.: Boodskap deur Kobus van der Walt (25 Julie 2010)

Monday, July 26, 2010

Boodskap deur Kobus van der Walt (25 Julie 2010)

Die Sentraliteit van God se Woord in ’n Volk se Restourasie [1]

Indien u hierdie boodskap wil uitdruk – Verlig die teks in hierdie venster en kopieer en plak dit daarna in enige woordverwerkingsprogram (bv. MS Word) – druk daarna gewoon uit

1. INLEIDING:

Elke land in die wêreld waar die Evangelie op een of ander stadium ’n inpak gemaak het, het die Here baie dikwels ’n bepaalde man of groep mense gebruik in die vestiging van die Evangelie in daardie land. So weet ons bv. dat die Franse Hugenote ’n geweldige rol gespeel het in die vestiging van die Evangelie van Jesus Christus in Suid-Afrika. Wanneer jy vir die Evangeliese Christene in Zambië vra wie die grootste invloed gehad het op die geweldige uitbreiding van die Evangelie in Zambië, sal hulle vir jou sê dat dit ongetwyfeld David Livingstone was. So was daar ook mense soos Hudson Taylor (Sjina), of Adoniram Judson (Burma), of Christian David (Groenland) en vele ander wat God kragtig gebruik het in die lewe van individue, maar ook in die lewe van volke en lande.

Die Franse Hugenote het egter nie alleen na die suidpunt van Afrika gekom om die Evangelie te verkondig nie, maar hulle het ook hulle merk kom maak wat bv. die landbou betref – dink maar net aan die druiwe en wynproduksie van ons land.

Baie jare voor die Hugenote of Livingstone of Taylor, was daar egter ’n ander man wat ’n geweldige inpak op die geestelike welsyn van ’n volk gehad het. Om die waarheid te sê, hierdie man het reeds in die jaar 445 v.C. en ’n klompie jare daarna opgetree en nie alleen ’n stad se fisiese mure opgebou nie, maar ook die geestelike mure van die volk Israel gerestoureer.

2. SKRIFLESING:

Neh.8:1-11 ~ Toe die sewende maand aanbreek, was die Israeliete dus oral in die stede. ²Die hele volk het soos een man bymekaargekom op die plein voor die Waterpoort en vir Esra die skrifgeleerde gevra om die wetboek van Moses waarin die bevele van die Here aan Israel opgeteken is, te bring. ³Die priester Esra het toe die wet voor die gemeente gebring, man en vrou, elkeen wat kon verstaan. Dit was op die eerste dag van die sewende maand. ⁴Hy het daaruit voorgelees op die plein voor die Waterpoort van ligdag af tot die middel van die dag ten aanhore van mans, vrouens en elkeen wat kon verstaan. Die aandag van die hele gemeente was by die wetboek. ⁵Esra die skrifgeleerde het op ’n houtverhoog gestaan wat vir dié doel gemaak was; regs langs hom het Mattitja, Sema, Anaja, Urija, Gilkija en Maäseja gestaan, en links van hom Pedaja, Misael, Malkija, Gasum, Gasbaddana, Sagaria en Mesullam. ⁶Esra het hoër gestaan as die hele gemeente en het die boek voor almal se oë oopgemaak. Toe hy dit oopmaak, het die hele gemeente opgestaan. ⁷Esra het die Here, die grote God, geprys en die hele gemeente het met die hande omhoog geantwoord: “Amen, amen.” Toe kniel hulle en buig diep voor die Here. ⁸Die Leviete Jesua, Bani, Serebja, Jamin, Akkub, Sabbetai, Hodija, Maäseja, Kelita, Asarja, Josabad, Ganan en Pelaja het die wet aan die gemeente verduidelik terwyl die volk daar staan. ⁹Die Leviete het uit die boek, uit die wet van God, voorgelees en dit uitgelê. Hulle het die betekenis weergegee sodat die mense kon verstaan wat gelees word. ¹⁰Nehemia die goewerneur, die skrifgeleerde priester Esra en die Leviete wat die gemeente onderrig het, het vir die hele gemeente gesê: “Hierdie dag word gewy aan die Here julle God. Moenie treurig wees nie, moenie huil nie.” Dit was omdat die hele gemeente gehuil het by die aanhoor van die wet. ¹¹Nehemia het verder gesê: “Gaan vier fees, eet en drink, en deel uit aan dié wat niks voorberei het nie. Hierdie dag word gewy aan ons Here. Moenie bedroef wees nie; as julle die Here met blydskap dien, sal Hy julle beskerm.

3. AGTERGROND:

Soos die geval met ’n Livingstone, of die Franse Hugenote wat ’n spesifieke roeping van God ontvang het, het ook Nehemia ’n bepaalde opdrag van God ontvang, nl. om die verwoeste stadsmure van Jerusalem te gaan herbou.

