1.
SKRIFLESING:
Hand.17:1-4 en 16-34 ~ Paulus-hulle het deur Amfipolis en
Apollonië na Tessalonika toe
gereis, waar daar ’n Joodse sinagoge
was. 2 Soos dit Paulus se
gewoonte was, het hy daarheen gegaan en op drie sabbatdae na mekaar uit die
Skrif met die Jode geredeneer. 3 Hy het die Skrif
uitgelê en daaruit
aangetoon dat die Christus moes ly en uit die dood moes opstaan. “Hierdie Jesus wat
ek aan julle verkondig,” het hy gesê, “Hy is die Christus.” 4 Party van die Jode
het oortuig geraak en by Paulus en Silas aangesluit. ’n Groot aantal
godvresende Grieke en ’n aansienlike getal vooraanstaande vroue het ook nog
bygekom.
16
Terwyl
Paulus in Atene vir Silas en Timoteus wag, het hy baie verontwaardig geword toe
hy sien hoe vol afgodsbeelde die stad is. 17 Hy het in die
sinagoge met die Jode en die godvresendes geredeneer en elke dag op die
stadsplein met die verbygangers gepraat. 18 ’n Paar wysgere,
Epikureërs en Stoïsyne, het met hom
gestry. Party het gesê: “Wat sou hierdie praatjiesmaker tog wil sê?” Ander het gesê: “Dit lyk of hy ’n boodskapper van
vreemde gode is.” Dit was omdat
Paulus die evangelie van Jesus en sy opstanding verkondig het. 19 Hulle het hom na
die Areopagus toe geneem en gesê: “Kan ons te wete kom wat hierdie nuwe leer is wat jy
verkondig? 20 Party van die dinge
wat jy sê, klink vir ons
vreemd, en ons wil graag weet wat dit beteken.” 21 Die Ateners in die
algemeen en die uitlanders wat daar gewoon het, het hulle tyd aan niks anders
bestee as om iets nuuts te sê of te hoor nie. 22 Paulus het toe in
die middel van die Areopagus gaan staan en gesê: “Ateners, ek sien
dat julle in alle opsigte baie godsdienstig is. 23 Terwyl ek deur
julle stad geloop en kyk het na die plekke waar julle aanbid, het ek ook ’n altaar gekry
waarop geskrywe staan: ‘Aan ’n onbekende god.’ “Nou ja, wat julle aanbid sonder om daarvan kennis te hê, verkondig ek aan
julle. 24 God, wat die wêreld met alles wat
daarin is, gemaak het, Hy is die Here van hemel en aarde, en Hy woon nie in
tempels wat deur mense gemaak is nie. 25 Hy het ook nie
nodig dat mense Hom versorg nie. Inteendeel, dit is Hy wat aan almal lewe en
asem en alles gee. 26 Uit een mens het Hy
al die nasies gemaak. Hy het hulle gemaak om oor die hele aarde te woon. Hy het
bepaal hoe lank hulle sal bestaan en waar hulle sal woon. 27 God het hulle
gemaak om Hom te soek, al sou hulle ook moes rondtas om Hom te vind. Hy is nie
ver van enigeen van ons af nie, 28 want deur Hom lewe
ons, beweeg ons en bestaan ons. Of soos party van julle digters ook gesê het: ‘Ons stam ook van
Hom af.’e 29 Aangesien ons dan
self van God afstam, moet ons nie dink dat die Godheid aan beelde van goud,
silwer of klip gelyk is nie. Dit is bloot skeppinge van menslike vaardigheid en
verbeelding. 30 “God het die tye van
onkunde oorgesien, maar nou roep Hy al die mense oral op om hulle te bekeer, 31 want Hy het ’n dag bepaal waarop
Hy regverdig oor die wêreld gaan oordeel deur ’n Man wat Hy
uitgekies het. As bewys daarvan vir almal, het Hy Hom uit die dood laat
opstaan.” 32 Toe hulle van die
opstanding uit die dood hoor, het party hom uitgelag, maar party het gesê: “Ons sal jou weer
hieroor wil hoor.” 33 So het Paulus van
hulle af weggegaan. 34 ’n Paar mense het
egter gelowig geword en by hom aangesluit. Onder hulle was daar Dionisius, ’n lid van die
Areopagus, en ’n vrou met die naam
Damaris en nog ander saam met hulle.
