Lewis noem Christus, “the Pioneer of life”, omdat Christus die deur oopgeforseer
het wat sedert die dood van Adam gesluit was.
Met dit alles in
gedagte, is die opstanding dus nie net goeie nuus vir die toekoms nie, maar ook
wonderlike nuus vir die huidige, want dieselfde krag wat in werking was om
Christus uit die dood te week, is vandag aan die werk om ons teen sonde staande
te hou; om ons deur beproewing te dra. Dit is waarom Paulus in Fil.3:10 gesê
het ~ Al wat ek
wens, is om Christus te ken, die krag van sy opstanding te ondervind en deel te
hê aan sy lyding deur aan Hom gelyk te word in sy dood en in Fil.4:13 getuig
dan ook van hierdie krag wanneer hy sê ~ Ek is tot
alles in staat deur Hom wat my krag gee. Jesus gee ook
aan ons die wonderlike bemoedigende woorde in Matt.28:20 ~ ...onthou:
Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld. Hierdie is
wonderlike en goeie nuus vir ’n wêreld wat al hoe eensamer raak; wat al hoe
meer gebuk gaan onder stress en allerlei soorte druk!
Voor ek afsluit
moet ons ook net eers 2 Kor.5:14-15 aanhaal ~ Die
liefde van Christus dring ons, omdat ons tot die insig gekom het dat een vir
almal gesterwe het, en dit beteken dat almal gesterwe het. En Hy het vir almal
gesterwe, sodat dié wat lewe, nie meer vir hulleself moet lewe nie, maar vir
Hom wat vir hulle gesterf het en uit die dood opgewek is.
Indien ons bely
dat Jesus gekruisig is en opgetsaan het en ons sê dat Hy dit vir ons gedoen
het, moet ons in die lig van Paulus se woorde hier in 2 Korintiërs ook sê dat
ons nie meer vir onsself lewe nie, maar vir Christus Jesus – as ons werklik
ernstig nadink oor wat Hy vir my en jou gedoen het, móét ons slawe van Hom
wees, want ons behoort nie meer aan onsself nie maar aan Hom.
Mag vandag as
“Opstandingsondag” vir u besondere betekenis inhou.
Boodskap deur Kobus van der Walt – Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Drie Riviere) – Sondag, 20 April 2014
e Hierdie versreël kom uit ’n gedig van die Griekse
digter Aratus, wat omtrent drie honderd en vyftien tot twee honderd en veertig
v.C. gelewe het