T.w.v. agtergrond, moet ons net vlugtig gaan kyk waarom die stadsmure herbou moes word. Nadat koning Nebukadneser van Babilon, Jerusalem vir 70 jaar beset het, het hulle die stad in 586 n.C. verlaat, maar hulle het ’n verlate en verwoeste stad agtergelaat. Die indrukwekkende tempel van Salomo wat ongeveer 400 jaar vantevore gebou is, was geheel en al verwoes, maar so ook die stadspoorte en die muur rondom die stad. Net die armste inwoners het agtergebly in die stad, terwyl die res weggevoer is deur die Babiloniërs. Van die bekendste onder hierdie bannelinge was Daniël (van leeukuil-faam) en sy drie vriende. Vyftig jaar later gee Kores toestemming dat die bannelinge mag terugkeer na hul vaderland. In die boek Esra kan gelees word van hoe die Israeliete terug gekeer het na hul vaderland en ook hoe dat Jesua en Serubbabel en hul helpers, die tempel weer opgebou het (Esra 3). Ook in Esra 4 sien ons dat die Judeërs die stadsmure begin herbou het. Eers het die priesters begin en daarna het elke stam ’n gedeelte van die muur herbou. Een van die leiers, wat dan ook gesagvoerder oor Bet-Sur was, was Nehemia en sy stamlede het ook hul deel herbou.

4. NEHEMIA SE GODSBESKOUING:

Ons lees dan in Neh.8:1-2 van ’n baie interessante gebeurtenis ~ Toe die sewende maand aanbreek, was die Israeliete dus oral in die stede. ²Die hele volk het soos een man bymekaargekom op die plein voor die Waterpoort en vir Esra die skrifgeleerde gevra om die wetboek van Moses waarin die bevele van die Here aan Israel opgeteken is, te bring.

Die stadsmuur se herstel was voltooi en nou kom die Israeliete van oral byeen op die stadsplein om na die Woord van God te kom luister. Dit was die eerste keer in baie jare dat die volk weer so byeen kom. Waarom het hulle bymekaar gekom?” Waarom het hulle nie al vroeër byeen gekom nie? Die antwoord vind ons in die eerste gedeelte van v.1 ~ Toe die sewende maand aanbreek. Wat gebeur gedurende die sewende maand? Ons vind die verklaring hiervoor in Lev.23:1-2 ~ Die Here het vir Moses gesê: ²“Sê vir die Israeliete: Die feeste wat julle tot my eer moet vier, moet gewyde byeenkomste wees. Die volgende is my feeste... En dan gaan Hy voort om te sê watter feeste gehou moet word en dan vanaf vv.24-44 gee God opdrag dat die laaste drie van die sewe jaarlikse feeste gedurende die sewende maand van die jaar gevier moes word en dit was die Fees van die Trompette, die Groot Versoendag en die Loofhuttefees. Dit was die rede waarom die volk in Jerusalem byeen gekom het. Gedurende hierdie samekoms word Esra gevra om voor te lees uit die Skrif, nl. die Wet van Moses.

Alhoewel Esra op ’n verhoog gestaan en voorgelees het, het die Leviete ’n baie belangrike rol vervul, deurdat hulle die Woord verder verklaar en van toepassing gemaak het – hulle was dus die eintlike leraars van die Woord, sodat die volk in staat kon wees om die Woord te kon verstaan (8:12). Dit is ook noemenswaardig én merkwaardig om te sien dat, alhoewel Nehemia nie ’n priester of Leviet was nie, hy saam met die priester en Leviete, die volk geleer het ~ Nehemia die goewerneur, die skrifgeleerde priester Esra en die Leviete wat die gemeente onderrig het, het vir die hele gemeente gesê: “Hierdie dag word gewy aan die Here julle God. Moenie treurig wees nie, moenie huil nie” (Neh.8:10).

Nehemia het ’n baie prominente geestelike rol in die volk se herstel ná die ballingskap gespeel (8:9-12; 9:38-10:1; 12:38). Nehemia se Godsbeskouing wat hy gegrond het op die Woord van God en die feit dat hy onwrikbaar vasgehou het aan God se beloftes in die Woord, het daartoe bygedra dat hy nie toegelaat het dat omstandighede sy vertoue en geloof in die heilige en almagtige God ondermyn het nie. Hierdie standpunt en geloof in God se Woord, was een van die uitstaande kenmerke van Nehemia se bediening en dit het die volk gehelp om op ’n pad van herstel te kom ná dekades se beproewing:

· Die volk het hul vertroue in God verloor nadat hulle, hul politieke vryheid verloor het, maar om geestelik te herstel, was dit nodig dat Nehemia die volk aan God se onveranderlikheid herinner. Neh.9:32 ~ En nou, ons God, grote God, magtig en ontsagwekkend, U wat die verbond en die troue liefde in stand hou, moet tog nie al dié ellende gering ag nie, die ellende wat ons, ons konings, ons amptenare, ons priesters, ons profete, ons voorvaders, u hele volk, getref het van die tyd van die Assiriese konings af tot vandag toe. ³³In alles wat oor ons gekom het, was U regverdig; U het reg gedoen, ons verkeerd.

· In 9:6 sê Nehemia ~ Dit is U! U alleen is Here! U het die hemel gemaak, die hoogste hemel en sy hele leërmag, die aarde en alles daarop, die oseane en alles daarin. U laat hulle almal lewe; die hemelse leërmag buig voor U. Hy getuig dus van God se soewereiniteit. En hy getuig dan ook daarvan, dat slegs God die vloek wat oor die volk gehang het, kan verander in ’n onmeetlike seën ~ Dit was omdat hulle nie brood en water aan die Israeliete wou gee nie en vir Bileam gehuur het om ’n vloek oor Israel uit te spreek. Ons God het die vloek in seën laat verander (Neh.13:2).