2.
INLEIDING:
Onder
al die groepe wat deurgaan as Christene, is daar verskillende fokuspunte,
wanneer dit kom by Christelike feesdae:
So is daar groepe wat net die klem lê op
Christus se geboorte (Kersdag)
en alhoewel dit ’n uiters belangrike
faset van God se reddingsplan met die mens is, is daar nog ’n faset wat uiters
belangrik is, en dit is Christus se kruisiging.
Baie
gelowiges steek by hierdie punt vas en skenk gedurende hierdie tyd van die
jaar, nl. die Pase, hoofsaaklik aandag aan die kruisiging van Jesus en
natuurlik is dit ook ’n geweldige
belangrike faset in God se plan. Ons sien dieselfde tendens in die kunswêreld en in
loodglasvensters in katedrale oor die wêreld
heen – ook daar sien ons
hoofsaaklik twee tonele uitgebeeld, nl. Jesus in ’n krip met donkies en die Wyse Manne
rondom Hom en die ander toneel, is dié van
die gekruisigde Jesus, maar ‘n derde toneel word
omtrent nooit uitgebeeld nie en dit is dié van
die opgestane Christus en indien ons God se volledige plan vir ’n verloregaande wêreld wil aanskou, móét ons na hierdie
derde gebeurtenis van God se reddingsplan kyk én dit verkondig, want sonder hierdie
faset is God se reddingsplan onvolledig.
3.
PAULUS IN ATHENE:
In
ons gelese gedeelte, sien ons ‘n Paulus wat die
Atheners in die skadu van die Akropolis-toespreek en sy boodskap sentreer
rondom die tema, “Jesus, die
opgestane Christus”. Hierdie boodskap, is sekerlik díé belangrikste
waarheid aangaande die Christendom, want hierdie realiteit, is juis díé een aspek, wat die
Christendom onderskei van álle ander
godsdienste in die wêreld. Alle ander godsdienste, het óf ‘n leier wat reeds
gesterf het, óf wat besig is om
te sterf.
Op
pad na Athene, het Paulus o.a. in Thessalonika gepreek waar ʼn opstand onder die
Jode uitgebreek het ná sy prediking. Daarna het hy in Berea, dieselfde boodskap
aan die Jode aldaar gebring. Ook daar
het die Evangelieboodskap die Jode so ontstel, dat Paulus in die nag uit Berea
na Athene gebring moes word. Ook hier in Athene bring hy eers sy boodskap van
Jesus Christus aan die Joodse inwoners in die sinagoge, maar kort voor lank,
sien ons ‘n “prekende” Paulus op die
markplein.
Hier
is egter een verskil en dit lê in sy gehoor.
Paulus se toehoorders is nou nie meer uitsluitlik Jode nie, maar bestaan nou
hoofsaaklik uit ‘n klomp heidene, máár, hy wyk nie af
van sy boodskap wat hy tot nou toe aan die Jode gebring het nie, nee, hy bring
presies dieselfde boodskap, nl. “Jesus, die opgestane Christus”
4. DIE BETEKENIS VAN CHRISTUS SE OPSTANDING:
Hierdie
was dan ook die sentrale tema van al die vroeë Christene se boodskappe.
Weer en weer, het hulle gepreek oor Jesus se opstanding uit die
dood. Lukas het dit pragtig opgesom in
Hand.4:33 ~ Die
apostels het kragdadig getuig dat die Here Jesus uit die dood opgestaan het, en
die genade van God was groot oor hulle almal.
Hierdie boodskap wat die Apostels gepreek het, was natuurlik in direkte
opdrag van Jesus self ~ Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor
julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judea
en in Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld (Hand.1:8).
’n Teksvers wat ook
baie insiggewend in hierdie verband is, is Hand.1:22, toe die Apostels ‘n ander apostel in
die plek van Judas moes aanwys, was die voorwaarde, dat daar ~ ...nog ’n getuie van
Jesus se opstanding by (hulle) gevoeg (moes) word.
Waarom
was dit nodig om die boodskap van die opgestane Jesus te verkondig? Omdat Christus se opstanding, bo alle twyfel
bewys het, dat Jesus van Nasaret, wel die Seun van God, die Messias, die
Christus, die Beloofde Een was.