· In Neh.1:5 sê Nehemia ~ Ag, Here, God van die hemel, groot en ontsagwekkende God wat u verbond en u troue liefde handhaaf teenoor dié wat vir U liefhet en u gebooie gehoorsaam. Hy getuig dus van God se betroubaarheid en getrouheid.

· Die begin van herstel – van restourasie vir enige persoon of volk, is nie in die eerste plek om van die oorsaak van die beproewing verlos te word nie, maar om ewige vergifnis van sonde te ontvang. Die kruks is dus om te besef dat God heilig is en dat Hy geen sonde duld nie. Nehemia het dit ook besef, daarom dat hy in Neh.1:3-7, belydenis doen namens die volk.

· Nehemia het ook onwrikbaar geglo dat God ’n genadige God is, wat ook begrip het vir ons tekortkominge. Nehemia herinner God aan hierdie faset in Neh.1:8-9, toe hy gebid en gesê het ~ Dink tog aan die belofte wat U aan u dienaar Moses gemaak het: ‘As julle ontrou is, sal Ek julle onder die volke verstrooi, ⁹maar as julle julle tot My bekeer en my gebooie gehoorsaam en nakom, sal Ek julle weer bymekaarmaak, al is julle oor die hele aarde versprei. Ek sal julle terugbring na die plek toe wat Ek gekies het om my Naam daar te laat woon. Die Israeliete het God keer op keer teleurgestel, maar telkens het God genade aan hulle betoon. God is dus letterlik ’n God van vergifnis ~ Hulle het geweier om te luister, hulle het nie die wonderdade onthou wat U vir hulle gedoen het nie. Hulle koppe was hard, hulle het in verset gekom en wou in hulle koppigheid terug na hulle slawerny. Maar U is ’n God wat vergewe, genadig, barmhartig, lankmoedig, vol liefde. U het hulle nie verlaat nie (Neh.9:17).

· Nehemia het nie ’n oomblik daaraan getwyfel dat God sy volk uit ballingskap kon red nie, want die Skrif het hom daaraan herinner dat God die heelal geskape het; dat God aan ’n kinderlose en bejaarde Abraham en Sara, ’n kind kon skenk en ’n verbond met sy nageslag gesluit het. Nehemia het onwrikbaar geglo dat God almagtig is. Hoor wat sê hy in Neh.9:6-7 ~ Dit is U! U alleen is Here! U het die hemel gemaak, die hoogste hemel en sy hele leërmag, die aarde en alles daarop, die oseane en alles daarin. U laat hulle almal lewe; die hemelse leërmag buig voor U. ⁷U is die Here, die God wat vir Abram gekies het, hom uit Ur van die Galdeërs gebring het en sy naam Abraham gemaak het.

· God is ’n alomteenwoordige God wat by al Sy kinders oral teenwoordig is (2:8).

· Nehemia en sy medevolksgenote is oor eeue heen te na gekom, maar hy het geweet en geglo dat God ’n regverdige God is en dat God se oordele op een of ander stadium sal losbars oor sy vyande (9:33).

5. DIE VOLK SE GESINDHEID T.O.V. DIE WOORD:

Hierdie Woordgefundeerde oortuigings van Nehemia en die feit dat God se Woord sentraal gestaan het in sy lewe, het hy prakties in sy lewe gedemonstreer en dit het dan ook bygedra tot die volk se gesindheid t.o.v. die prediking van die Woord op die stadsplein gedurende die sewende maand.

Die volk sou beswaarlik gerestoureer kon word na hul dekade lange beproewing, as hul nie die regte gesindheid t.o.v. die Woord en die prediking van die Woord geopenbaar het nie en daarom moet ons ook kyk na hulle reaksie:

· Eerstens was die volk eensgesind. Ons sien in 8:2 dat die hele volk soos een man bymekaargekom (het) op die plein. Al was hulle persoonlikhede en hul sosiale stand en hul werk, uiteenlopend van aard, was hulle eensgesind in hul ywer en entoesiasme om na die Woord te luister.

· Waarskynlik die mees uitstaande kenmerk van die volk se samekoms op die plein was hulle entoesiasme. Dit was op hulle aandrang dat die byeenkoms plaasgevind het ~ Die hele volk......het vir Esra die skrifgeleerde gevra om die wetboek van Moses waarin die bevele van die Here aan Israel opgeteken is, te bring (8:2). Die volk het verwag en geglo dat God met hulle sou praat deur die Woord en hulle kon nie wag om na Hom te luister soos wat Hy Homself deur die Woord aan hulle openbaar.

· Die volk het aandagtig na die Woord geluister. Hy het daaruit voorgelees......(en)......die aandag van die hele gemeente was by die wetboek (8:4). Dit was duidelik – die volk het verwag dat God met hulle sou praat, net soos wat God eeue tevore met Moses gepraat het.

· Ons lees in 8:6 ~ Toe (Esra die boek) oopmaak, het die hele gemeente opgestaan. Die Israeliete was gevul met eerbied en ontsag by die aanhoor van God se Woord.

· Die volk het nie net opgestaan uit eerbied vir die Woord nie, maar ons sien ook in 8:7 dat hulle gekniel en diep gebuig het voor die Here, toe Esra die Here geprys het. Deur hierdie gebaar van onderdanigheid, het die volk getoon dat hulle nie die Woord aanbid en verheerlik nie, máár die God van die Woord.

· Die volk het geweet dat die Woord wat God aan Moses gegee het, nie net van toepassing was op die volk van destyds nie, maar dat dit steeds toepaslik was op hulle – dat die Woord steeds relevant is vir hulle en dat God steeds met hulle deur die Woord spreek. Die Woord het dus nie verouderd en irrelevant geraak vir ’n nuwe geslag nie. Die volk wat uit ballingskap teruggekeer het, het dus ’n leerbare gees openbaar, omdat hulle gewillig was om te leer en te luister – 8:8 ~ Die Leviete... het die wet aan die gemeente verduidelik terwyl die volk daar staan.

6. STAPPE TOT RESTOURASIE:

Hierdie byeenkoms van die volk op die plein voor die Waterpoort dien as pragtige voorbeeld vir ons wanneer ons herlewing en restourasie in ons persoonlike lewe, of in die lewe van ons gemeente, of herlewing in ons land begeer.

Die Woord van God en die prediking van God het sentraal gestaan in hierdie restourasie proses van die volk, maar kom ons kyk net kortliks na die voorbeeld wat die Israeliete vir ons hier in Nehemia 8 gestel het:

· Esra het die byeenkoms begin met gebed. Ons lees in 8:7 ~ Esra het die Here, die grote God, geprys en die hele gemeente het met die hande omhoog geantwoord: “Amen, amen.” Toe kniel hulle en buig diep voor die Here. Geen geestelike samekoms waar mense die Here God wil hoor praat met hulle, maar ook geen restourasie proses, kan plaasvind sonder gebed nie. Esra se gebed het twee dinge bereik:

- Die lees van die Woord en die gepaardgaande prediking was nie maar net iets meganies (gewoonte of tradisie) nie – die volk was intens bewus van die feit dat die voorlesing van God se Woord met die nodige respek en eerbied gepaard moet gaan, want dit was God wat tot hulle gespreek het.

- Ons sien ook dat Esra se gebed die volk se afwagting op wat God vir hulle gaan sê, aangewakker het.

· Die tweede stap in die volk se restourasieproses vind ons in 8:3a ~ Die priester Esra het toe die wet voor die gemeente gebring, man en vrou, elkeen wat kon verstaan. Baie is gedoen om die Woord van God uit te lig en prominensie te gee in die helingsproses van die volk of gemeente. Gebed soos wat ons gesien het, was deel daarvan, maar ons sien ook ’n verdere beklemtoning van die sentraliteit van God se Woord in 8:5-6 ~ Esra die skrifgeleerde het op ’n houtverhoog gestaan wat vir dié doel gemaak was....... ⁶Esra het hoër gestaan as die hele gemeente en het die boek voor almal se oë oopgemaak. Die volk het die lees van die Woord van God gerespekteer en dit met ontsag bejeën – so veel so, dat hulle opgestaan het terwyl Esra daaruit gelees het (iets wat vandag nog in sommige Skotse kerke gedoen word). Ons moet daarop let dat hierdie gebaar nie dui op ’n verering vir die Boek self nie, maar dit was eerbied wat getoon was teenoor wat die Woord van God werklik is, nl. dat dit die woorde van God is. Dit was respek wat getoon was teenoor die spreke van die heilige God en ’n voorbereiding van hul harte op wat die Here vir hulle gaan sê.

· Die derde stap in die herstelproses van die volk was die verklaring en verduideliking van die Woord van God (8:8). Tydens die byeenkoms op die plein, het die Leviete en Nehemia deel geneem aan die verduideliking en verklaring van die gelese Woord (of eintlik moet ons sê: die Gesproke Woord van God).

Hierdie optrede is maar net weer bewys van die belangrikheid en sentraliteit van die gepredikte Woord van God tydens die erediens, maar ook in die herstelproses, of restourasieproses van ’n individu; ’n gemeente, of ’n volk. Ons kan nooit restourasie verwag sonder dat die Woord van God sentraal staan in die hele proses nie. Natuurlik moet ons besef dat die prediking nie die primêre rol speel in herstel nie, maar wel die werk van God in elke individu – herlewing is God se werk, maar God werk middellik en daarom staan Sy Woord sentraal in die proses.

· Ons sien dus dat gebed, die lees van God se Woord en derdens, die verklaring van God se Woord, noodsaaklike elemente in die helingsproses van individue. Daar is egter ’n vierde aspek wat dien as bevestiging dat God herlewing gebring het en dit is berou oor sonde. Ons lees die volgende in Neh.8:10 ~ Nehemia die goewerneur, die skrifgeleerde priester Esra en die Leviete wat die gemeente onderrig het, het vir die hele gemeente gesê: “Hierdie dag word gewy aan die Here julle God. Moenie treurig wees nie, moenie huil nie.” Dit was omdat die hele gemeente gehuil het by die aanhoor van die wet. Die volk het onder intense sondebesef gekom by die aanhoor van God se Woord.