Dit
was dan ook juis Petrus se redenasie tydens die eerste opgetekende preek, wat
in Jerusalem, op Pinksterdag gepreek is (Hand.2:14-36) ten einde te bewys
dat Christus die Messias was. Hy het
verskeie Ou Testamentiese Skrifgedeeltes, so wel as van die toe onlangse
gebeure rondom Jesus, asook Sy opstanding, tydens hierdie preek aangehaal. Wat egter interessant is, is dat Petrus, Christus
se opstanding as ‘n gegewe aanvaar
het.
Alhoewel
die opstanding die sentrale punt van sy boodskap was, was dit nie gebruik om
die mense te oortuig van die opstanding nie, maar is die opstanding gebruik as
argument om Jesus se Messiasskap te bewys, m.a.w. daar is algemeen aanvaar dat
almal in Jerusalem bekend was met die feit dat Jesus opgestaan het uit die
dood, want net té veel mense het die
kruisiging van Jesus aanskou en Hom ná Sy
dood, weer gesien en al het almal Hom nie gesien nie, het hulle iemand geken
wat Hom wél gesien het.
Die
kruks waarom dit dus gegaan het, was níé om
te bewys dat Christus opgestaan het nie, maar wat die betekenis van Sy
opstanding was.
Daarom dan, dat Petrus tydens die Pinksterdag preek,
hierdie wonderlike gebeure van die opstanding gebruik het om te bewys dat
Christus waarlik die Messias is en dat die Koninkryk van God deur Hom gekom
het. Dít was die boodskap – die Goeie Nuus, wat Petrus en die ander Apostels gebring
het. Ons sien dit in Hand.8:12 ~ Maar toe Filippus
die evangelie van die koninkryk van God en die Naam van Jesus Christus aan
hulle verkondig het, het hulle gelowig geword, en mans sowel as vrouens is
gedoop (Hand.19:8; 20:25; 28:23; 28:31).
Die mense wat geglo het dat Jesus die opgestane Christus
was, was volgens Hand.11:26, vir die eerste keer Christene genoem ~ Toe hy hom kry, het
hy hom na Antiogië toe gebring, en
hulle twee het ’n hele jaar lank
saam in die gemeente gewerk en baie mense onderrig. In Antiogië is die gelowiges
die eerste keer Christene genoem.
•
Waarom die
Opstanding?
Wanneer ons fokus op Christus se opstanding, is dit nodig
dat ons kortliks ook sal kyk na wat gebeur het tydens en net na die opstanding
en wat die betekenis daarvan vir ons is:
o Die opstanding is volgens Ef.1:19-20 ’n demonstrasie van God se almag ~ ...en hoe geweldig
groot sy krag is wat Hy uitoefen in ons wat glo. Dit is dieselfde kragtige
werking van sy mag 20 wat Hy uitgeoefen
het toe Hy Christus uit die dood opgewek en Hom in die hemel aan sy regterhand
laat sit het.
Die betekenis vir ons lê daarin, dat die kloof wat bestaan het, tussen die ewige dood waartoe ons
almal gevonnis was, en die vernuwing en herskepping van ’n nuwe wedergebore lewe, nou oorspan is en is dit moontlik om die ewige
dood vry te spring.
o
Ten
einde te bewys dat Christus se soendood volkome en afgehandel was, was dit
noodsaaklik dat Hy uit die dood moes opstaan – Rom.4:22-24 ~ Deurdat Abraham geglo het, het God hom
dus vrygespreek. Dat hy vrygespreek is
deurdat hy geglo het, is nie net ter wille van hom opgeteken nie, maar ook ter wille
van ons wat vrygespreek sal word, óns wat in God glo wat vir Jesus, ons Here, uit die dood opgewek
het.
o God word verheerlik
deur Christus se opstanding – Rom.6:4 ~ Ons
is dus saam met Hom begrawe deur die doop in die dood, sodat net soos Christus
uit die dode opgewek is deur die heerlikheid van die Vader, ons ook so in ’n nuwe lewe kan
wandel (OAV).
o
Vir Christus het
Sy opstanding geïmpliseer, dat Hy voldoen het aan Sy
Vader se opdrag – Die Vader het My lief omdat Ek my lewe
aflê om dit weer op te
neem.... Dit is die opdrag
wat Ek van my Vader ontvang het (Joh.10:17, 18c).