7. AFSLUITING:

Die uiteinde van die byeenkoms op die plein voor die Waterpoort, was dat die volk fees gaan vier het, want hulle was verlos en bevry – hulle was herstel en gerestoureer. Hulle sou nooit weer dieselfde gewees het nie.

As ons herstel in ons lewe nodig het, moet ons ook doen wat die Israeliete gedoen het – ons moet God se Woord met entoesiasme, met toewyding en met aandag lees en bestudeer en daaruit leer en ons oë op Jesus Christus gevestig hou vir vergifnis van ons sonde en as ons in die woorde van Nehemia aan die volk in 8:10, die Here met blydskap dien, ...... sal Hy (ons) beskerm!

[1] Boodskap gebring deur Kobus van der Walt te ANTIPAS Gemeente (Vereeniging) Sondagaand 25 Julie 2010

Ons Geloofshoekpenne

1. SOLI DEO GLORIA - DIE EER VAN GOD ALLEEN Alles wat God beplan het en in die geskiedenis uitvoer (niks wat is of gebeur, is uitgeslote nie), het een finale doelwit, nl. om Homself te verheerlik. Die najaging van hierdie doel is dan ook elke mens se hoogste en onontkombare roeping. Om vir jouself te leef, is die wese van sonde

2. SOLUS CHRISTUS - CHRISTUS ALEEN Hierdie genade wat God aan miljoene sondaars deur alle eeue betoon het, was nog altyd volledig gebaseer op die volmaakte middelaarswerk van Sy Seun, Jesus Christus, en daarop alleen.

3. SOLA SCRIPTURA - DIE HELE SKRIF EN NET DIE SKRIF Die hele Bybel, en net die Bybel, is God se besondere en geïnspireerde openbaring aan die mens. Daarom is dit algeheel betroubaar en die universeel gesagvolle norm vir leer en lewe.

4. SOLA GRATIA - GENADE ALLEEN As 'n sondaar gered word, dan is dit geheel-en-al te danke aan God se vrye genade, en daaraan alleen.

5. SOLA FIDE - GELOOF ALLEEN God verklaar enige en elke sondaar regverdig wanneer die vanuit sy of haar geestelike en morele bankrotskap volledig op die middelaarskap van Jesus Christus staat maak ten einde vir God aanvaarbaar te wees. Daar is geen ander manier om met God versoen te word nie. Geen menslike verdienste, van watter aard ook al, kan Christus se verdienste aanvul nie; trouens, die Woord waarsku uitdruklik dat enige poging daartoe diskwalifiserend is.

Wat Glo ons?

DIE WAARHEID MAAK VRY!

Watter waarheid maak vry?
1. Daar is maar net een waarheid en dit is die waarheid soos opgeteken in die onfeilbare Woord van die Drie-Enige God (“Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ŉ regte lewenswyse te kweek” - 2 Tim 3:16).

2. Ons glo voorts dat die geskrifte van die Ou- en Nuwe Testament, God se besondere openbaring aan die mens is; dat dit, soos oorspronklik neergeskryf, ten volle deur God geïnspireer is; dat hierdie openbaring (die kanon) afgesluit en genoegsaam is; dat dit volkome betroubaar is m.b.t. leer en inhoud; en dat dit die hoogste en finale gesag is vir geloof en lewe (2Tim.3:15-17; Jes.8:20; Luk.16:29-31; Ef.2:20; Rom.1:19-21; Rom.2:14-15; Ps.19:1-3; Hebr.1:1; Spr.22:19-21; Rom.15:4; 2Pet.1:19-20).

3. Ons glo in die enigste en ewige Drie-enige God: Vader, Seun en Heilige Gees – soos Hy Homself in al Sy verhewe heerlikheid in die Heilige Skrif aan ons openbaar (Deut.6:4; Jer.10:10; 1Kor.8:4-6; 1Tes.1:9; Matt.28:19; 2Kor.13:14).

4. Ons glo dat God alle dinge geskape het, met die mens as kroon en rentmeester van Sy skepping. Die eerste mens, Adam, het in sonde geval en so sy oorspronklike geregtigheid verloor. So het hy homself en die hele skepping in ellende gedompel. Dit geld besonderlik sy nageslag (die ganse mensheid), wat sedertdien in verlore toestand onder God se toorn verkeer. Gevolglik het alle mense, reeds vanaf ontvangenis en geboorte, deel aan die erfsonde, wat enersyds die erfskuld (juridies skuldige toestand onder die oordeel van God) en andersyds die erfsmet (moreel verdorwe toestand van sondegeneigdheid) behels. Die gevalle mens is dus geestelik dood en sonder die lewendmakende herskeppingswerk van die Heilige Gees is dit totaal buite sy vermoë om die Evangelie te verstaan, in Christus te vertrou, van sonde te bekeer, God lief te hê en Hom te gehoorsaam (Gen.1:31; Kol.1:16; Rom.3:23; 5:12; Titus 1:15; Gen.6:5; Jer.17:9; Rom.3:10-19; 5:12-19; 1Kor.15:21, 22, 45, 49; Ps.51:7; Job 14:4; Ef.2:3; Rom.6:20; 5:12; Hebr.2:14-15; 1Tes.1:10).

5. Ons glo in Jesus Christus, God se Seun, wat ontvang is van die Heilige Gees en uit die maagd Maria gebore is as volkome God en volkome mens vir ewig. Hy het as God se Groot Profeet, Priester en Koning na hierdie wêreld gekom. Hy is Hoof van die uitverkore mensheid en God se hoogste en finale openbaring aan die mens (Matt.1:22-23; Luk.1:27, 31, 35; Rom.1:3-4; Fil.2:6-11; Kol.2:9).

6. Ons glo in Jesus Christus as enigste Middelaar tussen God en sondaars. Hy is gekruisig en het gesterf ten einde hulle van die heerskappy en gevolge van hul sonde te verlos. Hy het in volmaakte gehoorsaamheid onder die Wet gelewe sodat Sy geregtigheid aan hulle toegereken kan word. Hulle kry nie deel aan hierdie dubbele verlossingsgenade van God op grond van enige eie verdienste nie, maar dit word aan hulle toegereken deur geloof alleen. Hierdie geloof is nie bloot regsinnige opinie nie, maar is, vanuit diep bewussyn van eie onwaardigheid, lewenslange en uitsluitende vertroue in Jesus Christus wat as Versoeningsoffer die Vader se heilige geregtigheid volkome bevredig het. Geloof is enersyds soewereine gawe van God, gewerk deur Sy Gees; dit is andersyds verantwoordelikheid en werklike handeling van die mens self. Tussen hierdie twee kante van geloof is daar ten diepste geen teenstrydigheid nie (Joh.5:39; 14:6; Hand.4:12; Rom.5:12-19; 1:2-4, 16-17; 11:33-36; Ef.2:8-9; 3:1-14; Openb.5:9-10; 7:10; Rom.4:16, 23-25; Ps.110:3; Joh.6:37, 44; Hand.13:48; 16:14).

7. Ons glo in Jesus Christus se persoonlike, liggaamlike en historiese opstanding uit die dood; in Sy hemelvaart; en in Sy huidige heerskappy ter wille van Sy mense en om alles aan Hom te onderwerp (Hand.1:3; 2:33; 13:38-39; 1Kor.15:3-6; Gal.3:16-22; Ef.1:10; Kol.1:20).

8. Ons glo in die persoonlike wederkoms van Jesus Christus (Hand.10:42; Rom.14:9-10; 1:11; 2Pet.2:4).

9. Ons glo dat Jesus Christus deur die werk van die Heilige Gees vir Hom ewige volk uit die ganse mensdom versamel, ongeag ras, geslag of stand. Elkeen wat hieraan deel het, toon die egtheid daarvan deur volhardende gehoorsaamheid aan Hom (Joh.17:2-5; 2Kor.5:18-19; 1Pet.1:3-4; Joh.1:12-13; 1Kor.2:6-16; 1Joh.5:1).

10. Ons glo in die Heilige Gees. Hy het op die Pinksterdag as Parakleet (Trooster / Voorspraak / Helper) vanaf die Vader en die Seun na die Nuwe Testamentiese gemeente gekom. Sedertdien woon Hy in alle ware gelowiges om die Seun se Middelaarswerk en regering in hulle te verwerklik. Sodoende verheerlik Hy Jesus Christus in en deur gelowiges en is Hy die waarborg dat hulle hul volle erfenis as God se kinders uiteindelik sal ontvang. Hy lei elkeen van hulle, sonder opheffing van hul verantwoordelikheid of gehoorsaamheidsvolharding, na die finale afronding van hul verlossing d.m.v. die Woord en die genademiddele wat daarmee saamhang. Sonder Sy wederbarende verligtende, versekerende, heiligmakende en toerustende werk is ware Christenskap en kerkwees totaal onmoontlik (Hand.2:39; Rom.8:9, 14, 17, 23, 26; Luk.11:13; Ef.1:13-14; 4:30; 5:18-21; 1Kor.12:4-11; 12-13; 2Kor.3:18; Kol.3:10; Joh.14:16-18, 26; Gal.5:16-26; 1Tes.5:19).

11. Ons glo in die liggaamlike opstanding uit die dood van alle mense – diegene wat in Christus gesterf het om deel te hê aan die ewige saligheid en die res om deel te hê aan die ewige verdoemenis (Rom.1:4; 4:25; 6:5; 1Pet.1:3; 1Kor.15:12-21, 20-21; Matt.27:53; Hand.1:21; 2:31; 3:21).

12. Ons glo dat Jesus Christus alle ware gelowiges (en net hulle) beveel om Hom van plek tot plek gesamentlik in gemeenteverband te dien volgens die riglyne wat Hy daarvoor in die Skrif neerlê, Elke gelowige is dus verantwoordelik om hom, indien enigsins moontlik, by ’n gemeente te voeg waar die Here in gees en waarheid gedien word; om hom aan die broers en susters toe te wy; en om hom aan die gepaardgaande dissipline te onderwerp. So ’n plaaslike gemeente staan slegs onder die gesag van Jesus Christus, maar benodig tog vir sy welsyn gemeenskap met ander gemeentes waar die Here ook in gees en waarheid gedien word (Hand.2:42-47; 20:7; Ps.119:148; Matt.6:6; 18:15-20; 1Kor.12:12-27; Ps.84; Hebr.10:25; Rom.1:7; Ef.1:20-22).