o
Die Vader het
Jesus se gebed beantwoord – In Joh.12:27 het Jesus uitgeroep ~ “Nou is Ek diep
ontsteld. En wat moet Ek sê? Moet Ek sê: Vader, red My uit hierdie uur? Maar juis hiervoor het Ek
gekom, vir hierdie uur. Die opstanding was die Vader se beantwoording
van hierdie gebed.
o
Volgens Hand.2:36
het God deur die opstanding, Jesus beide Soewereine Oorwinnaar en Verlossser
gemaak ~ Die hele Israel moet nou vas en seker weet: God
het hierdie Jesus, wat julle gekruisig het, Here en Christus gemaak!”
o
Deur
die opstanding het Christus die Hoof van die Kerk geword ~ Hy
is die hoof van die liggaam, van die kerk. Hy is die oorsprong daarvan, Hy is
die Eerste, die Een wat uit die dood opgestaan het, sodat Hy die eerste plek in
die heelal inneem.
(Kol.1:18).
o Die opstanding en hemelvaart moes plaasvind, sodat die Heilige Gees
uitgestort kon word ~ Tog
sê Ek vir julle die
waarheid: Dit is tot julle voordeel dat Ek weggaan, want as Ek nie weggaan nie,
sal die Voorspraak, die Heilige Gees, nie na julle toe kom nie; maar as Ek
gaan, sal Ek Hom na julle toe stuur (Joh.16:7).
o Deur Christus se opstanding, toon God aan ons dat Sy krag genoegsaam is om
die grootste sondaar te kan red ~ ...en hoe geweldig groot sy krag is wat
Hy uitoefen in ons wat glo. Dit is dieselfde kragtige werking van sy mag wat Hy uitgeoefen het toe Hy Christus
uit die dood opgewek en Hom in die hemel aan sy regterhand laat sit het (Ef.1:19-20).
o Sy opstanding bevestig ons vryspraak van God se straf op die sonde ~ Hy is vanweë ons oortredings
oorgelewer en Hy is opgewek sodat ons vrygespreek kan word (Rom.4:25).
o Christus moes uit die dood opstaan en opvaar na die hemel, ten einde vir
ons in te tree by die Vader en daarom kan niemand ons meer by God aankla nie ~ Wie kan die
uitverkorenes van God aankla? God self spreek hulle vry. Wie kan ons
veroordeel? Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood
opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons (Rom.33:34).
o
Volgens Kol.3:1
is ons as gelowiges reeds uit die dood opgewek, m.a.w. ons is oorgedra in ’n ander lewe, waar ons nie meer vleis en melk nodig het om van te leef nie en moet ons daarom gemotiveerd wees om heilig te
leef.
o Christus se opstanding skenk aan ons die nodige hoop en sekuriteit dat
onsself ook uit die dood opgewek sal word ~ Nog net ’n klein rukkie, en
dan sien die wêreld My nie meer
nie, maar julle sien My, omdat Ek lewe en julle sal lewe (Joh.14:19).
o Ons liggame sal soos Christus s’n verheerlikte liggame wees, met Sy wederkoms.
Jesus het met dieselfde liggaam uit die graf gekom as
waarmee Hy in die graf in is. Hy het dus
nie as ’n gees opgestaan nie, anders sou die
graf nie leeg gewees het nie. Wat meer
is, Hy het oor ’n verheerlikte liggaam beskik
Die betekenis hiervan lê vir ons veral daarin, dat Christus weer in dieselfde
liggaam sal terugkeer op die dag van die wederkoms.
Ons gees en liggaam gaan geskei word tydens die dood,
maar die dag wanneer ons opstaan, gaan ons liggame in verheerlikte vorm, weer
met ons gees verenig word in die hiernamaals ~ Wanneer die bevel
gegee word en die stem van die aartsengel en die trompet van God weerklink, sal
die Here self uit die hemel neerdaal. Allereers sal dié wat in Christus
gesterf het, uit die dood opstaan; daarna sal ons wat
nog lewe, saam met hulle op die wolke weggevoer word, die lug in, die Here
tegemoet. En so sal ons altyd by die Here wees (1Tes 4:16-17) Deur die krag
waarmee Hy alles aan Homself onderwerp, sal Hy ons nederige liggame verander om
soos sy verheerlikte liggaam te wees (Fil.3:21) Soos ons die beeld
van die stoflike mens was, sal ons ook die beeld van die hemelse wees (1Kor.15:49).