13. Ons glo dat Jesus Christus die Doop en die Nagmaal ingestel het en dat dit deur alle ware gelowiges (en net hulle) in gehoorsaamheid en as belydenis onderhou moet word as heenwysing na die mees basiese aspekte van hulle geloof en verlossing. Die Doop is die onderdompeling van die gelowige in water as belydenis van sy identifisering met Jesus Christus in Sy dood, begrafnis en opstanding. Die Nagmaal is die deelname aan die brood en die beker wat wys op Jesus Christus se versoeningsoffer, naamlik Sy gebroke liggaam en gestorte bloed (Hand.2:37-41; 8:12-13, 36-38; 9:18; 10:47-48; 11:16; 15:9; 16:14-15, 31-34; 18:8; 19:3-5; 22:16; 1Pet.3:21; Rom.6:3-4; Gal.3:27; Kol.2:12; 1Pet.3:21; Hebr.9:25, 26, 28; 10:22; Matt.7:6; 15:9; 26:26-28; 28:19-20; Joh.3:23; 6:29, 35,47-58; 1Kor.10:1-2, 16, 17, 21; 11:23-29; 2Kor.6:14-15; Eks.20:4-5; ).

OPE BRIEF AAN DIE N.G. KERK

(Meer as 3000 kopiee van hierdie brief is uitgestuur na alle beskikbare E-Posadresse in die N.G. Kerk)

2012-05-04

Geagte Broeder

Na baie gebed en besinning rig ek hierdie brief aan u en ’n klompie ander broeders in die N.G. Kerk en vra dat u hierdie brief biddend sal lees en met ’n oop gemoed daarna sal kyk.

Ek is tans ’n predikant in die Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente en het teologie studeer aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. Voor ek voltyds in die bediening betrokke geraak het, was ek baie lank ’n onderwyser waarvan 12 jaar as skoolhoof. Ek en my vrou was ook baie jare lidmaat van die N.G. Kerk, maar is in 1984, toe die N.G. Kerk nog gestaan het op hul belydenisskrifte, onder sensuur geplaas en afgesny van ’n N.G.-gemeente in Ermelo omdat ons, nadat ons waarlik tot wedergeboorte gekom het, oortuig geraak het van die doop van gelowiges (die kredodoop) en ons laat doop het. Ons het deur die jare heen hegte vriendskapsbande met N.G.-lidmate gehad (en het nog steeds) – lidmate wat waarlik die Here Jesus Christus as Saligmaker navolg (beide "kredo- en paedodopers").

Ek glo met 'n gebroke hart dat 'n skokkende groot deel van die institusionele kerk van ons dag grootliks koers verloor het, in sekere gevalle selfs reddende geloof versaak het, en dringend nodig het om onverwyld en met hartstog terug te keer na die fundamentele geloofsvertrekpunte van die Reformasie: die Skrif alleen, genade alleen, Christus alleen, geloof alleen, die eer van God alleen. Ek onderskryf die histories-gerespekteerde en internasionaal-erkende 1689 Baptiste Belydenis - soos meeste reformatoriese (gereformeerde) Baptiste oor die wêreld heen, asook die Belydenisskrif en Kernwaardes van Sola 5, 'n assosiasie van Godgesentreerde evangeliese gemeentes en gelowiges in (tans) agt lande in Suider-Afrika

Waarom rig ek hierdie brief aan u? Die afgelope jaar of drie, maar veral die afgelope jaar het ek intens bewus geraak van ernstige dwaalleer wat posgevat het in die N.G. Kerk en ek is intens besorg oor broers en susters in die Here Jesus Christus wat in die N.G. Kerk is. Ek kry van tyd tot tyd te doen met predikante in u denominasie en ek ervaar intense bekommernis en selfs verwarring by van hulle (veral jongeres).

Ek het ook bevriend geraak met heelwat N.G.-lidmate en ’n paar predikante op "Facebook" en kon ek sommige van die debatte wat gevoer word tussen regsinnige lidmate en –predikante aan die eenkant en "nuwe hervormers"/"verligtes"/"liberales"/"vrydenkers" aan die anderkant. My simpatie met die "behoudendes" aan die eenkant en my skok en ontnugtering in predikante wat in my oë bykans niks meer van die Woord van God glo nie, het a.g.v. hierdie debatte, net nog verder verdiep.

Wat ek nie kan verstaan nie, is dat die N.G. Kerk oënskynlik die wil en vermoë verloor het om op te tree teen teoloë, ampsdraers en predikante wat nie meer volgens die Belydenisskrifte en die Woord van God optree nie en derhalwe in my oë dwaalleraars geword het (Openb.2:14-15; 1 Tes.5:14; 2 Tim.4:2-5; Deut.13:5; 1 Kor.5:11, 13; Titus 1:9; e.a.). In die lig van Ferdie Mulder se boek, asook dit wat ek in die pers, persoonlike Blogs en "Facebook" lees, kan ek nie anders as om te dink dat die gesagstrukture van die N.G. Kerk reeds deur die "nuwe hervormers" gekaap is en daarom dat niks gedoen word aan persone/lidmate wat die Kerk van die Here Jesus Christus intens skade berokken nie.

Ek kan bv. nie verstaan hoe ’n persoon soos Jean Oosthuizen steeds maar net toegelaat word in sy posisie by die Kerkbode, terwyl hy blatant voortgaan om mense (insluitende myself) te belaster, te beledig, te verkleineer en geen standpunt inneem teen dwaalleer nie – hy maak ’n openlike bespotting van God Drie-Enig, ens. (Titus 1:16; e.a.). Hy gebruik baie dikwels kru taal teenoor mense wat opgevoede heidene nie eens sal gebruik nie (’n voorbeeld van een van die "Facebook" drade wat hierdie feite bevestig kan op versoek verskaf word) en dan praat ek nie eens van sy persoonlike "Facebook-muur" nie! Christene wat sterk van hom op Facebook verskil, word summier geblok, maar ateïste word ‘n vry hand gegee om God te laster. Dit lyk na ‘n eensydige skending van spraakvryheid.

Ek staan verstom en geskok oor sommige predikante se uitsprake oor die hel (wat kwansuis nie bestaan nie – Matt.5:22; Mark.9:47-48; 1 Tim.1:19-20; e.a.); die feit dat Satan nie ’n werklikheid is nie (Jak.4:7; 1 Pet.5:8; e.a.); geen sondeval nie (Gen.3; 1 Joh.1:6, 8; e.a.); dat Jesus nie uit ’n maagd gebore is nie (Matt.1:18; Luk.1:34; e.a.); die feit dat Christus nie uit die dood opgestaan het nie (Luk.24:36; Joh.20:27; e.a.); dat Jesus Christus nie aan die regterhand van God die Vader sit nie (Mark.16:19; e.a.); die skepping; Jona en Noag wat mitologiese verhale is; uitsprake wat positief is oor die "emergent church", panenteïsme, homoseksualitiet, ens. ens. My vraag is, hoe die N.G. Kerk steeds kan toelaat dat die gewone lidmaat (geredde en soekendes) wat op soek is na ’n ware en intieme verhouding met Jesus Christus en groei in heiligmaking, blootgestel kan word aan sulke predikante en selfs ’n moderator? Manne soos Nelus Niemandt; ’n Albert Cruywagen; Gerhard Bothma; Ben du Toit en talle teologiese professore en andere? Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige sinodale besluite nie.

Ek wil nie eers kommentaar lewer op sommige werklik-ontstellende Algemene Sinode- besluite nie.

Aan die begin van hierdie jaar, toe ek ook Ferdie Mulder se boek "Opgestaan" gelees het, is dit wat ek ervaar, gehoor, gelees en vermoed het, opnuut bevestig en het ek net nog meer intens bewus geraak van wat in die N.G.K. aan die gang is en wat sommige van u as predikante, studente en talle lidmate moet ervaar. My hart het al meer begin pyn vir regsinnige (gereformeerde) broers en susters in die N.G. Kerk en het ek net nog dieper bewus geraak van die nood; die paniek; die verwarring; die pyn; ens. wat besig is om pos te vat by diesulkes. Ek is veral ook intens bekommerd oor "onskuldige" kinders wat "losgelaat" word in van die teologiese fakulteite waar N.G. predikante opgelei word.

Ek en ons gemeente is tans deel van "SOLA 5", ’n assosiasie van Evangeliese Christene in Suidelike Afrika en ek dien ook tans op die hoofbestuur van "SOLA 5". Die meeste van die predikante wat deel uitmaak van "SOLA 5" is Engelssprekende broers in die Here en hulle wil gedurig van my weet wat aan die gang is in Afrikaanse kerklike geledere en hoe ek dit sien. Ek self vra my daagliks die vraag af: Wat gaan hier aan? Wat kan ons doen – wat kan ek doen? Dit gaan tog immers hier oor die eer van God en die waarheid!

Die Skrif roep ons ernstig op om te waak teen dwaalleer, omdat dit mense weglei van die geopenbaarde waarhede. Dit is nie ‘n saak wat enige Christen by hom kan laat verbygaan nie (2 Pet.2:1-2; Titus 1:7-11; 2 Tes.2:15; e.a.).

My broeder in Christus, ek is intens bekommerd oor die Kerk in Suid-Afrika in die algemeen en dan spesifiek oor wat aan die gang is in die N.G. Kerk en ek bid dat die Here sal ingryp en Sy eer sal herstel. Ek wens so dat ek hande kon vat met u in hierdie stryd op vergaderings, forums, sinodes, ens., maar omdat ek nie lidmaat van die NGK is nie, kan ek nie en kan ek u maar net verseker van my voorbidding en dat ek waar moontlik my bydrae sal lewer.

Sterkte in die stryd – ek dink aan u!

U broeder in Christus Jesus.

Kobus van der Walt