5. AFSLUITING:
Die opstanding van die Here Jesus Christus is nie deel
van die Christelike geloof nie – dit is die hart van die Evangelie en daarom kan die opstanding van Christus
nie alleen beperk word tot die Paassondag (of die Maandag nét na “Goeie Vrydag”) nie.
Die Jode het op die sewende dag van die week byeengekom
om God te aanbid ten einde God se Rusdag na die Skepping te gedenk – ons as gelowiges kom egter byeen op die eerste dag van
die week ten einde God se skepping van nuwe lewe te gedenk. Jesus lewe en omdat
Hy lewe, mag ons ook lewe en lewe ons inderdaad – Jesus het in Joh.14:9 gesê ~ Ek is al so lank by julle, en ken jy My nie, Filippus? Wie
My sien, sien die Vader. Hoe kan jy dan sê: ‘Wys vir ons die
Vader’?
Die opstanding is goeie nuus en daarom kan ons as
gelowiges die Goeie Nuus deel met ’n wêreld wat besig is om te sterf - die
Goeie Nuus van ’n lewe in Christus Jesus. Die dood
spreek vir gelowiges nie meer die laaste woord nie, want Jesus het opgestaan
uit die dood en deur op te staan uit die dood het Hy lewe en onsterflikheid aan
almal wat in Hom glo, geskenk.
Iemand het op ’n keer gesê dat Christus se
opstanding ’n nuwe pad oopgekap het deur die
vallei van die skadu van die dood en deur geloof kan ons Hom nou volg na die
ewige lewe. C.S. Lewis noem Christus, “the Pioneer of life”, omdat Christus die deur oopgeforseer
het wat sedert die dood van Adam gesluit was.
Met dit alles in gedagte, is die opstanding dus nie net Goeie Nuus vir die
toekoms nie, maar ook wonderlike nuus vir die huidige, want dieselfde krag wat
in werking was om Christus uit die dood te week, is vandag aan die werk om ons
teen sonde staande te hou; om ons deur beproewing te dra. Dit is waarom Paulus
in Fil.3:10 gesê het ~ Al wat ek wens, is
om Christus te ken, die krag van sy opstanding te ondervind en deel te hê aan sy lyding deur
aan Hom gelyk te word in sy dood en in Fil.4:13
getuig Paulus dan ook van hierdie krag wanneer hy sê ~ Ek is tot alles in staat deur Hom wat my krag gee. Jesus gee ook aan ons die wonderlike bemoedigende woorde in Matt.28:20 ~ ...onthou: Ek is by
julle al die dae tot die voleinding van die wêreld. Hierdie is wonderlike en goeie nuus vir ’n wêreld wat al hoe eensamer raak; wat al
hoe meer gebuk gaan onder eensaamheid en hartseer en stress - allerlei soorte
druk en beproewing dus!
Voor ek afsluit moet ons ook net eers 2 Kor.5:14-15
aanhaal ~ Die liefde van Christus dring ons, omdat ons tot die
insig gekom het dat een vir almal gesterwe het, en dit beteken dat almal
gesterwe het. En Hy het vir almal gesterwe, sodat dié wat lewe, nie meer vir hulleself moet lewe nie, maar
vir Hom wat vir hulle gesterf het en uit die dood opgewek is.
Indien ons bely dat Jesus gekruisig is en opgetsaan het
en ons sê dat Hy dit vir
ons gedoen het, moet ons in die lig van Paulus se woorde hier in 2 Korintiërs ook sê dat ons nie meer
vir onsself lewe nie, maar vir Christus Jesus – as ons werklik ernstig nadink oor wat Hy vir my en jou
gedoen het, móét ons slawe van
Hom wees, want ons behoort nie meer aan onsself nie maar aan Hom.
Mag vandag as “Opstandingsondag” vir u besondere
betekenis inhou.
Boodskap deur Kobus van der Walt – Vaaldriehoek Gereformeerde Baptistegemeente (Drie Riviere) – Sondag, 05 April 2015
e
Hierdie
versreël kom uit ’n gedig van die
Griekse digter Aratus, wat omtrent drie honderd en vyftien tot twee honderd en
veertig v.C. gelewe het